Tíminn - 13.09.1986, Blaðsíða 14

14 Tíminn
Eftirtaldar greinar eru í boöi á haustönn 1986, ef
þátttaka leyfir:
TUNGUMÁL: íslensk málfræði og stafsetning.
íslenska fyrir útlendinga (1. einu sinni í viku 80
mín., 2. tvisvar í viku 60 mín., 3. tvisvar í viku 80
mín. 4. framhaldsflokkur) Danska 1.-4. flokkur.
Norska 1.-4. fl. Sænska 1.-4. fl. Enska 1.-6. fl.
Þýska 1.-3. fl. Þýska samtalsfl. ítalska 1.-4. fl.
ítalskar bókmenntir. Spænska 1.-4. fl. Spænskar
bókmenntir. Spænska samtalsfl. Franska 1 .-4. fl.
Portúgalska. Hebreska. Gríska.
VERSLUNARGREINAR: Vélritun, bókfærsla.
Tölvunámskeiö. Stæröfræöi (grunnskóla- og fram-
haldsskólastig).
VERKELEGAR GREINAR: Sníöar og saumar.
Myndmennt. Formskrift. Postulínsmálun. Mynd-
vefnaður. Leikfimi.
NÝTT: Námskeið í myndbandagerð (video)
Danska, sænska og norska fyrir 7-10 ára börn, til
aö viðhalda kunnáttu þeirra barna sem kunna
eitthvað fyrir í málunum.
í almennri deild er kennt einu sinni eöa tvisvar í
viku, ýmist 2, 3 eöa 4 kennslustundir í senn í 11
vikur. Kennsla fer fram í Miðbæjarskóla, Lauga -
lækjarskóla, Geröubergi og Árseli.
Námskeiðsgjald fer eftir kennslustundafjölda og
greiðist við innritun.
ATHUGIÐ: Félög og hópar sem óska eftir kennslu
í einhverri grein geta farið þess á leit aö Námsflokk-
arnir haldi námskeið um efnið og verður þaö gert
svo fremi sem hægt er.
INNRITUN fer fram 17. og 18. sept. kl. 17-20.
Kennsla hefst 29. sept.
IIIIOSSABÆNDA
BÆNDAHÖLLINNI HAGAT OHGI
107 REVKJAVlK ISLAND
Félag hrossabænda auglýsir eftir móttöku slátur-
hrossa sem flutt veröa út til slátrunar í byrjun
október. Greitt veröur grundvallarverð innan 2
mánaða. Skráning fer fram hjá markaðsnefnd,
formönnum deilda, kaupfélögum og búvörudeild
SÍS í síma 91-28200.
Markaðsnefnd F.H.B.
LAUSAR STÖDUR HJÁ
REYKJAVÍKURBORG
Staöaforstööumannsfélagsstarfs aldraöra í Selja-
hlíö viö Hjallasel er laus til umsóknar. Hér er um
heilsdagsstarf aö ræöa.
Upplýsingar um starfið gefur María Gísladóttir,
forstöðumaður í síma 73633 alla virka daga milli
kl. 10-12.
Umsóknum ber að skila til starfsmannahalds
Reykjavíkurborgar Pósthússtræti 9, 6. hæö, á
sérstökum umsóknareyðublöðum, sem þar fást
fyrir kl. 16.00 föstudaginn 26. sept. n.k.
Bíll óskast
Óska eftir aö kaupa Ford Fiesta, eða einhverja
aðra tegund af smábíl. Má ekki vera eldri en ’84
módel og verður aö vera vel meö farinn, góð
útborgun ef vel semst. Upplýsingar í síma 18614
á kvöldin og um helgar.
Laugardagur 13. september 1986
Sigurður Jónsson
aöstoðaryfirlögregluþjónn
Fæddur 18. mars 1929
Uáinn 8. sept. 1986
Skarð hefur verið höggvið í sveit
lögreglumanna á Selfossi. Að kvöldi
8. þ.m. lést á heimili sínu Sigurður
Jónsson, aðstoðaryfirlögregluþjónn
á 58. aldursári.
Við lögreglumenn þekkjum vel
hversu snögglega maðurinn með
Ijáinn getur brugðið amboði sínu.
Hann gerir ekki ætíð mun á þeim
sem aldraðir eru og hinum sem ætla
má lengri lífdaga. Við erum ekki
óvanir að sjá á eftir félögum okkar á
besta aldri yfir móðuna miklu. Þar
teljum við að eigi nokkurn hlut hin
óreglulega vinna, vaktavinnan svo-
kallaða fyrst og fremst. En einnig
það líkamlega og andlega álag sem
starfinu fylgir. Samt stendur maður
agndofa hverju sinni sem starfsbróð-
ir á góðum aldri fellur frá, og á það
ekki síður við um fráfall félaga míns
Sigurðar Jónssonar. En þetta er það
sem við vaktavinnumenn getum
reiknað með. Sigurður vann vakta-
vinnu nær allan sinn starfsferil, eða
frá árinu 1949, er hann hóf starf sem
lögreglumaður í Reykjavík og þar til
skömmu áður en hann var skipaður
aðstoðaryfirlögregluþjónn á Selfossi
á árinu 1983, eða í um það bil 34 ár.
