Tíminn - 09.12.1993, Síða 2

2
Eitt meginverkefni minni-
hlutaflokkanna í borgar-
stjórn Reykjavíkur er að
fella íhaldið, sem telur sig eiga
borgina með gögnum og gæðum.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur deilt
og drottnað í Reykjavíkurborg
drjúgan hluta aldarinnar, með
þeirri einu undantekningu að
vinstri flokkamir náðu meirihluta
eitt kjörtímabil, 1978-82, og svo
ekki söguna meir.
Á meðan Sjálfstæðisflokkurinn
drotmar einn í höfuðborginni þar
sem ríflega þriðjungur lands-
manna býr, eru minnihlutaflokk-
amir næsta áhrifalausir, þótt þeir
hafi nær helming atkvæða á bak
við sig.
Til að koma á umbótum, sem fé-
lagshyggjumenn leggja mesta
áherslu á, dugir því ekkert minna
en að fella meirihluta Sjálfstæðis-
flokksins. Forgangsröðun verkefna
verður ekki breytt með öðrum
hætti. Ef þarfir fólksins, sem borg-
ina byggir, eiga að sitja í fyrirrúmi,
en stórbyggingabruðl og minnis-
merkjasmíð í anda einvalda látið
sitja á hakanum, hljóta Reykvík-
ingar að skipta um takt og kjósa
sér aðra fulltrúa en þá, sem aldrei
tekst að láta neinar fjárhagsáætl-
anir standást og telja hallir yfir
bílastæði meira aðkallandi en
skóla, dagvistun og aðhlynningu
þeirra sem minna mega sín. Er hér
aðeins bryddað á nokkru af því,
sem aðskilur félagshyggju og auð-
hyggju-
LEIPARI r/ ____________________ Fiiruntudagur 9. desember 1993
Ný viðhorf í Reykjavík
Oft hefur verið stungið upp á
sameiginlegu framboði vinstri
flokkanna í Reykjavík, eða í það
minnsta sameiginlegu borgar-
stjóraefni. Það hefur aldrei tekist
og er Nýr vettvangur hið næsta því
sem kalla má sameiginlegt fram-
boð. En satt best að segja gerði það
litla stoð til að fella íhaldið úr
borgarstjóminni og er flokksbrot-
unum ekki spáð mikilli framtíð né
glæsilegri.
Senn líður að því að framboðs-
mál til sveitarstjóma fctra að skýr-
ast, þar sem ekki em nema um sex
mánuðir til kosninga. í Reylqavík
hafa gömlu hugmyndirnar um
sameiginlegt framboð vinstri
flokka verið ræddar og þeim hafn-
að, en aftur á móti er í góðu gildi
sú uppástunga að félagshyggju-
flokkarnir sameinist um borgar-
stjóraefni.
Formaður Fulltrúaráðs fram-
sóknarfélaganna hefur stungið
upp á því að einhver af efstu
mönnum á listum flokka íhalds-
andstæðinga verði borgarstjóra-
efni. Formaður Kjördæmisráðs Al-
þýðubandalagsins tekur vel í hug-
myndina, en hafnar sameiginlegu
framboði, og fulltrúi Kvennalistans
í borgarstjóm lýsir sig sama sinnis.
Sigrún Magnúsdóttir segir í við-
tah við Morgunblaðið, að nú séu
allar líkur á að hægt verði að fefla
meirihluta Sjálfstæðisflokksins og
muni því takmarki náð með nánu
samstarfi minnihlutans í ákveðn-
um málaflokkum og með sameig-
inlegu borgarstjóraefni. Sigrún á
sjálfsagt við það að minnihluta-
flokkamir samræmi stefnumál sín
að einhveiju leyti og láti það koma
skýrt fram í kosningabaráttunni
hverra breytinga kjósendur megi
vænta ef þeir kjósa sér nýjan
meirihluta.
Það er ekki vænlegt til árangurs,
ef núverandi minnihlutaflokkar
verða með misvfsandi áherslur í
málefnum borgarinnar eða hafa
andstæðar skoðanir á hver á að
verða borgarstjóri, sem óneitan-
lega hlýtur að verða sameiningar-
tákn væntanlegs meirihluta í
Reykjavík.
