Tíminn - 08.05.1982, Blaðsíða 9

■
.

-

■ „Börnin mln þrjú hafa ÖU
fæöst á kosningavori. Atli, áriö
sem ég fékk kosningarétt, en þá
var Signöur Thorlacfus 3. maöur
á iista Framsóknarflokksins og
Svava fæddistl aprílmánuöi 1970,
áriö sem ég var i framboöi til
borgarstjtírnarkosninga I fyrsta
sinn, svo þaö er ekki nýtt fyrir
mig aö annast ungbarn jafnhliöa
kosningabaráttu. Raunar er þetta
auöveldara nú, þvi eldri börnin
eru oröin miklar hjáiparhellur”,
sagöi Geröur Steinþórsdtíttir,
m.a. þegar viö heimstíttum hana
nýlega. En viö höfum minnst á,
aö þegar þaö fréttist i vetur, aö
hún ætti von á barni meö vorinu,
óttuöust sumir aö hún væri þar
meö úr leik i borgarstjtímar-
kosningunum I vor.
Geröur Steinþtírsdóttir, kennari
og varaborgarfulltrúi á annan
áratug er löngu oröin lands-
þekktur stjórnmálamaöur og þá
kannski ekki siöur fyrir þátttöku
sina i svonefndri kvennapólitík en
almennri flokkspóliti'k. Ástæöa
heimsóknarinnar var þvi frekar
aö forvitnast dálitiö um bakgrunn
hennar, persónulega hagi, skoö-
anir og reynslu. Gerður og maöur
hennar Gunnar Stefánsson, bók-
menntafræðingur — sem margir
kannastviöúr Otvarpinu — búa I
Vesturbænum ásamt börnum sln-
um þrem, Atla 16 ára, Svövu 12
ára og syni sem fæddur er 22.
mars og veröur þvi 2ja mánaöa á
kosningadaginn, en hann mun lik-
lega biöa nafngiftar fram yfir
kosningar. Raunar er Geröur ein
af hinum innfæddu Vesturbæ-
ingum, eöa er það ekki rétt?
„Foreldrar minir Auður Jónas-
dóttir kennari og Steinþór
Sigurösson, jaröfræöingur (sem
lést af slysförum i Heklugcsinu
1947 — innsk. Timinn) bjuggu á
Asvallagötunni. Þar og á Ljós-
vallagötunni ólst ég upp ásamt
bróöur minum Siguröi Steinþórs-
syni jarðfræðingi sem lesendur
Timans kannast sjálfsagt enn
beturvið fyrirskrif hans um tón-
listarmál i blaöið. Skólaganga
byrjaöi i Melasktílanum, þaðan lá
leiðin i Hagaskólann, svo i lands-
próf, sem var I gamla Búnaöar-
félagshúsinu og siðan i Mennta-
skólann i Reykjavi'k”.
Lítið félagslega þenkj-
andi unglingur
— Varst þú kannski orðin póli-
tisk þegar i menntaskóla hélst
ræður á málfundum og þvi um
likt?
— Ekki minnist ég þess að hafa
talaö á málfundum, enda tiðkað-
ist þaö ekki hjá stúlkum á þeim
árum. Sem dæmi um hugsana-
ganginn þá minnist ég þess eftir
á, aö sögur fóru af þvi aö móöir
Asdfsar Skúladóttur, Anna
Sigurðardóttir þáverandi for-
stööumaður Kvennasögusafnsins,
væri kvenréttindakona og Asdis
einnig. A myndinni i Fánu var
hún t.d. með kökukefli i hendi,
standandi ofan á liggjandi karl-
manni. Þetta þótti þá hin dæmi-
geröa imynd kvenréttindakonu.
A þessum árum var ég ákaflega
litið félagslega þenkjandi. Maö-
urinn minn hefur sagt i grini, að
eiginlega hafi hann keypt köttinn
isekknum þegarhanngiltist mér,
þvi engum hefði þá getaö til hug-
ar komiö aö ég ætti eftir að veröa
svo mikið út á við og raun hefur á
orðið.
