Tíminn - 06.02.1981, Síða 6

6
^fJJSÉtSíJ Föstudagur 6. febrúar 1981
að blekkja
Hreinasta felmtur hefur slegið málsvara stjórn-
arandstöðunnar vegna þess að ljóst er að almenn-
ingur hefur tekið efnahagsaðgerðum rikisstjórnar-
innar svo vel sem raun ber vitni. Nú hafa skoðana-
kannanir Dagblaðsins leitt að þvi mjög sterkar lik-
ur að þessar ráðstafanir stjórnarinnar njóti yfir-
burðafylgis með þjóðinni, en enda þótt margt megi
finna að framkvæmd þessara kannana blaðsins er
það samdóma álit flestra, — ef ekki allra —, að við-
brögð almennings séu óvenjulega jákvæð, ef ekki
beinlinis ótrúlega fagnandi þegar á allt er litið.
Sjálfsagt er það út af fyrir sig rétt sem stjórnar-
andstæðingar segja, að fólkið fagnar þvi að eitthvað
skuli yfirleitt gert i efnahagsmálunum. En það er
þó mikil grunnhyggni að halda að menn hafi ekki
gert sér grein fyrir helstu ákvæðum bráðabirgða-
laganna frá gamlaársdegi.
Hið rétta i málinu er að sjálfsögðu, að launamenn
og forráðafólk fjölskyldna, heimila og atvinnufyrir-
tækja hafa gaumgæft rækilega einstakar boðaðar
aðgerðir, — og við þessa athugun hafa menn komist
að þvi að þessar aðgerðir eru i senn nauðsynlegar
og réttmætar.
Nú heldur leiðarahöfundur Alþýðublaðsins þvi
blákalt fram sl. miðvikudag að almenningur láti
fjölmiðla teyma sig og teygja i sliku máli sem veru-
legri skerðingu launabóta hinn 1. mars næstkom-
andi. Leiðarahöfundurinn heldur þvi fram, að al-
menningur botni ekkert i þessu öllu saman — fyrr
en menn fá launaumslögin sin i byrjun marsmán-
aðar. Hann heldur þvi fram að forráðafólk heimila,
fjölskyldna og atvinnufyrirtækja sé svo fákunnandi
að það láti Jónas Dagblaðsritstjóra telja fyrir sig
krónurnar sem það á að hafa sér og sinum til fram-
færis.
Þetta er auðvitað gersamlega út i hött. Almenn-
ingur hefur alls ekki svo ofboðslegar tekjur að
menn fylgist ekki náið með þvi hver og hvað til
skiptanna kemur og hvað hann sjálfur ber úr být-
um. Enda þótt sjálf skerðingin komi að sönnu ekki
til framkvæmda fyrr en i marsbyrjun, þá má nú
fyrr vera vantraustið á almenningi, sem ritstjóri
Alþýðublaðsins virðist uppfullur af, að halda þvi
fram að fólk reyni ekki að ráða i það sem fram und-
an er i svo mikilvægu máli sem framfærslueyrir
þess er.
Og það ber þá eitthvað nýrra við ef almenningur
einmitt er nú orðinn svo andvaralaus að hann taki
ekki eftir augljósum og skýrum ákvæðum viðtækra
efnahagsráðstafana sem ræddar hafa verið um allt
þjóðfélagið vikum og jafnvel mánuðum saman!!
Vitanlega gerir ritstjóri Alþýðublaðsins sér fulla
grein fyrir þessu öllu. Hann er aðeins mjög von-
svikinn yfir hinum góðu viðtökum sem aðgerðir rik-
isstjórnarinnar hafa hlotið, m.a. hjá kjósendum Al-
þýðuflokksins. Vitanlega veit hann að almenningur
er fyllilega dómbær á þessi mál öll. Hann veit lika
að almenningur minnist enn óskapanna sem gengu
á i áróðri Alþýðuflokks og Alþýðubandalags árið
1978, og að fólkið kærir sig ekki um slik mistök aft-
ur.
JS
Þórarinn Þórarinsson:
Erleiit yfirlit
Khalid hafnar banda-
lögum við risaveldin
Frá fundi Múhameöstrúarríkja í Taif
LEIÐTOGAR 37 rikja
Múhameðstrúarmanna komu
saman til fundar i hinni helgu
borg Múhameðstrúarmanna,
Mecca, 25. janúar siðastl.
