Tíminn - 24.08.1993, Blaðsíða 12

12 Tíminn
Þriðjudagur 24. ágúst 1993
Eysteinn Jónsson
fyrrv. ráðherra
Fæddur 13. nóvember 1906
Diinn 11. ágúst 1993
Pólitíkin var allt hans líf. TUttugu
og sjö ára gamall var Eysteinn Jóns-
son orðinn ráðherra fjármála, yngst-
ur allra til að gegna ráðherraemb-
ætti hér á landi. Það var árið 1933.
Þá þegar hafði Eysteinn fengið meiri
pólitíska þjálfun en ætla mætti, m.a.
FUNDIR OG
hjá dómsmálaráðherranum Jónasi
Jónssyni sem bauð honum „magurt
skrifstofustarf' í ráðuneyti sínu á
umbrotasömum tíma. Síðar hafði
hann gegnt stöðu skattstjóra í
Reykjavík. Eysteinn átti eftir að
starfa í þágu flokks og þjóðar í hálfa
öld, sem þingmaður, ráðherra, for-
maður Framsóknarflokksins, for-
maður stjómar SÍS og formaður
Landsþing LFK
6. Landsþing Landssambands framsóknarkvenna veröur haldið 8.-10. okt. nk. á
Hallormsstaö og hefst aö kvöldi þess 8.
FrmnkVBomdmstfóm LFK
Aðalfundur Skúlagarðs hf.
Aöatfundur I hlutafélaginu Skúlagaröi hf., fyrir starfsáriö 1992, veröur haldinn I
húsnœöi félagsins viö Lækjartorg, Hafnarstræti 20, 3. hæö, mánudaginn 30. ág-
úst 1993 kl. 14.00.
Oagskrá:
1. Venjuleg aöalfundarstörf samkvæmt samþykktum félagsins III. kafía,
grein 3.4.
2. Onnur mál.
S0dm*i
Sumarhappdrætti
Framsóknarflokksins 1993
Dregiö var I Sumarhappdrætti Framsöknarflokksins 9. ágúst 1993. Vinningsnúm-
er eru sem hér segin
1. vinningur nr. 2662
2. vinningur — 28222
3. vinningur — 32521
4. vinningur — 4604
5. vinningur—15511
6. vinningur — 4209
7. vinningur — 6912
8. vinningur—19425
9. vinningur — 21816
10. vinningur— 32868
11. vinningur—13957
12. vinningur —13631
13. vinningur — 35632
14. vinningur — 29225
15. vinningur —12778
Ögreiddir miöar eru ógildir. Vinnings sjal vrtja innan árs frá útdrætti. Frekari upp-
lýsingareru veittar I sima 91-624480.
Miðstjónarfundur SUF
ur haldinn 27. agúst nk. I iþróttakennaraskólanum á Lauc
verður haldinn
hann kl. 19.00.
Dagskrá:
1. Setning
2. Skýrsla stjómar
3. Alyktanir
4. Önnur mál
Laugarvatni og hefst
Héraðsmót framsóknar-
manna í Skagafirði
veröur haldiö I Miögaröi laugardaginn 28. ágúst
Dagskrá:
Ávarp Jón Kristjánsson alþingismaöur.
Söngur Mánakvartettinn á Sauöárkróki, viö hljóöfæriö Heiödls Lilja Magnús-
dóttir.
Einsöngun Jóhann Már Jóhannsson, viö hljóöfærið Sólveig S. Einarsdóttir.
Gamanmál Jóhannes Kristjánsson.
Hljómsve'it Geirmundar Valtýssonar leikur og syngur fyrir dansinum.
Allir velkomnir. SQómin
Stefna '93 — Ráðstefna um
sveitarstjómarmál verður hald-
in laugardaginn 28. ágúst í
íþróttakennaraskólanum á
Laugarvatni.
Ráðstefnustjóri: Þorvaldur Snorrason, formaöur FUF Ámessýslu.
Dagskrá
10.00-10.10 Setningarávarp, Siguröur Sigurðsson, formaöur SUF.
10.10- 11.50 FramsrMuerindL
10.10- 10.35 Ölafuröm Harakfsson: Markmið og vandamál v/sameiningar
sveitarfélaga.
