Tíminn - 21.08.1980, Blaðsíða 8

8
Fimmtudagur 21 ágúst 1980
Minning
Axel Ólafsson
lögfræðingur og innheimtustjóri rikisútvarpsins
Fæddur 21. janúar 1917
Dáinn 13. ágúst 1980
Axel Oskar Ólafsson, lögfræð-
ingur og innheimtustjóri Rikisút-
varpsins, SkaftahlíB 8, i Reykja-
vik, lést a&faranótt 13. ágúst s.l.
Hann veröur borinn til grafar frá
Dómkirkjunni i dag.
Axel Ólafsson fæddist aö
Brekku i Fljótsdal 21. jan. 1917,
sonur ólafs Lárussonar, héraös-
læknis, siöar lengi í Vestmanna-
eyjum, og Sylviu Nielsinu Guö-
mundsdóttur, kaupmanns á
Stóru-Háeyri áEyrarbakka. Axel
varð stúdent frá Menntaskólan-
um á Akureyri 1940 og lauk lög-
fræöiprófi viö Háskólann 1947.
Eftir þaö var hann fulltrúi viö
bæjarfógetaembættiö i Vest-
mannaeyjum hálft þriöja ár og
siöan við málflutningsstörf i Eyj-
um til 1951.
Eftir þaö fluttist Axel til
Reykjavikur og réöst til starfa i
skrifstofu tollstjóra, þar sem
hann vann i tiu ár, 1953-63, en þá
varö hann fulltrúi viö borgarfó-
getaembættiö i Reykjavik og
gegndi þvi starfi til ársloka 1965.1
ársbyrjun 1966 tók hann viö starfi
innheimtustjóra Rfkisútvarpsins
oggegndiþvitil dauöadags. Hann
gegndiymsum trúnaöarstörfum I
félagsmálum á þessum starfsferli
ogmá nefna.aöá háskólaárunum
var hann formaöur Vöku, félags
lýöræöissinnaöra stúdenta, eitt ár
og siöar lengi I stjórn Bygginga-
samvinnufélags starfsmanna rik-
isstofnana og um árabil formaöur
félgsins.
Axel kvæntist 3. nóv. 1951 Þor-
björgu Andrésdóttur, hjúkrunar-
konu, frá Siöumúla i Borgarfiröi,
dóttur Andrésar Eyjólfssonar
oddvita og alþingismanns og
Ingibjargar Guömundsdóttur.
Böm þeirra eru þrjú:
Ólafur óskar, arkitekt.
Haitkona hans er Svana Vikings-
dóttir, píanóleikari, Ingibjörg,
norrænufræöingur, gift Sæmundi
Rögnvaldssyni sagnfræöingi,
Anna, sjúkraliöanemi, ógift i
heimahúsum.
Axel átti viö þrálátt heilsuleysi
aö striöa allt frá skólaárum og
gekk ekki heill til skógar, en fáir
aörir en hinir nákomnustu vissu
gerla um sjúkleika hans, þvi aö
hann bar hann með óbrigöulli
karlmennsku og bar ekki á torg,
heldur gekk aö störfum og tók
vinum og kunningjum glaöur og
reifur, þótt sjúkdómsbyröin lægi
oft þungt á heröum hans. Hann
átti þor og dug til þess aö lifa
meöan stætt var og lét ekki okiö
beygja sig. En ef til vill stytti þaö
hlfföarleysi ævi hans, þótt enginn
geti um þaö dæmt.
Axel ólafsson var um margt
óvenjulega mikilhæfur og aðlaö-
andi maöur, enda saknar nú
margur vinar i staö. Hann var
góöum gáfum búinn, fjölmennt-
aöur af lestri um fram sérgrein
sina, fróöur, viðsýnn og frjáls-
huga. Ahugi hans um lif, menn og
málefni var sivökull og liklega
sterkasta vörn hans. Glögg-
skyggni hans og skýrleiki I álykt-
unum varö mörgum feginsfengur
I samræðu. Alúö hans, skopskyn
og glaöværð laöaöi menn aö hon-
um. Heimili Axelsog Þorbjargar
var fjölsóttur gestareitur vina og
kunningja.þar semsamvaliö viö-
mót húsbændanna geröi hverjum
stundina glaöa. Saumaklúbbur-
inn hennar Boggu, og þeir sem
komu þangaö i beislum viö hann,
var oft glaövær hópur I stofunni
þeirra, og húsbóndinn lagði sitt til
þeirrar ánægju meö hnyttni sinni
og umhyggju. t spjalli viö Axel
var stundin flogin frá manni áöur
en varöi, svo skemmtilegur og
viöræöugóöur var hann. Til þess-
ara stunda er nú horft meö trega
og þakklæti i ljúfri minningu um
manninn, sem er horfinn, og
heitri samúö meö eiginkonu og
börnum þeirra viö þungbæran
missi. Viö kveöjum góöan dreng,
mikilhæfan atgervismann fallinn
um aldur fram. Mann sem gaf
sinum nánustu hiö bezta af sjálf-
um sér og bar bros og yl á veg
kunningjanna en bar eigin byröar
einn og hugstyrkur.
