Tíminn - 14.02.1986, Side 6

6Tíminn
Tíminn
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Ritstjóri: NíelsÁrniLund
Auglýsingastjóri: Steingrí mur G íslason
Innblaðsstjóri: OddurÓlafsson
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild NT.
Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verft í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450.-
Ábyrg vinnubrögð
ríkisstjórnarinnar
Athygli hefur vakið hve skjót viðbrögð ríkisstjórnin
hefur sýnt í þeim viðræðum sem átt hafa sér stað með að-
ilum vinnumarkaðarins í yfirstandandi kjaradeilu.
Ríkisstjórnin hefur þegar kynnt ákveðnar tillögur sem
hún er tilbúin að beita sér fyrir til að skynsamlegir kjara-
samningar náist.
Ríkisstjórnin boðar lækkun á verði opinberrar þjón-
ustu, s.s. á töxtum rafmagns- og hitaveitu. Lækkun á af-
notagjöldum ríkisútvarpsins og að dagvistargjöld lækki.
Þá boðar ríkisstjórnin lækkun á tekjuskatti á einstakl--
inga um 150 milljónir á árinu og hefur beint því til sveit-
arfélaganna að þau Iækki á sama hátt álögð útsvör um 300
milljónir króna.
Þá er boðuð lækkun á verði olíu 1. mars og að bensín
muni Iækka um allt að 10% á næstu tveimur mánuðum.
Ríkisstjórnin ætlar að stuðla að því að nafnvextir
lækki þegar í kjölfar kjarasamninga sem nýtist ekki hvað
síst þeim sem skulda verulegar fjárhæðir.
Pá hefur ríkisstjórnin lýst því yfir að hún muni beita
sér fyrir því að hækkun búvörðuverðs verði stillt í hóf.
Allt eru þetta aðgerðir sem koma launþegum og
öðrum landsmönnum til góða og miða að meiri kaup-
mætti.
Langstærsta atriðið sem kemur fram í tillögum ríkis-
stjórnarinnar er þó lækkun verðbólgunnar sem verið
hefur bölvaldur á íslenskt efnahagslíf í áraraðir. Nú
virðist gefast tækifæri til að ná henni verulega niður, jafn-
vel niður fyrir 9 af hundraði.
Hin mikla verðbólga sem geisað hefur hér á undan-
förnum árum hefur gert að engu á skömmum tíma allar
kauphækkanir sem barist hefur verið fyrir. Háa vexti má
rekja til hennar og flest það sem gert hefur verið til að
bæta hag landsmanna hefur að engu orðið vegna óða--
verðbólgunnar.
Takist að ná verðbólgunni niður fyrir 9 af hundraði er
stórkostlegum áfanga náð og vert fyrir launþega sem
aðra að leggja sitt að mörkum til að svo geti orðið.
Tíminn fagnar þessum skeleggu vinnubrögðum ríkis-
stjórnarinnar og hvetur aðila vinnumarkaðarins til að
íhuga vandlega hvað í þeim felst.
Ljóst er að stjórnarandstæðingar munu reyna að hefta
framgang friðsamlegra kjarasamninga og ber þar hæst
upphrópanir Alþýðubandalagsmanna sem ætla sér að
nota ófrið á vinnumarkaðnum sér til framdráttar. Þeir
munu leggja sitt að mörkum til þess að ekki takist að
semja á grundvelli þessara tillagna ríkisstjórnarinnar.
í forsíðufrétt í Þjóðviljanum í gær er slegið upp setn-
ingum úr áróðurspésa Alþýðubandalagsins sem þeir
hyggjast dreifa á vinnustaðafundum á næstunni. Þar seg-
ir m.a.
„Allir dagar eru baráttudagar gegn ríkisstjórn Fram-
sóknarflokks og Sjálfstæðisflokks.“
í þessari setningu felst „ábyrgð“ Alþýðubandalagsins
til landsmálanna.
Þegar aðilar vinnumarkaðarins ásamt ríkisstjórninni
eru að kappkosta að ná skynsamlegum kjarasamning-
um, leggja þeir það eitt til málanna að þessir tímar séu
nýttir til að kynda undir óánægju og þeir vilja ýta
launþegum út í verkföll sem leiða aðeins af sér vand-
ræðaástand hjá heimilum og upplausn í þjóðfélaginu.
Þetta er ekkert nýtt hjá þeim Alþýðubandalagsmönn-
um, þannig hafa þeir unnið í gegnum tíðina.
