Réttur - 01.11.1968, Qupperneq 13

JAKOBÍNA SIGURÐARDÓTTIR:
NÝRJÓNAS
íslendingar! Ver eruni hér samankomnir í
sjónvarpssal, nokkrir bisniss- og blaðamenn,
svo og sjónvarps- og hljóðvarpsfréttamenn, í
þeim tilgangi að kynna fyrir þjóðinni nýtt
snilldarverk, fimmhundruð blaðsíðna bók,
sem heitir: Nýr Jónas, og kemur á jólamarkað-
inn í fyrramálið. Vér munum í fáum dráttum,
leitast við að skýra frá tilefni og tildrögum
þessa framúrskarandi snilldarverks, jafnframt
því að kynna höfund þess og verkið sjálft. Að
því loknu munum vér svara fyrirspurnum.
(Og reyniði nú að vera verulega sniðugir í
fyrirspurnunum, svo allir geti haft gaman af,
allt frá sprenglærðum háskólaprófessorum
niður í öskukarla og húsmæður). Um tilefni
þessa verks er það að segja, að eins og þjóð-
inni er kunnugt höfum vér og kollegar vorir,
allt frá því atómskáldin tóku að yfirstíga
rímarana í landi voru, gert oss ljóst, að þjóðin
læmr sér ekki nægja nútímaskáldin ein, hela-
ur hefir jafnaðarlega og ósvikna þörf fyrir —
fyrir — fyrir — a — alþýðlegri skáldskap,
upprunninn úr hinum tæru listaruppsprettum
sjálfrar þjóðarsálarinnar. Vér höfum því með
nokkurra ára millibili vakið upp skáld, sem
legið hafa í gröf sinni áratugum saman og
rotnað í vitund þjóðarinnar. Til þessara verka
höfum vér fengið bæði fræðimenn, skáld,
blaðamenn og ritdómara, að ógleymdum
auglýsingum vorum, sem oft og tíðum hafa
rekið smiðshöggið á verkið, svo ekki sé meira
sagt. Lengi vel þurfti ekki mikið meira en
nokkrar læsilegar tímaritsgreinar eða útvarps-
erindi með vel heppnuðum tilvitnunum í
verk hins grafna og gleymda skálds, til að
lyfta því upp úr kistunni og ýta því fram í
sviðsljósið, þar sem þúsundir manna og
kvenna — ekki sízt kvenna — fundu nú í
fyrsta skipti sinn eigin tón, sem þau höfðu
þráð innst inni í tómu hjartanu (tómu hjart-
anu, mikið helvíti er þetta vel að orði komizt
hjá mér) alla sína ævi. Vér gáfum þá út verk
hins löngu liðna skálds, vöktum það upp, ef
svo mætti segja, og gáfum það afmr hinni
bókmenntahungruðu þjóð, sem, eins og allir
vita, er einstök í þeim efnum, miðað við
mannfjölda. En eftir því sem tími til lestrar
minnkaði og atómskáldum fjölgaði en brag-
177