Tíminn - 26.01.1986, Qupperneq 6

6Tíminn
Sunnudagur 26. janúar 1986
HVENÆR
í
TEXTI: Gunnar Smári Egilsson.
MYNDIR: Róbert Ágústsson.
Nútíminn er trunta og þess vegna er ljúft að láta sig
dreyma um betri tíma með blóm í haga. En þó al-
gengara sé að menn vonist eftir þessum betri tímum
í framtíðinni er líka hægt að finna ýmislegt í sögunni
sem betur ætti við mann en dagurinn í dag.
Mikill gleðimaður hafði það jafnan á orði þegar
peningana skorti til að halda honum uppi með þeim
glæsibrag er honum þótti sér samboðinn að þaðhefði
verið kaldhæðni örlaganna að hann hefði fæðst á
þessu eyðiskeri á þessum dauflegu tímum. Honum
hefði verið ætlað að fæðast inn í aðalsfjölskyldu í
Englandi á síðustu öld.
Til þess að athuga hvort fleiri bæru slíka drauma
með sér hafði Tíminn samband við fjóra nafnkunna
einstaklinga og bað þá að ímynda sér hvar og hve -
nær ísögunni mætti koma þeim fyrir ef svo skemmti-
lega hefði ekki viljað til að þeir væru hér í dag.
Árangurinn er að finna hér á opnunni í máli og
myndum.
Magnús Þór Jónsson:
Hundrað
ár er
góð tala
Fyrir hundrað árum bjuggu í
Reykjavík um 4000 manns. Þá var
Hlemmur uppí sveit og bærinn varla
annað en húsaþyrping við tjörnina.
( febrúarbyrjun lagði hópur
manna af stað til vesturheims, það
var fólk sem var búið að fá sig full
satt á baslinu á klakanum. Samt var
þetta fólk tiltölulega bjargálna mið-
að við alla þá, sem voru örþrota í
kjölfar harðindaáranna uppúr 1882.
Nokkrum árum síðar, eða urn
1890 var sett met á íslandi í brenni-
vínsdrykkju sem ekki var slegið fyrr
en 1963 þó fólksfjölgun hafi orðið
mikil fram að þeim tíma.
Benedikt Gröndal hafði fyrir
nokkru verið rekinn frá Lærða
skólanum fyrir fyllerí, en það var
háttur hans að klæðast lörfum og
slást í för með helstu brennivínsber-
serkjum bæjarins sem veltust um í
aurnum á götunum.
Meistari Magnús Þór Jónsson
kominn í betri gallann.
En varla hefur bæjarbragurinn
verið allur svona svartur því á götun-
um var farið að sjást til nokkurra
vaskra sveina er áttu eftir að setja
svip á íslenskt mannlíf. Einar Bene-
diktsson var þá orðinn 22 ára og byrj-
aður að yrkja. Hannes Hafsteinn var
25 ára, Þorsteinn Erlingsson 28 ára
og Þórarinn B. Þorláksson var orð-
inn 19 ára og eitthvað tekinn aðfást
við myndlist. Helstu Ijósin í tónlist-
arlífinu voru bræðurnir Jónas og
Helgi Helgasynir.
Þennan tíðaranda kaus Magnús
Þór Jónsson (Megas) sér þegar tíð-
indamaður blaðsins hafði samband
við hann og lagði fyrir hann sömu
spurningu og aðra hér á opnunni
Astæðuna sagði hann að þá hefði
verið fullt af góðu fólki á ferli, menn
eins og Benedikt Gröndal og ekki
síst Þórður Malakoff. Einnig tiltók
hann að fötin hefðu verið skemmti-
leg og talan hundrað væri ansi
nákvæm.
Við setjum því Magnús niður í
Reykjavík fyrir hundrað árum innan
um Gvend dúllara og aöra trúbadora
þess tíma.