Tíminn - 09.04.1983, Qupperneq 9
LAUCARDAGUR 9. APRÍL 19*3
9
á vettvangi dagsins
Ingólfur Guðnason, alþingismaður:
„Fjörbrot og sjálfsmeð-
aumkun nokkurra manna’
eru ekki félagar í öðrum stjórnmálasam-
■ Þriðjudaginn 29. mars s.l. birtist
greinarkorn í Tímanum eftir Sverri
Sveinsson í Siglufirði undir fyrirsögn--
inni: „Mikil mistök að heimila göngu-
mönnum B B."
Þar er enn, af hálfu þeirra B-lista-
manna, veist að framkvæmdastjórn
Framsóknarflokksins fyrir að hafa heim-
ilað Sérframboði framsóknarmanna í
Norðurlandskjördæmi-vestra að berjast
kosningabaráttu fyrir næstu kosningar
undir merki flokksins og telur Sv. Sv.
afgreiðslu framkvæmdastjórnar Fram-
sóknarflokksins torskilda mönnum í
Siglufirði.
Ég þykist hafa nokkur kynni af
mönnum í Siglufirði og þau góð. Ég hefi
sem betur fer ekki kynnst þeim þykk-
skinnungum þar, sem Sv. Sv. talar um í
grein sinni.
Framkvæmdastjóm Framsóknar-
flokksins er skv. lögum flokksins úr-
skurðaraðili í deilum innan flokksfélags
og milli flokksfélaga, en í 26. gr. laga
Framsóknarflokksins segir:
„Rísi upp deilur innan flokksfélags
eða á miili flokksfélaga í sama kjördæmi,
skal deilunni vísað til stjórnar viðkom-
andi kjördæmissambands, sem leitar
sátta. Takist sættir ekki, skal vísa málinu
til framkvæmdastjórnar flokksins ttl úr-
skurðar".
Hjá okkur á Nl. vestra var einmitt
atriði, sem samkomulag varð ekki um
heima í kjördænti og eðli ntálsins sam-
kvæmt varð að vísa til úrskurðar manna,
sem til.þess voru kjörnir af flokknum.
þ.e. framkvæmdastjórnar flokksins skv.
26. gr. ílokkslaga.
- Sv. Sv. og öðrum þarf ekki að finnast
það svo mjög torskilið að framkvæmda-
stjórn Framsóknarflokksins sjái út fyrir
túngarðinn á Höllustöðum.
Sv. Sv. sakar framkvæmdastjórn
flokksins um að hún beiti flokksræði
þegar hún úrskurðar í máli sem henni er
skylt að úrskurða í skv. lögum flokksins.
Hváð er það sem Sv. Sv. og þeim
öðrum sem hann vísar til, þykir svona
torskilið?
Auðvitað kann dómur í máli að vera
óþægilegur fyrir dómþola, en í þessu
tilviki er ekkert torskilið. Þarna úr-
skurðuðu víðsýnir menn, til þess kjörnir.
í máli sem deilt var um, en hvort ein-
hverjum líkar dómur betur eða verr er
svo allt annað mál.
Allar árásir á þann dómstól, sem hér
um ræðir, eru fjörbrot og sjálfsmeð-
aumkvun nokkurra manna.sem kveinka
sér undan því að geta ekki þjösnast
áfram, óheftir.
Af hverju tekur meirihluti kjördæmis-
stjórnar sig ekki til og afnemur 26. gr.
flokkslaganna eins og þeir, skv. grein
Sv. Sv. virðast hafa ætlað að gera mcð
1. gr. flokkslaganna, þar sem meirihluti
kjördæmisstj'ornar virðist hafa ályktað
sérstaklega um að 1. gr. laga flokksins
yrði ekki beitt af tillitssemi við hina
óánægðu menn, en í 1. gr. lagannasegir:
„Flokksmenn geta allir verið. sem eru
fylgjandi stefnu Framsóknarflokksins og
tökum.
Fari flokksmaður í framboð eða starfi
við kosningar til Alþingis fyrir annan
stjórnmálaflokk éða stjórnmálasamtök,
skal líta á það sem úrsögn úr Framsókn-
arflokknum".
Af kynnum mínurn af þeint mönnum,
sem skipuðu meirihluta þann í kjör-
dæmisstjórn sem „drap rneð köldu
blóði" beiðni okkar" göngumanna" um
að fá að merkja lista okkar með bók-
stöfum flókksins BB veit ég að þar fara
miklir menn og djúpvitrir, en að þeir
hafi trúað því sjálfir að þeir gætu fellt
1. gr. laga Framsóknarflokksins úrgildi
svo auðveldlega, því held ég að fáirtrúi.