Þaövoru ferðalög, bókmenntir
og listir, sem ég haföi mestan á-
huga á sem barn og unglingur.
Móöir min fór t.d. mikiö meö okk-
ur á sklöi strax sem smá krakka.
t jóla- og páskafrium vorum viö
þvi gjarnan i ski'öaskálum i
Jósefsdal, Hveravöllum og viöar.
A sumrin voru þaö svo óbyggöa-
feröirnar. M.a. man ég eftir þvi
aö ég fór i 17 daga öræfaferö i
öskju og Heröubreiöarlindir
þegar ég var 10 ára gömul, sem
var þá nánast einsdæmi meö
krakka. Þetta var dýrleg ferö, sól
og bliöa allan timann. Siöan hef
ég oft fariö um tíbyggöir landsins
og hef alltaf veriö ákaflega hrifin
af þeim. Frá barnsaldri hef ég
lika fariö mikiö i leikhús og á
málverkasýningar.
rðist
varabor
rður
•21
Uppeldi mitt töluvert
markvisst
— Móðir min tók mig meö i 6
vikna utanlandsferö, sem hún fór
i ásamt vinkonu sinni, sumarið
eftir að ég lauk barnaskóla
(1957). Það var þá mjög óvenju-
legt. Út fórum við með Gullfossi
og man ég t.d. að Halldór Laxness
var okkur samskipa. Hann var þá
nýlega orðinn Nóbelsskáld. Ég
hafði lesið Sölku Völku og maöur
fylgdist af forvitni með þessum
fræga og sérkennilega manni.
Eftir vikudvöl i Kaupmanna-
höfn var haldiö áfram niöur Rin-
ardalinn þaöan til Frakk-
lands m.a. á frönsku Rivieruna
og siöan til Parisar i óperur, leik-
hús, söfn og aðra helstu staði.
Eftir á hef ég fundiö aö uppeldi
mitt var töluvert markvisst.
Móðir min vildi að ég kynntist
sem flestum þáttum tilverunnar.
Ég held aö hún hafi þá m.a. haft i
huga aö konur yrðu svo bundnar
eftir að þær giftust, aö réttara
væri að nota timann vel þangaö
til. M.a. sendi hún mig nokkur
sumur i sveit, til aö ég kynntist
þeim gömlu búskaparháttum og
siöum,sem þá voru enn viö liöi en
þó óöum að breytast. Ég var á
Silfrastööum i Skagafiröi hjá
Helgu frænku minni og siöar á
Keldum á Rangárvöllum, þeim
fagra og sérkennilega staö. Svo
hittist m.a. á að rafmagniö kom
meðan ég dvaldi þar.
— Ert þú þá enn mikill feröa-
garpur?
— Ég hef enn jafn gaman af aö
feröast, þó mikið hafi dregið úr
feröalögum einkum innanlands.
Eiginlega hef ég ekkert farið siö-
ustu árin utan eina ferð með
Ferðafélaginu um Hornstrandir
sem viö gengum um með bak-
poka. Kemur þar visast hvor-
tveggja til, að móöir min hefur
reynst sannspá, og jafnframt hin
miklu félagsmálastörf min á
undanförnum árum. Annað hefur
oröið að víkja i staðinn.
Maður gerði ekki nema
hálfa uppreisn
— Hvaö tók svo viö eftir
stúdentsprófiö?
— Ég man aö Jónas afi minn —
sem raunar var þekktur fyrir aö
vera alltaf að segja fólki hvaö þaö
ætti aö gera — vildi aö eftir
stúdentsprófiö færi ég út, eitt ár
til London og annað til Parisar.
Myndi þannig drekka i mig
evrópska menningu. Þetta ráö-
lagöi hann mér að sjálfeögðu sem
konu og ég hef i aöra röndina séö
eftir aö fara ekki aö hans ráöum.
