Tíminn - 09.03.1991, Blaðsíða 10

18
HELGIN
Laugardagur 9. mars 1991
SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
Lögreglumennimir Maríon Hubbard (tv.) og William Brandon rannsökuðu morðið og nutu góðs af einfeldni morðingjans.
Það var að morgni þriðjudagsins 27. júní 1989 sem Betty Ward vaknaði við umferð-
amiðinn fyrir utan húsið seiii hún bjó í. íbúðin var í stóru tveggja hæða fjölbýlishúsi.
Betty hafði skilið svefnherbergisgluggann eftir opinn yfir nóttina til að hleypa inn
fersku lofti. Hún gekk að glugganum og leit út á götuna fyrir neðan áður en hún lok-
aði. Sumarhitinn var farinn að hita upp íbúðina allverulega.
Hún gekk að glugganum og leit út á
götuna fyrir neðan áður en hún lok-
aði. Sumarhitinn var farinn að hita
upp íbúðina allverulega.
Betty fór út úr íbúðinni og gekk í átt
að stiganum. Fljótlega veitti hún at-
hygli sterkri ólykt á ganginum. Hún
leit í kringum sig en sá ekkert sem
bent gæti til þess af hverju lyktin
stafaði, svo hún gekk niður stigann,
fór út úr byggingunni og fór í heim-
sókn til vinkonu sinnar.
Klukkustund síðar sneri hún til
baka ásamt vinkonunni. Þegar þær
gengu upp stigann ágerðist óþefur-
inn eftir því sem ofar dró. Þær kom-
ust að þeirri niðurstöðu að kæfandi
óþefinn legði frá íbúð innar á gangin-
um.
Betty barði að dyrum þeirrar íbúðar.
Eftir smábið kallaði hún á manninn
sem átti íbúðina en fékk ekkert svar.
Hún tók þá í hurðarhúninn og henni
til mikillar undrunar opnuðust dyrn-
ar. Hún ýtti hurðinni frá stöfum og
þá sá hún húsgögn á rúi og stúi inni
í íbúðinni. Konumar tvær gátu sér
þess til að þama hefðu alvarlegir at-
burðir átt sér stað.
Ófögur aðkoma
Það var almennur lögregluþjónn,
August Manso að nafni, sem kom
fyrstur á vettvang. íbúar hússins
bentu honum á íbúöina sem um var
að ræða. Þegar hann gekk inn í stof-
una veitti hann athygli gúmmí-
plöntu sem hafði verið velt um koll
og að skápurinn undan hljómtækj-
unum var tómur og mölbrotinn.
Þegar lögreglumaðurinn fór inn í
eldhúsið sá hann blóðbletti á hvítum
gólfflísunum. Blóðblettirnir voru
famir að skorpna á jöðrunum og af
því dró lögreglumaðurinn þá ályktun
að þó nokkur tími hefði liðið frá því
að blóðið lenti á gólfinu.
Manso fylgdi blóðslóðinni yfir eld-
húsgólfið og inn í svefnherbergið. Á
svefnherbergisgólfinu lá lík af karl-
manni. Á rúminu voru svört og hvít
sængurföt ötuð blóði sem var orðið
skráfþurrt og brúnleitt. Veggir svefn-
herbergisins vom útataðir í blóði.
Lík fórnarlambsins var byrjað að sýna
merki rotnunar, var orðið bláleitt og
uppblásið.
Manso hafði ekki verið árum saman
í lögreglunni fyrir ekki neitt og gerði
sér strax grein fyrir að þarna var
morð á ferðinni. Hann gerði því ráð-
stafanir til að vernda vettvang og
kallaði á rannsóknarlögreglu.
Marion Hubbard rannsóknarlög-
reglumaður teygði sig yfir skrifborð-
ið sitt til að svara í símann. Þá var
honum tjáð að lík hefði fundist í
norðvestuhluta borgarinnar. Hann
skrifaði hjá sér allar upplýsingar og
bað um að málinu yrði gefið númer
undir hans nafni.
Hubbard hafði starfað í lögregluliði
St Louis í 13 ár og hafði á þeim tíma
séð sitt af hverju af því sem gerðist í
borginni — þar sem yfir 60 morð em
framin á ári hverju. íbúar borgarinn-
ar em 45.000 talsins og eins og í
mörgum öðrum borgum er baráttan
við ofbeldi og glæpi linnulaus.