Fundarefnið var að ræða um
styrjöld íraks og írans, ástandið
i Afganistan og deilu Araba og
Israelsmanna.
Eftir setningu fundarins i
Mecca var honum haldið áfram
i Taif. Fundurinn stóð i þrjá
daga.
Þetta var þriðji leiðtogafund-
ur Múhameðstrúarrikjanna.
Fyrsti fundurinn var haldinn
1969. Ákveðið var þá, að slikir
fundir skyldu haldnir framvegis
eftir þvi sem ástæður þætti til.
Alls eru 41 riki aðilar að þess-
um samtökum Múhameðstrúar-
manna, auk Frelsishreyfingar
Palestinumanna. Leiðtogar
fjögurra rikja mættu ekki að
þessu sinni. Þeir voru Sadat for-
seti Egyptalands, Kadhafi for-
seti Libýu, Bani-Sadr forsetí
Irans og Karmal foráeti
Afganistan.
Sadat og Karmal hafði ekki
verið boðið til fundarins.
Egyptalandi var vikið úr sam-
tökunum, þegar Sadat hóf við-
ræður við ísraelsstjórn. Stjórn
Karmals nýtur ekki viðurkenn-
ingar samtakanna.
Bani-Sadr neitaði að mæta
eftir að upplýst var að Hussein
forseti Iraks myndi sækja fund-
inn. Kadhafi hafnaði þátttöku til
að mótmæla þvi, að
Saudi-Arabia hefði fengið lán-
aðar njósnaflugvélar frá
Bandarikjunum.
Á fundinum i Mecca mættu
fjórir konungar, fimm furstar,
21 forseti og sjö þjóðarleiðtogar
aðrir. Einnig mætti Yasir Ara-
fat, leiðtogi Frelsishreyfingar
Palestinumanna.
FUNDURINN var settur með
mikilli viðhöfn i bakgarði mosk-
unnar miklu i Mecca, sem er
mesti helgistaður Múhameðs-
trúarmanna. Khalid konungur
sat i forsæti, en bróðir hans,
Fadh prins, las ápvarp konungs,
sem tók röskar 40 minútur.
Það vakti mesta athygli i
ávarpi konungs, að hann lagði
mjög þunga áherzlu á, að riki
Múhameðstrúarmanna forðuð-
ust að taka upp hernaðarlega
samvinnu við risaveldin eða að
gerast bandamenn þeirra.
Fréttaskýrendur telja, að
Khalid konungur hafi með þessu
verið að árétta, að engin
hernaðarleg samvinna væri
hafin milli Bandarikjanna og
Saudi-Arabiu, þótt Saudi-Arabia
hafi fengið bandariskar njósna-
flugvélar að láni til að geta
fylgzt með hernaðarlegum að-
Hussein forseti traks og Khalid konungur
gerðum við Persaflóa meðan
styrjöld helzt milli íraka og
Irana.
Þá sagði konungur, að það
þyrfti að vera meginstarf sam-
taka Múhameðstrúarrikja að
leysa inn by röisdeilu r.
Styrjöldin milli iraka og irans
væri hörmuleg og yrði aö leita
allra ráða til þess að koma á
friði milli þessara grannþjóða.
Siðar á fundinum lét Hussein
forseti irak i veðri vaka, að
hann væri fús til að setjast að
samningaborði og draga her
sinn til baka, ef fallizt yrði á
yfirráð iraks yfir Shatt al
Arab-siglingaleiðinni.
Assad forseti Sýrlands var
mættur á fundinum og hélt fram
málstað irans. Hann taldi, að
iranir gætu ekki hafið samninga
fyrr en allur erlendur her væri
farinn Ur landi þeirra.
Assad og Hussein töluðust
aldrei viö á fundinum. Þeir
kappkostuðu báðir að haga ferð-
um sinum þannig, að þeir mætt-
ust ekki.
FUNDURINN varð sammála
um ýmsar ályktanir, en engin
þeirra kom verulega á óvart.
