Tíminn - 23.07.1988, Blaðsíða 1

4
Fjallhress en há- Landinn út um þúfur
öldruð Bette Davis um verslunarmannahelgi
helgin • Blaðsíður 6-7 • Blaðsíður 8-12
Strokkhólsálfar tóku til sinna ráða og stöðvuðu hitaveituframkvæmdir:
í niðurstöðum könnnar dr. Erlendar Hermannssonar
um trúna á framhaldslíf, kemur m.a. fram að engin þjóð
í heiminum kemst með tærnar þar sem við íslendingar
höfum hælana í trú á ýmis dulræn fyrirbæri, álfa og
huldufólk.
Óteljandi margar sagnir eru varðveittar í þjóðsögum
um samskipti manna og álfa og eru margar þeirra í hæsta
máta lygilegar.
En álfarnir lifa enn í vitund bróðurparts íslendinga ef
marka má niðurstöður Gallupkönnunarinnar. Alkunna er
að víðsvegar um landið eru hólar og klappir sem talað
er um að séu heimkynni þessara litlu vera. Og mönnum
er eindregið ráðið frá því að hreyfa við þessum álfhólum
og vísað til þess að álfarnir muni síðar hefna þess
grimmilega á einn eða annan hátt. Vegagerðarmönnum
hefur t.d. oft verið ráðið frá því að leggja vegi þar sem
talið er að búi álfar og huldufólk. Stundum hafa þeir farið
eftir þessum ábendingum. En oft hefur hinsvegar ekki
verið hirt um þær og ráðist í vegalagningu yfir eða í
gegnum álfhóla. Það er hald manna að oft hafi álfarnir
stöðvað slík áform með ýmsum brögðum, t.d. með því
að skemma tæki, slasa verkafólk o.fl.
Því er þessa getið hér að fyrir sjö árum síðan átti sér
stað röð undarlegra tilvika sem margir töldu og telja
ennþá að séu verk álfanna.
Hitaveituframkvæmdir
Árið var 1980, mánuðurinn
janúar. Undirritaður var stofn-
samningur um Hitaveitu Eyra af
fulltrúum Eyrarbakka- og
Stokkseyrarhreppa. Eftir miklar
bollaleggingar var tekin sú ák-
vörðun að leggja aðveituæð frá
Selfossi í suður til Eyrarbakka
og Stokkseyrar. Efni í aðveitu-
æðina var var fengið frá Úretan-
einangrun á Akureyri en Rækt-
unarsambandi Flóa og Skeiða
var falið að sjá um lagningu
hennar.
Á vordögum árið 1981 hófst
verkið og var farin sú leið að
hefja niðurlagningu leiðslunnar
frá Selfossi og halda í suður
vestan þjóðvegarins til Eyrar-
bakka.
Verkið sóttist mjög vel enda
annaðist það samhentur og góð-
ur hópur verkamanna undir
dyggri stjórn Ólafs Snorrasonar,
framkvæmdastjóra Ræktunar-
sambands Flóa og Skeiða. Við
verkið voru notaðar stórvirkar
og afkastamiklar vinnuvélar og
Samkvæmt orðum skyggns manns,
sem lagt hefur leið sína að
Strokkhól, er gengið inn í hann að
austanverðu. Fyrir framan dyrnar er
stétt sem þeir hit^veitumenn byrj-
uðu á sínum tíma að brjóta niður.
Tíminn: Óskar Þór Halldórsson
' Strokkhóll í allri sinni dýrð. Það
verður ekki sagt að hann láti mikið
yFir sér. En þrátt fyrir það er mönn-
um að fenginni reynslu eindregið
ráðið frá því að hreyfa við honum.
Timinn: Óskar Þór Halldórsson
því gat lífið ekki annað en
brosað við þeim hitaveitumönn-
um. En þegar komið var suður-
undir afleggjara heim að Sand-
víkurbæjum fór heldur betur að
draga til tíðinda.
Álfarnir strokka
Við mót þjóðvegarins frá Sel-
fossi að Eyrarbakka og heim-
reiðarinnar heim að Sandvíkur-
bæjum er hóll, nokkuð sérstakur
í laginú. Hann líkist að mörgu
leyti húsi eða kirkju, með strýt-
um á hvorum enda, sú eystri er
nokkru hærri.
Hóll þessi heitir Strokkhóll af
þeirri ástæðu að þaðan telur fólk
sig hafa heyrt hljóð eins og að
huldufólkið sem þar byggi væri
að strokka smjör inni í hólnum.
Eftir því sem næst verður komist
hefur það verið trúa fólks á
Sandvíkurbæjum í margar aldir
að Strokkhóll væri aðsetur álfa.
Hremmingarnar hefjast
Eftirfarandi er byggt á skráðri
frásögn Guðmundar Kristins- •