Hubbard fór út í bfiinn sinn og hafði
samband við fjarskipti í gegnum tal-
stöðina sína og bað um að tækni-
menn yrðu sendir á staðinn.
Sá starfsmaður tæknideildarinnar,
sem fékk málið í hendur, var William
Brandon sem starfað hafði við vett-
vangsrannsóknir í 18 ár. Hann kom á
staðinn 15 mínútum eftir að honum
bámst skilaboðin og hitti þar fyrir
Marion Hubbard.
Frumrannsókn leiðir í
sitt af hveiju í ljós
„Ég geri ráð fyrir að þú vitir fyrir víst
núna hvað bíður okkar inni í íbúð-
inni,“ sagði Hubbard um leið og þeir
gengu inn í íbúðina.
„Það fer víst ekkert á milli mála, ná-
lyktina leggur niður allan stigann,"
sagði Brandon.
„Líkið er í svefnherberginu og það
er allt löðrandi í blóði," sagði Hub-
bard.
„Veistu nokkuð um það hvenær
hann sást seinast á lífi?“ spurði
Brandon.
„Nei, ég ætla að yfirheyra íbúa húss-
ins á meðan þú rannsakar vettvang,"
svaraði Hubbard.
Brandon lét það verða sitt fyrsta
verk að rannsaka hurðina inn í íbúð-
ina, hún bar þess engin merki að
Larry Holmes var reiöubúinn til
að selja hommum blíðu sína, en
það var öruggara fýrír þá að inna
greiðsluna tafaríaust af hendi.
brotist hefði verið inn. Gluggarnir
hlutu sömu meðferð og ekkert var
heldur á þeim að sjá.
Húsgögnin í stofúnni vom meira og
minna ónýt og hljómtækjaskápurinn
innihélt engin tæki. Á gólfinu við
hliðina á skápnum lá gúmmíplanta á
hliðinni ofan á tveimur segulbands-
spólum sem eflaust áttu ættir sínar
að rekja til hljómtækjanna horfnu.
Blóðslóðin hófst í forstofunni, lá inn
í eldhúsið og þaðan inn í svefnher-
bergið þar sem líkið lá. Brandon
veitti því athygli að blóðsletturnar á
veggjunum í eldhúsinu vom meira
en tvö fet frá gólfi. Það benti til þess
að fómarlambið hefði farið í gegnum
eldhúsið á meðan því blæddi. Út-
smurðir blóðblettimir framan á
gallabuxum hins látna staðfestu þá
kenningu.
Veggimir í svefnherberginu vom út-
ataðir í blóðklessum sem benti til
þess að fórnarlambið og morðinginn
hefðu tekist þar á eftir að morðing-
inn hafði veitt áverkana í forstofunni.
Fljótlega fóm leifturljós að glampa
um íbúðina þegar tekið var að ljós-
mynda það sem vettvangsrannsókn
Brandons leiddi smám saman í Ijós.
Brandon tók eftir því að síminn lá
undir öðmm fæti Iíksins. Snúran
hafði verið rifin út úr símanum.
Hafði hinn deyjandi maður gert til-
raun til að kalla á hjálp? Svo virtist
sem árásarmaðurinn hefði rifið í
símasnúmna til að stöðva þær til-
raunir.
Brandon leitaði að fingrafömm á
beislituðu símatækinu. Þegar hann
setti fingrafaraduftið á tækið komu
dauf för í ljós. Hann bætti dufti var-
lega við úr fingrafarapenslinum og
förin urðu skýrari. Með glæm lím-
bandi tók hann fingraförin af síman-
um og kom þeim yfir á fingrafara-
spjaldið.
Einnig var leitað að fingrafömm á
öðmm hlutum í íbúðinni. Flaska af
rakspíra var morandi í fingraförum
og sama mátti segja um spegilinn í
baðskápshurðinni. Brandon gekk frá
fingrafömnum og skráði þau sem
sönnunargögn.
Að því er virtist vantaði margt í
íbúðina. Bútur af sjónvarpsleiðslu