Ég ákvaö þó að feta i fótspor
bróöur mins, fara i háskólanám
og afla mér réttinda. Hins vegar
valdi ég dæmigerð kvennafög,
heföi örugglega valiö annað
nám heföi ég verið strákur.
Maöur geröi ekki nema hálfa
uppreisn.
Ég fór utan til náms i St.
Andrews i Skotlandi til náms i
ensku og sögu. Viö vorum þrir
tslendingar sem hófum nám sam-
timis, en áöur höföu aöeins tveir
tslendingar stundaö þar nám.
— Voru ekki mikil viöbrigöi aö
setjast i skoskan háskóla. thaid-
semin og formfestan væntanlega i
hávegum höfö?
— Okkur Islendingunum þótti
hann feiknalega formfastur og
gamaidags. Þetta var á árunum
1964-65 svo væntanlega hefur eitt-
hvaöbreystsiöan. St. Andrewser
háskólabær, frægur fyrir tvennt,
háskólann og golfvelli, þá fræg-
ustu i heimi. Háskólinn er sá elsti
i Skotlandi og haföi eins og aörir
háskólar veriö karlmannaskóli.
Ekki man ég lengur hvaöa ár

■ „Þó maður sé kannski ekki hár i loftinu ennþá veitir ekki af aö vera ákveðinn þegar maður er i sam-
keppni viö heilan stjórnmálaflokk og borgarstjórnarmeirihluta um tima móöur sinnar”, gæti hann alit
eins veriöaö hugsa þessi litii sonur hennar Geröar sem verður 2ja mánaöa á kosningadaginn 22. mai.
En svo merkilega hefur viljaö til að öll börn Geröar hafa fæöst skömmu fyrir borgarstjórnarkosningar.
stúlkur voru fyrst teknar i skól-
ann. En karlstúdentarnir mót-
mæltu þvi þá kröftuglega meö þvi
að henda skólahöttunum (þess-
um ferköntuöu sem við könnumst
viö úr kvikmyndum) i sjóinn.
Eftir þaö hafa aöeins kven-
stúdentar gengið meö þessa
hatta. Þarna voru lika „pöbbar”
sem eingöngu voru ætiaðir körl-
um. Þaö hefur vonandi veriö
þeim nokkur sárabót.
Þvi kannski dómharðari
á karlveldisþjóðfélagið
en margur annar
— Þú laukst þó þinu BA prófi
frá Háskóla tslands?
— Þaö var fæöing eldri sonar
mins sem geröi strik i reikning-
inn. Ég hélt þvi áfram námi hér
heima. Sem lokaverkefni tii BA
prófstók ég lýsingu á Sölku Völku
og las þá aö sjálfsögöu bækur
Peter Hallberg um Laxnes. Þá
kynntist ég fyrst kynferðisheim-
speki, þ.e. kenningum um karl-
ogkveneöli. Þegar aöþvi kom aö
skrifa cand. mag. ritgerö mina i
islensku 1976 uröu kvenlýsingar i
sex Reykjavi'kurskáldsögum
fyrirvalinu.Eru þær kannaöar út
frá hugmyndafræöi kvennahreyf-
ingarinnar. Þessu fylgdi að sjálf-
sögöu gifurlega mikill lestur
fjölda bóka, greina og ritgerða. t
rauninni opnaði þessi mikli lestur
mér nýja veröld, sem kannski
gerir það að verkum að ég er
dómharðari á karlveldisþjóðfé-
lagið sem við lifum i en margur
annar.
— Er mildll munur á konum i
bókum eftir þvi hvort konur eöa
karlar hafa stýrt pennanum?
— Þaö er alls ekki nóg aö vera
kona til aö vera jafnréttissinni.
Það eru til konur sem hugsa eins
ogkarlarogsem rithöfundarhafa
þær gjarnan náö meiri frama en
hinar. Af þeim má t.d. nefna
Agötu Cristie, Af stjórnmála-
mönnum er Margrét Thatcher
nærtækust.
