Réttur - 01.09.1938, Blaðsíða 20

algerlega í hendi sér, og styður sig aðallega við fjöl-
mennan her og lögreglu.
Hin mikla viðskiptakreppa, sem hefst 1929„hafði djúp
áhrif á allt atvinnulíf Japana. Verðið á silkinu, sem er
ein af þýðingarmestu afurðum bændanna, féll á árun-
um 1929—1934 um 30%. Afleiðingar þessa mikla verð-
falls var óheyrileg neyð meðal bændanna, sem olli mikl-
um vandræðum og ósamkomulagi innan hinnar ráðandi
stéttar, og eftir nokkrar deilur varð sú stefna ofan á,
aö ráðast á Kína til að leiða athygli fólksins frá vand-
ræðum innanlands og til þess að ná nýjum hráefnalind-
um undir japönsk yfirráð.
Á árunum 1931—1937 breiddu Japanir yfirráð sín
yfir Manchuriu og fleiri héruð í Norðurkína, án þess
að kínverska stjórnin veitti neina mótstöðu. En þrátt
fyrir það, þótt sigrarnir væru auðunnir í fyrstu, veitti
almúginn á svæðunum, sem Japanir lögðu undir sig,
seiga mótspymu gegn þeim og hafa hinir stöðugu bar-
dagar við kínverska uppreistarflokka kostað Japani ó-
grynni fjár, og urðu því landvinningarnir til þess að
auka hernaðarútgjöld japanska ríkisins í stórum stíJ.
Ástandið innanlands versnaði því stórum og hin raun-
verulegu laun verkamanna í Japan féllu um 67% á tíma-
biinu 1929—1937. Smám saman færðust öll völdin í
liendur fámennrar lierforingjaklíku, sem nú ræður öllu
um stjórn landsins.
Á þessum árum óx óánægja almennings með stjórn-
ina stöðugt og 1937 reis hin stórkostlegasta verkfalls-
alda, sem komið hefur í sögu Japans, og til þess að
lægja þessa miklu bylgju, sem virtist ætla að drekkja
valdhöfunum, var herinn látinn hefja árás á Norður-
kína snamma í júlí.
Þegar Japanir tóku Manchúríu herskildi liaustið 1931,
voru Kínverjar engan veginn færir um að fara í stríð.
I síðustu 30 ár höfðu sífelldar borgarastyrjaldir geysað
þar í landi, og ýms stórveldi, þó sérstaklega Bretland og
Bandaríki Norðurameríku, höfðu náð miklu valdi yfir
188