Föstudagur 14. febrúar 1986
ORÐ í TÍMA TÖLUÐ
Að fela frjáls-
hyggjudeildina
Heldur lítið hefur heyrst í hinum
hjartahreinu frjálshyggjupostulum
innan Sjálfstæðisflokksins að
undanförnu, nema ef vera skyldi í
tengslum við dómana yfir þeim út-
varpsmönnum og hljóðlátrar um-
ræðu í kjölfar þeirra.
Slíkt er í rauninni ekkert undar-
legt, því samningaviðræður um
launakjör í landinu hafa staðið yfir
um nokkurn tíma og aðalhlutverk-
ið hefur verið leikið af ríkisstjórn-
inni einkum Steingrími Hermanns-
syni og Þorsteini Pálssyni formanni
Sjálfstæðisflokksins. Hugsjónaeld-
ar sem heitast brenna á hvers kyns
afskiptum ríkisins af þjóðmálum
og háttstemmdar ræður um gildi
hins frjálsa markaðar, þar á meðal
vinnumarkaðarins að sjálfsögðu,
kynnu að verða hjáróma við slíkar
kringumstæður. í þeim almenningi
stjórnmálaskoðana sem Sjálfstæð-
isflokkurinn er, hafa þeir sem
eyrnamarkaðir eru bókstafstrú
frjálshyggjunnar nú hægt um sig,
og er það vei.
Hvort sem þessi rólegheit stafa
af því að flokksforystan hefur SUS-
sað á frjálshy ggjufólkið rétt einu
sinni eða einhverju öðru skal ósagt
látið. Hinu ber að fagna að hug-
myndafræði þessara bókstafstrú-
armanna er haldið baksviðs um
þessar mundir. Ef ríkisvaldið héldi
að sér höndunum og blandaði sér
ekki í samningamálin, eins og
lausnarorð frjálshyggjunnar
býður, er næsta víst að efnahagsþró- i
unin færi á sömu leið og svo oft
áður, með tilheyrandi verðbólgu, ■
kauptryggingu, gengisfellingu og
enn meiri verðbólgu.
Hvort aðgerðir ríkisstjórnarinn-
ar nú ná nógu langt til að koma í
veg fyrir þessa þróun er síðan ann-
að mál, en þó virðist sem þær séu
að ýmsu leyti markvissari og að bak
við þær búi meiri alvara, en oft
áður. Aðilar vinnumarkaðarins
hafa líka verið tilbúnir til að prófa
nýjar leiðir, og í Ijósi spádóma um
bætt viðskiptakjör og stækkandi
þjóðarköku er kominn grundvöllur
fyrir því að þessi tilraun heppnist.
Eftir tilboð atvinnurekenda í
fyrradag kom þó óneitanlega bak-
slag á viðræðurnar enda fráleitt að
verkalýðshreyfingin semji um rýrn-
un kaupmáttar. Slíkt væri óhugs-
andi fyrir efnahag heimilanna,
enda voru viðbrögð ASÍ eftir því.
Hins vegar þýðir þetta ekki, eða
ætti ekki að þýða að samningarnir
séu komnir í óefni. í tilboði at-
vinnurekenda eru önnur atriði sem
greinilega eru verkalýðshreyfing-
unni til mikilla hagsbóta og benda
til vilja þeim megin við borðið til
samninga á lágu nótunum.
Það er til mikils að vinna fyrir
alla hlutaðeigandi, ekki síst ríkis-
stjórnina, því takist henni að koma
verðhækkunum niður í 9% á árinu
eins og áætlað er, án þess að skerða
kaupmátt ættu stjórnarflokkarnir
ekki að þurfa að kvíða kosningum.
Það er því greinilegur akkur í því
fyrir stjórnina að gera allt sem í
hennar valdi stendur til að liðka
fyrir samningum á þessum grund-
velli og hvað Sjálfstæðisflokkinn
varðar að fela frjálshyggjudeildina '
og stuðla enn frekar en orðið er að
þríhliða samkomulagi ríkisvaldsins
og aðila vinnumarkaðarins. Það er
jú hin dæmigerða „kratíska" lausn
sem miðjuflokkar og sósíaldemó-
krataflokkar víðs vegar í Evrópu
hafa tileinkað sér á undanförnum
áratugum! -BG
lllllllllllllllllllllllll VÍTTOGBREITT illlllllllilllllllllllllllllllllllllllllillllllllll
Hverjir borga?
