Alþýðublaðið - 20.09.1922, Blaðsíða 2

a
AL»fÐDBlAÐtB
Bannlögin og
I.
Vínsihr og vínsvelgir erlendis
og innlendis hafa allar klær úti,
þeir rétta fram gráðuga feita fing-
urnar til að hrifsa eyðslueyri of
látungsins, framfærslu fé fátaekl
ingsins, og síðasta skiidiag betl-
arans. Buddan og aurarnlr binda
vfnsalana saman Þeir hafa félags
akaþ með sér, og stéttartilfianlng
þeirra er rik og alþjóðleg Það
er elðipillandi að vetzla með vfn.
Tilfianingarnar sljófgast fyrir harmi
Og hermdarverkum Bakkusar, grát
nr og eymd kvenna og barna
og hrundar skýjaborgir æskuanar,
vetða vfnsalanum svo vön sýa að
það hefir engin áhrif á hann.
Fjárvonin dregur ský fyrir augun
Það ber litið á félagsskap vín
saia og bruggara, hann heldur
sig heist í feluro, samþyktunum
er haidið ieyudum og verk hans
eru myrkraveik. En félagsskapur
þessi er öflugur mjög, hann á faér
marga talsmenn og það er hann,
sem mest hefir unnið að því að
koma bannlögum vorum i óefni
Formæiendur B*kkusar tala
tveim tungnm, öðru megin flatt-
skapur og íagurgali, hinutn megin
hótanir og hncfaréttur, og stund
um fer það saman. Þar aem skað
semi á/engianautnar er viðurkend
og alþýða manna vitur i þeim
eínum, þar er öliu tjaldað. Morg
unblaðið er málgagn andbanninga
hér á iaudi, en þuð vill láta sem
allra minat á þvi bcra, til að fæla
ekki frá sér flokk af háifvolgum
bannmönuum sem þvf fylgja að
málum. Og til þess enn minna
beri á skaðlegri atarfaami biaðs
ins er ritstjósi b;aðsias iátinn vara
tempíari — minnir það á asnann
með ljónshúðina. Ekki hyiur þó
húðiu betur ea svo skepnuna sem
i biaðinu býr, en að þið sjá allir
hvað undir er, nema mestu ein
feldningar, og meant sem ekkert
vilja sjá nema yfirborðið.
II.
Við íslendingar höfum lengi
borið hreysti orð á vörunum
Tæpast verður þó á það bent að
mikið höfum við lagt I söiurnar
fyrk frelsið okkar. Þar hefir ein
syndin boðið annari heitn. Að
loknum yfirráðum Notðmanna
framleiðslan
lentum við undir harðstjórn D*r»a.
Nú er henni lokið i brað, en þá
tekur við kúgun Spánverja, sem
svo er nefad, en þó með röagu.
Spánverjar hafa ekkert gert, ann
sð en hótsð okkur, en engar
aöanur hafa verið færðrr á að sú
bótun, þó íramkvæmd heíði ver
íð, hefði vaidið okkur nokkru
tjóni H'æðsia og hugieysl, ásamt
svikseroi þingmanna við gefia lof-
orð, sýnast hafa valdtð því að
runnið var af hólmi, ea ekki of
stopi Syánverja
Dæmi hafa verið þess áður, að
fulitrúar íslendlnga hafi átt að
ve*ja um þarðræði nokkurt i aðra
hönd, en afsal réttinda ásamt
kvaliæði i hlna. Var það i Kópa
vogi og runnu þá ísiendingar við
lítiem orðstfr Einn gamall mttður,
A'ni lögunaður, skrifaði ucdJrgrát-
andi, enda stóðu þá vopnaðir-
hermecn Dana yfir íilendinguoa.
Engin vopn voru nú borin á fuil
trúa þjóðarinnar, þó sktifuðu þeir
aliir undir nema einn, sem þver
neitaði þvf, og annar sem ekki
greiddi atkvæði og þiiðjí sem
var fjatverandi. Emn þingmaður,
Sveinn I Firði, sýcdí með tölum
að ástæðulaust var að láta andan
sfga, en maðurinn er aldurhnlg
inn og (6t því i fótspor Arna
iögmanns.
III
Frá landnámstið höfum vlð lif-
að á sjávarútvegi og landbúnaði,
en áður fyrri lifðum við meira en
við nú gerum á þv/, sem við fram-
ieiddum sjálfir. Þá var iftið flutt
ian og út úr landinu. Veiðarfær
in verða stórtækari, þá breytist
þetta, útflutuinguriun vex og inn
flutningurinn að sama skapi. Við
hættum að lifa á því sem við
framleiðum sjálfir Og eigum björg
okkar undir öðrum. Þetta myndi
ekki saka ef við værum svo stór
’pjóð, að einhverjar aðrar þjóðir
þyrýtu á framleiðslu okkar að
haída. En svo er ekki. Að vísu
er alimikil eftirspurn eftir saltfiski
okkar, en framleiðsia hans vex
svo hröðum skreium hér, að ekki
er að vita hvenær markaðurinn
fyrir hann, eins og hann er nú
verkaður, þrýtur með öilu. Einnig
eru Norðmenn aÖ færa sig upp á
Aígreidsla
blaðsins er f Aiþýðuhúsinu vlB
Ingólfsstræti og Hverfisgötn.
Sími9§8.
Aúglýsingum sé skilað þanga®
sða í Gutenberg, í siðasta i&gi
kl. io árdegis þann dag sem þær
'eigii að köœa í blaðið.
Askriftagjald ein kr. á mánuð;.
Augiýsingaverð kr. 1,50 cm. ein«s.
Otsöiumenn beðnir að gera sktf
til afgreiðsiunnar, að minsta kostt
ársfjórðungslega.
skaftið með að vanda fiskverk*
unina og verða eflaust hættulegir
kcppiuautar innan skamms tfma,
Færi svo að fiskmárkaðurinn
b ygðist skyndilega með öllu væri
þjóðia illa farinn. Ait of mikil
áhersla hefir verið iögð á að efla
þcnnan eina og einhæfa atvinnu-
veg. Hann hefir i 'biíi boðið betri
kjör en sveitirnar, enda ógjörn-
ingur sð stofna þar til nýbýla,
eins og nú stsnda sakir, því iítið
eða ekkert hefir vetið hugsað unt
það. Fólkið hefir flykst í kaup-
staðina og á þar lífsframfæri sitt
undir dutlungum eriends markaðar
og innantands auðvalds. Hvoru-
tvegdja er ótrygt mjög.
Framleiðalan hrekst fytit öldu-
gangi fégræðginnar eins og stjóin-
lauít hafskip f stórsjó. Alt hand>
bært fé, sem fáanlegt hefir verið
er búið að festa í fyrirtækjum,
sem starfa skamman tíma árs,
gefa þá stundum góðan arð i bili,
en eru svo ónotuð mlkinn hluta
ársins, og vinnuufl verkatýðsins
þá jafnframt ónotað. Ekkert er
hugsað um að framleiða það sem
hebt er þörf á, svo ait er i græn*
um sjó, Uadir þvi yfirskini að
verið aé að viðhalda þessu ótrygga
ástandi er frelsi þjóðarinnar fórn>
að, og vínflóðinu steypt yfir landið.
(Frh) F. y.
Látlnn cr á Landakotisjúkra-
húsi Sturla Fr. Jónsson fyrrumi
skipstjóri á ísafirði. Hann var ba-
settur hér í bænum um 2 ára skeíð.
Sturla sál. var mesta prúðmenni
f aliri framkomu, geðprýöis- og
stillingarmaður.