10.35-11.00 Drifa StgfúsdótUn Heppileg stærö sveitarfélaga, sameining sveitar-
félaga.
11.00-11.25 Jón Krtstjánsson: Verkaskipting ríkis og sveltarfélaga.
11.25-11.50 Pál Magnússon: Sveitarstjómarmál meö augum ungra.
12.00-13.00 Hádeglsveröur
13.00-13.30 Ávarp, Halldór Ásgrfmsson, varaformaöur Framsóknarflokksins.
13.30- 15.00 Palotösumræður.
Stjómandi Siguröur Sigurðsson, formaöur SUF.
Þátttakendun Drifa Sigfúsdóttir, forseti bæjarstjómar Keflavikur.
Isólfúr Gytfi Pálmason, sveitanstjóri á Hvolsvelli.
Magnea Ámadóttir, bæjarfulltrúi f Hverageröi.
Magnús Stefánsson, sveitarstjóri á Grundarfiröi.
Ólafur Öm Haraldsson, framkvæmdastjóri umdæmanefndar SASS:
Páll Magnússon, formaöur fulltrúaráðs framsóknarfélaganna I Kópavogi.
Siv Friöleifsdóttir, bsejarfulltrúi á Seitjamamesi.
15.00-15.10 Ávaip, Olafla Ingólfsdóttir, formaöur KSFS.
15.10- 15.20 Ávarp, Jón Helgason alþingismaöur.
15.20-15.30 Ávarp, Guöni Ágústsson alþinginsmaöur.
15.30- 16.00 KaAthlé
16.00-17.30 Hópvtnna.
17.30- 18.00 Hópar sMla álltL
18.00-19.30 Sælustund.
19.30- 21.00 Kvöldveröur.
21.00-7777 Samelnlng sveitarféiaga?
Náttúruvemdarráðs svo eitthvað sé
nefnt Til að helga sig stjómmálum
ævilangt þarf mikinn áhuga á þjóð-
málum, lagni, gáfur, þekkingu,
dugnað og úthald. Allt þetta hafði
Eysteinn Jónsson í ríkum mæli.
Eysteinn Jónsson ólst upp í anda
samvinnuhugsjónarinnar og var
henni trúr alla ævi sem maður og
stjómmálamaður. Aldrei notaði
hann aðstöðu sína í eigin þágu. Hér
á vel við fræg saga af Pétri Jónssyni á
Gautlöndum sem barði snjóinn af
vörðunum þegar hann fór yfir heið-
ina til að þeir sem á eftir kæmu sæju
betur leiðina. Hversu andstæð er
þessi gjörð einstaklingshyggju, sam-
keppnisanda og blindri markaðs-
hyggju sem ræður ferð nú um
stundir!
Kynni okkar Eysteins hófust þegar
hann var kominn undir sjötugt,
hættur þingmennsku eftir fjögurra
áratuga starf á þeim vettvangi. Hann
gegndi þá formennsku í Náttúm-
vemdarráði, kunnur fyrir störí sín
að umhverfismálum, útilífsmaður af
lífT og sál, góður skíðamaður sem
m.a. fór árlega í Kerlingafjöll á
summm. Hann naut virðingar sem
„the grand old man“ íslenskra
stjómmála. Við Eysteinn sátum
saman í miðstjóm og framkvæmda-
stjóm Framsóknarflokksins um
skeið. Það sem mér þótti einkenna
framkomu Eysteins var látleysi
hans. Hann var meðalmaður á hæð,
ennið hátt, augnaráðið sérkennilegt
þar sem annað augað var eilítið
skjálgt. Hann kom stundvíslega á
fundi og sagði mér að þess þyrfti
maður vildi maður hafa áhrif. Ég
minnist þess ekki að hafa setið fundi
með Eysteini án þess að hann tæki
til máls og gerði grein fyrir skoðun-
um sínum. Hann talaði skýrt og
skipulega, var ekki langorður og
hafði skoðun á sérhverju máli. Þótt
hann væri elstur að árum var hann
ungur í anda. Hann hafði laumulega
kímnigáfu og var þægilegur í allri
umgengni. Hann var stuðningsmað-
ur minn í prófkjöri til borgarstjóm-
ar og sagði mér að hann hefði svo
mikla ánægju af því að vera kominn
í baráttuna að nýju, nú svæfi hann
miklu betur!
