Tíminn - 14.12.1991, Síða 10

18
HELGIN
Laugardagur 14. desember 1991
JL
illllí TÍMANS RÁS
RÉTTARDAGUR
Þá er hjörð jólabókanna loks
komin af fjalli, nema enn sé von
eftirlegukinda sem koma þá
fram í síðustu leit. Eins og safn
rennur niður hlíð á réttardegi,
er þetta fögur sjón tilsýndar, en
það fer að mestu af þá féð nálg-
ast. Þá yfirgnæfir jarmurinn,
auk þess sem ekki reynist allt
svo hvítt á Iagðinn og virtist til-
sýndar. Fremst er forystuféð,
sumt með bjöllur. Þeir einstak-
lingar þurfa ekki að óttast skot-
manninn í sláturhúsinu, því
forystufé er forystufé og fríðleiki
eða vænleikur skiptir ekki öllu
máli hvað því viðkemur. Aftast
er hins vegar það, sem á ein-
hvern hátt er lasið eða brákað
og enginn skilur hvernig hefur
lifað reksturinn af. Það fær náð-
arskotið við réttarhliðið og
kemst ekki inn í almenninginn.
í hjörðinni er jafnan fé sem
sker sig úr, vegna þess að það er
skrýtilega golsótt, glaseygt eða
kannske ferhymt og fær sér-
staka athygli út á það, en ekki er
slíkt þó óbrigðul trygging fyrir
að það verði sett á vetur. Annað
fé vekur svo á sér eftirtekt fyrir
hold, en oft þann gmn um leið
að ef til vill sé það Iítið annað en
fitan og því ekki verðmætt að
sama skapi og það er þungt á
sér. En mestan part eru þetta
vitanlega fullorðnar ær og hrút-
ar, eins og gengur. Þau rekja
minningar sínar af heiðalönd-
unum dimmum rómi. Svo em
lambhrútamir og mjóróma
gimbrar, sem enn elska blómin
og jarma í ljóði.
Brátt er farið að draga í dilka
og þá ríður á að missjá sig ekki á
markinu. Ýmsir gá að uppáhald-
inu sínu, henni Hálsu eða hon-
um Móra, og em spenntir að sjá
hverju þau hafa bætt á sig um
sumarið. Sem betur fer verða
endurfúndimir oft gleðilegir, en
hitt gerist Iíka að það er hreinn
óskapa útgangur á blessuðum
skepnunum og þær vart þekkj-
anlegar lengur og hafa bmgðist
öllum góðum vonum. Tilbreyt-
ing er í réttum þegar fé, sem tal-
ið var týnt, skilar sér óvænt og
þá í tveimur eða jafnvel þrem
reyfum. Þá er gaman að lifa.
Réttarpelinn er látinn ganga
og þeir fara að segja álit sitt á
tíðarfarinu og útliti hjarðarinn-
ar eftir sumarið, sem látast hafa
vit á og em kannske búfræðing-
ar. Það er mikið tekið í nefið og
þuklað, gáð upp í sumt og þreif-
að undir það. Svo faila Salóm-
onsdómarnir. Ekki þykja þeir
nú ávallt óvilhallir, sem von er,
þegar sumir sjá ekki nema saur-
íagða þar sem aðrir ætla voð-
fellda úrvalsull. Fé, sem sumir
kalla frítt og þéttholda, segja
aðrir óræstis skjátur sem skrölti
innan í gæmnni. Úrskurðimir
em stundum svo ósamhljóða að
eitthvað annarlegt hlýtur að
liggja að baki, eða þá að kennsl-
an á Hvanneyri og á Hólum
muni vera heldur en ekki í
skötulíki. Er því ekki að kynja
að löngum hefur komið til
handalögmála í réttum og
menn gengið þaðan með svo
svellu sinni einn í annars garð
að seint eða aldrei hefur um
heilt gróið. Eitthvað þykir líka
bogið við það þegar þagað er
þunnu hljóði um afburða falleg-
an hrút eða gimbur, sem eig-
andinn hefur þóst viss um að í
það minnsta nokkra athygli
mundi vekja. Var það vegna
þessa að einhver var hræddur
um að skuggi félli á annað og
minni háttar fé sem verið var að
trana fram?
En svona gengur það víst fyrir
sig í réttum. Þó er hugbót að
alltaf fær einhver fáeinar krónur
fyrir hana Golsu sína eða hann
Gul, þótt ekki sé víst að þau hafi
lagt sig á mikið. Þá er bara að
efna til nýrrar Golsu eða Guls
og lifa á eftirvæntingunni til
næstu leita.
Síðast gat að líta
fossa í Húsadalsá í
Mjóafirði á myndinni
hér í dálkinum.
Þá er spurt um kaup-
tún á Vestfjörðum.
Hér ienti Hannes Haf-
stein í rimmu við
enska landhelgis-
brjóta nokkru fyrír
síðustu aldamót.
L B
F JL tn X r F
r ö.
jr
SEiEJ
BSE!
SIB
■QQ H
saeö Ea
EiaEisiBBðiei
WB aas aa
BBa BBBBaa bsm
■ sa □SBBEa
a sua ss a
SS
p EöSjSEi y
□E 3E EEÍ3
□EE3E3E3 SE
3QSQ
B 03
ssaa
KROSSGÁTA
na — - —\ • /> fas~ TÍÐítt V/tK blfl' 5o Byaa - ritip' VÉi. s6m/I STE/ft/N (COWA £1NS *• — 1 4
% j i ní /j’ ■ Lj —rr. > ir \ KOíM SL.ST. IN6, fí R. EF Nt SIT -i
m flUMT ÓHÍÆ-S - J/Vu "TJ 2
n_ .JI ftíflNrí
. i 3
1 \f FLJÓT I i V/ 7 r’nXM Ufl OóHflR kNMAK 4
PJNN/1 FoLr SEFOT
~5 FLJiT VL(\T (t> 5
L — ílDÚR fóHGT
ST/IFUK VOÐI óQNt1 ■ C
/ERflST TÍU SÓflts J/KF. /iST
s rönr ÞflNS J
CKILL & mm 5TAFUR F0?~ NflF/í J 7
I.MD MÐOR
Vek - SToDV- liNUM 9 Mwr. UR . r «» ^ íc • SAMIV at-Lo. suenH s i
kWT/fl? 3 HKVfV- IST 5L£/KK/| eróR. VE.LD 1 V
frnm JDÐ kóFl £1NS ZWR VMS S TÍLPl 8oHÐ AÐÍ t( io
HÍM GLI£>
-=*■ MflVUFt - ► i)R- KOM/J BWDUI? Hiafli 7 CríLTÚ //
ríftu ÚRfitS Fu&l
MJ4R- MFh' n . KOMig JtZ—- Hí/fiÐ n

FoR- mKí\ •tm» —» HPITI - SAM- »ur. VRoÐ • ÓVoTuP ij
KLflK’l £ MIN6i Kop \ZlGtT- AOT 'TiTia 7Vóp
9 Ll • ^ 7 1 j i n ShTfi
Árr
R Ví K J
TRoLL /S “1 SI9AR j DUG' \LF5lM i i5