Ísafold - 09.01.1884, Blaðsíða 4

8
mundi leiða nýjar álögur á sýslusjóðina.
En það vaktijvíst fyrir fieirum sem betur
skoðuðu málið, að eigi hentaði að láta hall-
ærið draga allan hug og dug úr mönnum,
að halda áfram með skólann, fremur en fyr-
ir einstaka bændur að hætta að búa, og
byrja svo aptur þegar batnaði í ári. Einn-
ig var á að líta að töluverður bústofn var
hagvanur á jörðinni, sem búfræðingurinn
hafði búið við og sem skólinn gat fengið
keyptan með sanngjörnu verði, og þar að
auki var hinn hagkvæmasti tími til að kaupa
búpening og búshluti til skólabúsins, af því
það var f lágu verði í Skagafjaróarsýslu í
vor, vegna þess að Ameríkufarar gátu eigi selt
það nema með lágu verði; því óttast mátti
að fjenaður hækkaði í verði vegna fjárfækk-
unarinnar,- eins og nú er fram komið, og
gátu því áminnzt innkaup, gjörð á hentugri
tíð, áunnið stofnuninni fleiri hundruð króna
virði. f>að var aldrei meining þeirra er
hvöttu til skólastofnunarinnar eða að hann
endurreistist í vor, að íþyngja almenningi
með nýjum álögum á sýslusjóðina eða nýj-
um sköttum, því almenningur var sízt fær
um að bera aukin gjöld í harðæri, heldur
að skólinn stofnaðist af búnaðarskólasjóði
3 sýslnanna, í von um að hann fengist út-
borgaður í tíma til innkaupa og viðhalds
skólanum, og að alþingi mundi í sumar
styðja viðleitni Norðlendinga með skóla-
stofnunina, og veita fje til skólans ekki
minna enn 3000 kr. hvort fjárhagsárið fyrir
sig, svo stofnunin gæti staðist útgjöld sín,
svo sem árlega endurborgun á kaupverði
Hóla, laun kennara, [endurbót húsa, og fyr-
ir nauðsynleg jarðyrkjuverkfæri, sem áætl-
uð voru 500 kr.
f>að var líka von og traust margra, að
þar sem þrjár sýslur höfðu sameinað sig að
stofna skólann á Hólum, og þær höfðu á
þingi í sumar 6 fulltrúa, sem skylt var að
mæla fram með, að skólanum veittist nefnd-
ur styrkur, að það mundi fá fram að ganga,
einkum þegar litið var til þess, að kennslu-
stofnunin í Ólafsdal fær árlega talsverðan
fjárstyrk af opinberu fje. En það er eptir
að vita, hvort áðurnefnd von og traust svo
margra hefur fullkomlega rætzt; en heyrzt
hefir, að von sje í einhverjum styrk handa
búnaðarskólanum á Hólum eptir fjárlögun-
um, og má því vænta, að áminnztur styrkur
fáist útborgaður og mega menn því gjöra
sjer góðar vonir um framtíð Hólaskóla,
þess heldur sem honum veitir nú forstöðu
duglegur skólastjóri. f>að er viðurkenn-
ingarvert af þeim fulltrúum, sem stutt hafa
að því, að fjárveiting þessi náði fram að
ganga til almennings heilla og að þeir hafa
eigi brugðizt trausti kjósenda sinna. Nú
er framtíð skólans mikið komin undir því,
að ekkert hik eða tvíveðrungur komi 1 hlut-
aðeigandi sýslúnefndir, sem sameinað hafa
sig um að stofna skólann, heldur að þær
haldi fast saman og leggi fram hver fyrir
sig sinn búnaðarskólasjóð og árlegt búnað-
arskólagjald skólanum til eflingar, og hlut-
ist til um, að sendir verði á skólann dug-
legir piltar, sem vænta má af að vinni ætt-
jörðu sinni gagn, þegar þeir hafa lokið
námi sínu á skólanum.
Búnaðarfjelögin ættu einnig að hlutast til
um, að senda efnilega pilta á búnaðarskólann
og lofa þeim atvinnu á eptir með sæmileg-
um launum; svo tilhlýðilegur rekspölur
geti sem fyrst komizt á nauðsynlegar jarða-
bætur á landi voru, til sannra framfara og
eflingar landbúnaðinum.
f>ess má enn fremur geta, að sýslunefnd
Húnvetninga hjelt aukafund að Hnausum
í þingi 11. þ. m. og ræddi þá meðal annars
búnaðarskólarriilið og samþykkti með öllum
atkvæðum, að rita amtsráðinu um, að bún-
aðarskólasjóður Húnavatnssýslu yrði sem
fyrst útborgaður til styrktar Hólaskóla, og
hafði nefndin áður á fundi 5. apríl sam-
þykkt, að verja hlutdeild sýslunnar af bún-
aðarskólasjóðnuin til stofnunar búnaðar-
skólanum á Hólum og ritaði amtsráðinu
þar að lútandi beiðni um, að leggja fram
sjóðinn. f>að er vonandi og mikillega ósk-
andi, að amtsráðið verði við ítrekuðum til-
mælum sýslunefndarinnar í þessari grein.
