Tíminn - 18.05.1991, Blaðsíða 8

16
W HELGIN
Laugardagur 18. maí 1991
Hí TÍMANS RÁS MMHMWiSMWHHMMMIlMl
ATLI MAGNÚSSON: [ J
Og enn er „fræðslu" þörf
Þegar vér landar erum
komir í óefni með ein-
hver mál, svo heima
fyrir sem á erlendum
vettvangi, og enginn
veit lengur í hvora
löppina skal stíga er þó
alltaf eitt úrræði eftir.
Það heitir samnefninu
„fræðsla" — en undir-
greinar hennar eru t.d.
„átök“ og „herferðir".
Framkvæmdina annast
helst auglýsingastofur
og leikhópar og árang-
urinn er gjarna mæld-
ur í kostnaði við
skrautlega bæklinga,
uppákomur og mennt-
andi kabaretta hér-
lendis sem erlendis. Af
hinum sýnilega og
áþreifanlega árangri
fer aftur á móti tvenn-
um sögum, því „herfarimar" virðast oft
hafa verið farnar á hendur myllunni sælu
í sögunni af Donkíkóta og við hana átt
megin „átökin“... En þá er undantekn-
ingalítið einföld skýring til á því. Það var
bara ekki nóg „frætt“! Þar með fyrirverða
stjórnmálamennirnir sig auðvitað niður í
tær — og enn meiri gljápappír er rutt í
litapressuna. Það er enda engin þörf á
„kvótakerfi" í auglýsingaiðnaðinum, svo
stórgjöful sem miðin eru í þessari at-
vinnugrein.
Á þriðjudagskvöldið var komu nokkrir
menn á sjónvarpsskjáinn að ræða hval-
veiðafarganið og horfurnar á hinum
ýmsu vígstöðvum þegar menn nú enn
búast til að kasta stríðhanskanum framan
í veröld alla vegna ástar á þessari skepnu.
Þótt búið sé að gera þvílíkt skaðræðis-
kvikindi úr annars svo meinlausu dýri að
helst verður jafnað við engisprettuplág-
una á dögum Jósefs, eru menn sammála
um að heldur skuli óvætturin gleypa
heilu útflutningsgreinamar en lofa henni
að synda sína leið. Helst var í þættinum
að sjá hik á forstjórum fisksölufýrirtækja
erlendis, enda em þeir í álíka öfunds-
verðri stöðu og ambassadorar Husseins
hafa verið upp á síðustuna. Nötrandi á
beinunum naga þeir nú á sér neglurnar
meðan þeir bíða eftir hverju ólíkindatólin
heima fyrir taka upp á
næst. En sem skyn-
samir menn, sem annt
er um eigin limi, segja
þeir auðvitað sem allra
fæst. En einu var þeim
þó óhætt að stinga upp
á í nefndum sjón-
varpsþætti svo að eng-
an styggði: Það var
auðvitað aukin
„fræðsla“!
Nú má því búast við
að hreyfast taki færin
hjá auglýsingastofun-
um, þótt dauflegra
kunni að verða á ann-
arri slóð. Engir vita þó
betur en reyndir aug-
lýsingamenn að það er
álíka árennilegt að
koma „málstað Islend-
inga í hvalamálinu" til
skila við ameríska og
evrópska neytendur og að moka Esjunni
niður á Mosfellsheiði með berum hönd-
um. En það mun nú ekki angra þá alvar-
lega og er aðeins „pain in the ass“ fyrir
viðskiptavini þeirra. Æfðum höndum
munu þeir taka til við að mynda og teikna
sína vanalegu bergvatnslæki, kríur og
goshveri og sjóarakarla í gulum stakk
með rígaþorska í krumlunum. Heillandi
slagorð í tilvonandi „herför" (uns annað
betra finnst) gæti verið „You can’t beat
the Whaling!“. Og enn mun mynd heims-
ins af náttúruparadísinni í norðurhöfum
gerast tærari og ómengaðri — en þó um-
fram allt „fróðlegri".
Gettu nú
Þaö var kirkjan á Holta-
stöðum í Langadal sem viö
lögðum fyrir lesendur að
bera kennsl á í „Gettu nú“
síðast. Þess má geta að
nafn Holtastaða er kennt
við landnámsmanninn
Holta, en ekki „holt“ í
landslaginu.
Nú reynir á þá er kunnug-
ir eru á Homströndum, en
þaðan er þessi mynd.
3[C jt$31 j-3 cr>|7q 2 m[o
KROSSGÁTA