Tíminn - 07.02.1991, Page 6

6 Tíminn
Fimmtudagur 7. febrúar 1991
Tfminii
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinn og
Framsóknarfélögin í Reykjavfk
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason
Ritstjórar: Indriði G. Þorsteinsson ábm.
Ingvar Glslason
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guðmundsson
Stefán Ásgrímsson
Auglýsingastjóri: Steingrlmur Gíslason
Skrifstofur.Lyngháls 9,110 Reykjavlk. Slml: 686300.
Auglýsingaslml: 680001. Kvöldsímar Áskrift og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttastjórar 686306, Iþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setning og umbrot: Tæknideild Tlmans. Prentun: Oddi hf.
Mánaðaráskrift kr. 1100,-, verð I lausasölu kr. 100,- og kr. 120,- um
helgar. Gmnnverð auglýsinga kr. 725,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Ábendingar BSRB
Það er eðlileg afstaða sem segir í opnu bréfi frá
stjóm Bandalags starfsmanna ríkis og bæja í dag-
blöðum í gær að reynslan af þjóðarsátíarsamning-
unum muni ráða miklu um viðhorf launþegasam-
taka, þegar til þess kemur síðar á árinu að gera
kjarasamninga eftir að núgildandi samningar ganga
úr gildi í haust.
Það kemur einnig fram í hinu opna bréfi að einn
megintilgangur þjóðarsáttar um verðbólguhjöðnun
hefur staðist þá 12 mánuði sem liðnir em af þjóðar-
sáttartímanum. Orðrétt segir stjóm BSRB: „Verð-
bólga hefur lækkað úr því að vera á milli tuttugu og
þrjátíu prósent niður í eins stafs tölu. Og það sem
meira er um vert, tekist hefúr að halda verði á ýms-
um nauðsynjavörum, svo sem matvælum, langt
undir almennri verðlagsþróun.“
Þótt vissulega komi fram gagnrýni í bréfí stjómar
BSRB á ýmsar hækkanir sem orðið hafa á þjóðar-
sáttartímanum, er eigi að síður nauðsynlegt að líta
jákvætt á meginárangur verðbólguhjöðnunar síð-
ustu mánaða og setja hann í samhengi við þjóðar-
sáttina. Um það þarf ekkert að efast að meginvið-
semjendur og höfuðaðilar að þjóðarsáttinni „hafa
reynt að standa við markmið samninganna“, eins
og hógvært orðalag stjómar BSRB hljóðar um það
efni. Ríkisvaldið hefur gegnt hér miklu hlutverki og
lagt sig fram um að þjóðarsáttin héldi í því sem
mestu varðar. Ríkisstjómin tók m.a. á sig að stöðva
umsamda hækkun til háskólamenntaðra starfs-
manna hins opinbera og knýja BHMR með því
undir þjóðarsátt.
Stjóm Bandalags starfsmanna ríkis og bæja beinir
gagnrýni sinni að sveitarfélögum fyrir hækkanir
fasteignagjalda, að bönkum og fj ármagnsfyrirtækj -
um fyrir vaxtahækkanir og tryggingafélögum fyrir
gerðar og ráðgerðar hækkanir tryggingariðgjalda.
Að ýmsu leyti er hér um að ræða svipaða gagnrýni
og fram hefúr komið af hendi stjómmálamanna, þ.á
m. forsætisráðherra, og bankaráðsmanna í ríkis-
bönkum, í ritstjómarskrifum Tímans og e.t.v. fleiri
blaða, að þjónustu- og viðskiptafyrirtæki hafi
skyldu til þess að fara með gát í aukinni gjaldtöku.
Þessi gagnrýni stjómar BSRB er umhugsunarefni
fyrir þá sem hún beinist að og til áherslu gagnrýni
annarra um sama efni.
Eins og það er rétt afstaða hjá BSRB að nýir samn-
ingar um kaup og kjör velti á árangri þjóðarsáttar
þegar tími hennar er liðinn, þá er augljóst hversu
brýnt er að úttektin á árangrinum verði hlutlæg og
skynsamleg. Slíkt mat verður að byggjast á heildar-
sýn en ekki á einstökum atriðum. Að svo miklu
leyti sem reynsla síðustu tólf mánaða segir til um er
ástæða til bjartsýni um árangurinn og framhaldið.
Slík bjartsýni byggist ekki á frómri ósk, um að
ágreiningur og hagsmunaárekstrar verði úr sög-
unni, heldur að lausn þeirra sé jafnan reist á viðun-
andi heildarmarkmiðum þegar upp er staðið.

GARRI m' jgiii i B 1 ■ 1
um um helgina. Hefur fcomið fram
að nýtt mastur verði að reisa hið
urfregnalausir um aQa framlið.