— Hvenær og hvernig byrjaöi
svo atlur þessi félagslegi áhugi
þinn og afskipti af stjórnmálum
og kvennapólitik?
— Segja má aö áriö 1970 hafi
valdiö straumhvörfum hjá mér.
Þá geröist margt i einu. Ég lauk
BA prófi um voriö og hóf kennslu
að hausti. Þá barst kvennahreyf-
ingin nýja til tslands þetta ár og
ég fann strax aö hún höföaöi
til min. Mér er td. minnisstætt
hve mér þótti leikritið hennar
Svövu Jakobsdóttur — Hvaö er i
blýhólknum? — afhjúpa misrétt-
iö. Þetta var lika árið sem Þórar-
inn Þórarinsson baö mig aö taka
sæti á lista til borgarstjórnar-
kosninga. Upp úr þessu hófust af-
skipti mfn af félagsmálum, sem
aukist hafa jafnt og þétt.
Móðir mín fékk ímigust
á pólitík
— Telur þú ekki aö ætterni þitt
— þaö aö þú varst dótturdóttir
Jónasar Jónssonar — hafi átt ein-
hvern þátt i þessum framboðs-
hugmyndum?
Bæöi og.Afi var t.d. alveg inn á
hinni hefðbundnu hlutverkaskipt-
ingu kynjanna og dætur hans voru
ákaflega ánægöar meö aö ekki
voru geröar til þeirra neinar ptíli-
tiskar kröfur. Móðir min fékk
imigust á pólitik enda var pólitik
hörö I þá daga eins og lesa má i
Stóru bombunni, sem er vel skrif-
uö og spennandi eins og reyfari.
Sjálfri haföi mér aldrei dottiö i
hug,á minumuppvaxtarárum, að
fara út i pólitik. Fannst þau þá
vera eitthvaö sem konum kæmi
ekki við. Ég verö aö viöurkenna
þaö. Eftir á aö hyggja haföi þaö
áhrif á mig aö afi minn og fleiri
sem ég kynntist höföu ekki fyrst
og fremst áhuga á sér og sinum,
heldur jafnframt afkomu og vel-
ferö annarra. En til aö hafa áhrif,
geta breytt einhverju til betri
vegar, er þá ekki pólitikin áhrifa-
rikasta leiðin? Jafnframt fannst
mér þetta freistandi i upphafi aö
þvi leyti, að þaö myndi gefa mér
tækifæri til aö kynnast ýmsu, og
þaö hefur reynst rétt.
Raunar geröi ég mér litla grein
fyrir þvf i byrjun út i hvað ég var
að fara, leit eiginlega fyrst og
fremstá þetta sem stuöningsyfir-
lýsingu viö Framsóknarflokkinn.
I prófkjöri sem haldið var lenti
ég siöan i 5. sæti. Er ég spurði
hvaö þetta kæmi til með aö þýöa
—ég var þámeö4 ára barn ogátti
von á ööru fyrir kosningar — var
mér sagt aö ég yröi að flytja eina
ræöu, en þaö reyndist nú svolitiö
meira, svo ekki sé sterkara að
oröikveöiö. Þessi frumraun min i
ræðumennsku var i sjónvarpinu.
Ég talaöi um dagvistarmál og
tókst aö móöga Sjálfstæðisflokk-
inn, þar sem ég likti aöstöðu
barna f Reykjavik viö fátækra-
hverfi stórborga. Si'öan hef ég
ekki flutt krassandi ræðu svo ég
muni.
Viðamikið starf, en á-
nægjulegt
— Og aö kosningum loknum
varst þú orðin varaborgarfull-
trúi lilaðin nefndarstörfum og
öðru þvi tilheyrandi?