Um það leyti kenndi hann sér fyrst
þess meins er að lokum leiddi hann
til dauða.
Sigurður Jónsson var fæddur 18.
mars 1929 að Gili í Fljótum.
Foreldrar hans voru hjónin Jón
Arngrímsson og Sigríður Jóhannes-
dóttir sem þar bjuggu. Á fyrsta
aldursári hans flutti fjölskyldan að
Lambanes-Reykjum í Fljótum og á
fjórða aldursári hans að Brúnastöð-
um í sömu sveit. Þar dvaldist hann
síðan þar til hann flutti til Reykja-
víkur og hóf störf í lögregluliði
Reykjavíkur árið 1949. Föður sinn
missti hann árið 1942 en öldruð
móðir hans býr nú á Sauðárkróki.
Alsystkini hans eru fjögur og einn
hálfbróðir.
Hinn 1. ágúst 1950 kvæntist
Sigurður Ingibjörgu Þorgrímsdóttur
frá Klöpp í Garði. Þau eignuðust
fimrn syni. Þeir eru: Jón Arnar,
vélfræðingur f. 1950, kvæntur Önnu
Halldórsdóttur. Þau búa á Eyrar-
bakka og eiga tvær dætur. Þorgrímur
Óli, lögregluþjónn á Selfossi, f.
1952, kvæntur Ásu Líneyju Sigurð-
ardóttur. Þau eru búsett á Selfossi
og eiga tvær dætur. Þór, húsasmiður,
f. 1955, búsettur á Selfossi, Sigurður
Rúnar, vélfræðingur, f. 1962, býr á
Selfossi og Gunnlaugur Valgarð,
húsasmíðanemi, f. 1966, býr í
foreldrahúsum.
Ég kynntist Sigurði þegar hann
um tíma tók að sér löggæslu við
Búrfellsvirkjun, sem þá var í bygg-
ingu. Hann var þá í lögregluliði
Reykjavíkur en var fenginn til að
annast sérstaka löggæslu við virkjun-
ina. Hann fór ekki aftur til starfa í
Reykjavík því frá Búrfelli kom hann
í lögregluna á Selfossi. Haustið 1969
fékk ég leyfi frá störfum á Selfossi til
að vinna við löggæslu hjá Sameinuðu
þjóðunum. Um það leyti var starfi
Sigurðar að ljúka við Búrfell og var
hann fenginn til að leysa mig af.
Hann starfaði hér síðan, fyrst sem
varðstjóri, en í ársbyrjun 1983 var
hann skipaður aðstoðaryfirlögreglu-
þjónn. Um það leyti varð ljóst að
hann gekk ekki heill til skógar. Við
sem unnum með honum urðum ekki
mikið varir við það, enda var honurn
ekki tamt að bera tilfinningar sínar
á torg. Hann var ætíð léttur í lund
en enginn þurfti að efast um að
hugur fylgdi máli ef því var að
skipta. Hann var farsæll lögreglu-
maður sem rækti starfið af sam-
viskusemi ogalúð. Ýmissverk okkar
lögreglumanna hljóta að orka tví-
mælis, oft er snert við viðkvæmum
þáttum mannlegra tiifinninga. Ég
vil gefa Sigurði þá einkunn að hann
gat sýnt hörku þegar nauðsyn
krafði en að hinu leytinu var honum
einkar lagið að leysa mál með lipurð
og réttsýni. Og hann átti auðvelt
með að greina þar á milli. Hann var
farsæll yfirmaður, vissulega vorum
við tveir ekki ætíð á sama máli, en
samvinna okkar var mjög góð.
Sigurður var mikill atorkumaður.
Líkt og ýmsir aðrir lögreglumenn
taldi hann ekki klukkustundirnar
sem hann vann utan löggæslustarfs-
ins til að sjá sér og fjölskyldunni
farborða. Ég hefi fregnir af að á
meðan hann var í Reykjavíkurlög-
reglunni var ekki ætíð farið heim að
sofa að loknum vinnudegi. Þá tók
við byggingavinna og fleira, m.a.
stundaði hann ökukennslu. Hin síð-
ari ár hér á Selfossi stundaði hann
nokkuð ökukennsluna og í auknum
mæli nú að undanförnu.
Þau hjón, Sigurður og Ingibjörg
áttu fallegt heimili að Vallholti 40,
og voru þau mjög samhent að búa
sonum sínum gott veganesti út í lífið.
