Fréttablaðið - 06.10.2006, Síða 25

FÖSTUDAGUR 6. október 2006 25
SENDIÐ OKKUR LÍNU
Við hvetjum lesendur til að senda
okkur línu og leggja orð í belg um
málefni líðandi stundar. Greinar
og bréf skulu vera stutt og gagn-
orð. Tekið er á móti efni sem sent
er frá Skoðanasíðunni á visir.is og
á netfangið greinar@frettabladid.
is. Ritstjórn ákveður hvort efni
birtist í Fréttablaðinu eða Vísi eða
í báðum miðlunum að hluta eða
í heild. Áskilinn er réttur til leiðrétt-
inga og til að stytta efni.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Umræðan
Greinar Fréttablaðsins
um byggðaþróun
Sigríður Dögg Auðunsdóttir, ágæt-
ur blaðamaður á Fréttablaðinu,
skrifar um flóttann af landsbyggð-
inni í mjög athyglisverðum grein-
um þar sem hún fjallar um ein-
staka landshluta, sveitarfélög og
framtíðarmöguleika þeirra. Í
sunnudagsblaðinu er fjallað um
Suðurland. Greinin er fróðleg en
hreyfði svo sannarlega við mér.
Í greininni kemur fram að sam-
kvæmt kenningum bandarísku
hjónanna Deborah og Frank Popp-
er sem settar voru fram í lok
níunda áratugarins og miðuðust
að því að meta framtíðarhorfur
tiltekinna sveitarfélaga á sléttun-
um miklu í Bandaríkjunum út frá
sex viðmiðunarmörkum sem gæfu
vísbendingu um að sveitarfélagið
ætti sér ekki viðreisnar von ef þau
uppfylltu tvö eða fleiri þessara
skilyrða. Samkvæmt þessum
kenningum eiga sér einungis þrjú
sveitarfélög sér viðreisnarvon á
Suðurlandi; Árborg, Hveragerðis-
bær og Ölfus. Þetta minnir okkur
á það á hvern hátt mál eru sett
fram, hvaða aðferðum er beitt til
þess að ná niðurstöðum og útkom-
an verður alltaf í samræmi við
þær forsendur sem unnið er út
frá.
Í fyrsta lagi eru kenningarnar
gamlar, sem þarf svo sem ekki endi-
lega að vera svo slæmt, en í öðru lagi
miðast þær við ger-
ólíkt samfélag og
okkar og útkoman
verður ótrúlega nei-
kvæð fyrir Suður-
land, sem ég tel að
hafi mikla framtíðar-
möguleika. Ég er
þeirrar gæfu aðnjót-
andi að vinna sem
sveitarstjóri í Hruna-
mannahreppi í Árnes-
sýslu. Hrunamanna-
hreppur er með allra blómlegustu
dreifbýlishreppum landsins og frá
fornu fari kallaður annar af tveimur
Gullhreppum uppsveitanna. Hér er
eitt allra blómlegasta landbúnaðar-
samfélag landsins. Nútíminn hefur
haldið innreið sína
varðandi mjólkur-
framleiðslu, yl-
blóma og garðrækt
enda miklar auðlind-
ir fólgnar í öllu því
heita vatni sem hér
er. Á Flúðum er Lím-
trésverksmiðjan og
ferðaþjónusta er hér
afar fjölbreytt en til
marks um það eru
hér tveir golfvellir,
svo ekki sé minnst á fjölbreytilega
flóru frístundabyggðar. Hér eru
náttúruperlur eins og Gullfoss, Kerl-
ingarfjöll, dásamlegt afréttarland,
lax- og silungsveiðiár svo eitthvað
sé upp talið. Í sveitarfélaginu er ald-
urssamsetning íbúanna með þeim
hætti að samfélagið er ungt og kröft-
ugt, sem sést á því að 34% íbúanna
eru á aldrinum 1 til 17 ára og 8% íbú-
anna 65 ára og eldri. Í uppsveitum
Árnessýslu er mikil og rótgróin sam-
vinna. Við höfum sameiginlega
starfsmenn s.s. byggingafulltrúi,
skipulagsfulltrúi, ferðamálafulltrúi
og félagsmálastjóri. Einnig er sam-
vinna er tengist menningarstarf-
semi s.s. kórastarf o.m.fl. Það er
kraftur og áræðni íbúanna í þessum
byggðum. Sama má segja um mörg
önnur sveitarfélög á Suðurlandi.
Þess vegna leyfi ég mér að mótmæla
því harðlega að við eigum okkur
ekki viðreisnarvon.
Í framhaldi af þessum greinar-
stúf býð ég Sigríði Dögg í heimsókn
í hreppinn okkar til þess að sann-
færa hana um að kenningar Banda-
ríkjamanna eru fortíðardraugur –
ekki síður en vera þeirra á
Keflavíkurflugvelli.
Höfundur er sveitarstjóri í Hruna-
mannahreppi í Árnessýslu.
Það er kraftur og áræðni íbú-
anna í þessum byggðum. Sama
má segja um mörg önnur sveitar-
félög á Suðurlandi. Þess vegna
leyfi ég mér að mótmæla því
harðlega að við eigum okkur
ekki viðreisnarvon.
Eiga sunnlenskar byggðir sér ekki viðreisnarvon!
ÍSÓLFUR GYLFI PÁLMASON
Ljótt að gera lítið úr Bretum
Jens Guð sendi blaðinu eftirfarandi
athugasemd við frétt Fréttablaðs-
ins:
Á dögunum sagði í forsíðufyrirsögn
Fréttablaðsins „Nylon í efsta sæti
í Bretlandi“. Af fréttinni mátti ráða
að Nylon væri í efsta sæti breska
vinsældalistans.
Af hverju að draga upp vonda
mynd af Bretum? Er ekki nógu slæmt
fyrir þá að Blair sé ennþá forstætis-
ráðherra?
Flugufóturinn fyrir fréttinni er
sá að lítið vinsældalistablað, Music
Week, birtir vikulega fjölda vinsælda-
lista. M.a. allra handa smálista, s.s.
„playlista“ útvarpsstöðva, dansklúbb-
alista og þess háttar. Það mun hafa
verið á einum þessara dansklúbbal-
ista sem þreytulegri karíóki-útgáfu
Nylon á „Sweet Dreams“ brá fyrir.
Eurythmics sló í gegn með þessu
lagi á níunda áratugnum. Síðan hefur
það stöðugt verið á hinum ýmsu
smálistum í mismunandi flutningi að
minnsta kosti á 3ja tug flytjenda. Inni
á milli hafa Marilyn Manson og fleiri
komið því á alvöru vinsældalista.
Forsíðufrétt Fréttablaðsins er
hliðstæð því að New York Times
væri með forsíðuppslátt um að Dixie
Chicks hafi náð 1. sæti á Íslandi. En í
raunveruleikanum væri Dixie Chicks
einungis með mest spilaða lagið þá
vikuna í útvarpi Kántrýbæjar á Skaga-
strönd.
Þetta má ekki skiljast sem neitt
niðrandi um Kántrý-útvarpið. Það
er merkilegra en allir dansklúbbar
Bretlands til samans.