Tíminn - 26.02.1977, Qupperneq 8

8
Laugardagur 26. febrúar 1977
Ingólfur DaviBsson grasa-
fræöingur hefur mikiö skrifaö.
Mest er þar fyrirferöar ýmis-
legt sem gert er ræktunarfólki
til leiöbeiningar, allt frá smá-
greinum tilhandbóka. Segja má
aö siöustuáratugi hafi hann lát-
laust haldiö uppi slikri kennslu
fyrir almenning.
EJn þó aö grasafræöin sé
fræöigrein Ingólfs og aöalviö-
fangsefni hans sé þaö sem
ræktunina varöar, vissu þó
margir aö þar var hugsandi
maöur meö fjölbreytt hugaöar-
efni og átti þaö til aö leika sér aö
ljóöagerö. Og fyrir nokkru gaf
hann út kveriö Vegferöarljóö.
Þaö er bók sem á ýmsan hátt er
svo skemmtilega sérstæö aö
ástæöa er til aö stanza viö hana.
Þó aö Ingólfur Daviösson rimi
og stuöli aö þjóölegum hætti er
vandalitiö aö benda á ýmsa
hnökra frá sjónarmiöi þeirrar
bragfræöi sem gilti framan af
öldinni. Vegferöarljóö eru eins-
konar minningabók. Efniö er aö
langmestu leyti þaö sem kallaö
er tækifærisljóö. Sumt er blátt
áfram samiö til aö auka ögn á
fjölbreytni þegar ákveöinn
hópur gerir sér dagamun til
hátföabrigöa. Þannig eru t.d.
nokkur smáljóö tengd hús-
mæörakennaraskólanum, en
þar var höfundur lengi kennari.
Minningabók og um leiö hug-
leiöingar um samtiöina.
Bernskunnar er m.a. minnzt á
þennan hátt:
Ég hátta I rauöa rúmiö mitt
en koldimmt inni er.
Pabbi viltu halda I hönd-
ina á mér
Hver svarar mér i hömrunum
viö Hulduhólinn?
Mamma min, hvar sefur sólin
i svartnættinu fyrir jólin?

Nú kvaka
gestir við
gluggann
minn
En maöurinn heldur sama
eöli hvaö sem aldri liöur. Þvl er
alltaf spurt:
Hver skapaöi lifiö og jaröar-
hnöttinn minn?
Reyndu aö bregöa ljósi á
lifsins æöstu svif
Hvaöan komum viö?
Ingófur kveöur um bakhliö
menningarinnar og vikur
reyndar oft aö þvi sem neikvætt
er i aldarfari. Þar má telja
þessa áminningu:
Menn sitja af sér ævina
á ógnarþungum rass,
unz æöastifla kemur og hjartaö
segir pass.
Nei, halla þér aö hestum
postulanna.
Svo sem vænta má i
minningabók er talsvert komiö
aö skólagöngu höfundar og þá
einkum Hafnardvölinni sem er
helgaöur alllangur bálkur og
merkur á sinn hátt. En gegnum
Ingólfur DavIAsson
þetta allt má segja aö gangi sem
rauöur þráöur þaö sem
höfundur oröar svo viö hús-
mæðrakennaraskólann: Látum
oss finna lifsins yl. Og þvi er
eölilegt aö hjá slfkum fylgist
það aö aö verjast mengun og
bókmenntir
græöa landiö. Viö land-
græösluna eru ýms fagnaöar-
oröin bundin:
Viö skulum halda á Heiðmörk
enn
— hólana björkin vefur. —
Græöa landiö góöir menn
— I grenilundum þýtur senn. —
Trú á landiö gull i mundu gefur.
Þó aö gamansemin sé viöa
áberandi f Vegferöarljóöum svo
sem viö þykir eiga á skemmti-
fundum er alvaran jafnan sam-
fara svo aö bókin er vel til þess
fallin aö vekja umhugsun, vekja
hugsun um þaö hvar viö erum
og hvert viö stefnum.