Hans er gott aö minnast.
Andrés Kristjánsson.
Minning
Þorsteinn Ásgeirsson
Fæddur 22. júlí 1902
Dáinn. 13. ágúst 1980
Allir spinna sinn æviþráö. 1
þrjátiu ár höfum viö i fjölskyld-
unni spunnið og spunniö. Þráöur-
inn er oröinn æöi margþættur og
mikiö á snældunni. Þar eiga
margir sinn þráö, en frá upphafi
má finna þar óslitinn þráö vinar
okkar Þorsteins Asgeirssonar.
Hann er þar, hann verður þar,
honum breytir enginn, hann máir
enginn burt.
— Allt tekur enda, þráöurinn
veröur ekki lengri.
Steini var horfinn og i stofunni
okkar stendur auöur stóll.
— Hann var læröur gullsmiöur,
vann lengst af sem leigubilstjóri,
var stoltur af bilnúmerinu en leiö-
ur á starfinu.
Hugurinn var á allt öörum staö.
Aö feröast og skoöa, skoöa og
rannsaka alla skapaöa hluti meö
myndavélina á lofti. Finna
„mótiv” eins og hann sagöi og
festa þau á filmu.

Aðstoðarframkvæmdastjóra Verksvið: Yfirumsjón og stjórnun á dag- legum rekstri fiskvinnslu og togaraút- gerðar. Framleiðslustjórn, framleiðniút- reikningar og rekstrareftirlit eru mikil- vægir þættir i starfinu. Menntun: Viðskipamenntun og reynsla af stjórnunernauðsynleg. Þekking á fiskiðn- aði er æskileg. Æskilegt er að starfsmaður sem ráðinn verður geti tekið til starfa sem fyrst, en þó er það ekki skilyrði. Umsókn- ir, sem greini aldur, menntun og fyrri störf þurfa að hafa borist okkur eigi siðar en föstudaginn 5. september 1980. Allar nánari upplýsingar veita Gylfi Aðalsteins- son og Árni Benediktsson. FRAMLEIÐNI SF. Suðurlandsbraut 32 Sími 85414 105 Reykjavík
Vissi hann af einhverju, sem
hann vildi láta myndvélina
geyma, kom enginn mannlegur
máttur i veg fyrir framkvæmd,
hvorki fatlaður fótur, stiflaöar
kransæöar eöa nærri áttatiu ára
aldur.
Ég tel þaö afrek hjá sjálfum
mér aö hafa elt hann uppá Lang-
jökul sjötiu og fimm ára meö
skrokkinn i þessu ástandi.
Og myndirnar hans Steina, þær
eru ekkert rusl.
Þúsund eftir þúsund og alltaf
fallegri og fallegri, enda hafa
bæði innlendir og erlendir sem
vilja vanda verk sin gefiö þær út.
Hann þekkti Island frá fjöru til
fjalla, mundi örnefni, þekkti
gróöur, þekkti steina, þekkti
fugla, þekkti yfirleitt alla skap-
aöa hluti og sá alltaf þaö sem var
fallegt.
Fyrir nokkrum dögum heyröi
ég hann helsjúkan segja ungum
vini sinum til vegar i fjarlægu
héraöi. Svo var hugurinn sterkur
og hugsunin skýr.
Hann varö aldrei gamall.
Svo var þaö áráttan aö grúska
og gera viö, helst eitthvaö sem
faglærðir menn höföu gefist upp
viö.
Hann haföi einstakar hagleiks-
hendur og mjög skemmtilegan
haus til þess aö stýra þeim, enda
var þaö viökvæöi hjá okkur þegar
eitthvaö eyöilagöist. „Viö veröum
aö hringja til Steina”.
Og Steini kom og geröi viö og
þaö var fjarska gaman og
kannski mest gaman aö sjá
hvernig hann fór aö þvi.
Já — þaö er oft búiö aö vera
gaman, allt frá þvi aö hann keyröi
elstu dóttur mfna til þess aö fæö-
ast, — þegar hún ung læröi aö
segja Steini og siöan börnin min
koll af kolli, þegar yngsta dóttir
min, uppáhaldiö hans, spuröi
hann hvers vegna guö látti á hann
svona lítiö hár, þegar hann dró
mig meö sér á alla kosningafund-
ina o.s.frv. o.s.frv.
Þráöur hefur slitnaö. Heimilis-
vinur er horfinn. Honum fylgir
þakklæti fyrir samveruna, honum
fylgja óskir, óskir um þaö, aö
augu hans haldi áfram aö sjá allt
þaö góöa og fallega sem guö hefur
skapaö.
Meö allra bestu kveöju til
Nönnu og Héöins, til Hrefnu syst-
ur hans til allra afabarna og vina.
Jón Bergþórsson.
Hjá Bændasambandi Norðmanna ( Norges Bondelag) urðu fram-
kvæmdastjóraskipti þann 1. júli. Hans Haga (t.v.) tók við af Paul M.
Dalberg, sem gegnt hefur starfinu um langa áraröð.