— Ég sat næsta kjörtimabil i
barnaverndarnefnd — tók við af
Valborgu Bentsdóttur — og æsku-
lýðsráði. Ariö 1974 varö ég fulltrúi
flokksins I Félagsmálaráöi —
eftirmaöur Sigriöar Thorlacius —
og hef veriö þaö siöan, siöustu 4
árin áfullu sem formaöur i meiri-
hlutasamstarfi. Einnig á ég sæti i
stjórn Borgarbókasafnsins sem
hefur verið einkar ánægjulegt.
— Þú ert þá væntaniega oröin
vel heima i flestum málum sem
falla undir svonefnd borgarmál?
— Ég hefaðsjálfsögöuátt sæti i
borgarmálaráöi Framsóknar-
flokksins. En aðalfulltrúar
flokksins þessi ár hafa verð ákaf-
lega heilsuhraustir og samvisku-
samir, sem orðið hefur til þess aö
ég hef sérhæft mig meira i félags-
málum en kannski væri æskilegt.
En það hefur þó einnig komið mér
til góöa þessi siöustu f jögur ár, er
starfið í félagsmálaráöi hefur
veriö mjög viöamikiö. En jafn-
framt hafa þetta verið ákaflega
skemmtileg ár. Maöur hefur haft
áhrif á gang mála á allt annan
hátt en áður, þegar maöur var i
minnihluta nánast áhrifalaus.
Eftir á aö hyggja finnst mér þó
að 8 ár sem varaborgarfulltrúi i
minnihluta hafi veriö 4 árum of
langur timi, vegna þess að minni-
hluti i borgarstjórn Reykjavikur
haföi ákaflega litil áhrif, eftir
áratuga stjórn Sjálfstæðisflcácks-
ins, sem komiö haföi sér upp
grónu kerfi og stjómaö borginni
eins og einkafyrirtarici.
Held að allir hafi lagt sig
fram um að vinna vel
— Hvernig finnst þér svo sam-
starfiö hafa gengið?
— Almennt hefur samstarfið
gengiö miklu betur en búast heföi
mátt viö. Þessir þrir flokkar tóku
höndum saman og ég held aö allir
hafi lagt sig fram um aö vinna
vel. t félagsmálaráði — sem ég
þekki best til — hefur meirihlut-
inn haft gott samstarf. Þetta er
sjö manna ráö og i fyrsta skipti
eru konur i meirihluta, fimm tals-
ins.
— Hver eru þá helstu framfara-
málin?
— Þaö hefur mjög mikiö veriö
unniö aö stefnumörkun og endur-
skipulagningu hinna ýmsu mála-
flokka.T.d.hefur veriö unnin sér-
stök 10 ára áætlun um dagvist-
unarheimili, sem er alger nýjung
hér á landi og stefnir aö þvi' aö
eftirspurn eftir dagvistun barna
verði fullnægt áriö 1990. t þessu
sambandi vöknuðu margar
spurningar, svo sem um barna-
fjölda áriö 1990, hvers konar vist-
un veröur mest eftirsótt, þróun I
innra starfi dagheimilanna og svo
framvegis. Oll þessi umræöa
hefur haft góö áhrif. I kjölfar
þessa var unnin áætlun um innra
starf á heimilunum og ýmsar
breytingar hafa komist i fram-
kvæmd. Einnig hefur fóstur á
einkaheimilum veriö endurskipu-
lagt og bættog gæsluvöllum kom-
ið undir sömu yfirstjórn og dag-
vistarheimilin.
A þessum f jórum árum hafa 12
ný dagvistarheimili tekiö til
starfa. t þvi sambandi má nefna
tvær nýjungar. Onnur er skóla-
dagheimili sem komiö var á fót
innan Austurbæjarskóla, en til
þess hafa þau verið i i sérstökum
húsum. Hin er færanleg leik-
skóladeild, en þann möguleika
finnst mér eiga aö nýta miklu
betur meðan þörfin er jafn
knýjandi.
m
En Kristján hefur setið i borgar-
ráöi á algjörum jafnréttisgrund-
velli meö Sigurjöni og Björgvin. t
sambandi við svona samstarf
finnstmér raunar aöeins um tvær
leiöir aö velja. Annars vegar að
vinna vel að ákveönum málum og
koma þeim fram i samstarfi viö
aðra. Hins vegar að leika prima-
donnuhlutverk i stööugu striði við
þá sem maður er aö vinna með.
