Tíminn - 01.07.1989, Síða 8

18 m HELGIN
í TÍMANS RÁS
Atli
Magnússon:
„Ekki er allt sem sýnist“
Enn situr Gorbatsjov að ríkjum
í Rússlandi og verður að kannast
við að eftir því sem á líður finnst
mönnum hægt að spá betur fyrir
opnunarstefnunni og að hún reyn-
ist ekki eitthvert mýrarljós, eins og
svartagallsmenn hafa verið að
boða. Einhver hin indælasta frétta-
mynd sem sést hefur lengi var er
tékkneskir landamæraverðir sáust
í óðaönn að klippa niður girðingar
við landamæri Austurríkis, og fari
menn að sjá fleira gott af svona tagi
er það vel.
En margir og miklir örðugleikar
bíða. Efnahagsmálin í Sovétríkj-
unum eru sögð uggvænleg og róst-
urnar í hinum ýmsu lýðveldum
hafa opinberað allra handa þjóð-
emiságreining, sem heimurinn
hafði ekki nokkra hugmynd um
fyrir, enda hefur þekking þjóða
utan Sovétríkjanna á Asíulýðveld-
unum þar og málefnum þeirra
verið svo að segja engin til þessa.
Nokkra Islendinga þekkir undirrit-
aður þó, sem komið höfðu til
Armeníu, og sögðust þeir ekki
hafa séð betur en að þar væri
friðsamt fólk og satt vel, sem undi
hag sínum í betra lagi. Kjör manna
munu og vera einna best í þessum
hluta Sovétríkjanna. Þama hafa
menn þó reynst reiðubúnir að rífa
granna sína, Azera, á hol, hvar
sem í þá næst. Sama gildir um
Azera, nema hvað þeir virðast enn
heiftúðugri. Langar undirritaðan
að láta þess getið að hann kom til
lands Azera 1985 og fór meira að
segja um Sumgait, þá hörmung-
anna borg, sem síðar varð. Þar
virtist þá allt í lukkunar velstandi
og gnótt í trogum og kimum í
eilífum velkomandafagnaði hjá
háum sem lágum. Hér má segja að
sannast hafi þau orð frelsarans að
„ekki lifir maðurinn af brauði einu
saman“, og „ekki er allt sem
sýnist,“ sagði Fjallaskáldið. Og nú
er djöfullinn sagður laus hjá Ús-
bekum.
Það fer ekki á milli mála að mörg
tíðindi og ill af þessu tagi geta
orðið enn þar eystra og að ýmislegt
kvalræði sem menn hafa getað
geymt sér meðan pólítín fóm með
afdráttarlausu umboði hljóti nú
yfir að ganga. Flesta í voram
heimshluta mun bresta þekkingu á
hvar lfklegt sé að upp úr sjóði næst.
Þó er mér í minni er ég hitti
tékkneskan mann úr sunnanverð-
um Bæheimi sem mátti ekki heyra
á þá í Prag og nágrenni minnst -
ekki af pólitískum ástæðum, held-
ur af því að hann var úr einhverjum
allt öðram hreppi í landinu. Hon-
um svall svo móður af hatri vegna
einhvers skætings aftan úr fom-
eskju að hann sortnaði og blánaði.
Svona kom fákænsku einfeldnings
manns auðvitað afskaplega á óvart.
En óskandi er að rígur þessi
megi jafna sig og þá helst áður en
hálfu og heilu aldimarlíða, sem þó
gerast því miður svo víða dæmi.
Ber að óska sovétinu næðis handan
og heiman við það verk og áfram-
haldandi sigra vírtangarinnar yfir
löngum og leiðum girðingum, sem
ekkert grær innan við nema fjand-
skapurinn, fávísin og tortryggnin.
Laugardagur 1. júlí 1989
GETTU NÚ
Það var Aldeyjarfoss í
Skjálfandafljóti, sem við
spurðum um síðast og er
það vel af sér vikið að
hafa þekkt hann fyrir
utanhéraðsmenn.
Enn spyrjum við um
foss. Hann er f Hvítá og
ber stórvirðulegt og
kirkjulegt heiti. Hver er
hann?
=c

.<c

£Ö

W

tO
BEBiSSS
E QSÉSH
E an H
.BHEaSS
I SQESEE
BHHE HE
WB HE □
HSHHa
BB EE3S
ISEQHE
E5E3Í3 HQ
1 HESB EB
EBBE II
Q BSSB
Mm® E9S
J, <r O
□
fl :0 <5
2 o U. U Id ■ a:
<r
_
XJ
KROSSGÁTA