Tíminn - 18.09.1988, Blaðsíða 13

Laugardagur 17. september 1988
HELGIN
13
SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
námsmaður í meðallagi, kom vel
saman við skólafélaga sína og lék í
knattspyrnuliði skólans.
Fulltrúi saksóknara lét út ganga
að hann hygðist fara fram á dauða-
refsingu yfir Damon. Þann 31. janú-
ar var Darren Damon svo formlega
ákærður fyrir morð að yfirlögðu
ráði, innbrot og bílþjófnað. Fjöl-
skylda hans hafði þá fengið sér
einkalögfræðing frá Columbiu.
Málaflækjur og tafir
Nú upphófust alls kyns vandræði
vegna formgalla á yfirheyrslum og
slíku og var réttarhöldum frestað
hvað eftir annað í hálfan fjórða
mánuð en loks var ákveðið að þau
hæfust 12. maí 1987 í Darlington.
Úrskurður geðlækna var á þann
veg að Damon væri ekki geðbilaður
og því fyllilega sakhæfur. Hins vegar
sagði í skýrslunni að pilturinn virtist
ekki hafa neinar áhyggjur af tíðinni
og gerði sér illa grein fyrir hvernig
komið væri fyrir honum.
Enn kom til ágreinings á milli
lögfræðinga og yfirvalda, meðal ann-
ars um hver skyldi greiða laun lög-
fræðinganna og einnig var heilmikið
þrasað um hvort kynþáttafordóma
gætti í undirbúningi réttarhaldanna,
en þess má geta að Damon var
svertingi. Þóttu blaðaskrif fordæma
hann óþarflega mikið fyrir það eitt
að vera svartur og hafa myrt hvíta
stúlku.
Enn var réttarhöldum frestað, nú
á þeim forsendum að of miklum
upplýsingum hefði verið lekið í blöð-
in og því fyndist varla óháður kvið-
dómur 12 manna í Darlington. Þá
var ákveðið að réttarhöldin skyldu
færð til Camden og hefjast þar 9.
júní.
Á hverjum morgni í viku áður en
réttarhöldin hófust, prédikaði faðir
Damons í anddyrinu og bað þess að
Guð lofaði sannleikanum að koma
fram og ábyrgðist góða niðurstöðu
fyrir son sinn.
Öryggisgæsla í dómhúsinu í
Camden var með ólíkindum og var
öllum dyrum því harðlæst í hvert
sinn sem gengið var um þær.
Ýmislegt sem Damon hafði sagt
lögreglunni við fyrstu yfirheyrslur,
var á lista saksóknara sem sönnun-
argagn. Hann sagðist til dæmis hafa
fundið Söndru látna heima hjá henni
og lyft upp náttkjólnum til að leita
eftir hjartslætti áður en hann hljóp
út úr húsinu.
í annað sinn sagðist hann hafa
hjólað að bensínstöð beint á móti
vinnustað stjúpa Söndru og hringt
þaðan úr peningasíma yfir götuna.
Þegar honum var sagt að stjúpinn
væri farinn heim, hefði hann hjólað
þangað og sparkað upp bakdyra-
hurðinni. Þar hefði hann mætt
Söndru með byssu. Hún hótaði að
drepa hann.
Skómir í pokanum
- Ég fleygði sjónvarpinu í hana,
sagði Damon. - En hún stóð upp
aftur og æddi að mér. Ég náði
byssunni og barði hana með henni
en hún henti í mig hamri sem lenti
beint í andlitinu á mér. Þá sagðist
Damon hafa tekið hamarinn og
barið Söndru tvisvar með honum en
hlaupið svo út.
Rannsóknarlögreglumaðurinn
Jay Cox bar fyrir réttinum að auk
blóðsins um allt herbergið, hefði
fundist blóð í eldhúsvaskinum, á
skápnum í eldhúsinu og við bakdyrn-
ar. Cox sagði einnig að um klukkan
11, eftir að hafa rætt við nágrannana,
hefði hann farið í verslun skammt
frá og séð Damon þar með óhrein
föt í hálfgagnsæjum plastpoka, með-
al annars íþróttaskó. Bíllinn fannst
síðan rúmum kílómetra að baki versl-
uninni. Þó höfuðhár af svertingja
hefðu að vísu fundist í bílnum, sýndi
nákvæm rannsókn að þau væru ekki
af ákærða.
