Tíminn - 21.07.1981, Síða 13

Tíminn - 21.07.1981, Síða 13
Barby—dúkkur—föt—bilar—húsgögn Fisher-Price leikföng Gangan upp á Snækoll getur reynt á þolrifin, enda oft erfitt aö sækja á brattann W& i \ mm j jK1:" Skfbaskólinn i Kerlingafjöllum. Timamyndir Kás og MGÞ \ stærðir Brúðuvagnar Póstsendum Leikfanga húsið Simi 14806 SkólavöróustíglO KRAFT V<ftAFTj tw ----4 tchui mato er grunnvara ^ Kaupfélagið ■ — Orillur mun hann heita klettadrangurinn sem áö er við, áöur en lagt er á siöasta brattann upp á Snækoll. • bað er varla fyrr en á allra siðustu árum aö hægt er að fara að tala um þaö sem áráttu hjá ts- lendingum að renna sér á tveimur jafnlöngum spitum niöur brekkur þegar snjór leyfir. t dag er þessi árátta hins vegar komin á það stig, og orðin það almenn, að þeir sem ekki eru haldnir henni á einn eða annan hátt fara senn að flokkast til undantekninga. M.ö.o. ekki fer á milli mála að skiöaáhugi mörlandans hefur vax iö upp úr öllu valdi á hinum sið- ustu og verstu timum, með þeim afleiðingum að við sem áður und- um okkur vel, og hæfilega mörg, i skfðabrekkunum komumst þar varla lengur fyrir, fyrir áhuga annarra skiöamanna. bað mál stendur hins vegar til bóta, þar sem töluverðu fé er varið árlega til að bæta og fullkomna aöstöö- una á helstu skiðastöðunum. Mið- ar allt að því að sem flestir geti unað sem glaðastir viö sitt, án langra lyftubiöraða, i skiða- brekkum við sitt hæfi. Hitt er öllu meira vandamál, sem ekki er fyrirséð aö leysist al- veg i bráð, sem eru þeir duttlung- ar snjókornanna aö láta fyrst sjá sig um miöjan vetur. Og það sem verra er. Hafa þar aðeins stutta viödvöl i brekkunum eða tæplega fram á mitt vor, og stundum skemur, áður en þau ganga á vit lausnara sins i formi leysinga. Meö útsjónarsemi má þó sjá viö þessum duttlungum. bvi er nefni- lega þannig háttað, ekki spyrja mig hvers vegna, að sumstaðar eru snjókornin meö rólegra móti en annars staðar, þannig að þau gleyma þvi að þeirra vitjunartimi erá vorin. Á þeim stöðum raskast ró þeirra ekki fyrr en vel er liðið að hausti. A enn öðrum stöðum, likast til snjókornaskaparans út- völdu löndum, ræður gleymskan rikjum hjá snjókornunum og þau færa sig ekki um hænufet, þegar þau eru á annað borð þangað komin. Slikir staðir eru sem Eden- lundir snjóþyrstra skiðamanna á sumrin, sem ellegar þurfa að biða heilu og hálfu árin milli þess sem þeir fá svalað skiðaútþrá sinni. A.m.k. tveir staðir eru þessu marki brenndir hér á landi og hafa nýtst islenskum skiðamönn- um sem aldeilis frábær skiðalönd yfir hásumarið. betta eru skiða- svæðin i Langjökli og svo Kerl- ingafjöll. bað er siðarnefndi staðurinn sem ætlunin er að gera einhver skil, ekki rækileg, hér á eftir. betta er sjálfsagt eini staöurinn i hérlendis sem hægt er aö kalla meö góðri samvisku skiðaparadis yfir sumarið. Aðstaöan hefur farið árbatn- andi á þvi tuttugu ára timabili sem liðið er siðan aö Kerlinga- fjallaævintýrið hófst. Nú er svo komið að þar er nánast ekki hægt aö kvarta yfir neinum hlut a.m.k. ekki svo heitið geti. Kerlingafjöllum hefur á sinum tima veriö komið fyrir hér um bil upp á miðju hálendiúu, nánar til- tekið á Kili vestan Hofsjökuls, og þar standa þau enn. Snækollur skagar þeirra sinu hæst upp i loft- ið, eöa næstum þvi einn og hálfan • kilómeter aö þvi