Alþýðublaðið - 11.08.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Verzlunin „Grettir“
selar nýtt dílkakjöt á morgan og laugíírd Ennfremur
Bokkrs sekk'l af kartöðum á 12 kr. sk. hcinaflutt
Verzl. ,?Grettir6S Grettisgötu 45.
S í m i 570.
Verðlækknn.
Strausykur 50 aura, Melis 60 aura,
Hueiti 35 aura, Hríigrjóa 35 aura,
Matarkex 1,25 pr. * l/a kg.
Verzlun Hannesar Jónssonar,
Laugaveg 28.
Ókeypis
Við köfum feagið nokkur hundr
uð einfalda hengilampa og eidhús-
limpa fyrir rafljós, sera við seljum
oijög ódýrt, og setjiuH upp
ókeypi s.
— Notið tækifaerið og kaupið
lampa yðar hjá okkur.
Hfj Rafmf. Mltl & L]óa
Laugaveg 20 B Síini 830
Kaapendur „VerkamanH8Íns“
feér i bæ eru vinsaœíegast beðnir
&ð greiðs hið fyrsta éisgjaldið
5 kr., a afgr Alpyðublaðsina
Hafjeaffipautu^ og mjólk
skyr og mjóSk, kaifi œeð ponnn-
köknm og kleinnm faeat allnn
dagiBo í „Litla kaíflhÚ8lnn“ á
Liugajeg 6. — Par eru ongir
ðrykkjnponingar.
Árstillögum
tií verkamannafélagsiaia Dagsbrún
er veitt móttaka á laugardögum
ki. 5—7 e m. í húsinu nr 3 við
Tryggvagötu. — Fjármálaritari
Dagsbrúaar. — JÓn Jónason.
Nýtt dilkakjöt
Vínaipyisur, Spsegipylsur og
ýmislegt ofanálag fæst
dsgtega í
^irninum á Vestnrg. 39
Siml 112.
Aíþbl. er blað allrar alþýðu.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðnr;
Olafur Friárikssem.
Preatsasiðjaa Gutenberg.
Edgar Rice Burreughs: Tarzan snýr aftnr.
sem kallaði. Áður en fyrsta ópið var dáið út, var Tarz-
an hlaupinn af stað upp stigan og inn niðdymman
ganginn, til hjálpar.
Við endann á ganginum, við þriðju loftskörina stóð
hurð í hálfa gátt, og það heyrði Tárzan nú samskonar
óp og það er hafði lokkað hann frá götunni. Á næsta
augnabliki var hann kominn í opnar dyr ills bjarts
herbergis. Olíulampi hrann dauflega á hárri arinhillu,
og varpaði' skímu á margar verur í herberginu. Allar
voru þær karlmenn, nema ein. Hún var kona um þrit-
ugt. Andlit hennar, sem nú bar merki lágra kvata og
ólifnaðar, hafði einhvern tíma verið laglegt. Hún studdi
annari hendinni á háls sér og hallaðist upþ að veggnum.
.Hjálpið mér, herr“, æpti hún hásum rómi, er Tarz-
an kom inn; „þeir ætluðu að drepa mig“.
Þegar Tarzan snéri sér að mönnunum, sá hann ill-
úðleg ahdlit glæpamanna. Hann furðaði á þv/, að þeir
skildu ekki reyna að flýja. Hann sá tvent; og vakti
annað undrun hans. Maður læddist út úr herberginu,
og á augnabliki þekti Tarzan, að þar var Rokoff á ferð.
En hitt, sem hann sá, krafðist skjótari yfirvegunar.
Stór maður læddist aftan að honum með sveðju 1 hend-
inni, en þegar hann sá, að Tarzan varð hans var þustu
allir félagar hans að Tarzan. Sumir brugðu hnífura.
Aðrir þrifu stóla. En sá með sveðjuna, hóf hana á loft
ög miðaði henni á höfuð Tarzans. Hefði það orðið
bani Tarzans, ef hún hefði hitt hann.
En heilinn, og snarræðiö, og vöðvarnir, sem boðið
höfðu byrginn heljarafli og grimdaræði Terkoz og
Numa 1 heimkyDnum þeirra i skóginum í Alríku, voru
ekki eins auðunnir og þessir Parísarfantar héldu.
Tarzan valdi hættulegasta mótstöðumann sinn, mann-
inn með sveðjuna, og réðist beint að honum; þreif um
hendi hans og rak honum kjaftshögg um leið, svo hann
valt um koll.
Þá snéri hann sér að hinum. Þetta var „sport“. Hann
var nú aftur í stríði og blóðið sauð 1 æðum hans. Menn-
ingarmótin hrukku utan af honum eins og þau hefðu
verið eggjaskurm, og hinir tíu fantar sáu alt í eiuu, að
þeir voru byrgðir inni í litilli kompu hjá villidýri, sem
afl þeirra allra samanlagt var meira en gagnlaust gegn.
Rokoff stóð úti 1 enda á ganginum fyrir framan og
beið úrslitanna. Hann vildi vera vís um, að Tarzan
væri dauður, áður en hann legði af stað, en það var
ekki ætlun hans, að vera yiðstaddur, þegar morðiðyrði
uppvíst.
Konan stóð kyr þar sem hún stóð, þegar Tarzan
kom inn, en svipbrigði höfðu orðið mörg á andliti
hennar, þau fáu augnablik, sem liðin voru. örvænting-
arsvipurinn hafði breyst 1 herkjusvip, þegar Tarzan
snérist gegn þeim, er kom aftan að honum með
sveðjuna.
Síðar breyttist svipurinn i undrun og loks skelfingu.
Og það var ekki að furða. Því gæflyndi maðurinn, sem
óp hennar höfðu átt að kalla / opinn dauðinn, hafði
skyndilega orðið viti sínu fjær af reiði. Hún hafði bú-
ist við linura vöðvum og daufri mótstöðu, en sá nú
sannkallaðan Grettir ganga berserksgang.
„Drottinn minnl" æpti hún; „hann er villidýrl* Þvf
sterkar, hvítar tennur apamannsins læstu sig um barka
eins andstæðingsins, og Tarzan barðist eins og hann
hafði lært að berjast við' karlapana 1 flokki Kerchaks.
Hann var í mörgum stöðum^ í senn. Stökk hér og
þar, og miuti konuna á pardursdýr, sem hún hafði séð
1 dýragarðinum. Ýmist brast bein í járngreipum hans,
eða handleggur snérist úr liði f axlarliðnum.
Mennirnir flýðu eins fljótt og þeir gátu undan komist,
út á ganginn, æpandi og veinandi; en Rokoff var sann-
færður um, jafnvel áður en sá fyrsti staulaðist út, að
Tarzan mundi ekki þetta kvöldið verða sá, sem læi
dauður eftir í herberginu. Rússinn skundaði frá, og
hringdi til lögreglunnar, að maður væri að fremja morð
í Maule-götu, 27.
Þegar lögregluþjónarnir komu fundu þeir þrjá menn
stynjandi á gólfinu, dauðskelkaða konu liggjandi í rúm-
bæli, og vel klæddann mann, að því er virtist, stand-
andi á miðju gólifi. Hann var við því búinn að taka
á móti nýrri árás, er hann hélt 'að væri í aðsigi, er
hann heyrði íótatak lögreglunar. En komumönnum
I