Ísafold - 05.04.1913, Qupperneq 3

IS AFOLD
103
Eimskipaféíag Isíands.
Skrifstofa tjtutafjársöfnunar Eimskipaféíags ístands
Jiafnarsíræti Í6 (uppi).
Opin fyrst um sinn á virkum dögum kl. 6—8 síðd.
Þar geta. menn skrifað sig fyrir hlutum, fengið allar upplýsingar viðvík-
jandi félaginu o, s. frv.
ReykjaYikur-anDálL
Alþýðufræðslan. A. Courmont háskóla-
kennari flytur á morgun erindi, er kann
nefnir: Gubrún Osvifursdóttir og
William Morris. Hr. Courmont mælir
á islenzku.
Aflabrögð mega allgó?( heita upp á síð-
kastið. Botnvörpungarnir eru að koma
inn öðru hvoru með þetta '60—50,000
fiska — eftir 10—14 daga útivist. 4>il-
skipin hafa og aflað bærilega. En mest
veltur auðvitað á, að gæftir og fiskur
fylgisí að í þessum mánuði.
Dánir. Agúst Schevíng Vigfússon kvænt-
ur sjómaður (frá Vestmauneyjum), 24 ára.
Dó 29. marz í Vífilsstaðahælinu.
Guðsþjónusta á morgun:
I Dómkirkjunni kl. 12 Bjarni Jóosson.
-----------kl. 5 Jóh. Þorkelsson.
í Fríkirkjunni kl. 12 Ól. Ól.
Glimur. Uugmennafél. Rvíkur efndi til
glímu i gærkvöldi í Iðnaðarmannahúsinu.
Meðal annars var þar háð bœndaglíma
af tveim 12 manna flokkum.
Glímurnar fóru vel úr hendi og þóttu
góð skemtun.
Slys vildu tíl tvö, einn glimumanna
(Björnstjerne Björnsson) handleggsbrotnaði
og annar (Ólafur Gislason) fekk blóð
milli liða. — En bót í máli að féiagið á
dálítinn slysasjóð.
Hjúskapur. Gestgj. Þorfinnur Jónsson
Tryggvaskála og ym. Steinunn Guðna-
dóttir s. st. Gift 2. aprll.
Sjálfstæðisfélagsfundur er i kvöld í Báru-
búð. Á dagskrá er: Samg'öngumál.
Málshefjandi er Sveinn Björnsson.
Spítalaskipin frakkuesku La France
og Notre dame de la Mere eru bæði
nýkomin hingað til lands.
Skipafregn. Skálholt og Hólar fóru
frá Khöfn í gær.
Oeres kom til Vestmanneyja í morgun.
Eer þaðan upp úr hádegi. Meðal far-
þega: frú Trolle með börnum sinum.
Laust prestakall. Holt undir Eyja-
fjöllum. Eyvindarhóla-, Ásólfsskála-
og Stóradalssóknir.
Heimatekjur:
1. Eftirgjald eftir prestssetrið ásamt
eyðijörðunurn Gerðakoti og J/2 Vallna-
túr.i og með reka á Holts-
fjörum......................kr. 175,00
2. Eftirgj. eftir hjáleigur — 820,18
3. Tekjur af ítökum . — 10,00
4. Prestsmata .... — 246,00
Samtals kr. 1251,18
Komandi prestur verður að sætta sig
við, að uudan hans umráðum verði
teknar hjáleigur prestssetursins aö
nokkru eða öllu leyti, ef ástæða þyk-
ir til.
Lán til íbúðarhúss hvílir á presta-
kallinu, upphaílega 4600 kr., og voru
eftirstöðvar þess í árslokin síðustu kr.
3135, er ávaxtast með 4 af hundraði
og endurgreiðist með jöfnum árlegum
afborgunum, kr. 165 um árið.
Prestakallið veitist frá fardögum 1913
Umsóknarfrestur er til 19- maí næst-
komandi.
