Tíminn - 22.06.1995, Blaðsíða 10
10
'SrTWT'fWW
Fimmtudagur 22. júní 1995
Framsóknarflokkurínn
Sumarferð SUF
Dagana 24.-25. júní stendur SUF fyrir sumarferð a& Varmalandi í Borgarfir&i. Safn-
ast ver&ur saman a& Varmalandi laugardaginn 24. júní og um kvöldib bý&ur SUF
þátttakendum til grillveislu. Á Varmalandi er gott tjaldstae&i, stutt í sund og frábær-
ar göngulei&ir. Þa&an er éinnig stutt í Hre&avatnsskála, en á laugardagskvöldið
ver&ur þar ball me& Sniglabandinu.
Tjaldstæðið kostar 200 krónur pr. tjald + 250 kr. pr. mann. Þátttaka tilkynnist til Sig-y
ur&ar Eyþórssonar á skrifstofu Framsóknarflokksins í síma 5624480.
Jónsmessuhátíö á Reykjanesi
Kjördæmissamband framsóknarfélaganna á Reykjanesi heldurjónsmessuhátið laug-
ardaginn 24. júní nk. kl. 14.00. Samkomusta&ur er Seltjörn vi& Grindavíkurveg. Hér
er um a& ræ&a hátið fyrir alla fjölskylduna þar sem m.a. ver&ur veiðikeppni a& hætti
Hjálmars Árnasonar, þingmanns. Veitt verða ver&laun fyrir gáfa&asta og frumleg-
asta fiskinn, auk annarra skemmtiatri&a.
Allir framsóknarmenn á Reykjanesi eru hvattir til ab mæta og taka me& sér gesti.
Stjórn K.F.R.
UMBOÐSMENN TÍMANS
Kaupstabur Nafn umbobsmanns Heimili Sími
Keflavík Katrín Sigur&ardóttir Hólagata 7, Njarbvík 421-2169
Njar&vík Katrín Sigurðardóttir Hólagata 7 421-2169
Akranes Abalhei&ur Malmquist Dalbraut 55 431-4261
Borgarnes Hrafnhildur S. Hrafnsdóttir Hrafnaklettur 8 437-1642
Stykkishólmur Erla Lárusdóttir Silfurgata 25 438-1410
Crundarfjör&ur Gu&rún j. Jósepsdóttir Grundargata 15 438-6604
Hellissandur Cubni). Brynjarsson Hjarbartún 10 436-1607
Bú&ardalur Inga C. Kristjánsdóttir Gunnarsbraut 5 434-1222
Reykhólar Adolf Þ. Guðmundsson Hellisbraut 36 434-7783
Isafjör&ur Hafsteinn Eiríksson Pólgata 5 456-3653
Su&ureyri Kristín Ósk Egilsdóttir Túngata 14 456-6254
Patreksfjör&ur Snorri Cunnlaugsson Abalstræti 83 456-1373
Tálknafjör&ur Margrét Cublaugsdóttir Túngata 25 456-2563
Bíldudalur Haukur Már Kristinsson Dalbraut 9 456-2228
Þingeyri Karítas jónsdóttir Brekkugata 54 456-8131
Hólmavík Júlíana Ágústsdóttir Vitabraut 13 451-3390
Hvammstangi Hólmfríbur Cu&mundsdóttir Fífusund 12 451-2485
Blönduós Snorri Bjarnason Urbarbraut 20 452-4581
Skagaströnd Cubrún Pálsdóttir Bogabraut 27 452-2722
Sauöárkrókur Cubrún Kristófersdóttir BarmahlíÖ 13 453-5311
Siglufjör&ur Gu&rún Aubunsdóttir Hafnartún 16 467-1841
Akureyri Baldur Hauksson Drekagil 19 462-7494
Dalvík Harpa Rut Heimisdóttir Bjarkarbraut 21 466-1816
Ólafsfjör&ur Helga Jónsdóttir Hrannarbyggb 8 466-2308
Húsavík Þórunn Kristjánsdóttir Brúnager&i 11 464-1620
Laugar, S-Þing. Bókabúb Rannveigar H. Ólafsdóttur 464-3181
ReykjahlíÖ v/Mývatn Da&i Fri&riksson Skútahrauni 15 464-4215
Raufarhöfn Helga Jóhannesdóttir Ásgata 183 465-1165
Þórshöfn Matthildur Jóhannsdóttir Austurvegur 14 468-1183
Vopnafjör&ur Ellen Ellertsdóttir Kolbeinsgata 44 473-1289
Egilssta&ir Páll Pétursson Árskógar 13 471-1350
Sey&isfjör&ur Margrét Vera Knútsdóttir Múlavegur 7 472-1136
