Ísafold - 05.06.1895, Side 4

192
Saumayjelar,
rearg-reyndar að gæðuni, fást mjög ó-
dýrar
í verzlun G. Zoega & Co.
Uppboðsauglýsing.
Mánudaginn hinn 10. n. in. kl. 12 á há-
degi verður uppboðsþing sett að Hausa-
staðakoti í Garðahverfi. Verða þar seld ýmis-
leg búsáhöld, timbur, net, tvær kýr, timbur-
hj'allur, fjögramannafar með tilheyrandi
og annað fleira.
Skrifst. Kjósar- og Gullbringus. 14. maí 1895.
Franz Siemsen.
Stofu-, kommóðu- og kofFortaskrár
selur ódýrast
verzlun G. Zoega & Co.
Uppboðsauglýsing.
Þar sem Bjarni Einarsson í Mýrarhúsum
í Hafnarfirði hefir framselt bú sitt til op-
inberrar skiptameðferðar, verður opinbert
uppboð haldið á eigum hans miðvikudag-
inn 12. þ. m. ki. 12 á hádegi. Það sem
selt verður, er bærinn Mýrarhús, bátur og
ýmislegir búshlutir.
Skrifst. Kjósar- og Gullbringus. 1. júní 1895.
Franz Siemsen.
Vasahnífar
— Ekta Svana-hnífar —
Eskiltúna-dolkar, Raklinífar, skæri og
Skaraxir fæst ódýrast og bezt
______í verzlun G. Zoega & Co.____
Blátt »Plyzz« er einnig til
í verzlun E. Felixsonar.
Yflrfrakkar,
Karim.-alklæðnaður og nærfatnaður,
Drengjaföt, mjög falleg o. fl.
fæst mjög ódýrt
í verzlun G. Zoéga & Co.
Ágæt Ijósmyndavjel fæst keypt
fyrir hálfvirði. Ritstj. visar á.
GAUOSCHER,
handa fullorðnum og börnum seljast
ótrúlega ódýrt
__ í verzlun G. Zoega & Co.
Gufubrætt andarnefjulýsi fæst hjá
C. Ziemsen.
Nokkrir góðir fiskimenn geta um Jóns-
messu fengið skiprúm á þilskipaútvegi
G. Zoega & Co.
Aðgöngumiðar til að veiða silung fýr-
ir Kaldárhöfðalandi við Þingvallavatn og
Sog á tímabiHnu frá 1. júní til 1. septem-
ber fást hjá:
herra J. G. Ilalberg, Hotel Island,
— Einari Zoega, — Reykjavík,
— Ófeigi Erlendssyni, Kaldárhöfða,
og hjá undirskrifuðum.
Borgun fyrir veiðileyfið er 3 kr. fyrsta
daginn og uppfrá því 1 kr. á dag.
Eyrarbakka, 1. júní 1895.
P. Nielsen.
íslenzkt smjör
borgast hæstu verði
í verzlun G. Zoega & Co.
Hjer með gjöri jeg mínum heiðruðu
skiptavinum og öðrum kunnugt, að jeg
eptir 20. júní sezt að í Reykjavik í Aust-
urstræti nr. 14 og tek að mjer aðgjörðirá
úrum og klukkum eins og að undanförnu
fyrir sanngjarna borgun. Einnig hef jeg
til sölu margar tegundir af nýjum og mjög
vönduðum vasaúrum í nickel, silfur, og
gullkössum, er seijast vandlega aftrekt
með fleiri ára ábyrgð. Verð frá 14 til
yfir 100 kr. Sömuleiðis sel jeg úrfestar
úr nickel, talmi, silfri og gulli.
Til hægðarauka fyrir austanmenn, er
koma á Eyrarbakka, hefir herra verzlun
armaður Guðjón Ólafsson tekið að sjer
að veita móttöku fyrir mig úrum til að-
gerðar og senda mjer þau með fyrstu
ferðúm, og geta þeir, er þess óska, vitjað
þeirra til hans þá er þau er fullbúin. Sami
herra G. Ólafsson hefir einnig útsölu fyrir
mig á nýjum úrum og úrfestum.
Virðingarfyllst
Guðjón Sigurðsson
úrsmiður.
(með fílsstimplinum)
og steinbrýni fást
hvergi ódýrari nje
betri en
i verzlun G. Zoéga & Co.
Veiöibann.
Að þar til fenginni heimild frá rjett-
um hlutaðeigendum, Jýsi jeg bjer með
yfir því, að jeg fyrirbýð öllum án míns
leyfis að nota veiði í Elliðaánum fyrir
landi jarðanna Arbæjar, Breiðholts,
Vatnsenda og Elliðavatns. Hvern þann,
er breytir móti þessu forboði, mun jeg*
tafarlaust láta sæta lögsókn til sekta
og skaðabóta, eptir þvi sem lög standa til.
Reykjavik 4. júni 1895.
Sigfús Eymundsson.
STOFUÚR.
VEKJARAÚR,
VASAÚR
og ÚRKEÐJUR
fást hvergi jafnódýrt og
í verzlun G. Zoega & Co.
