Alþýðublaðið - 30.09.1922, Blaðsíða 1
Alþýðublaðið
OcflÖ 4t al Alþýðuflokl
tgas
Laugardaginn 30. sept.
225. töiobkð
Símamálið.
Þ .ð er orðia næstum þvf föst
regla fejá embætfismönnam þessa
lands, að ef einhver werður svo
djarfur að finna að gerðum þeirra,
láta þeir það ótvirætt i ljósi að
þeir viiji ekki lítlilsekka sig svo,
að verja gerðir sínar frammi fyr
Ir almenningi. Það eru nú samt
msrgir, sem kunna þessu stórlæti
embættismannanna illa; teija þá
fereint ekki upp fyrir það vaxna
að hrinda opinbsrlega af sér þeim
ámælum, sem þeir kunna að fí,
ef þeim er það mögulegt Gða er
það vegna þess að embættisfærsl
an er svo slæm hjá þessum mönn
um að þeir treysta sér ekki til
að verja sig opinberlegaí
Nýlega hafa verið bornar þung
ar ásakanir á O. Forberg land-
sfmastjóra, af slmamönnum, setn
Ihiild. Þeisum ásökunum hefir lands-
sfmastjórinn ckki mótmætt. í stað
þess að reyna að hrekja þær ásak
anir og það vantraust, sem afma
:n>enn báru á hann, kemur hann
með yfirlýaingu þess efnis, að
hann állti aér ekki skylt að verja
gerðir sfnar nema fyrir Iandsstjórn-
inni. Það hafa vafalaust margir
nndrast þegar þeir lásu yfirlýs
'lngu Forbergs landssimastjóra.
Heldar landssímaitjórinn að eng-
um komi við hvernig hann vinn-
nr s!n embættisverk nema lands-
stjórninni?
Ef að svo er, þá fer hann vill-
■or vegar. Hann vlnnur starf sitt
'fyrir þjóðina sem heild og hún
á fullan létt á þvf að hann geri
opinberlega grein fy/ir ráðsmensku
sinni. Það er vitanlegt að lsnds-
símastjórinn hsfir frá upphafi lit-
ið félagssksp sfmamanna óhyrum
angum, en að hattn notaði stöðu
slna til þess að veita þeim mönn-
um, scm mörgum sinnum hafa
reynt til þess að skaða starfsemi
sfmamanna, embætti án tiliits til
þess hvort þeir væru færir um
að taka'það að sér. Það er meira
en metm gátu búist við. Én þsnn
ig hlýtur mönnum að wirðast, að
það hafi verið, svo lengi sem
iandssfmastjórinn ssnnar ekki það
gagmtæða Það er engin vörn
fyrir landssfmastjórann þó atvinnu-
málaráðh. en ekki hann sfálfur
hafi veitt Eggert Stefánssyni stöðv-
arstjóraembættlð á Borðeyri. Þvf
auðvitað hefir það verið veitt eft-
ir tiilögum O Fo/bergs.
Það verður áreiðaniega heppi
fegast framvegis að veita stöður
við landssímann samkvæmt tillög-
um F. í S. en ekki eftir dutliffg-
um landsifmastjóra, eins og óneit
anlega virðist hafa átt tér stað
við veitingu Borðeyrarstöðunnar.
Almenningur verður að krefjast
þess að þessir embættismenn, sem
eru svo ijósfælnir með rök sfn
að þeir vllja ekki láta þau koma
fram fyrir almenningssjónir, verði
látnir hætta að fara í felur með
embættisfærziu sfna, þvf það er
varla hægt að segja annað, þeg
ar þeir vilja ekki ræða opinber
lega um gerðir sínar. C.
Konstantin hanðtekinn
Khöfn 29. sept.
Havas fréttastofa tilkynnir, að
byltingamennirnir hafi handtekið
Konstantín konung, og virðist svo
sem yngsti konungssonurinn Ge
org sé úthrópaður til konungt, en
beinar fregnir frá Grikkiandi eru
engar.
Frá London er sfmað, að búist
sé við að þinglð verði kvatt sam
an til þess að ræða Austurlanda-
máiin
Tyrkir haida áfram iiði sfnu
inn í hiutiausa beitið.
Nætarlæknir í nótt (30. sept)
Matthfas Einarsson Pósthússtræti.
Sfmi 139.
I
B
Tryggið yður I eint. af Bjarnar-
greifunum i tima. G 0. Guðjóns-
son. — Simi 200.
Slitnað npp ðr!
Sfmskeyti frá Khöfn tiikynnir,
að siitaað sé cpp úr trúlofun Frið-
riks krónprins (Dina og íslend-
inga) er hér var í fyrra með for-
eldrum sfnum, og Olgu prinsessu
af Grikklasdi. Þetta eru fremur
fáheyrð tiðindi af því, að kónga
fólk óttait vanalega hneykslið og
heldur áfram þó ófært sé. Sé slit
þessarar trúlotunar orðið af þvf,
að hlutaðeigendur hafi verið kotnnir
á þá skoðun, að hún væri miður
heppiieg, þá eru slitin kóngafólk-
inu fremur til hciðurs.
Staddur er hér I bænum Guðm.
Sigurðsson búfræðingur frá Varma-
hlfð nndir Eyjafjöllum.
A Búnaðarféiagssýningunni síð-
ustu hlaut hann fyrstu verðlaun
fyrir uppíundingu á rakstratæki,
sem þannig er útbúið að því er
fest við sláttuvéiiaa, og safnar
það heyinu á þar til gerðan fieka
jafnóðum og slegið er. Enginn
vafi er á því að áhald þstta á
mikla framtíð fyrir hendi, einkum
með tilliti til þess að viðast hvar
þar sem aláttuvéiar eru mest not
bðar hér á landi, er frekar vot
lent, og spillist heyið þvf allmik
ið við það að vélin troði ofan á
þvf jafnóðum og hún slær, en
áhaid þetta íyrlrbyggir það með
öilu. Guðm. hefir varið miklum
peningum, tima og eifiði I þessa
uppfundningu sfna, en vonandi
sér stjórn Búnaðarfélags íslanda
sóma sinn (f því að hlinna avo
að honum með rffiegti sfyrkveit-
ingu, að hann megi heizt oskiítur,