Blómin okkar heitir litil og
falleg bók sem Ingólfur Daviös-
son hefur skrifað og Rikisútgáfa
námsbóka gefiö út. Höfundur
gerir grein fyrir ritinu á bókar-
kápu og segir þar:
„Bókþessari i náttúrufræöum
ereinkumætlaö aö kynna sæmi-
lega læsum 8-10 ára börnum
undur hins græna gróöurs, i von
um aö þeim veröi ljóst, aö miklu
leyti i samtalsformi barna, for-
eldra og kennara. Rætt er um
ýmsar jurtir, sem flestir þekkja
og ennfremur um garöa og al-
geng gróðurlendi og lifverur i
þeim t.d. i fjöru, holti og skógi,
vor, sumar, haust og vetur.”
Þetta er allt rétt og sögu-
formið sem haft er i þessari
fræöslu er eflaust heppilegt.
Það minnir mig t.d. á það þegar
hún amma min var að segja
okkur aö hvert kvikindi heföi
sinu hlutverki aö gegna og væri
þannig til nokkurra nytja. Viö
trúöum þeim fræöum litt um
skeiöen mér viröist aö vistfræöi
slöustu tima leggi nú rika
áherzlu á þessa kenningu.
Bókin er prýdd mörgum
teikningum og auk þess eru I
henni átta litprentaðar siöur
meö myndum af blómum og
grdöri.
Ekki efa ég aö þaö sé rétt sem
höfundur segir á bókarká'pu aö
eldri börn en áöur voru nefnd
geti haft gagn af bókinni og aö
hún geti oft auðveldað for-
eldrum og öörum aö tala um
þessi undirstööufræöi viö börnin
svo aö menntandi sé.
Mér viröist aö Ingólfur
Daviðsson sé alltaf sjálfum sér
likur, skyggn á undur lifsins og
fegurð þess. Hann heyrir fleiri
gesti en farfuglana kvaka viö
glugga sinn. Hinn skyggni
maöur ber virðingu fyrir lifinu.
Og þaö er öllum hollt aö hafa
sálufélaga viö hann.
H.Kr.
Mikil
umsvif í
Norræna
húsinu
Frá dönsku sýningunni. Islenzk ull I dönskum höndum, en
sýningin er hin athyglisveröasta.
Mjög mikið verður
um að vera i Norræna
húsinu um þessa helgi
og það eru einkum kon-
ur, er þar láta að sér
kveða og með ýmsum
hætti.
Dapurleg
áklæðasýning
t bókasafni Norræna hússins
stendur dagana 20.-28. febrúar
áklæöasýning á vegum Félags
Islenzkra vefnaöarkennara, en
alls eru sýnd þar um 27 verk.
Þær sem þátt taka í sýningunni,
eru Agnes Daviösson, Elinbjört
Jónsdóttir, Jóhanna Ingimars-
dóttir, Oddný Magnúsdóttir,
Sigrföur Halldórsdóttir, Sigur-
laug Jóhannesdóttir og Steinunn
Pálsdóttir, en þær munu allar
vera vefnaöarkennarar aö
mennt.
Þab veröur aö segjast eins og
er, aö þetta er heldur dapurleg-
ur vefnaöur hjá þeim ágætu
konum. Ný tföindi viröast vera
vægast sagt lengi á leiöinni, og
meira aö segja poppöldin er liö-
in hjá okkur hinum og glaöværir
litir og form eru partur af öllu
okkar umhverfi.
Þó veröur sýning þessi aö telj-
ast vönduö en svo grandvör get-
um viö oröiö I listum, aö lifs-
andinn deyr inn i grákaldan
hversdagsleikann.
A hinn bóginn ber aö fagna
þeirri hugmynd, eöa viöleitni
sem þarna er sýnd, aö safna
saman vinnu vefara, þá geta
menn spáö í stööuna, gert dá-
litla úttekt á sjálfum sér og öör-
um, en þaö er ein leiöin til fram-
fara.
Viö lifum á nokkrum tfma-
mótum núna hvaö mynstur
varðar. Tölvutæknin hefur hald-
iö innreiö sfna I vefnaö og
prjónaskap. Til dæmis fær
Hekla á Akureyri innan
skamms tölvustýröar prjóna-
vélar. Þá geta þeir mataö tölv-
una á þeim mynstrum, sem þeir
vilja iáta prjóna og mun þaö
auka möguleikana mikið, þvl
áöur uröu þeir aö kaupa
mynstrin dýrum dómum frá
Þýzkalandi. Mynstur í vefnaöi
eru mikil verömæti, þegar vel
tekst til, og þaö er lffsnauösyn
fyrir Islendinga aö eiga fólk
sem finnur upp mynstur og ger-
ir tilraunir meö þau, hvort held-
ur það er í vefstólum, eöa á
prjónum, og þaö er m.a. þess
vegna sem viö hljótum aö fylgj-
ast meö vefnaöarsýningum af
mikilli athygli.