Rey&arfjör&ur Ragnhei&ur Elmarsdóttir Hæ&arger&i 5 474-1374
Eskifjör&ur Björg Sigurbardóttir Strandgata 3B 476-1366
Neskaupsta&ur Bryndís Helgadóttir Blómsturvellir 46 477-1682
Fáskrúösfjöröur Ásdís Jóhannesdóttir Skólavegur 8 475-1339
Stö&varfjör&ur Sunna K. Jónsdóttir Einholt 475-8864
Brei&dalsvík Davíb Skúlason Sólheimar 1 475-6669
Djúpivogur Steinunn Jónsdóttir Hammersminni 10 478-8916
Höfn Sigurbjörg Einarsdóttir Víkurbraut 11 478-1274
Nesjar Hanni Heiler Hraunhóll 5 478-1903
Selfoss Bárbur Gu&mundsson Tryqqvaqata 11 482-3577
Hverager&i Þórbur Snæbjörnsson Heibmörk 61 483-4191
Þorlákshöfn Halldóra S. Sveinsdóttir Egilsbraut 22 483-3627
Eyrarbakki Jóhannes Erlingsson Túngata 28 483-1198
Hvolsvöllur Ómar Eyþórsson Litlageröi 10 487-8269
Vík í Mýrdal Pálmi Kristjánsson Sunnubraut 2 487-1426
Kirkjubæjarklaustur Bryndís Gu&geirsdóttir Skri&uvellir 487-4624
Vestmannaeyjar Auróra Fri&riksdóttir Kirkjubæjarbraut 4 481-1404
Abalfundur SÁÁ
Abalfundur SÁÁ, Samtaka áhugafólks um áfeng-
is- og vímuefnavandann, fyrir árib 1994 verbur
haldinn fimmtudaginn 29. júní næstkomandi kl.
20.00 í húsakynnum samtakanna vib Síbumúla
3-5.
Dagskrá: Venjuleg abalfundarstörf.
Stjórnin.
A EFTIR BOLTA
KEMUR BARN...
"BORGIN OKKAR OG BÖRNIN f UMFERÐINNI" JC VÍK
Jón Ragnar Þorgrímsson
Jón Ragttar Þorgrímsson, bifreiða-
skoðunarmaður á Akranesi, fœddist
á Kúludalsá í Innri- Akraneshreppi
9. júlí 1945. Hann lést á Sjúkrahús-
inu á Akranesi 8. jútu' síðastliðinn.
Foreldrar hans eru lijóniti Þorgrímur
Jónsson frá Akranesi og Margrét A.
Kristófersdóttir frá Litlu-Borg í Vest-
ur-Húnavatnssýslu, búendur á Kúlu-
dalsá. Jón var elstur funnt systkina.
Hin eru: Kristófer, bifvélavirki í
Keflavík, Ragnheiður, kennari á
Akranesi, Auðunn Þorgrímur tœkja-
stjóri, Kúludalsá, og Magnús Pétur,
leirlistamaður í Reykjavík. Uppeldis-
bróðir hans er Kristófer Pétursson
vélstjóri, Teigarási, Innri-Akranes-
hreppi.
Jón kvœntist 24. desember 1967
Önnu Jónu Gísladóttur, Vilhjálms-
sonar á Akranesi og konu hans Kar-
enar Vilhjálmsson. Börn þeirra em
fitnm: 1) Karen Emelía, f. 1967, bú-
sett á Sauðárkróki, sambýlismaður
Kristján Baldvinsson hljómlistar-
triaður og eiga þau einn son, Baldvin
Má; 2) Margrét Þóra, f. 1970, búsett
á Akranesi, sainbýlisniaður Einar
Sigurðsson frá Neðra-Skarði, sonur
þeirra er Gísli Rúnar; 3) Ragnhildur
Edda, f. 1971, í heimahúsuin, sonur
hennar er Kristófer Emir; 4) Helga
Kristín, f. 1973, einnig í heimahús-
um; 5) Gísli Stefán, f. 1975, unn-
usta Sólveig Sigurðardóttir, Akranesi.
Jón lœrði bifvélavirkjun hjá Daní-
el Friðrikssyni á Akranesi og lauk
þrófi frá Iðnskóla Akraness. Starfaði
síðan hjá Bifreiðaverkstœðinu Braut-
inni lif., Þorgeir & Ellert hf. Hann
stofnaði eigið bifreiðaverkstœði
1978 og rak það í tíu ár. Árið 1988
hófhann störfhjá Bifreiðaskoðun ís-
lands hf. á Akranesi og vattn þar uns
Itann veiktist snemma á síðasta ári.
Útfór Jóns var gerð frá Akrattes-
kirkju sl. fimmtudag.