Norskur landbúnaður
Jafnvægisþál
þjóðarinnar
1 lok júnimánaöar sl. sendi
norsk blaöaþjónusta frá sér eftir-
farandi grein, sem hér er nokkuö
stytt I þýöingu. Fjallar hún um
þátt landbúnaöarins í þjóöarbú-
skapnum og viðhorf nútimans i
þeim efnum. G.
Þrátt fyrir aö aöeins 3-5% af
flatarmáli Noregs er ræktaö eöa/
og ræktanlegt, fæst eftirtekja bú-
vöru sem fullnægir 38% af þörfum
þjóöarinnar. Markmiöiö er nú, aö
áriö 1990 veröi sú tala 42%.
Til þess að svo megi veröa er
innflutningur hliöstæörar vöru
takmarkaöar á vissum timum
árs. I ööru lagi eru meginatriði
framleiöslunnar skipulögö meö
samningum milli rikisins og fé-
lagssamtaka bænda.
Framleiöslumál landbúnaöar-
ins eru meö samningum skipu-
lögö þannig, aö tekjur þeirra, er
landbúnaö stunda, séu sem næst
eins og hinna, sem vinna viö iön-
greinar.
Þetta viöhorf skapar öryggi
fyrir þvi, aö landsvæði haldist i
byggö, er annars mundu i auön
falla vegna fólksflótta.
Landbúnaðurinn
er sérlegur þáttur i þróun efna-
hagsmálanna. Þeir, sem stunda
landbúnaö i Noregi, eru liklega
hinir fyrstu í heiminum, sem
efnahagslega og félagslega njóta
jafnréttis viö iönaöarstéttirnar.
Yfirlitstölur sýna og sanna, aö
á öllum sviöum hefur jafnrétti
mótast, meöal annars meö þvi aö
þjóöfélagiö sér fyrir fritimum,
sjúkrahjálp og sumarfrii vegna
búandfólks til þess aö jafna metin
móts viö aörar stéttir.
Þjóöfélagslega eru mótuö þau
viöhorf, sem á hverjum tima ber
aö laga viö hæfi til að minnka
stéttarleg misræmi, og aörar
stéttir hafa fallist á aö fjárfram-
lög hins opinbera séu veitt til
landbúnaöar svo aö þeir, er bú-
skap stunda, hafi lifsskilyröi á
borö viö aöra þegna þjóöfélags-
ins. Þannig er tilveruréttur land-
búnaöarins viðurkenndur.
Hlutverk
landbúnaöarins er sjálfsagt aö
framleiöa matvöru, og i ööru lagi
timbur sem hráefni til fjölþætts
iðnaöar. Ræktaö land telst nú
vera um 930 þúsund hektarar og
þaö gefur umrædd 38% af neyslu-
þörf þjóöarinnar fyrir búvöru.
Enda þótt ræktaöa landiö sé stöö-
ugt aukiö er ékki hægt aö ætla aö
þörfum fyrir matvöru veröi nokk-
urn tima unnt að fullnægja með
heimafengnum neysluvörum.
Annar þáttur landbúnaðarins
er viö þaö miöaöur, aö skapa at-
vinnuöryggi og dreiföa búsetu til
þess aö geta nytjaö landiö á eöli-
legan hátt og samhæfa sem best
framleiöslu og vinnslu hráefn-
anna. Dragist landbúnaöurinn
saman er búseta fólks viöa I hættu
svo aö viö auðn liggi. Til þess aö
viöhalda atvinnu, og notkun og
nýtingu auðlinda náttúrunnar, er
viöa lögö stund á mótun mis-
stórra búa þannig, aö ýmsir
bændur geti gegnt öörum hlut-
verkum utan búskapar á ýmsum
timum árs.
I þriöja lagi eru stjórnmál land-
búnaöarins þannig skipulögö, aö
þau 113.500 bændabýli, sem nú
eru starfrækt til búskapar, geti
veitt bændum og fjölskyldum
þeirra efnahagslegt og félagslegt
öryggi.
Fyllilega helmingur norskra
bænda hefur nú landbúnaö sem
einustu eöa aöal atvinnu, en um
50 þúsund bændur hafa bústörf
sem aukavinnu. Þeim fækkar
stööugt sem vinna viö landbúnað,
en sú þróun er miklu hægari en
gerðist fyrstu árin eftir lok síö-
ustu styrjaldar. Ariö 1946 töldust
28% þjóöarþegna starfa viö land-
búnaö, en áriö 1970 11% og 1978
aöeins 8%.
Litlu búin
Þar eö minna en 5% landsins
telst ræktanlegt má segja, aö
jafnvel torræktað land sé eftirsótt
og skipting þess I smá einingar
vel skiljanleg, enda er land bú-
jaröa i Noregi yfirleitt miklu
minna en i flestum öðrum lönd-
um. Meðal landstærö býlis er
tæplega 8 hektarar og 110 þúsund
býli hafa minna en 0,5 ha ræktaö
land. Viö þaö bætist svo skóglendi
sem flest hafa I nokkrum mæli, en
meöalstærö skóglendis er talin
um 50 ha á hverja bújörö.
I mörgum tilvikum er vandséö