Tíminn - 16.11.1991, Side 15

Laugardagur 16. nóvember 1991
HELGIN
23
SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL SAKAMÁL
Robert Steptoe var vel metinn og menntaður skólastjóri. Fordóm
ar samfélagsins urðu honum óbeint að bana.
ekki fyrsti samkynhneigði maður-
inn sem hefði mætt dauða sínum
við þessar aðstæður.
Bíllinn fínnst
En þá hljóp á snærið hjá lögregl-
unni. Bfll Steptoes fannst þar sem
honum hafði verið lagt við vegar-
brún og í honum voru tveir ungir
menn.
Þeir voru samstundis handteknir.
Þegar þeir spurðu hverju handtakan
sætti, var þeim sagt að í fyrsta lagi
væru þeir í stolnum bfl og í öðru
lagi óskaði morðdeildin eftir að eiga
við þá orð.
Annar ungu mannanna varð ger-
samlega miður sín við þessar fréttir
og mótmælti hástöfum, en hinn
hélt ró sinni til fulls. Sá rólegi
kynnti sig sem Kenneth Baker, en
æsibelgurinn kvaðst heita Umberto
Locke.
Þegar á lögreglustöðina var kom-
ið, byrjaði lögreglan á að yfirheyra
Umberto Locke.
Hann kvaðst ekkert vita, hvorki
um bflþjófnað né morð. Hann sagði
að James Baker hefði boðið sér far
og þar með væri hans hlutdeild í
málinu upptalin.
Lögreglunni brá í brún og spurði
hvort maðurinn héti ekki Kenneth
Baker. En Locke stóð á því fastar en
fótunum að hann héti James.
„Ef hann hefur sagt ykkur að hann
heiti Kenneth, þá er hann sko ekki
að segja satt,“ sagði Locke ákveðinn.
í ljós kom að Locke sagði satt, fé-
lagi hans hét James Baker. Á hann
voru handtökuskipanir vegna fíkni-
efnamála og þjófnaðar.
Þegar Baker byrjaði að tala sagði
hann að sá, sem hefði haft yfirráð yf-
ir bflnum og bæri ábyrgð á þeim
vandræðum, sem hann og Locke
væru komnir í, héti Drew Woodrow
og væri vinur sinn.
Baker sver af sér
glæpinn
Drew var samstundis handtekinn
og færður á lögreglustöðina.
Lögreglan hélt áfram að þjarma að
Baker og spurði hann hvaða kynni
hann hefði haft af Robert Steptoe.
„Ég var í húsinu," sagði Baker, „en
það var Woodrow sem drap hann.“
Lögreglan spurði þá hvort hann
hefði séð Steptoe myrtan og Baker
játaði því. Þegar lögreglan bar þetta
upp á Woodrow, harðneitaði hann
að hafa verið í húsi Steptoes. Hann
kvaðst ekki vita hvar hús hans væri,
hvað þá annað.
„Þá skalt þú segja okkur hvað gerð-
ist,“ sagði lögreglumaðurinn sem
yfirheyrði hann.
Woodrow sagðist þá hafa hitt Bak-
er, sem þá ók bifreið Steptoes. Baker
bauð honum í bfltúr, sem hann þáði.
Woodrow kvaðst hafa spurt Baker
hvar hann hefði fengið bflinn og
Baker þá sagst vera með hann í láni.
„Hefurðu nokkurn tíma komið inn
í hús Roberts Steptoe?"
„Ég var búinn að segja ykkur að ég
hef aldrei stigið þar inn fæti,“ sagði
Woodrow.
„Lýstu því sem gerðist eftir að þú
fórst inn í bflinn hjá Baker."
Woodrow lýsti þá í smáatriðum því
sem gerst hafði.
Hann skýrði lögreglumönnunum
einnig frá athöfnum sínum sólar-
hringinn áður en hann hitti Baker.
Lögreglan náði nú í kærustu Bak-
ers og yfirheyrði hana. Hún skýrði
frá því að þó svo að hún hefði aldrei
komið inn í hús Steptoes, hefði
hún oft farið þangað og beðið í
bflnum fyrir utan á meðan Baker
fór inn.
Hún sagði lögreglunni líka frá því
að hún hefði ekið um í bifreið
Steptoes með Baker, eftir að hann
fékk hana í hendur.
Morð, fíilsun og
þjófnaður
Eftir að hafa hlýtt á sögu stúlkunn-
ar kærði lögreglan Baker fyrir morð,
bflþjófnað og fölsun. Woodrow og
Locke voru kærðir fyrir afnot af bif-
reið í heimildarleysi.
í málsskýrslum var tekið fram að
Baker hefði átt kynmök við Steptoe
gegn greiðslu og notað tækifærið til
að myrða Steptoe og stela frá hon-
um.
Fölsunarkæran var byggð á því að
ávísanir úr hefti Steptoes höfðu
komið fram og greinilegt var að
hann hafði ekki undirritað þær sjálf-
ur. Rithandarsýnishorn leiddu í ljós
að Baker hafði undirritað ávísanirn-
ar.
Einnig kom fram að Baker hefði
verið undir áhrifum fíkniefna er
hann var handtekinn.
Skór fundust heima hjá Steptoe
sem reyndust vera eign Bakers. Við
handtökuna var hann í góðum skóm
af Steptoe, en Baker hélt því fram að
hann hefði gefið sér þá. Énginn var
til frásagnar um að svo hefði ekki
verið.
Þegar saga Woodrows var könnuð
nánar, kom í ljós að allt, sem hann
hafði sagt, var sannleikanum sam-
kvæmt. Hann hafði óhrekjanlega
fjarvistarsönnun og um leið og það
hafði fengist staðfest, voru allar
kærur gegn honum felldar niður.
Umberto Locke virtist einnig hafa
sagt sannleikann. Hans eini glæþur
var að hafa verið á röngum stað á
röngum tíma. Lögreglan komst að
þeirri niðurstöðu að hann hefði alls
óvitandi um hvað gerst hefði, þegið
far hjá Baker og þannig lent í hönd-
um lögreglunnar. Hann var líka laus
allra mála.
Vægur dómur
Það var ekki fyrr en þann 4. október
1990, eftir nærri tveggja ára málþóf,
að mál Bakers kom fyrir rétt. Hann
var fundinn sekur um manndráp,
fölsun og þjófnað. Dómurinn, sem
hann fékk, var fimm til fimmtán ára
fangelsi fyrir manndráp, eitt til þrjú
ár fyrir fölsunina og tvö til sex ár fyr-
ir þjófnaðinn.
Þegar saksóknari var spurður
hvernig á því stæði að lokaákæran
hefði hljóðað upp á manndráp en
ekki morð, sagði hann:
„Mál okkar var ekki nægilega
sterkt. Við höfðum ýmislegt undir
höndum sem benti til þess að Baker
hefði myrt Steptoe. Hann gat til
dæmis lýst því hvernig Steptoe hafði
verið myrtur og lýst heimili hans
innanstokks. En fyrir utan frænku
hans, sem var ófær um að skýra frá
því sem hún sá, höfðum við enga
sjónarvotta."
ENN STÆRRI OG
BETRI VERSLUN
ALLT í JÓLAPAKKANN
Full af nýjum
vetrarvörum