Ályktunin um Palestinumálið
var þó öllu harðorðari en frétta-
skýrendur áttu von á. M.a. var
Waldheim framkvæmdastjóri S.Þ. ávarpar fundinn i Taif.
samþykkt, að Múhameðstrúar-
rikin myndu leggja viðskipta-
bann á allar þjóðir, sem hefðu
sendiráð i Jerúsalem, en
tsraelsstjórn hefur flutt skrif-
stofur sinar þangað og leggur
allt kapp á að gera hana að
höfuðborg. Enginn ágreiningur
er um það milli stjórnmála-
flokkanna i Israel.
Fundurinn lýsti hryggð sinni
yfir deilu íraks og irans. Þeirri
áskorun var beint til fram-
kvæmdastjóra Sameinuðu þjóð-
anna, að áhrifum þeirra yrði
beitt til hins ýtrasta til að leysa
deiluna. Eins og kunnugt er,
hefur Waldheim falið Olof
Palme að annast sáttaumleitan-
ir, en starf hans hefur borið lit-
inn árangur til þessa.
Þá samþykkti fundurinn itar-
lega tillögu um Afganistanmál-
ið. Þess er krafizt, að rússneski
herinn verði fluttur frá
Afganistan án tafar.
Jafnframt var samþykkt að
nefnd frá samtökum
Múhameðstrúarrikja, skipuð
fulltrúum fimm þeirra, skyldi
með aðstoð Sameinuðu þjóð-
anna ræða bæði við
Karmal-stjórnina og fulltrúa
uppreisnarmanna um fram-
tiðarskipan mála f Afganistan.
Þessi tillaga hefur vakið
nokkra athygli sökum þess, að
aldrei áður hefur verið af hálfu
þessara rikja vikið að þvi, að
veita stjórn Karmals beina eða
óbeina viðurkenningu.
Það er talið, að Zia forseti
Pakistan sé upphafsmaður þess
að reyna að ná samkomulagi við
Karmal-stjórnina, ef þvi fylgi,
að Rússar flytji her sinn brott.
Zia er sagður hafa vaxandi
áhyggjur af þvi ástandi, sem nú
rikir, og telji það hagkvæmara
fyrir Pakistan að ná samkomu-
lagi, ef unnt er, heldur en að
halda áfram stuðningi við
skæruliða i Afganistan, enda
kunni skæruhernaðurinn að
breiðast til Pakistan.
Zia er talinn hafa tekið illa til-
lögu Giscard forseta um alþjóð-
lega ráðstefnu, sem fjalli um
Afganistan-málið. Zia telur, að
þetta eigi að vera verkefni
Múhameðstrúarrikjanna og
Sameinuðu þjóðanna.
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Jóhann H. Jónsson. Auglýsingastjóri:
Steingrimur Gislason. Skrifstofustjóri: Jóhanna B. Jóhannsdótt-
ir. Afgreiðslustjóri: Sigurður Brynjólfsson. —Ritstjórar: Þórar-
inn Þórarinsson, Jón Helgason, Jón Sigurösson. Ritstjórnarfull-
trúi: Oddur V. Ólafsson. Fréttastjóri: Kjartan Jónasson. Blaða-
menn: Agnes Bragadóttir, Atli Magnússon, Bjarghildur Stefáns-
dóttir, Friörik Indriöason, Friöa Björnsdóttir (Heimilis-Tim-
inn), Heiöur Helgadóttir, Jónas Guðmundsson (þingfréttir),
Jónas Guömundsson, Kristinn Ilallgrimsson (borgarmál),
Kristin Leifsdóttir, Ragnar örn Pétursson (Iþróttir), Ljósmynd-
ir: Guöjón Einarsson, Guöjón Róbert Ágústsson. Myndasafn:
Eygló Stefánsdóttir. Prófarkir: Flosi Kristjánsson, Kristin Þor-
bjarnardóttir, Maria Anna Þorsteinsdóttir. — Ritstjórn, skrif-
stofur og auglýsingar: Siöumúla 15, Reykjavik. Slmi: 86300.
Auglýsingasimi: 18300. Kvöldsimar: 86387, 86392. — Verö I lausa-
sölu 4.00. Askriftargjald á mánuði: kr. 70.00. — Prentun:
Blaöaprent hf.