Ég álit fyrrnefnda kostinn væn-
legri til árangurs og tel að Fram-
sóknarmenn hafi unnið ágætt
starf og komiö mörgum stefnu-
málum áleiöis. Við höfum fengið
formennsku i ýmsum mikilvæg-
um málaflokkum, svo sem fé-
lagsmálum, fræöslumálum, i'-
þróttamálum og stjórn veitu-
stofnana. En það er einmitt i
nefndunum sem tekið er á málum
og mótun stefnunnar fer fram.
Kvennafríið best skipu-
lagða aðgerðin
— Þú hefur einnig látið mikiö
að fylgjast með þvi hvað margar
konur komast inn i vor og hvort
þær haldi áfram aö fjórum árum
liðnum, þ.e. hvort einhver veru-
leg breyting hdur átt sér staö.
Varöandi Landssamtök fram-
siftnarkvenna þá ýtti á eftir okk-
ur ráöstefna sem haldin var á
vegum KRFt með konum i sveit-
arstjórnum. Þarna voru fram-
sóknarkonur alls staöar aö, en við
þekktumst litið eða ekki innbyrö-
is.Viötókum okkur þvi til þrjár i
stjórn Félags framsóknarkvenna,
Sigrún Magnúsdóttir, Aslaug
Brynjólfsdóttir og ég, könnuðum
undirtektir sem urðu góðar. Við
fengum siöan Valborgu Bents-
dóttur til liðs viö okkur til aö und-
irbúa lög félagsins og yrkja bar-
áttusöng. Siöan voru samtökin
stofnuö s.l. haust. Ég vona að þau
eigi eftir að verða flokknum lyfti-
stöng.
Fjölskyldupólitíkin það
merkilegasta varðandi
jafnréttismálin
— Nýtt hugtak — fjölskyldu-
pólitik — hefur nú komiö fra m. Er
■ Á fundi i Félagsmálaráði si. fimmtudag var úthlutun vistrýma á hinu nýja vistheimili aldraöra viö
Snorrabraut aöalmáliö, og sjálfsagt ekki létt verk þar sem umsóknir voru margfait fleiri en rýmin.
Fundinn sátu, taliö frá vinstri: Guörún Kristinsdóttir, Sveinn Ragnarsson, félagsmálafulitrúi, liuida
Valtýsdóttir, Bessi Jóhannsdóttir, Markús örn Antonsson, Gerður Steinþórsdóttir, formaöur, Einar
Jónsson, Guörún Helgadóttir, Þorbjörn Broddason og Helga Einarsdóttir. Timamynd G.E.
Þá höfum viö unniö aö úttekt og
endurskipulagningu á Félags-
málastofnun. Siöustu 12 árin
hefur stofnunin tekiö aö sér fleiri
og fleiri verkefni, en bau hafa
ekki verið samræmd starfsem-
inni sem fyrir er eins og æskilegt
væri. Meginhugmyndin varðandi
breytingar er á hinn bóginn að
samræma sem flesta þætti starf-
seminnar, efla hana kerfisbundið
og færa hana jafnframt meira út i
hverfin, þar sem ibúarnir gætu þá
leitaö upplýsinga og aöstoðar
varöandi alla þætti starfseminnar
á sama stað.
Einnig hefur mikiö verið gert i
málefnum aldraðra. Opnuð hafa
veriötvö glæsileg hús með ibúð-
um fyrir aldraöa, sem vekja
mikla áhægju fbúanna. Jafnframt
tók til starfa dagvistun fyrir
aldraöa á Dalbraut, sem er nýj-
ung. Og nú alveg á næstunni
veröur opnaö vistheimili aldraöra
viö Snorrabraut, þar sem einnig
verður hjúkrunardeild.