Trésmíðafélag
Reykjavíkur
boðar alla trésmiði borgar-
innar á fund,sem halda á sunnu-
dag 6. apríl kl. 4Y2 e. h í Iðnaðar-
mannahúsinu (uppi). Rætt verður
mikilsvarðandi málefni, sem varðar
alla trésmiði.
Mætið stundvíslega.
St.jórn trósmíðafélagsins.
9 SjÖf»
margar fallegar tegundir nýkomnar.
Þar á meðal hin góðkunnu
Kassimirsjöt.
Ennfremur feiknin öll af annari
Uefnaðarvöru.
Verð og gæði alkunn.
Verzí. Björn Kristjánsson.
Skyr (frá Einarsnesi) fæst dag-
lega í Bankastræti 7. Einnig ný-
mjólk á sama stað.
Gfullpíla hefir tapast á götun-
um (austurbænum) merkt: Helga.
Finnandi beðinn að skila gegn fund-
arlaunum í bókverzl. ísafoldar.
Allra blaða beast ||
Allra fsétía flest I í
Alira lesin mest
er
ÍSAFOLD
Kemur út tvisvar í viku alt
árið, 104 blöð alls.
Aliir, sem vilja fylgjast með
í þjóðmálum, halda ísafold,
hvaða fiokks sem eru.
Kaupbætinnn betri sögur
en nokkurt annað blað flytur.
Kostar aðeins 4 kr. Lang-
ódýrasta blað landsins.
Ekkert heimili lands-
ins má sjálfs sín vegna
vera án isafoldarí —
I húshaldinu, eins og á öðrum svæðum mannlífsins,
• er framsýnnin holl og góð. Látið ekki
leiðast til þess að eyða fáeinum aurum
minna í svipinn með pví að kaupa
sápu af lakari tegund, sem að lokum
mun verða yður tugum króna
dýrari í skemdu Imiog íat-
naöi. það er ekki spar-
naður. Sannur sparnaður
er fólginn í þvi, að nota 7 i )'\}\ /m
hreina og ómengaða sápu. ÍÆfJ '
Sunlight sápan er hrein og
ósvikin. Reynið hana og varðveitið
fatnað yðar og húslín.
s»33axiwrffíKnBa^f*HBr«KBrea' wwweiŒayaBraTOwrw r.-ix1 ^’warcnrt'! ;r^c~aíæ'í; ,í'^hk««eisi(b» l
Jarðyrkjuverkfæri íls0 k°sZ\
slyitflur, kvíslar, ristuspaða o. fl.,
grjótverkfæri alis konar, skilvindur
af beztu tegund, mjög ódýrar, selur
f'orsteinn Tómasson.
Pétur Jóhannsson
bóksaii á Seyðisfirði
óskar beinna viðskifta við alla korta-
útgefendur, (bréfspjalda) á landinu,
ef ekki er þegar samband fengið
við þá.
Góð skil og greið!
Virðingaifyist,
Pétur Jóhannsson.
Gerlarannsóknarstöðin
í Reykjavík, Lækjargötu 6
tekur að sér alls konar gerla rann-
sóknir fyrir sanngjarnt verð, og er
venjulega opin kl. n—2 virka daga.
Jafnframt útvega eg, sem aðalum-
boðsmaður á íslandi fyrir sjónfæra-
verksmiðju C. Reicherts í Wien
Austnrriki, hinar beztu, ódýrari smá-
sjár (Microskop) með innkaupsverði,
og hefi sýnishorn af þeim á rann-
sóknarstöðinni.
Gísii Guðmundsson.
Húsvöu og duglegr stúlka,
vön matartilbúningi, óskast frá 14.
mai. Hátt kaupi
Frú E. Hallgrímsson
Vesturgötu 19.
Fátæku fólki
í HeiSsiihælinu
gef eg í haust 80 kr., ef vel gengur
sala á Ljósi mínu í sumar.