Við Eysteinn unnum ásamt öðmm
að stefnumótun í málefnum fjöl-
skyldunnar fyrir Framsóknarflokk-
minn, Jónas Jónsson, Eystein f pól-
itfskt fóstur. Hann sá að mikið efni
var í sveininum og bauð honum
„magra skrifstofuvinnu" í ráðuneyti
sínu eins og áður hefur veríð vikið
að. Síðar átti eftir að koma til upp-
gjörs og vinslita á milli þessara
manna. Ég spurði Eystein aldrei um
þessa tíma, en ekki fór hjá því að
hann minntist á kynni þeirra Jónas-
ar við mig. Var það mjög í samræmi
við frásögn hans í ævisögu hans sem
Vilhjálmur Hjálmarsson skráði og
kom út í þremur bindum á árunum
1983- 85.
Síðustu árín hef ég Iengstum dval-
ið erlendis, fjarri vettvangi. Samt
kom það mér á óvart að heyra andlát
Eysteins Jónssonar þann 11. ágúst,
sama sag og óvenjuleg stjömuhröp
sáust á himni. Og mér sem fannst
hann alltaf vera svo ungur!
Á þessum tímamótum sendum við
Gunnar Sólveigu og bömunum
innilegustu samúðarkveðjur.
Gerður Steinþórsdóttir
inn. Hann gerði sér grein fyrir því að
hlutverk fjölskyldunnar hefur
breyst, svo og hlutverk karla og
kvenna og við því yrði þjóðfélagið að
bregðast við á skynsamlegan hátt í
þessu máli reyndist hann nútfma-
legri og framsýnni en flestir. Við Ey-
steinn áttum ennfremur sæti í
stjóm Samvinnuskólans um skeið
og fómm margar ferðir í Bifröst Ég
minnist sérstaklega hversu mikla
áherslu hann lagði á að samvinnu-
saga yrði ekki vanrækt í kennslunni.
Heimili Eysteins og Sólveigar Eyj-
ólfsdóttur að Ásvallagötu 67, þar
sem þau bjuggu lengst, einkenndist
af gestrisni, myndarskap og látleysi.
Ljóst er hversu góður og traustur
lífsfömnautur Sólveig var manni
sínum alla tíð. Sólveig starfaði mik-
ið í Félagi framsóknarkvenna í
Reykjavík og Eysteinn kom oft á
fundi hjá kvenfélaginu og í ferðir á
vegum þess. Mér er minnisstæð
leiðsögn hans um Bjáfjallasvæðið á
vegum kvenfélagins, en Eysteinn
var mikill áhugamaður um þetta
útivistarsvæði og átti frumkvæði að
friðun þess. Frá svo mörgu hafði Ey-
steinn að segja að varla varð hlé á
máli hans. Þama naut sín vel áhugi
hans og þekking, gott minni og
gleði af að fræða.
Fyrir tæpum sjö áratugum tók afi
Vegna mistaka f vinnslu minn-
ingargreinar um Eystein Jóns-
son, sem birtist föstudaginn 20.
ágúst sl. eftir Þór Jakobsson, féllu
niður nokkur nöfn náinna ætt-
ingja Eysteins. Verður því sá hluti
greinarinnar endurbirtur jafn-
framt því sem Tíminn biður hlut-
aðeigandi velvirðingar á mistök-
unum.
„Böm Eysteins og Sólveigar eru
sex talsins, tápmikið fólk sem
ávaxtað hefur farsællega lærdóm
uppeldisára sinna á Ásvallagötu,
félagsmálaáhuga og þekkingu á
Iandi og þjóð. Þau em: Sigríður
deildarstjóri, Eyjólfur verslunar-
stjóri, Jón baejarfógeti og sýslu-
maður, Þorbergur framkvæmda-
stjóri, Ólöf Steinunn húsmóðir
og Finnur prentari. Fyrri maður
Sigríðar, Sigurður Pétursson,
lést 1967 (synir þeirra: Eysteinn
og Pétur) en seinni maður henn-
ar er Jón Kristinsson. Eyjólfur er
kvæntur Þorbjörgu Pálsdóttir
(synin Ingi Valur, Eysteinn og
Jón Páll), Jón er kvæntur Magnú-
sínu Cuðmundsdóttur (synir:
Karl, Eysteinn og Guðmundur
Ingvar) og Þorbergur er kvæntur
Margréti Marísdóttur (böm: Ósk-
ar, Sólveig, Þorsteinn og Sigríð-
ur). Ólöf Steinunn er gift Tómasi
Helgasyni flugstjóra, en sonur
þeirra er Helgi. Og fleiri kynslóð-
ir bætast nú f hóp afkomenda Ey-
steins og Sólveigar."