Það vai bjartan sumardag fyrir
tæpum fimmtíu árum að ungu
hjónunum á Kúludalsá, þeim
Margréti Kristófersdóttur og Þor-
grími Jónssyni, fæddist sonur,
frumburður þeirra og hlaut hann
nafniö Jón Ragnar. Nafniö var sótt
til föðurafa og ömmu, þeirra
sæmdarhjóna Ragnheiöar Guð-
mundsdóttur og Jóns Auðunsson-
ar sem lengst af bjuggu á Akranesi.
Móðuramma og -afi, Emilía
Helgadóttir og Kristófer Pétursson
gullsmiður og bóndi, fluttu suöur
að Kúludalsá frá bænum sínum,
Litlu- Borg í Húnavatnssýslu, ári
síöar. Frá upphafi kynna var náið
samband milli drengsins og afa og
ömmu. í þá daga var aðeins eitt
íbúöarhús á Kúludalsá. Það var því
stutt fyrir snáöann aö fara og hitta
ömmu, sem vissi svo margt og var
tilbúin að miðla hvort heldur var
fróðleik um jurtir og dýr í náttúr-
unni eða um sjálft almættið sem
öllu ræður.
Þegar sá stutti var kominn dálít-
ið á legg fékk hann líka að fara inn
í vinnustofuna til afa. Þ.að fengu
menn nú ekki nema þeir bæru til-
hlýðilega viröingu fyrir þeim ara-
grúa af fíngerðum tækjum sem
þar voru og svo handverkinu
sjálfu sem í smíðum var hverju
sinni. Trúlega hafa smíöarnar hjá
afa mótað áhuga drengsins og lagt
grunninn að ævistarfi hans.
En íslenskur sveitabúskapur var
líka í óða önn aö vélvæðast. Jón
var ekki hár í loftinu þegar hann
fór aö keyra traktor og taka virkan
þátt í bústörfunum. Vélvæðing-
unni fylgdu svo viðgerðir. Sýndi
hann ótrúlega ungur leikni í að
skrúfa sundur vélar sem höfðu bil-
að og setja saman aftur þannig að
tækin virkuöu rétt. Jóni var margt
fleira til lista lagt. Hann var
snemma laginn aö sitja hest og al-
veg óhræddur að fara á bak ótemj-
um. Svo var hann líka tilbúinn að
taka til hendinni innanhúss, ef á
þurfti að halda. Þegar mamma
lagbist á sæng til að fæða
næstyngsta barniö tók hann að
sér að elda ofan í okkur sem heima
vorum, þá ellefu ára gamall, og
fórst það svo vel úr hendi að okk-
ur hinum systkinunum þótti jafn-
vel nóg um allt hrósiö sem hann
fékk.
Sjálfsagt er ab ýmsu leyti erfitt
aö vera elsta barnið og oft lögð
meiri ábyrgb á heröar þess en
hinna og vib geröum fastlega ráð
fyrir að Jóni bróður hafi stundum
fundist viö þessi yngri vera uppá-
tektarsöm og óþekk á köflum. En
slíkt fyrnist með árunum og ekki
lét hann okkur gjalda þess seinna
nema siður væri. Hins vegar hefur
þessi reynsla hans og fjölhæfni ör-
ugglega orðið honum mjög nota-
drjúg þegar að því kom að takast á
viö alvöru lífsins, uppeldi sinna
eigin barna og ævistarfið.
Jón var mjög frjór í hugsun og
vélar og tæki áttu hug hans allan.
t MINNING
Þegar aö því kom að velja sér ævi-
starf hlaut þaö ab tengjast þessum
hlutum. Hann lærði bifvélavirkj-
un hjá Bifvélaverkstæði Daníels
Friðrikssonar og lauk prófi frá Iön-
skólanum á Akranesi 1973. Starf-
aði hann síðan hjá Bílaverkstæö-
inu Brautinni og Skipasmíðastöð
Þorgeirs og Ellerts. Stofnaði hann
eigið bílaverkstæbi 1978 og rak
það til áramóta 1988 er hann hóf
störf hjá Bifreiðaskoðun íslands.
Þar starfaði hann síöan.
Börnunum sínum reyndist
hann bæbi faðir og vinur, ævin-
lega tilbúinn að abstoða með ráö-
um og dáb. Dætrasynirnir áttu
stórt rúm í hjarta hans og voru
greinilega vel meðvitaðir um aö
þeir áttu hauk í horni þar sem afi
var.