Þettanýja mastur og búnaður í lang-
byigjustöð eru talin kosta um cinn
miQjarð króna. Hcfur komið upp
hugmynd um að reisa hina n^ti stöð
í Flóanum. Það er við hæfi, enda
hófust þar einna roestar fram-
fcvæmdir í landinu, þegar Flóaáveit-
an var grafin. Hfin gerir ekki mildð
við sjónvarpið sérstakfega umðram
það sem aimennt gerist. Hðdsút-
af hendi án endurgjalds. Nú geta
þessir aðilar farið að greiða fyrir sig,
og eins þeir einstakiingar, sem viija
efni myndi bieytast við að lúta ann-
arri stjórn en þeirri, sem nú ræður
urorðiðmestáræfctuðuTandi.Eidá feer.
mikiö gagn heidur, þegar hún hefur
verið reist að nýju í Flóanum. Grun-
um að langbylgjustöd sé eldri nándar
nærri eins þýömgarmikil og af er lát-
ið þjá yfirmönnuro gömiu Gufunn-
ar, sem gráta mest að þeir sfculi hafa
roisst af ákveðinni innheimtu; ann-
ars hefðu þeir, að manni sfciist, verið
búnir að fá ný möstur handa gömlu
Tfeyst á
iíhumastureða iifandi stofnun, sem
horfir framan í annarskonar sam-
unni við rðdsvaldiö um meirí tekjur?
Heyra loksins
veðurfréttir
Samkvæmt þeim harmagráti, sem
risið hefur út af mastrinu á Vatns-
nú, þegar það er horfiö, er ekfci úr
vegi að birta það sem Gísli Jensson,
skipstjóri á Selfossi, heíúr um mál-
ið að segja í DV í gæn
Hugmyndin um nýju iangbylgju-
stöðina er einmitt sett fram í þdm
alfir veðurfréttatímar sendir út á
að hqroþæraftun“
sjómanna á hafinu við iandið. Þeir Varla þarf að hafa firfri orð um
þurfi að fá veðuriýsingar stnar í nauösyn langbyigjumasturs. Þing-
gegnum langbyigjustöð. Þetta eru menn geta nið andanum aftur út af
skrítnar staðhæfingar á túna, þegar þessum miida mlssi. Ætli hið sama
sjá má í útsendingum Sky og CNN veTÖi ekki upp á teningnum. ef
vísitölu
IpPtótvatpið er fjárfrek stofnun,
Ríkisútvarpmu hakfið í svelti vegna
þess að afnotagjöld voru reiknuð
inni í vísitölu. Þótt visitaian kæmist
eitt sinn upp í hundrað og þrjátíu
stlg, mátti aldrei hækka afnotagjöld-
in vegna áhrifa þeim á vístöhma.
Nú eni tímar það breyttír, að ástæða
er tíl að endurskoða regluna um af-
mest af fjarskiptum okkar á Erics-
son í Svíþjóð. Spumtngin er hvort
við séum enn á Ericsson-stiginu og
verðum það áfram um ófyrirsjáan-
athuga hvort ekki séu ttí fyrirfetð-
!, Ld. með hfiðsjón af öðrum
stöðvum sem útvarpa allan sólar-
hringinn. Brahms og Beethoven er
jafn góðir, hvort sem tíu manns eru
myndi sakna hennar eða þeirrar
sem
daga vikunnar.
Garri
■ m ■ «1, m-m _ _ _ _ __ ^^»^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^aafia8SS8Saaaa8S8aa8SgS8SaS8asa8SS88S8888S888a8a8S88833SS888388SR«B8BBfiBR8RRfia88aa»»a»aftfiafiaa9ffiR8fflSSffffff
VITT OG BREITT r
Leynivopnið
Síðast þegar stoltir sigurvegarar
stóðu yfir höfuðsvörðum Þjóðverja,
varð að samkomulagi milli þeirra að
ekki væri of í lagt að Stalín karlinn
fengi svo sem helming Evrópu til
eignar og yfirráða. Drjúgan hluta
herfangsins lagði sósíalistinn beint
undir Sovétríkin og í öðrum voru
kommúnistar settir í valdastóla og
voru þeir drjúgir að plaga lands-
menn sína og mergsjúga til eflingar
Sovétríkjunum.
Eystrasaltsríkin þrjú voru frelsuð
inn í Sovétríkin og miklir þjóðflutn-
ingar hófúst inní þau og er þjóða-
blandan eitt af erfiðustu úrlausnar-
efríum austur þar, núna þegar Eist-
land, Lettland og Litháen gera kröf-
ur um að verða sjálfstæð ríki.
Þegar perestrokjan fór í gang tóku
þjóðir Eystrasaltsríkjanna hana al-
verlega og tóku að lýsa yfir að þau
stefrídu að sjálfstæði. Seiglast þau
enn við og eru staðráðin í að losa sig
úr sovéska ríkjasambandinu og ætl-
ar það að reynast þrautin þyngri.