Rvík 5. npríl 1913.
Einar Jocliumssou.
BMaaMW——
Aluðar þakkir flyt eg öllum þeim, er
sýndu mér samuð i legu mannsins míns,
Halldórs Þórðarsonar, og við jarðarfor
hans.
Smiðjustig II.
Jóhanna Guðmundsdóttir.
Innilegt þakklæti vottum við öllum þeim,
sem heiðruðu minningu Hans sál. Jónsson-
ar með nærveru sinni við jarðarför hans.
Börn og tengdabörn.
Hér með tilkynnist að bróðir minn, Águst
V. Scheving, andaðist í Vifilsstaðaheilsu-
hæli 30. þ. m. Jarðarför hans fer fram
mánudaginn. 7. þ m. kl. 12 á hád. frá dóm-
kirkjunni.
Rvik 5. april 1913
Páiina V. Scheving.
Jarðarför fru Sigríðar sál.
Snæbjarnardóttur getur, vegna for-
falla, ekki farið fram mánudaginn 7. april,
eins og áður auglýst var hér i blaðinu,
heldur ver^ur henni frestað þangað til
mánudaginn 14. april.
Innilegt hjartans þakklæti votta eg öllum,
sem sýndu mér samuð og hluttekningu við
fráfall og jarðarför mins hjartkæia eigin-
manns, Bjarna Björnssonar.
Eskihlið, 4. apríl 1913.
Júlíana Guðmundsdóttir.
Vinnukonu og ungiing vantar
frá 14. mat. Laufásveg 14.
Aöalfundur
i heilsuhælisdeild Reykjavíkur verður
haldinn mánndaginn 7. apríl kl. 9..
síðd. í Bárubúð (uppi).
Dagskrá samkvæmt 12. gr. deild—
arsa m þyktnrin n ar.
Rvík 4 aptíl 1913.
Sæm. BjarnhéðinBSon.
Peningabudda (með hanka)
fundin, með minnisblaði og nokkrum
aurum; er i afgreiðslu ísafoldar.
Tilboð um mótorferðir
til Reykjanesvita 1913.
Þeir sem kynnu að vilja taka að
sér flutning á kolum, steinolíu o. fl.
til Reykjaness, 2 ferðir, aðra i iniðj-
um tnai, en hina í júli, eru beðnir
að senda mér tilboð um það fyrir
30. apríl. Nánari upplýsingar fást
hjá undiirituðum, í Duusverzlun í
Keflavík og hjá P. J. Thorsteinsson
& Co. i Getðum.
Th. Krabbe.
cZiBliufyrirfasíur i
Jiaíeí
sunnudag 6. apríl kl. 7 síðd. Efni:
Gáta díiuðans. Hvað er sálin?
Hvar er hún niilli dauðans 0$ upp-
risunnar ?
Allir velkomnir.
O. J. Olsen.
hiun fyrst og fremst. Frammi fyrir
persónu »manns-sonarins« er ómögulegt
að nema staðar án þess um leið aS
kenna hugboSs um, að maSur standi
ft-arnmi fyrir heilögum manni, sem ekk-
ert ilt hefir nokkuru sinni orSiS við-
loðandi. Og hver sá, er áSur hefir þess
vis orSið, að hór opinberast guð eins
°g afstaða hans er gagnvart oss, hann
hlýtur að segja: Sá kærleikans guð,
sem hór gefur mér að skygnast inn í
hjarta sitt, er jafnframt heilagur guð.