Mikið dæmalaust var nú útvarp-
ið tíkarlegt þegar Jónas Þorbergs-
son var útvarpsstjóri, Þorsteinn Ö.
þulur og Helgi Hjörvar sá um
dagskrána. Þórarinn Guðmunds-
son stjórnaði Útvarpshljómsveit-
inni og Páll ísólfsson Þjóðkórnum.
Séra Bjarni messaði á sunnudög-
um og á kvöldin var lesið úr göml-
um skruddum. Einar Olafur
Sveinsson las Njálu og fleiri íslend-
ingasögur við kertaljós. Svo raus-
uðu karlar einhverjar hugleiðing-
ar. Sigurður Nordal flutti erinda-
flokk um líf og dauða, eins og ein-
hverjum komi það við, Jón Eyþórs-
son og Pálmi Hannesson röbbuðu
um dag og veg og náttúru landsins
sem og mannlega náttúru. Á laug-
ardagskvöldum voru flutt leikrit.
Útvarpssögur voru lesnar og heyra
mátti saumnál detta á hverju heim-
ili landsins þegar Helgi las um
ævintýri Börs og Öla í Fitjakoti.
Aðeins var útvarpað örfáar
klukkustundir á sólarhring og var
nokkur upplyfting í því að fá jarð-
arfarirnar eftir hádegi.
Miklar hafa framfarirnar orðið.
Útvarpað er 17 tíma á sólarhring og
rekur hver þátturinn annan með
miklu músikívafi, rokkrás er í
gangi allan daginn og fram á nætur,
svæðisútvörp eru í gangi og sjón-
várpið með allri sinni fræðslu og
skemmtan gleður og kætir æ lengri
tíma dag hvern.
Umsjónarmenn þátta eru legíó
og leitun mun á fólki yfir tvítugs-
aldri sem ekki hefur komið fram í
rásum Ríkisútvarpsins.
Lengimágottbæta. Núerukom-'
in ný útvarpslög og reglugcrðir eru
að sjá dagsins ljós. Útvarpsstöðv-
um verður fjölgað að miklum mun
og fleiri sjónvarpsstöðvar eru í
uppsiglingu. Útvarpsstjórar lands-
ins eru orðnir tveir og brátt munu
þeir ásamt fleiri kollegum geta
stofnað stéttarfélag.
Yfir höfðum okkar sveima gervi-
hnettir, fullir upp með sjónvarps-
efni. í það er hægt að krækja með
tiltölulega litlum tilkostnaði.
Sjónvarpsfélög þjóta upp og er
tilgangurinn með rekstri sumra
þeirra að ná í og endurvarpa efni úr
gervihnöttum, því innlenda fram-
leiðslan dugir ekki lengur. En
þarna stendur þvergirðingurinn í
stóli menntamálaráðherra í vegi
fyrir og heimtar að allt sjónvarps-
efni verði þýtt á íslensku, helst með
z.
Útvarpsfélagið á Seltjarnarnesi
getur tekið við efni frá sjö
stöðvum, en hefur ekki tök á að
láta þýða öll ósköpin. Þar með er
allt ólöglegt.
Formælandi félagsins segir í
blaðaviðtali í gær, að þar sjái
Seltirningar sína sæng út breidda.
„Það stefnir í þá átt að það eigi að
banna allt. Það stefnir f allsherjar-
bannþjóðfélag."
Þetta eru þakkirnar sem mennta-
málaráðherra fær fyrir frjálslyndið
og nýju útvarpslögin. Með því að
afnema einkarétt Ríkisútvarpsins
stefnir í allsherjarbann.
En þeir sem ætla að setja upp
eigin útvarps- og sjónvarpsstöðvar
láta ekki deigan síga. Aldrei er
meiri þörf á dagskrárefni sem flutt
er með rafsegulöldum en nú. Fjölg-
um rásum Ríkisútvarpsins, hvert
sveitarfélag verður að koma sér
upp útvarpsstöð ekki síður en hags-
munasamtök og hugsjónamenn.
Allt verður þetta fjármagnað'
með afnotagjöldum og auglýsing-
um og efast enginn um að manngrú-
inn á íslandi standi undir þessu öllu
saman, eins og öðru sem á hann er
lagt.
Þá verður ekki dregið í efa að
nóg verður af efninu til að senda út ■
og þarf ekki að leita til karlfauska:
af svipuðu sauðahúsi og hér eru
fyrr nefndir. Sem betur fer er til
nóg af fólki hér á landi sem kann
tökin á fjölmiðlun. OÓ