Skoðanakannanir sýna að það er
engin fjarstæða að vinstri flokk-
amir nái völdum í borginni, þar
sem veldi Sjálfstæðisflokksins
stendur völtum fótum og að borg-
arstjóraefni þeirra getur vel skákað
frambjóðanda Flokksins út af tafl-
borði stjómmálanna.
Áreiðanlega er það rétt afstaða
hjá fulltrúum Framsóknar, Al-
þýðubandalags og Kvennalista að
sameiginlegt framboð er ekki sér-
lega vel fallið til árangurs. Jafnvel
þótt forystusveit flokkanna í höf-
uðborginni gætu hugsað sér slíkt
fyrirkomulag, þá gæti tortryggni
margra fylgismanna flokkanna í
garð annarra og margslunginn for-
tíðarvandi fælt margan félags-
hyggjumanninn frá að kjósa sam-
eiginlegan lista. Slíkt framboð gæti
því allt eins orðið vatn á myllu
íhaldsins og væri þá til lítils barist.
Einnig ber að gæta þess að
Kvennalistinn á ekki gott með að
eiga aðild að sameiginlegum Usta
vegna uppmna síns og eðlis.
Nú, þegar framsóknarmenn hafa
lýst yfir vilja til að taka þátt í sam-
starfi vinstri flokkanna um stefnu-
mörkun í málefnum Reykjavíkur-
borgar og að bjóða fram sameigin-
legt borgarstjóraefni og aðrir
flokkar tekið undir hugmyndina,
er tímabært að móta stefnumörk-
un og kynna hana vel. Ekki verð-
ur um neinn samruna flokka að
ræða, fremur samvinnu þeirra á
milli og er fyrsta verkefnið að fella
íhaldsmeirihlutann.
Hvað við tekur eftir það, verða
félagshyggjumenn að gera kjós-
endum grein fyrir áður en gengið
er til kosninga, en láta sér ekki
detta í hug að bjóða upp á köttinn
í sekknum eða fara með uppá-
haldsfrasa margra stjórnmála-
manna: Það kemur bara í ljós.
Skýr stefna um sameiginleg mál-
efni og traustvekjandi borgar-
stjóraefni er forsenda þess að
vinstri öflin beri sigurorð af íhald-
inu í Reykjavík.
Tilgangurinn helgar meðalið
ÁRÁS
Tilgangurinn helgar meðalið,
er orðatiltæki hugsjónaríkra ill-
virkja og hefur því jafnvel verið
fleygt meðal vel lærðra manna
að Kain hafi tuldrað þetta fyrir
munni sér þegar hann tvíhenti
lurkinn í höfuð Abels í árdaga.
Vel fellur þetta að þankagangi
Platós og fátt sagði Machiavefli
gáfulegra, og þetta voru ein-
kunnarorð Leníns, sem hann
hafði að leiðarljósi þegar hann
nauðgaði kommúnismanum
upp á sárasaklausa öreigana,
sem aldrei báðu um hann.
Þetta eru líka óopinber ein-
kunnarorð Rauða kross íslands
og Háskóla íslands, sem sam-
einast hafa um einokun spila-
víta í fjáröflunarskyni. For-
svarsmennirnir telja rekstur
spilavíta síst vera til fyrinnynd-
ar, en sé sú fjárplógsstarfsemi
stunduð til að láta gott af sér
leiða, er hún lofsverð, því til-
gangurinn helgar meðahð.
Rekstur Rauða krossins og
húsnæðismál Háskólans færu
öll í handaskolum, ef happ-
drætta, lottóa og sfðast en ekki
síst spilakassa nyti ekki við.
Spilverk mennta og
mannúðar
Miklar hártoganir eru iðkaðar
til að fela spilavítin. ViU Háskól-
inn til að mynda kaUa nýjustu
tæknina til að plokka fé af
spilafíflum sjálfvirkar happ-
drættisvélar, en lögreglustjóra-
embættinu er ekki grunlaust
um að þama séu spilakassar á
ferð. Þeim er komið fyrir í
sjoppum og krám víða um land,
og í Reykjavík á að fara að opna
sérstaka spilasali þar sem ekki
fer önnur starfsemi fram en
spilverkið frá Háskóla og Rauða
krossi.