Um tvær leiðirað velja
— Sumum hefur fundist aö ekki
hafi nóg boriö á Framsóknar-
mönnum i borgarstjórninni?
— Viö höfum aðeins haft einn
borgarfulltrúa þetta kjörtimabil.
til þín taka i kvennapólitikinni og
koma þar m.a. kvennafrí, Kven-
réttinda félagiö og Landssamband
Framsóknarkvenna i hugann?
— Ég var ein 8 kvenna sem bar
fram tillögu um kvennafri 24.
október 1975 á ráöstefnu aö Hótel
Loftleiöum þar sem saman voru
komnir fulltrúar kvennasamtaka
allsstaöar aö af landinu. Ég var
siðan i framkvæmdanefnd
kvennafris og einnig i fjölmiöla-
hópnum. Ég get fullyrt aö
kvennafriið er best skipulagöa
aögerö sem ég hef tekið þátt i og
ætti þvi aö vera dæmi um aö kon-
ur geta veriö góðir skipuleggj-
endur. Þegar þessu takmarki var
náð vildu nokkrar konur aö starf-
inu yröi haldiö áfram. En þá var
m.a. of mikil flokkspólitik komin i
spiliö til aö þaö reyndist unnt.
Raunar held ég að kvennahreyf-
ingin eigi mestan þátt i þvi hve
lengi ég hef veriö i pólitikinni. En
þaö er einmitt einkenni á pólitisk-
um afskiptum kvenna aö þær
hafa flestar veriö ákaflega stutt-
an tima. Þess veröur lika mjög
vart að margir tala um aö konur
eigi aö fara fram en þá veröa kon-
ur lika aö gefa sig i þaö. Þaö er
heldur ekki máliö aö konur kom-
ist á lista, heldur hvaöa áhrif þær
hafa. Þaö veröur þvi spennandi
þaö einhvcr sérstök pólitik eöa
bara nýtt slagorö?
— Mér finnst hún það merki-
legasta sem komiö hefur fram i
sambandi við jafnréttismál.
Hingaö til hefur mest veriö talaö
um aö konur ættu aö fara út á
vinnumarkaöinn, en minna rætt
um hlutverk karla. Nú eru um
80% giftra kvenna úti á vinnu-
markaðinum. En fjölskyldupóli-
tikin gerir ráö fyrir allt ööru, þ.e.
aö bæöikonur og karlar geti unniö
úti en jafnframt skipt meira meö
sér verkum á heimilunum lika.
En til þess þarf vinnumarkaöur-
inn einnig aö taka meira tillit til
fjölskyldunnaren nú er, bæöi meö
styttri vinnutima og breytilegri
og kannski ekki sist meö meiri
launajöfnun karla og kvenna.
Meöan karlar eru almennt betur
Iaunaöir en konur, þá hreinlega
ýtir þaö undirnúverandi fyrir-
komuiag, þ.e. aö konurnar vinni
kannski hlutastörf en karlarnir
oft i' 10-14 tima þvi þaö borgar sig
fjárhagslega betur.
Félagsmálin timafrek-
ari en aðalstarfið
— Taka þessi félagsstörf öll og
fundarsetur ekki gifurlegan
tima?
— Þaöer kannski furöulegt aö
segja þaö, en ég er i 2/3 hluta
kennslu, en nota þó meiri tima I
félagsmálin en kennsluna.
— Þýðir þetta ekki aö tíma-
skortur geti hamlaö fólki frá þátt-
töku i félagsmálum þótt þaö heföi
til þess fullan áhuga?
— Ég held aö flestir hafi ákveö-
inn tima fyrir utan föstu störfin,
en spurningin er hvernig á aö
verja honum. Sumir syngja i kór-
um, eru í áhugaleiklist, i klúbba-
starfi eöa einhverju ööru. Sjálf
heföi ég gjarnan viljað fara i ein-
hver námskeiö og feröast meira,
en hef sleppt þvi i staöinn.