Ung kýr, sem mjólkar vel, fæst k<. pfc nú þegar..
Eyjólfur Ofeigsson snikkari vísar á.
STEINTAU
er nýkomið með kaupskipinu »August«
Ú]1_verzlunar G. Zoéga & Co.
^&ætar ljósmyndir tokur Þorsteinn Eiríks-
son. — Hann dvelur á Eyrarbakka, allan júlímánub,
ætti þvi sveitafólkió aó nota tækifærió._
Svuntutau og kjólatau,
einkanlega nokkur stykki af sjerlega
fallegu efni í telpukjóla, fæst mjög ódýrt
____ í verzlun G. Zoega & Co.
í þakklæti mínn í ísafold 34 tölubl. þ. á. hefir
gleymzt aó telja Miklaholtslirepp og Breiöuvíkurhrepp
meÓal lireppa |>eirra. sem efndu til samskota handa
Jósepi sál. syni minum; þeim, sem gengust fyrír sam-
skotum, eins og öllum gefendum bæhi í þessum hrepp-
um og annarsstaöar, þakka jeg af hjarta.
Ytri-Skógum, 31. mai 1895.
_________Sigríður Bjarnadóttir.
Hattar, húfur, kaskeiti,
drengja og telpu stráhattar, kvennslipso.fi.
selst ódýrast, bezt og fallegast
í verzlun G. Zoega & Co.
Sómasainleg gjöf.
Jeg hef í dag meðtekið frá 2 Eyrarbekkingum tutt-
ugu krónur — gjöf til kirkjunnar á Eyrarbakka. Fyrir
kírkjunnar hönd færi jeg gefendum þessum innileéásta
þakklæti. Stóra-Hrauni, 2. júni 1895.
Olafur Helgason.
Ritstjóri Björn .Tónsson cand. phil.
Prentsmibja ísafoldar.
38
nokkuð kynlegt, að hann skyldi koma inn í skrifstofu
yfirmanns síns um þann tíma sólarhringsins, er allir aðr-
ir væru írúmum sínum; því að þegar læknirinn bauð mjer
góða nótt, tók hann það fram, að enginn væri á fótum
í öllu húsinu nema jeg.
Jeg beið þess auðvitað ofurlitla stund, að aðkomumað-
urinn tæki til máls, og bjóst við, að hann mundi segja
eitthvað í afsökunar skyni fyrir því að ryðjast svona inn,
eða að minnsta kosti geta þess, hvernig á því stæði, að
hann væri þangað kominn. En mjer til mikillar furðu
stóð hann grafkyr og starði á mig án þess að mæla orð
frá munni.
»Hver sem þú ert, þá ertu að minnsta kosti ekki
feiminn*, hugsaði jeg með mjer. Svo fór jeg að þreytast
á þögn hans og sagði nokkuð drembilega: »Jeg veit
ekki ...»
»Teflið þjer skák?«, tók hann fram f, og það var ekki
sjáanlegt, að hann hirti neitt um það, að jeg var byrjaður
að tala; og allt af starði hann á mig.
Þetta var sannarlega kynlegt, og þegar jeg hugði
vandlega að þessum fáránlega komumanni, var eins og
sannleikurinn birtist mjer í einu vetfangi — maðurinn var
vitlaus. Jeg er ekkert taugaslakur að eðiisfari, en jeg
verð að kannast við það, að jeg fann til einhvers, sem
líktist ótta, þegar jeg hafði gert mjer grein fyrir þvf,
39
að jeg stóð augliti til auglifis við mann, sem vel gat verið
hættulegur vitfirringur.
Það stóð ekki lengi á því, að jeg fengi sönnun fyrir
getgátu minni. Hann gekk að arninum og tók þar hlaðna
skammbissu, sem læknirinn hafði þar ávallt til vonar og
vara, ef á hann skyldi verða ráðizt, — og aldrei leít
hann af mjer augunum.
Það leyndi sjer ekki, að komumaðurinn, sem mjer
var svo lítið um gefið, stóð nú ágæta vel að vfgi. Hvað-
átti jeg nú til bragðs að taka? Ef jeg skyldi reyna að
verða honum yfirsterkari, þá voru allar líkur til að hann
mundi gera sjer hægt um hönd, og vita, hvort hann gæti
ekki hitt mig; ef jeg hrópaði um hjálp, hlutu afleiðingarn-
ar sömuleiðis að verða þær, að hann hleypti kúlu gegnum
mig, og mjer fannst ekki fýsilegt að standa kyr og láta
skjóta mig. »Jeg verð að yrða á hann«, hugsaði jeg með
mjer, »og tefja fyrir honum með því. Svo hlýtur það
bráðum að komast upp, að hann vantar».
En svo hægðist mjer ofmlítið við það, að hann sagði
aptur með jafn-stillilegum málrómi og áður:
»Teflið þjer skák?«
Það var eitthvað það í rómnum, sem kom mjer i
skilning um það til fulls, að svo framarlega sem jeg tefldi
skák, yrði jeg ekki skotinn alveg tafarlaust.