Annað vitni sagðist hafa lánað
Damon reiðhjól 30. október en hann
hefði ekki skilað því fyrr en tveimur
dögum síðar. Málningarflögur af bíl
Söndru fundust á hjólbarða á um-
ræddu reiðhjóli.
Læknirinn sem krufði lík Söndru
kom í vitnastúku og bar að 27
mismunandi áverkar hefðu verið á
líkinu og sumir mjög miklir. Flestir
hefðu verið veittir henni lifandi og
allt benti til að hún hefði varist
árásarmanninum hraustlega. Arm-
band og hringar sem hún var með,
hefðu verið svo samanbarnir að það
þurfti að rétta þá við til að ná þeim
af líkinu, sagði læknirinn. Augljóst
væri að sjónvarpstækið hefði lent á
andliti Söndru því að á vanga hennar
var greinilegt merki eftir loftræsting-
argrindina á tækinu. Einn höfuðá-
verkanna væri sýnilega eftir plötu-
spilarann og einnig hefði Sandra
verið barin með símtækinu.
Allur efri hluti líkama Söndru
hefði verið ein blóðstorka en læknir-
inn bætti við að hún hefði ekki lifað
nema í nokkrar mínútur eftir að
ráðist var á hana. Allir áverkarnir
bentu til að árásarmaðurinn hefði
verið óður af heift. Að lokum gat
læknirinn þess að engin tilraun hefði
verið gerð til að nauðga hinni myrtu.
Skóförin komu fyllilega heim og
saman við skóna sem Damon var
með í pokanum þegar Cox sá hann
og handarfarið á hurðinni reyndist
einnig koma saman við hönd hans.
Játaði upp úr þurru
Vitni verjanda Damons báru að
pilturinn væri ekki heill á geðsmun-
um og andlega vanþroska, líklega á
borð við 11 ára barn. Fram kont líka
frá verjanda að ákærði skildi ekki
hvað ýmis lagaleg atriði þýddu og
hefði ekki einu sinni skilið hvað fólst
í frumrétti hans við handtökuna.
Loks kom Damon sjálfur í vitna-
stúkuna og sagðist ekki hafa myrt
Söndru. Hún hefði verið dáin þegar
hann kom inn í húsið en þó gat hann
ekki sagt hvort hún hefði verið með
opin eða lokuð augun. Augun voru
lokuð þegar móðir Söndru fann
líkið.
Eftir vitnaleiðslur og lokaræður
lögfræðinganna tók það kviðdóminn
20 klukkustundir á þremur dögum
að komast að þeirri niðurstöðu að
hann gæti ekki komist að sameigin-
legri niðurstöðu um sekt Damons.
En áður en ákveðið var hvað
frekar skyldi gert, játaði Damon allt
í einu á sig manndráp í réttarsalnum
og dómarinn dæmdi hann að bragði
í lífstíðarfangelsi. Það var tveimur
dögum eftir 19 ára afmæli hans.
Hann þarf að sitja inni í að minnsta
kosti 20 ár áður en náðun kemur til
greina.

MILKO-
MKII 1
MJÓLKUR-
MÆLARNIR
ERU TIL
ÁLAGER
KAUPFELÖGIN
BÚNADARDEILD
ARMULA3 REYKJAVÍK SÍMI 38900
Litlir vélkústar
fyrirliggjandi
oc ALFA- LAVAL
MJALTAKERFI
FLÓRSKÖFUKERFIN
hafa létt mörgum
bóndanum verkin.
Kjarnfóðurvagn
HJÓLKVÍSLAR
VOTHEYSVAGNAR
VÉLBÚNAÐUR
í FÓÐRUN OG HIRÐINGU