En eins og heilagleikinn í fari hins
óviðjafnanlega mannvinar varð ekki til
þess aS hrinda mönnum frá honum,
heldur miklu fremur dróg alla þá, er
korni’ð höföu auga á kærleiksþel hans,
enn fastar að houum, svo er því eins
tariS, með föðurinn, sem Jesús opinber-
°ss. Heilagleiki hans er enginn ís
kaldur heilagleiki, er hrindir frá sór,
heldur heilagleiki, sem eykur á þrá
nymnsins eftir samfólagi við hann; því
, nni leið og manninum verður það
Ijost, hversu allur óhreinleiki hjartans
, ytur aö fjarlægja hann slíkum guði,
Þa kennir hann hughoðs um, að ein-
nngis eldur hins guðlega heilagleika
al brent hroðann burt úr sálu hans,
en það er aftur skiiyrði fyrir öllu sam-
elagi við föðurinn. Með öðrum orðum:
a heilagleiki guðs, sem Jesúsopinber
h1 2 3 4 *,,088 1 hfi sínu, er ekki deyðandi,
i 6 llr hfgandi heilagleiki, fast samgró-
eerleika guðs og í hans þjónustu.
Sá guð, sem Jesús Kristur opínberar
oss er k æ r 1 e i k u r, en hann er eins
og allur sannur kærleikur jafnframt
h e i 1 a g u r kærleikur. Það liggur
beint í eðli kærleikans að vera heilag-
ur. En er nokkurt nafn til i nokkuru
tungumáli, sem fái betur útmálað þetta
en einmitt nafnið » f a ð i r ? « Auð-
vitað er þá átt við það nafn í sinni
upphaflegu, óveikluðu merkingu, þar
sem alt þetta fer saman : heilög alvöru-
gefni, viturleg stjórnsemi, skynsamleg
biðlund og takmarkalaus elska!
Með þessu einu, að guð er heilagur
kærleikur er vitanlega hvergi nærri
talið alt það, sem Jesús opinberar oss
um guð sinn og föður sinn. En þetta
er ávali það, sem skiftir trúhneyða
mannssáluna mestu, svo að hún getur
fundið frið og hvíld í trúnni á hann.
Sá sem í trúnni hefir höndlað guð sem
heilagan kærleika, hann á það ljós yfir
lífsbraut sinni, sem nægir, því að alt
hið annnað, sem mannshjartað þráir í
fari þess guðs, sem það gengur á hönd,
svo sem almætti, alvizka, alnálægð, rótt-
læti, trúfesti o. s. frv. leiðir að sjálf-
sögðu af þv/, að hór er um g u ð 1 e g-
a n kærleika að ræða.
En um leið og opinberun guðs í Kristi
flytur svo þá guðsþekkingu sem nægir
oss, þá flytur hún oss einnig þá þ e k k-
ingu á sjálfum oss, sem vór
getum ekki án verið.
Með því að sýna oss heilagan kær-
leika guðs í- heilögu kærleikslífi sínu
bregður Jesús því Tjósi yfir vort eigið
líf, að vór komum auga á hinn ægilega
veruleika í lífi sjálfra vor, sem vór
nefnum s y n d.
Fyrst frammi fyrir Kristi öðlast trúin
fullkomna þekkingu á því hvað syndin
er, eins og það er ljósið sem bezt fær
komið oss í skilning um hvað dimman
er. Oss er öilum ásköpuð tilhneiging
til að bera oss saman við aðra menn,
en afleiðingin af því verður sú ein, að
vór drögum úr kröfunum til sjálfra vor.
Gagnvart Jesú er aftur á móti engin
hætta á neinu slíku. Frammi fyrir
honum skilst oss fyrst hvað það er a ð
vera hreinn — hreinn inn að
insta afkima hjartans, hreinn jafnvel í
allra minstu ’nugarhræringum, hreinn
í instu hvötum sálarinnar, og þó frjáls
og óbundinn í allri sinni breytni.
Slíkur var Jesús. Mynd hans getur
ekki orðið annað en dómur yfir sjálf-
um oss. Frammi fyrir henni verður
ekkert framar bjart á oss, jafnvel það,
sem virtist vera það, verður dimt mið-
að við ljómann, sem af henni leggur.