það má telja víst, að hlutaðeigandi sýslu-
nefndir ræði mál þetta á aðalfundum sín-
um í vetur og kjósi sinn manninn hver í
i skólanefndina samkvæmt reglugjörð skól-
ans. þar að auki sýnist mjer nauðsynlegt,
að hver sýslunefndin fyrir sig kjósi 2 menn
á sameiginlegan fund á hentugum stað í
Skagafjarðarsýslu í vetur til þess að ræða
um ástand skólans, og styðja að því, sem
aukið getur vöxt og viðgang búnaðarskól-
ans, og sýni með því eindreginn áhuga og
vilja til öruggra framkvæmda í umræddu
velferðarmáli. 83. Húnvetnmgur.
HITT OG íÆTTA..
auðugur kaupmaður einn í stórborg suð-
ur í löndum á gróða sinn að þakka í fyrstu
páfagauk, sem hann keypti áður en hann
byrjaði að verzla og kenndi að hafa yfir þessi
tvö orð : olnndæl stúlka !« Hann hafði
fuglinn fyrir innan búðardyrnar. Hver sem
í búðina kom fjekk óðara þetta kurteisa á-
varp hjá páfagauknum. það leið eigi á löngu
áður meiri varð aðsókn að þessari búð en
en nokkurri annari búð í þeim bæ.
Allir skilja fljótt hvernig á því stendur að
kvennfólk fráfældist ekki búðina, hvorki ungt
nje gamalt.
En karlmennirnir þá?
f>eir komn til þess að sjá, hvað fallega
hýrnaði yfir blessuðu kvennfólkinu við ávarp
páfagauksins.
f>ess er ekki vanþörf á að geta, að í þess-
ari borg sem annarstaðar meðal sæmilega
menntaðra þjóða er ekki hafður hinn íslenski
siður: að ganga í búðir erindislaust og slóra
þar iðjulaus tímunum saman.
því að eins var þetta gróðavegur fyrir
kaupmannin.
— mönnunum má skipta í þrennt. I fyrsta
flokki eru menn sem hafa verið til, eru til
og munu verða til. 1 öðrum, flokki menn,
sem aldrei hafa verið til. í þriðja flokki
menn sem aldrei munu verða til. Fyrsta
flokkinn gera sagnfræðingarnir að umtals-
efni, annan skáldin og hinn þriðja siðafræð-
ingarnir. (E. N.).
— »Á skaðanum verður maður hygginn«
—á endanum, en er þá opt og tíðum orðinn
svo snauður, af marg-ítrekuðu tjóni, að
hyggindin koma að engu haldi (F.).
AUGLÝSINGAR
1 samfeldu ’máli m. smáletri kosla 2 a. (þakkaráv. 3 a.) hvert orí 15 stata trekasl;
m. öðra lelri eía setning 1 kr. Ijrá þumlunj dálks-lengdar. Borjun út i hönd.
Hérmeð skal brýnt fyrir bæjarbúum,
að eigi er leyfilegt án samþykkis bæj-
arstjórnarinnar að kljúfa steina nálægt
ströndinni eða í fjörunni í umdæmi
bœjarins eða sprengja þá nje flytja þá
þaðan burtu.
Skrifstofu bæjarfógeta í Reykjavík
4. janúar 1884.
E. Th. Jónassen.
pjÓÐ VINAFJELA QS-umboðsmenn og út-
sölumenneru beðnir að gjöra svo vel að senda
mjer semfyrstskilagreinum afhentareða séldar
og óseldar fjelagsbcekur, ásamt tillögum fje-
lagsmanna og andvirði seldra bóka. Sömu-
leiðis að láta mig vita, hvað margra exem-
plara þeir óska frá fjelaginu eptirleiðis, af
bókum þeim, er eiga að koma út á þessu
ári.—Evík 1. jan. 1884. Björn Jónsson.
Síðan siðustu auglýsingar hefi jeg til minnisvarða
yfir Hallgr. Pjetursson nieðtekið ; Kr.
Frá málaflutningsmanni Páli Melsteð............8,00
— frú I.áru Pjetursdóttur á Seyðisfirði .... 4,00
— Erl. hreppstjóra Erlendssyni á Breiðaból-
stöðum......................................2,00
Samtals 14,00
Almanak þjóðvinafjelagsins um árið 1884 er
enn til sölu á afgreiðslustofu ísafoldar. Kostar
50 a.
Nærsveitamenn eru beðnir að vitja tsafoldar á
afgreiðslustofu blaðsins (ísafoldarprentsm., 1. sal).
Brúkuð íslenzk póstfrímerki og
þjónustufrímerki kaupir
J. Kyster f Kolding.
Ritstjóri: Björn Jönsson, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.