Nei, hér var blekkingá ferðinni, sem átti
að sýna ljúfmcnnsku þeirra og miskunn-
semi í garð okkar „göngumanna".
28. gr. flokkslaganna er nefnilega
orðrétt þannig:
„Breytingar á lögum Framsóknar-
flokksins má því aðeins taka á dagskrá á
flokksþingi, að ósk um það hafi borist
framkvæmdastjórn flokksins eigi síðar
en á setningardegi flokksþingsins. Laga-
brcytingar öðlast því aðeins gildi, að
þeim greiði atkvæði % hlutar þeirra, er
þátt taka í atkvæðagreiðslunni.
Aðalfundur miðstjórnar getur, cf %
miðstjórnarmanna og meirihluti kjör-
dæntasambandanna samþykkir á þingum
sínrjm, gert brcytingar á lögúm þessunt,
sem gilda milli flokksþinga, en falla úr
gildi. ef þær hljóta ekki samþykki á
næsta ílokksþingi".
Þar sem 6 af 9 kjördæmisstjórnar-
mönnurn, þ.e. %þeirra virðast hafa lesið
lög tlokksins skakkt, þykir ntér rétt og
nauðsynlegt að benda þeim á og undir-
strika að í lögunum er ekki verið að tala
unt að V) stjórnarmanna í stjórn Kjör-
dæmissambands framsóknarmanna í
Norðurlandskjördæmi-„vestra geti
breytt lögum Framsóknarflokksins,
heldur er þar talað um að Vy þeirra sent
atkvæði greiða á Flokksþingi Framsókn-
armanria geti breytt lögunum.
Ég vcit að þetta er hryggilegt, en
svctna er það nú sanit, ennþá.
Væri nú ekki heiðarlegra fyrir þá
ágætu menn í. kjördæmisstjórninni og
aðra, sem neyttu allra ráða til að koma í
veg fyrir að Sérframboð framsóknar-
manna á Norðurlandi-vestra fengi að
berjast undir merki Framsóknarflokks-
ins, að viðurkenna það hreinskilnislega
að þeir vildu okkur, óþekku börnin,
burt úr flokknum svo þcir og góðu
börnin gætu haft það svolítið notalegt,
heldur en að vera nteð sífellt nagg og
leiðindí út í framkvæmdastjórn
flokksins, sem vissulega hefir sýnt skör-
ungsskap ogvíðsýni í þessu máli.
Gródur og gardar
■ Þetta eru algengustu berja-
runnar í götum á íslandi og hafa
ve.riö hér í ræktun á aðra öld.
Þrífast best í lítið eitt raklendum
jarðvegi. Hann þarf að vera laus,
djupstunginn og helst í góðri
rækt. Aburður kemur að góðum
notuðum, bæði við gróðursetn-
ingu og síðar.
Ribs er öllu harðgerðara en
sólber, en báðum hæfir sama
meðferð. Ræktaðir til berja-
tekju, skóls og skrauts. Berja-
spretta öruggust móti sól og í
skjóli. Runnarnir geta orðið
gamlir og haldið frjósemi sinni,
ef rétt er að farið. Þeim hættir til
að verða of þéttir með tímanum
og gamlar greinar bera minna af
berjum en ungar. Úr þessu má
bæta með hæfilegri klippingu.
■ Blómgað ribs að vori.
eru þéir ekki fallegir. Elstu greinárnar
I þekkjast á því að þær eru venjulega
dökkar og oft mosavaxnar. Þær eru helst
teknar burtu þegar verið.er að grisja
runnana.
Berjavöxturinn verður bestur og
mestur, cf runnarnir eru gróðurscttir við
suðurvegg og grcinarnar bundnar upp
með veggnum á víð og dreif.
Ráðleggingar þessar koma jafnan að
góðu haldi. Bæta má því við, að
skemmdar greinar skal að sjálfsögðu
nema burt, svoogkrosslægjur oggreinar
sem sitja mjög þétt og nuggast saman.
Þessum runnum er auðvelt að fjölga
með græðlingum á vorin. Hafa má og
ánægju af afsniðnum grcinunt með því
að setja þær í vatn og hafa inni í hlýju.
Þá Iaufgast þær fljótlega og bera allvel
sína gulgrænu blómskúfa.