— Þitt aöalstarf er þó kennsl-
an. Fórst þú í framhaldsnám meí
þaö i huga? Og hvernig fellur þér
svo kennslustarfiö?
— Nei raunar ekki. Þetta er þó
ekki úrættis, þvi' segja má aö
flestir i minni fjölskyldu hafi
fengist viö kennslu, foreldrar
minir, ömmur og afar minir sem
voru skólastjórar. Jónas skóla-
stjóri Samvinnuskólans og Sig-
urður afi minn skólastjóri Miö-
bæjarskólans. Mér fellur vel aö
kenna. Þetta er lifrænt starf og
vinnutiminn ekki fastbundinn við
kl.9-5.
Við Gunnar skiptum
með okkur vöktum
— Nú varst þú meö heimili og
tvö ungbörn þegar þú hófst
kennslu?
— Ég taldi miklar likur á að
það leiddi til hinnar kiassisku
verkaskiptingar ef ég væri alveg
heima, þ.e. aöég festizt i heimil-
isstörfunum og enginn annar
myndi þá taka til hendinni. Og á
hinn bóginn að ég myndi þá ekki
nýta þá menntun sem ég hafði
aflað mér. Þaö varð þvi úr að viö
Gunnar — sem þá vann vakta-
vinnu hjá Útvarpinu — skiptum
eiginlega meö okkur vöktum
heima, þannig að hann sá alveg
eins um ungbarnið og ég og
tengdamanna var betri en eng-
inn.
Fjögur ár nýs meiri-
hluta of stuttur timi
— Aö iokum Geröur, ýmsir spá
nú miklum sigri sjálfstæöis-
manna i borgarstjórnarkosning-
unum en livcrju spáir þú?
— Ég vil engu spá. En mér
fyndist þaö alveg óttalegt ef sjáll-
stæöismenn ynnu borgina svo
fljótt aftur. Sjálfstasðisflokkurinn
haföi stjórnaö hér i' hálfa öld og
var búinn að byggja upp fastmót-
að kerfi fyrir sinn flokk og sina
menn, sem reyndar var oröiö
staðnað.Fjögurárnýs meirihluta
er of stuttur timi til að hrinda i
framkvæmdýmsu sem nú er unn-
iö aö.
Mér finnst sjálfstæöismenn
ganga málefnasnauöir til þessara
kosninga. Þeir tönglast si og æ á
byggö viö Rauðavatn sem er i
raun tæknilegt atriði en ekki pöli-
tiskt. Þaö er hins vegar skynsam-
leg pólitik aö þetta byggöina og
nýta þá þjónustu sem fyrir er i
hverfunum. Lóöaúthlutun hefur
veriö meiri á þessu kjörtimabili,
en færri fengið ibúðir þar sem á-
hersla hefur veriö lögö á sérbýli.
Reykvikingum hefur fjölgað siö-
ustu árin, sem segir sina sögu og
miöbærinn orðið liflegri. Bæjar-
útgeröin sem var i niöurniöslu
gegnir nú forystuhlutverki. Við
Framsóknarmenn viljum lækka
aöstööugjöld á iðnaöi svo hann
sitji viö sama borö og fiskiönaö-
urinn. Þaö er réttlætismál.
Viö höfum unniö vandaöa
stefnuskrá, sem ég hvet borgar-
búa til að kynna sér. Hvort vilja
menn Davið Oddsson sem borg-
arstjóra eöa Egil Skúla eins og
við viljum? Viljum viö efla á-
hugamannafélög i' staö þess aö
borgin sé meö puttann á allri
æskulýösstarfsemi með stofnun
tómstundaráðs. Og svo mætti
lengi telja. Aö lokum heiti ég á
alla Framsóknarmenn aö liggja
ekki á liöi sinu við aö efla Fram-
sóknarflokkinn i komandi kosn-
ingum.
— HEI

r