Það er erfitt að kvebja allt sitt á
hápunkti ævinnar. En sá erfibi
sjúkdómur, sem kvaddi dyra fyrir
ári, spyr ekki um slíkt. Um leið og
sjúkdómsgreiningin lá fyrir var
Jón staöráðinn í aö berjast við
meinið og hafa betur. Á tímabili
leit svo út sem það gæti jafnvel
tekist. Við dáðumst aö rósemi
hans og bjartsýni. Hann hélt
ótrauöur áfram að gera framtíðar-
áætlanir og vann eins og orkan
leyfði milli þess sem hann var
undir læknishendi. En hann átti
við ofjarl aö etja. Sjúkdómurinn
náði undirtökunum og þá var ekki
að spyrja aö leikslokum. Jón gafst
samt aldrei upp og eftir lifir minn-
ingin um hetjulega baráttu. í
glaöasólskini í vor kom eitt systk-
inanna okkar aö heimsækja hann.
Talið barst að veörinu og síðan
hvort honum þætti ekki erfitt aö
liggja inni í sólskininu. Það fannst
honum alls ekki. Gott væri að sól-
in skini og fólk fengi að njóta
hennar eftir þennan kalda vetur.
Svona hugsaöi hann. Og um leið
og við vottum Önnu Jónu, börn-
unum og fjölskyldum þeirra og
foreldrum okkar dýpstu samúð
biðjum við þess ab sá sem ljósinu
ræður leiði bróður okkar inn á
nýja stigu og þökkum fyrir sam-
fylgdina.
Systkinin
Það er svo skrítiö að þú sért far-
inn, þó að viö heföum séð það á
síöustu vikum, að þú værir að
kveðja þennan heim. Þaö er erfitt
að sætta sig við þaö, en við vitum
að þér líður betur þar sem þú ert
núna.
Gísli Rúnar, afastrákurinn, er
alltaf að spyrja um afa Jón, sem
honum þótti svo vænt um. Við
segjum honum aö þú sért hjá
Guði og við vitum ab hann á eftir
að skilja þaö þegar hann veröur
eldri.
Við þökkum þér allar samveru-
stundirnar sem við áttum saman.
Guð blessi minningu þína og
styrki mömmu og alla fjölskyld-
una, sem nú syrgja þig. Hvíl í friöi.
Margrét Þóra Jónsdóttir,
Einar Sigurdór Sigurðsson,
Gísli Rúnar Einarsson
Jón Þorgrímsson, bifvélavirki og
skoðunarmaður frá Akranesi, sem
hér er kvaddur, var einn af fyrstu
vinum okkar sem viö eignuöumst
á Akranesi. Alla tíb síðan var hann
traustur vinur og fjölskyldur okk-
ar bundnar vináttuböndum, enda
konurnar okkar æskuvinkonur og
mjög samrýmdar alla tíð.
Mig langar að minnast vinar
míns sem var kvaddur alltof
snemma, fullur lífsorku og áhuga
til aö láta gott af sér leiöa.
Ég var samferðamaöur Jóns í
lífsbaráttunni, ef þannig má að
orði komast, ’og þekkti því vel
dugnað hans og atorkusemi.
Hann kom upp sínu eigin fyrir-
tæki og vann því langan vinnu-
dag, því Jón var þannig geröur að
þab sem hægt var að gera í dag var
ekki látið bíða til morguns.
Þegar góður og náinn vinur
kveður, vakna margar minningar.
Alltaf þegar komið var á verkstæö-
ið til Jóns, heilsaöi hann með
glaðværð og sló á létta strengi. Það
var viss hressing fyrir mann aö
heilsa upp á Jón og ræða við hann
um lífið og tilveruna. Hann var
alltaf með hugann við það að
finna aðferðir til að breyta og
bæta alla hugsanlega hluti, svo
létta mætti störf okkar. Þær voru
ófáar stundirnar er vib Jón sátum
yfir kaffibolla og krotuðum á blað
og brutum heilann um það hvern-
ig hægt væri ab bæta ýmsar
vinnuaöferðir. Alveg fram á síb-
ustu stundu var hann fullur áhuga
um framtíðina, og vann stöðugt
aö því ab búa í haginn fyrir fjöl-
skyldu sína, því ab hann vissi að
hverju stefndi.
Jón og Anna Jóna, eins og við
kölluðum þau alltaf, áttu saman
fimm börn. Þau eru nú öll upp-
komin og eru foreldrum sínum til
sóma. Viö biðjum guð aö blessa
þau.
Lífiö er ekki alltaf leikur, en lífiö
er til þess gert að takast á viö þaö
og það geröi hann svo sannarlega.
Ég get ekki orba bundist yfir því
hversu ótrúlegan dugnaö og
æðruleysi hann sýndi í baráttunni
við hinn erfiöa sjúkdóm, er varð
honum að falli. Það er okkur lær-
dómsríkt að verða vitni að slíkri
þrautseigju er hann og fjölskylda
hans sýndu á erfiðum tíma.
Við þökkum Jóni samfylgdina
og kveðjum hann með sárum
söknuði og vottum fjölskyldu
hans samúð okkar.
Ingibjartur og Kristín