Þar sjáum vór hve dimman er dimm.
Þar finnum vór til þess, hve synd vor
er mikil. Því að meðan vór horfum
á haun, hljómar frá djúpi sálar vorrar
rödd, sem ekki tekst að þagga niður:
Eins og hann er, svo ættir þú að vera!
Er það ekki undarlegt að svo skuli
vera? Vór gætum þó afsakað oss með
vantaudi hæfileikum, með ásköpuðum
ófullkomleikum. En vór gerum það
ekki. Það grípur oss með sannfæring-
arvaldi, að alt hið heilaga líf Jesú er
krafa til vor, sem vór fáum ekki á bug
vísað. Vór finnum þá skuidbinding
hvíla á oss að vera eins og hann var.
Hvernig á þeirri tilfirmingu vorri stend
ur, það skiftir minstu. Áðalatriðið er,
a ð hún er lifandi í sálu vorri, a ð hún
býr oss hrygð, og hana þvi dýpri sem
vór erum sjálfir siðgæddari að hugar
fari, og a ð hún gefur sjálfum oss sök
á því, að vór erum ekki eius og hann
var og vór ættum að vera. í fæstuir.
orðum: frammi fyrir mynd Jesú verð-
ur ófullkomleiki vor, borinn saman við
fulikomleika hans, að synd og það
synd, er hefir sekt í för með sór.
En nú er þessi Jesús oss opinberun
guðs. Einnig kristalskær hreinleikur
hans opinberar oss guð. Svo hreinn,
svo dýrðlegur er guð. En þá skilzt
oss líka að krafan, sem hann gerir til
vor, er krafa sjálfs guðs til vor, er
skuldbinding, sem sjálfur guð leggur
oss á herðar. Það sern veldur skilnaði
milli guðs og vor er þetta, að vór- er-
um ekki eins og Jesús var. Hvílíkt
djúp er staðfest milli vor og hans!
Hve óendanlegur sársauki hans yfir
synd minni! Og só hreinleikur Jesú
krafa guðs til mín, þá er líka óhrein-
leiki minn sekt við guð. Sérhvert fót-
mál, sem eg hefi vikið út af hreinleik-
ans braut, það hefi eg vikið út af veg-
um guðs. Hér verður mór það fylli-
lega ljóst, að alt óhreint í fari mínu
er frávik frá vegum guðs, óhlýðni við
guðs vilja, glæpur gegn guði.
En hvað e r það sem vér köllum
synd? Er það fávizka? Er það vit-
andi fráhvarf frá guði? Engum dettur
í hug að lýsa syndinni, já öllum synd-
um, sem fávizku eingöngu. Ekki ný-
guðfræðingum fremur en öðrum, þótt
alvenja sé að bera oss það á brýn.
Annað mál er það, að til eru rótt-
nefndar fávizku syndir. Eg hefi þar í
huga óþroskaða menn með óljósri sið-
ferðismeðvitund, sem enn hafa ekki
lært að skynja það, að siðferðiskröfurn-
ar eru kröfur g u ð s til vor. Frá vissu
sjónarmiði mætti og segja um nálega
allar syndir, að þær séu meðfram fá-
vizku-verk, einnig þær sem jafnframt
eru vitandi brot gegn guði. Því að
hverjum er gefin fyllilega ljós siðferð-
ismeðvitund? Hver er sá, er háfi guð
og heilagleika hans og eilífðina sífelt
fyrir augum ? En hór er ekki um
hreina fávizku að ræða, heldur er hún
samfara þekkingu, og henni oft all-
ljósri. Yór eigum enga heimtingu á,
að þessi fávizka verði oss til afsökun-
ar reiknuð. Hvað guð sjálfur kann
að gera á sínum tíma — um það get-
um vór ekkert fullyrt. En á hinn
bóginn bæði finnum vór og vitum vór,
að synd vor er óhlýðni við guð* I>v!
/