Á sama hátt laufgast í vatni greinar af
víðíteguadum. birki. reynivið o.fl. Þessi
tré í garðinum þarf líka aö laga mcð
klippingu svo nóg fellur til af greinum.
Grisjun ribs- og
sólberjarunna
Einar Helgason garðyrkjumaður, sem
hafði mikla reynslu, segir svo um grisjun
ribsrunna í bókinni Bjarkir:
„Það þarf árlega að laga runnana til
með hníf eða limskærum. Meðan runn-
arnir eru að ná hæfilegum þroska eru
aðalgreinar hans styttar nokkuð á hverj u
vori, eða á útlíðandi vetri. Oft þarf líka
eitthvað að stytta aukagreinar og sumar
þarf að nema alveg burtu, svo runmtrinn
verði ekki allt of þéttur. Einkum þarf
aðtaka burtu sumt af greinunum þeim,
sem vaxa beint upp frá rótinni. Þegar
runnurinn er farinn að eldast eru elstu
greinarnar teknar burtu við og við, til
þess að hann yngist upp og Ijós og loft
komist betur inn á milli greinanna.
verður þá berjavöxturinn meiri og betri
og runnurinn allaufgaður neðan frá rót,
en það eiga runnar alkaf að vera, armars
Ingólfur
Davíds-
son
skrifar
Hentast er að klippa ekki gassalega
mikið í einu, því tréð eða runninn getur
beðið hnekki af því. Betra að klippa lítið
í eina, en oftar.
orðalepoar "
Of-
holdgun
■ Einhverntíma minntist
Kristján Karlsson á „ofholdgun
tungunnar“ og „uppþembdan
ræðustíl“. Þarna er rétta orðið.
Ofhold er það einmitt, þegar
óþörfum orðum er kuðlað aftan
eða framan við orð, eða þá þau
væflast inn í setningar, luraleg,
óþjál og lífvana. Þannig er það
einmitt, þegar dautt hold sezt að
innan um lifandi vef.
„Hún á í samskiptaerfið-
leikum við samnemendur sína,“
segir í Tímanum um Sjónvarps-
kvikmynd (10. 9. ’82) Ætli flestir
lesendur geti ekki breytt þessari
setningu til batnaðar?
Þjóðviljinn talar um „að vinna
við kennslu" (12. 10. ’82). Hér
dugir eitt orð. Ofholdið má
nema burt.
„Foreldramyndandi atferli“ er
nefnt í fjölrituðum bæklingi, sem
Menntamálaráð sendi grunn-
skólum. Þessa er getið í DV 4.
júní sl. Önnur deili veit ég ekki
á þessu lesmáli. En ef ég skil
þennan ofholdgaða samsetning
rétf, hefði dugað eilt orð, ljóst
og einfalt.
„Ólafur Haukur er snjall mál-
notandi,“ sagði J. S. í Vettvangi
Utvarpsins. Nafnorðinu er of-
aukið. Dugir að segja, að Ó.H.
sé málsnjall eða ritfær. Hvernig
væri að kalla áheyranda og les-
anda, samræmis vegna, málneyt-
endur? Neytendur vaða alls stað-
ar uppi. Lærdómsmaður nokkur
kallaði nenrendur „neytendur
skólastarfs“ í Útvarpserindi.
„Að hefja grundvöll að undir-
búningi“ var sagt í Útvárpsfrétt.
Þetta er torskilið líkingamál „að
hefja grundvöllinn“. Merkir það,
að menn byrji grundvöll? Eða á
að hefja grundvöllinn á loft? Að
hefja undirbúning var nóg.
Grundvöllurinn var oniold. .
Hvað amar að manni með
„persónuleikatruflun“? Er það
ekki bara truflun? Svo virðist,
þar sem ég sá þetta orð. „Per-
sónuleikinn“ er ofhold í setning-
unni.
„Nemendur hafa mötuneytis-
aðstöðu í gamla húsinu“, sagði
Tíminn einu sinni. Eyrst mötu-
neytið var komið þarna inn,
hlaut að vera „aðstaða“. Aðstað-
an er ofhold í setningunni.
Orðið „Svefnleysisvandamál“
hef ég séð oftar en einu sinni á
prenti. Ekki datt Klettafjalla-
skáldinu þetta orð í hug á sínum
tíma. Enda var ofholdgun ekki
farin að þjá íslenzkuna.
Oddný Guðmundsdóttir.
Oddný
Guðmundsdóttir
skrifar