Grímur S. Runólfsson
Fæddur 19. október 1925
Dáinn 16. ágúst 1993
Kveðja frá stjórn og
starfsfólki Örva
Það er með söknuði og virðingu
sem stjóm og starfsfólk kveður
Grím S. Runólfsson, formann
stjómar Örva, sem lést á heimili
sínu 16. þessa mánaðar.
Fréttin að Grímur væri allur kom
ekki á óvart. Það hafði verið Ijóst í
nokkurn tíma hvert stefndi. En þeg-
ar brautryðjandi og máttarstólpi í
öllu starfi Örva er allur, setur þá
hljóða sem eftir standa. Saman fer
þakklæti fyrir allt óeigingjama
starfið og forystuna, sem Grímur
veitti alla tíð og er til eftirbreytni
fyrir okkur sem eftir sitjum.
í þessum kveðjuorðum er ekki ætl-
unin að fjalla um lífshlaup Gríms,
það munu aðrir gera sem betur em
til þess fallnir. Hér em aðeins færð-
ar þakkir meðstjómarmanna, starfs-
manna og skjóístæðinga Örva fyrir
það mikla starf og ræktarsemi sem
Grímur sýndi alla tíð uppbyggingu
og starfsemi staðarins. Þetta kom
vel í ljós á þessu ári því þrátt fyrir að
Grímur hygðist draga sig í hlé frá
stjómarstörfum vegna veikinda,
mætti hann á fundi þegar mikið lá
við, enda lét hann sig alla tíð miklu
varða starfið í Örva.
Saga starfsþjálfunarstaðarins örva
er ekki löng. Örvi var tekinn í notk-
un árið 1984. Frá upphafi var Grím-
ur í forsvari fyrir uppbyggingu og
þróun Örva. Fyrst kom hann að
undirbúningi að stofnun Örva er
bæjarstjóm Kópavogs skipaði hann
í undirbúningsnefnd að stofnun
vemdaðs vinnustaðar, sem ekki yrði
venjulegur vemdaður vinnustaður í
þröngri merkingu heldur endur-
hæfingar- og þjálfunarmiðstöð þar
sem stilla átti saman starfsþjálfun í
framleiðslueiningu og félagslega
hæfingu og ráðgjöf. Þegar starfs-
þjálfunarstaðurinn Örvi hóf síðan
starfsemi sína árið 1984 í kjallara
Sunnuhlíðar var Grímur skipaður í
fyrstu stjóm staðarins. Hann sat síð-
an alia tíð í stjóm Örva og síðustu
árin sem stjómarformaður.
Það er ekki síst fyrir framsýni og
eldmóð Gríms og samhents hóps
stjómaramanna að uppbygging
Örva var með þeim hætti sem raun-
in varð á, jafnt ef horft er til þess
ramma sem staðnum var búinn og
til þess innra starfs sem einkennt
hefur allt starf örva frá upphafi. í
dag er örvi kominn í glæsilegt hús-
næði að Kársnesbraut 110 og árang-
ur örva við starfsþjálfun fatlaðra
hefur vakið verðskuldaða athygli. í
dag er Örvi fyrirmynd um það
hvemig hægt er að reka starfsþjálf-
un fyrir fatlaða með góðum árangri.
Um leið og við biðjum þann sem
öllu ræður að sefa sorg ástvina og
styrkja neð þeim minninguna um
góðan dreng, þökkum við fyrir sam-
starfið, vináttuna og stundimar
góðu og allt það sem Grímur S.
Runólfsson gerði fyrir Örva og skjól-
stæðinga staðarins.
Blessuð sé minning Gríms S. Run-
ólfssonar.
Stjóm og starfsmenn starfsþjálf-
unarsfaðarins Orva