Ég vil nota þessar línur til að
þakka fyrir þær ágætu stundir sem
við Sigurður áttum saman. Eftirlif-
andi eiginkonu, sonum og fjölskyld-
um þeirra flyt ég mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Einnig móður hans aldraðri, og ég
bið Guð að blessa ástvini hans.
Tómas Jónsson
Þegar ég svo skyndilega sé á bak
vini mínum Sigurði Jónssyni aðstoð-
aryfirlögregluþjóni eftir að hafa
þekkt hann í fullan aldarfjórðung og
verið náinn samstarfsmaður hans í
nærri tvo áratugi sækir að mér sár
söknuður, sem þó er blandinn gleði
yfir því að hafa fengið að njóta
samveru með honum svona lengi.
Margar skemmtilegar minningar
sækja að mér því kring um Sigurð
var fyrst og fremst gleði og léttlyndi,
þrátt fyrir að hann tók lífinu í heild
alvarlega. Hann vildi skila dagsverki
sínu eins og til var ætlast og hlífði sér
þá hvergi. Ég minnist trúlega lengst
ferðar sem við fórumn saman til
Bandartkjanna með eiginkonum
okkar fyrir nokkrum árum og sem
við þreyttumst aldrei á að tala um.
Við dvöldum þá á heimili aldraðrar
frænku minnar, sem tók ástfóstri við
Sigurð. Hún hefur beðið mig að færa
Ingibjörgu og öðrum syrgjendum
kæra samúðarkveðju sína. Hún
sagði við mig: „Er hann Sigurður
minn dáinn svona ungur, en ég er að
verða 85 ára.“
Sigurður Jónsson var sérstaklega
dagfarsgóður maður, sem unun var
að vera með, bæði í blíðu og stríðu.
Hann hafði ráð undir hverju rifi
þegar vanda bar að höndum og átti
gott með að sætta menn og koma
góðu til leiðar. Oft bar það við að
hann leiddi menn frekar til sátta en
að skrifa eftir þeirn kærur sitt á hvað
og þessir menn urðu af þeim sökum
vinir en ekki óvinir. Þetta er vissu-
lega starf lögreglumannsins, en
mönnum fer þetta misvel úr hendi
eins og hvað annað. Fyrir þetta
munu margir minnast Sigurðar með
hlýhug.
Meðan Sigurður var varðstjóri
hér á Selfossi var ég í nokkur ár með
honum á vaktinni og síðar, er hann
varð aðstoðaryfirlögregluþjónn unn-
um við saman að rannsóknum
margra niála. Við vorum ekki alltaf
sammála, en það skyggði aldrei á
vináttuna, hún var ósvikin. Sá sem
átti Sigurð að vini stóð aldrei einn.
Stórt skarð er hoggið í hópinn
okkar í lögreglu Árnessýslu við frá-
fall Sigurðar, en ég hygg að sjálfur
hefði hann sagt að ekki væri um það
að fást, það verði annar að taka upp
vopn hinna föllnu og halda baráttunni
áfram. Hann var ekki fyrir uppgjöf
af neinu tagi. Sigurður var búinn að
finna til veikinda um nokkurra ára
skeið og var oft búinn að tala um það
við mig að svona mundi hann fara,
án nánari fyrirvara og við því væri
ekkert að gera, heldur bara að halda
lífsgleðinni fram á síðustu stundu.
Við hittumst einmitt síðasta morg-
uninn hans á meðal okkar. Þá spjöll-
uðum við í glensi eins og svo oft
áður. Mín síðasta minning um
Sigurð er eins og hann var
skemmtilegastur. Það er góð
minning.
Fyrir hönd okkar lögreglumanna
á Selfossi færi ég Sigurði Jónssyni
kærar þakkir fyrir samveruna og
óska honum góðs í framandi heimi,
sem ég er ekki í vafra um að hann
verður fljótur að rata um og trúlegt
þykir mér að hann muni taka á móti
okkur sem síðar förum á eftir
honum. Það ergott aðeiga vonáþví.
Eiginkonu og ættingjum öllum
vottum við okkar dýpstu samúð.
Hergeir Kristgeirsson
PÓST- OG
SÍMAMÁLASTOFNUNIN
óskar að ráða
Bréfbera, Póstbifreiðastjóra
og Póstafgreiðslumenn
til starfa í Reykjavík
Nánari upplýsingar verða veittar hjá Póstmiðstöð-
inni Ármúia 25.
Skipulags-
w fræðingur
Skipulagsstofa höfuðborgarsvæðisins óskar að
ráða skipulagsfræðing til starfa við svæðisskipulag
höfuðborgarvæðisins sem fyrst. Frekari upplýsing-
ar eru veittar á Skipulagsstofunni, Hamraborg 7,
Kópavogi.