Tíminn - 12.03.1992, Qupperneq 8

8 Tíminn
Fimmtudagur 12. mars 1992
Mark
Fjölskrúðugt úrval frambjóðenda í ítölsku
þingkosningunum:
La Cicciolina
hefur ákveöiö aö halda
áfram í pólitík, þó aö þaö
kosti aö barniö, sem hún
gengur meö, veröur fööur-
laust.
En pólitískur
stöðugleiki ekki
í sjónmáli
Moana Pozzi
er nú skærasta stjarna Ástarflokksins.
viö repúblik-
Alessandra
Mussolini
fer f framboö fyrir nýfasista.
Luciano
Benetton
er genginn til liös
ana.
Þetta eru ekki þingkosningar eins og gerist og gengur í lýðræð-
isríki. Jafnvel þeir, sem eru orðnir langþreyttir á að fylgjast með
pólitísku dægurþrasi, finna til spennings vegna kosningabarátt-
unnar fyrir komandi þingkosningar á Ítalíu, þó að þjóðin sé lang-
æfð í kosningum, þar sem hún hefur að meðaltali gengið að kjör-
borðinu og skipt um ríkisstjórn oftar en einu sinni á árí undan-
farna fjóra áratugi.
Þessi nýjasta kosningabarátta,
sem fram fer þessar vikumar, býð-
ur upp á því sem næst öll tilbrigði
sem hugsast geta: pólitíska sam-
keppni tveggja velefnaðra fata-
fellna, fram á sjónarsviðið kemur
stútmynnt sonardóttir Benitos
Mussolini og gefur kost á sér fyrir
hönd nýfasista, þátttöku Lucianos
Benetton sem aflaði nafni sínu
frægðar með umdeildri eyðniaug-
lýsingu og kviksögur ganga um að
sjálfur Luciano Pavarotti hyggist
syngja sig inn á ítalska þingið.
240 flokkar hafa
tilkynnt framboð
í eina tíð var ekki annað að sjá en
kjósendur ættu ekki annað í vænd-
um en algera ringulreið, þegar 240
flokkar tilkynntu að þeir ætluðu að
taka þátt í kosningum til að komast
að niðurstöðu um hverjir tækju
sæti í 51. ríkisstjóm landsins eftir
síðari heimsstyrjöld. Flokki fugla-
veiðimanna var stillt upp gegn
flokki bílstjóra, sem hefur hrað-
brautir á stefnuskrá sinni. Flokki
lögfræðinga var stefnt gegn flokki
húsmæðra. Ekki færri en þrír
flokkar slást um atkvæði óánægðra
eftirlaunaþega.
En kosningarnar hafa fengið á sig
aukalegan glansblæ með fréttum
um að Alessandra Mussolini, bráð-
falleg systurdóttir Sophiu Loren og
sonardóttir sjálfs II Duce, ætlaði að
bjóða sig fram fyrir ítölsku sósíal-
istahreyfinguna, sem stendur
lengst til hægri. Stjórnmálamenn í
Róm hröðuðu sér á blaðsölustaði,
þegar út kvisaðist, en reyndist ekki
á rökum reist, að myndir af fá-
klæddri Alessöndru væru birtar í
glanstímariti.
l’ramboð hennar — sem hefur
beint athygli sem aldrei fyrr að
stjómmálaflokki sem riðaði til falls
— hefur fengið auglýsingamenn til
að hugsa stíft um fyrirbæri sem
eingöngu þekkist í ítölskum
stjórnmálum, „politica-spettac-
o!o“.
Röksemdafærsla þeirra er að þar
sem samkeppnin sé svo hörð, sé
stjórnmálaflokki nauðsynlegt að
bjóða upp á eitthvað alveg sérstakt
til að hann skeri sig úr. Afleiðingin
hefur verið að þeir hafa gengið ein-
beittir til þess verks að biðla til
hinna frægu. í síðustu viku febrúar
var svo komið að því sem næst allir
flokkarnir voru í leit að eigin „po-
litica- spettacolo“.
Sósíalistar biðla til
Pavarottis
Þegar Bettino Craxi, leiðtogi sósí-
alista, kom í óvænta heimsókn til
óperusöngvarans Pavarottis, fór
orðrómur á kreik um að tenórinn
ætlaði að gerast frambjóðandi. Pa-
varotti sagði hins vegar að þó að
hann dáðist að flokksformannin-
um, vildi hann heldur halda „polit-
ica“ og „spettacolo" aðskildu. Hins
vegar söng hann með glæsibrag
Nessun Dorma fyrir Craxi.
Repúblikanar, sem löngum hafa
tengst Fiat-fjölskyldunni Agnelli,
hafa fengið á sitt band úrvalslið,
plötusnúð, hnefaleikakappa, tenn-
isleikara, frægan hjartaskurðiækni,
hljómsveitarstjóra og, þó að ein-
kennilegt megi virðast, yfirmann
stórslysamála. En mesti sigur
repúblikana fólst í liðveislu Benet-
tons, stjórnarformanns risastóra
fatafyrirtækisins með sama nafni
sem nú vekur ekki hvað síst athygli
fyrir umdeildar auglýsingar.