Málsmetandi lögmenn telja
einsýnt að rekstur spilavítanna
stangist á við lög. Gæslumaður
laga og góðra siða haflast einnig
að því að starfsemin sé ólögleg
og biður hið háa dómsmála-
ráðuneyti að skera úr um
hvaða heiti á að gefa maskín-
unum sem plokka fé af fólki.
Séu þær kallaðar spilavélar,
verður öllu klabbinu lokað,
jafnvel áður en það opnar, og
gróðinn gerður upptækur til
ríkissjóðs, eins og þegar landa-
bruggarar og smyglarar eru
gómaðir.
Ef málvísindadeild Háskólans
getur aftur á móti sannfært lýð-
inn um að forstöðumaður spU-
verka skólans hafi rétt fyrir sér,
þegar hann kaUar vélrænt pó-
kerspil happdrættisvél, þá er
allt í keiinu og spUavítin verða
sett í gang á fuUu.
Þar sem jókerar Háskólans
hafa framselt rétt sinn til að
reka peningahappdrætti og nú
spUavíti til Rauða krossins, fara
saman miklar hugsjónir góð-
gerðastarfsemi og menningar
og menntunar í spilasölunum,
þar sem fé verður rakað af ffld-
um og því veitt til uppbyggi-
legra verkefna í þágu þurfandi
og menntunarsnauðra.
Göfugur tilgangur
Þegar menntunarpostular og
útmetnir mannvinir eru spurðir
að því hvort það samrýmist sið-
gæðishugmyndum stofnana
þeirra að reka spilavíti, svara
þeir eins og hugsjónamenn
aUra tíma: TUgangurinn helgar
meðalið.
Gróðanum af spUakössunum
er sem sagt varið í svo göfugum
tílgangi að sama er þótt það sé
Ula fengið eða með vafasömum
aðferðum, það hlýtur að koma
góðum málstað til góða. Tap
spilafíflanna kemur hinum
ósnertanlegu ekki við.
SpUakassamir, sem verið er að
setja upp, eru svipaðrar gerðar
og öU spUavíti vestan hafs eru
fuU af. Þeir eru uppistaða spUa-
vítanna. RúUetta og Black Jack
eru nánast aukageta í þeim at-
vinnuvegi öUum. Á íslandi eru
fyrirbærin köUuð happdrættis-
vélar og njóta stofnanir lög-
vemdaðrar einokunaraðstöðu
til að reka þær.
Nú leggur dómsmálaráðuneyt-
ið höfuðið í bleyti tU að komast
að hinu rétta heiti á apparötun-
um. Það er svo undir nafngift-
inni komið, hvort leyfi fæst fyr-
ir rekstrinum eða ekki. Ef spila-
kassi verður ofan á, verður að
breyta lögreglusamþykktinni.
Það verður auðsótt mál, því tU-
gangurinn helgar meðahð.
Það leikur sem sagt enginn
vafi á því að spilavítin verða
rekin með myndarbrag og þeir,
sem þar tapa, geta huggað sig
við að aurarnir þeirra styrkja
góðar stofnanir, sem hafa að
orðtaki að tilgangurinn helgi
meðahð. OÓ
TÍMINN Ritstjórn og skrifstofur: Hverfisgötu 33, Reykjavík
Ritstjóri: Agúst Þór Árnason • ASstoóarritstjóri: Oddur Ólafsson • Fréttastjóri: Egill Ólafsson Póstfang: Pósthólf 5210, 125 Reykjavík
Utgefandi: Mótvægi hf • Stjórnarforma&ur: Gunnlaugur Sigmundsson • Auglýsingastjóri: Guðni Geir Einarsson. A&alsími: 618300 Póstfax: 618303
• Auglýsingasími: 618322, auglýsingafax: 618321 • Setning og umbrot: Tæknideild Tímans • Prentun: Oddi hf. • Útlit: Auglýsingastofan Örkin' • Mána&aróskrift 1400 kr. Ver& í lausasölu 125 kr. •