er landabréfið segir. Næstur honum að hæð kemur Loðmundur, og munar þar ekki á nema tæpum fimmtiu metrum. Aðrir tindar i fjallaklas- anum eru þaðan af lægri. baö er misskilningur ef einhver heldur að lengur en drykklanga stund taki að aka þarna upp eftir, þó fjöllin séu að visu nokkuð úr venjulegri alfaraleið. Keyrslan tekur aðeins örfáa tima, eða 3—4 klukkustundir, allt eftir þvi hvernig liggur á ökumanninum, og ekki siður hvernig bifreiðin liggur á veginum. Undirritaöur hefur haft það fyrir venju undanfarin ár að fara með friðu föruneyti a.m.k. einu sinni á sumri upp i Kerlingafjöll. Ekki var brugðið út af þeirri venju i ár frekar en hin fyrri. Fyrsta helgin i júli verður ávallt fyrir valinu til slikra feröalaga. Aö venju. Enda ólygin reynsla leitt það i ljós að veðurfar er með eindæmum gott þá daga, aö þvi er viröist óháö æðri máttarvöldum og veðurfræöingum. Nema þá þessi fyrirbæri séu með i plottinu. En þetta er auðvitað leyndamál, sem ekki eru ætlast til aö fari lengra. Hekla gamla geröi Kerlinga- fjöllum og skiðaiðkendum þar mikinn grikk sl. sumar, meö þvi aö taka upp á þvi aö gjósa, svona óforvandis. Askan sem þá lagðist yfir svæðið varð til þess aö óvænt- ur endir var settur á skiðatima- biliö, nema fyrir allra hörðustu skiðamennina. Sem betur fer gætir áhrifa ösk- unnar litiö nú i sumar I Kerlinga- fjöllum. Að visu bregður svartri slikju fyrir i snjónum sumsstaðar en hún hefur engin áhrif á skiða- færið i fjöllunum sem er með besta móti. Hins vegar mun þetta verða til þess að snjórinn bráðnar hraðar en ella, en það á ekki að koma að sök þar sem hann er yf- irdrifinn þar uppfrá. Nú eru þrjár skiðalyftur upp- settar i skiðabrekkunum. Eru þær yfirleitt flestar i gangi yfir háannatimann. bá er ekki heldur úr vegi að bregða sér i göngutúr upp á Snækoll, sem nefndur var hér að framan. Af honum sést vitt tilallraátta.Skemmtilegaster þó að renna sérniöur að „kollnum”. Á kvöldin i Kerlingafjöllum er ýmislegt gert sér til dundurs. Yf- irleitt eru haldnar kvöldvökur þar hvert einasta kvöld, og um helgar er slegið upp sveitaballi. Eftir balliö er ágætt aö bregða sér sem leið liggur norður á Hveravelli. Liggja þar i lauginni heitu um tima, og láta þreytu dagsins liöa úr sér. Ekki sakar að hafa með | — Að & leiðinni upp á Snækoll. sér dálitið af hóstamixtúru i laug- ina, svo ferðalöngunum verði ekki meint af striplinu. Aö sögn Valdimars örnólfsson- ar, eins af forsprökkunum i Kerl- ingafjöllum, er nú nær uppselt i allar ferðir i Kerlingafjöll i sum- ar. bó mun vanta nokkuð upp á að fullt sé i allar helgarferðirnar. Um helgar er upplagt fyrir skiöa- menn að aka upp eftir á eigin bif- reiðum, og notfæra sér þá aðstöðu sem þar er fyrir hendi. Betra er aö vera á fyrri skipunum i þvi efni, þar sem skiðatimabilinu i fjöllunum lýkur i lok næsta mán- aðar. _ Kás ■ — Aleiöuppilyftunni.Þettaerlengstaskiöalyfta i Kerlingafjöllum. ■ — Eftir ball er oft gott aö brenna noröur á Hveravelli og fá sér gott ■ — Hvers virði væri landsiag ef þaö héti ekki neitt? Kári Jónasson, fréttamaöur á útvarpinu, bendir heitt bað. hvað hann getur á örnefni, enda viðsýnt til allra átta upp á Snækoll i ■ — Valdimar örnólfsson i óða önn að kvikmynda uppgönguna á Snækoll.

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.