Vefnaöarkennarar og félag
þeirra eiga þakkir skildar fyrir
þessa sýningu, eöa framtakið og
veröur fróölegt aö fylgjast meö
framvindu mála hjá þeim.
Hugmyndasamkeppni
um Eyjabyggð
1 anddyri Norræna hússins er
komiö fyrir sýningu á hug-
myndum, sem fram komu f nor-
rænni hugmyndasamkeppni um
skipulag Vestmannaeyja.
Alls bárust um 35 tillögur, en
sigurvegari varö Elin Corneil,
arkitekt, sem býr í Kanada, en
er annars ættuö af Noröurlönd-
um. Hlaut hún 60.000 Dkr. i
verölaun.
Islenzkur starfshópur hlaut 2.
verölaun og Noröurlandabúar
hlutu 3. verölaun, en auk þess
voru fimm aðrar tillögur keypt-
ar.
Þessir uppdrættir eru nú til
sýnis f Norræna húsinu, og hefur
sýning þessi veriö mikiö sótt,
einkum af hópum, sem notiö
hafa leiösögu fararstjóra.
Þetta er mjög skemmtileg
sýning, en helzt heföi átt aö láta
sýningarskrá fylgja, gestum til
leiöbeiningar, þvf almenningur
á ekki svo gott meö aö átta sig á
aðalatriðum, jafnvel þótt
kunnugir séu i Vestmannaeyj-
um.
Þó er rétt aö geta þess, aö
auösýnilega hefur veriö mikil
vinna i aö útfæra hugmyndir, og
margar listilega geröar teikn-
ingar og yfirlitsmyndir er þarna
aö sjá.
Ásta Sigurðardóttir
Rauösokkar munu ásamt
ýmsum öörum, gangast fyrir
sýningu á myndum eftir og af
Astu Siguröardóttur skáldkonu,
listakonu og fyrirsætu, sem nú
er látin fyrir nokkrum árum.
Asta Sigurðardóttir var kunn
listakona á sinni tiö, bæöi sem
rithöfundur og myndlistarmað-
ur og hún var frægt model, sem
margir myndlistarmenn, sem
sföanhafa oröiö frægir, spreyttu
sig á aö teikna, móta eöa mála i
myndlistarskólanum.
Minningarsýning þessi stend-
ur þó aðeins fáa daga, þar eö
von er á norrænni barnabóka-
sýningu (bókaskreytinngum),
sem opnar um aöra helgi, og
veröur sýning Astu þá tekin of-
an.
Meöal muna, sem sýndir
veröa eftir Astu Siguröardóttur,
eru spil, sem hún teiknaöi og
þykja einkar merkileg.
Asta Siguröardóttir birti all-
margar sögur eftir sig i blöðum
og tfmaritum og áriö 1952 gaf
hún út Drauminn.sem var sér-
prentun á samnefndri sögu.
Smásagnasafniö Sunnudags-
kvöld til mánudagsmorguns
kom út áriö 1961, en þaö var safn
sagna eftir hana úr ýmsum
tfmaritum og blööum, en eftir
1961 mun hún hafa ritað sögur i
blöö, en þær hafa ekki komiö út f
bókarformi.
Asta var fædd á Litla-Hrauni i
Hnappadalssýslu áriö 1930. Hún
andaöist 1972.
Vináttusýning við is-
lenzka fjárbændur
Um helgina opnar Hand-
arbejdets Fremme, sem
er félag i Kaupmannahöfn, sýn-
ingu á handavinnu úr isl. ull
frá Gefjuni. Þaö er Iönaöardeild
Sambandsins, sem aö sýning-
unni stendur, auk fyrrnefndra
aöila. Þarna fá menn aö sjá
danskar lopapeysur úr Isl. ull,
veggteppi og fleira, og er þetta
talin mjög góö sýning, sem fjall-
aö veröur nánar um hér I blaö-
inu.
Handarbejdets Fremme er
stofnaö áriö 1928, og félagið hef-
ur áöur sýnt vinnu I Reykjavfk,
en þaö var fyrir 25 árum síöan.
Jónas Guömundsson
fólk í listum