Róttæki flokkurinn hefur tryggt
sér stuðning kvikmyndaleikara
Að utan
sem þekktastur er fyrir að auglýsa
kaffi. En vinstrisinnaði Sósíal-
demókrataflokkurinn gat ekki graf-
ið neitt upp meira aðlaðandi en
geðvonda verkalýðsleiðtoga.
La Cicciolina hefur
eignast keppinaut í
eigin flokki
Það eru þó fáir sem komast í hálf-
kvisti við Ástarflokkinn, þegar um
er að ræða að láta taka eftir sér.
Ástarflokkurinn hefur fengið Mo-
ana Pozzi, hæfileikaríka fatafellu
frá Genúa, til að koma í stað La
Cicciolina sem aðalaðdráttarafl
flokksins. Pozzi, sem áður var ein-
faldlega þekkt sem „ítalska klám-
drottningin", hefur næstum í
einni andrá tekist að yfirskyggja
Alessöndru Mussolini.
Þær Pozzi, og ófrísk Cicciolina —
sem hefur með tilkynningu sinni
um að hún ætli að hefja þátttöku í
stjórnmálum á ný leitt mann sinn
til að lýsa því yfir að hann ætli að
fara fram á hjónaskilnað — gefa
þau kosningaloforð að berjast
gegn fíknilyfjum, mafíunni og fyr-
ir meira frelsi í kynferðismálum.
Það má sjá aukinn frama Pozzis
innan flokksins á auglýsinga-
spjöldum hans, sem áður fyrr báru
myndir af varaþykkri La Cicciol-
ina, en sýna nú brosandi Pozzi,
með kross á enni og innrömmuð í
hjarta.
Moana Pozzi er þeim eiginleikum
gædd að vera fljót til svara, bros
hennar þykir aðlaðandi og hún er
jafnan reiðubúin að lýsa stjórn-
málastefnu sinni. Enda hefur hún
víða fengið hól fyrir frammistöð-
una og það frá ekki ómerkari
mönnum en rithöfundinum Um-
berto Eco og frægasta blaðamanni
ítala, Enzo Biagi. Hún hefur þó
leitt hjá sér ráðleggingu Ecos um
að gera það sama og Reagan og
segja skilið við núverandi atvinnu í
skemmtanalífinu.
Biagi hrósaði henni fyrir hvað
hún væri fljót til svars og væri hóf-
söm í málflutningi, og sýndi stilli-
lega framkomu. Rithöfundurinn
Eco segir aö Moana sé miklu síður
klúr nakin en margir kappklæddir
heiðursmenn. Kjósendur fá svo
sannarlega tækifæri til að sjá heil-
mikið af 31 árs nakinni Pozzi. í að-
albækistöðvum Ástarflokksins í
Róm þarf ekki að greiða nema 500
ísl. kr. fyrir að fá að sjá aðalfram-
bjóðanda flokksins afklæðast.
Hvað tekur við
eftir kosningar?
En burtséð frá „spettacolo", hafa
þessar kosningar sérstaka merk-
ingu fyrir Ítalíu, aðallega vegna
heilmikillar stuðningsaukningar
við hægrisinnaða flokka og al-
mennra vonbrigða vegna stöðnun-
ar í stjórnmálum.
Útbreiðsla skipulagðrar glæpa-
starfsemi, hrun opinberrar þjón-
ustu, sjúkt efnahagslíf og geysileg-
ur aðflutningur útlendinga, þessi
atriði hafa leitt til ekki bara endur-
lífgunar nýfasista í nafni Mussolin-
is, heldur þess að Norræna banda-
lagið, sem vann 20% atkvæða í
staðaratkvæðagreiðslu á síðasta
ári, ætlar nú að taka þátt í þjóðar-
kosningum í fyrsta sinn.
Barátta hægrisinna gegn spilltri
miöstýringu og innflutningi út-
lendinga, sem hefur vakið upp
svipaða ástríðuöldu og í Frakk-
landi, hefur fengið góðar undir-
tektir einmitt á sama tíma og hinn
fyrrum voldugi Kommúnistaflokk-
ur er rústir einar.
Kristilegum demókrötum, sem
unnu 34% atkvæða í síðustu kosn-
ingum og hafa yfirhöndina í núver-
andi ríkisstjórn, viröist mest hætta
búin.
Ef haft er í huga hitasóttarkennt
ástand í ítölskum stjórnmálum og
hversu margir eru fúsir til að
greiða því sem næst hverjum sem
er atkvæði, kunna kristilegir
demókratar að verða tilneyddir til
að taka upp samstarf við flokk
töfrabragðamannsins Othelma!