Frægðarför
Jón Baldvin utanríkisráðherra fór
frægðarför til Eystrasaltsríkja í síð-
asta mánuði og hét liðveislu sinni.
Sjálfstæði Litháen er viðurkennt af
íslendingum, þótt engir pappírar
hafi verið undirritaðir upp á það.
Tálað hefur verið um að taka upp
stjómmálasamband við Litháen, en
þegar til kemur veit enginn hvernig
á að fara að því, þar sem Sovétríkin
fara með utanríkismál landsins og
eitthvað bögglast fyrir með hvaða
hætti á að skiptast á stjómarerind-
rekum.
Nú hefur Sovétstjórnin tekið á sig
rögg og heimtar að íslendingar
hætti að hlutast til um innanríkis-
mál þeirra. Og við sem þurfum að
selja þeim saltsfld ogÁlafosstrefla og
ganga með grasið í skónum á eftir
samninganefrídum og sovéskum
bönkum til að fá þá til að kaupa og
síðar að borga.
Sem frægt er orðið hafa íslending-
ar gengið fram fyrir skjöldu að við-
urkenna rétt Litháa til sjálfstæðis og
utanríkisráðherrann hugumstóri er
hinn eini í sinni starfsgrein sem seg-
ir fullum fetum að Litháen sé ekki
hluti af Sovétríkjunum og að líta
beri á það sem sjálfstætt ríki.
Það færi laglega ef fara ætti að
ógilda allar aðrar ákvarðanir hinna
dýrlegu sigurvegara um skipan
þjóða og landamæra í Evrópu.
Ríkí rústuð
Sovétríkin hafa nú tekið saman
höndum við nokkur Arabaríki, Nató-
ríkin í Evrópu og Bandaríkin að
frelsa annað smáríki, sem tekið var
með hervaldi og innlimað í stærri og
öflugri ríkisheild.
Þessar vikurnar djöflast öflugasta
hermaskína íyrr og síðar á írak til að
fá stjómarherra þar til að yfirgefa
Kúveit og skila landinu til réttra eig-
enda. Þýskaland og Japan greiða
umtalsverðan hluta herkostnaðar-
ins, sem er hentugt fyrir ríkissjóði
bardagaþjóðanna.
Bandarikin, Bretland og Sovétríkin
eru nú sem áður fyrr að vernda
minni máttar þjóðir og réttlætið í
heiminum og beita öflugum sam-
takamætti sínum til að fá ofbeldis-
mennina í Bagdad til að hörfa með
morðsveitir sínar út úr Kúveit, svo
að þarlendir geti snúið aftur að olíu-
lindum sínum og selt iðnríkjunum
það sem upp úr þeim kemur fyrir
morð fjár.
Þar sem Sovétríkin eru önnum kaf-
in að aðstoða Ameríkana og Saudi-
Araba, Sýrlendinga og aðrar þjóðir
sem láta sér annt um þjóðfrelsi og
mannréttindi, við að frelsa Kúveit,
er ekki nema von að þeim sámi þeg-
ar Jón Baldvin sker upp herör gegn
þeim og hótar að taka upp stjórn-
málasamband við Litháen. Land
sem Sovétríkin sjálf frelsuðu á sín-
um tíma frá sjálfu sér og veittu hlut-
deild að Sovétríkjunum.
Bandamenn Sovétríkjanna í Flóa-
bardaga eiga ekki hægt um vik að
feta í fótspor íslenska utanríkisráð-
herrans og heimta að Litháen verði
gefið frelsi. Gömlu fjandvinimir em
að hjálpast að við að frelsa Kúveit og
nota til þess hefðbundnar aðferðir.
Þar sem aðrar þjóðir sjá sér ekki
fært að krefjast sjálfstæðis til handa
Eystrasaltsríkjunum, vegna anna við
að frelsa Kúveit til að færa marg-
milljarðamæringum á ný, standa Is-
lendingar einir með frelsishetjum
Litháa og gefa Kremlverjum langt
nef.
Þar við hlýtur að sitja, þar sem Jón
Baldvin skortir herstyrk til að rústa
Sovétríkin til undirgefni, eins og
bandamenn em að gera í írak, og svo
er hvergi nærri víst að hægt sé að fá
neina til að borga brúsann.
Manni skilst að Þjóðverjar séu ekki
aflögufærir eins og stendur.
Leynivopn eigum við samt uppi í
erminni. Ef Sovétmenn fallast ekki á
að veita Litháen sjálfstæði, sendum
við þingmannanefndir okkar inn í
Kreml í stað Vilníus og þar munu
þeir flytja sömu ræðumar og þeir
tæma sali Alþingis með sí og æ, og ef
það gengur ekki af sovésku stjóm-
kerfi að fullu, er kommúnisminn líf-
seigari en svo að nokkur mannlegur
máttur komi honum á kné. OÓ