Réttur - 01.11.1968, Side 27

1
EINAR OLGEIRSSON:
HELFJÖTUR
Gengislækkunin 12. nóvember 1968 kom helfjötri
á íslenzkt efnahagslíf. Hún er um leið dauðadómur-
inn yfir „frelsiskerfi" viðreisnarinnar. Annaðhvort
sprengja íslenzku framleiðsluöflin þennan fjötur af
sér eða efnahagslifið sem íslenzkt athafnalif deyr,
— eftir að hjara fyrst sem lifandi lík, unz útlent
auðvald hirðir það, sem nýtilegt er.
BLEKKINGAVEFURINN
I áratug hafa formælendur viðreisnarinnar blekkt
þjóðina, talið henni trú um að atvinnuöryggi hennar
fælist í sjálfvirknl kapítalismans, — allt gengi vel ef
atvinnulífið væri afskiptalaust, — stjórnlaust, —
„frjálst".
Fólkið var flækt i þennan blekkingavef, kaus í
trúnni á hann í júní 1967.
Nú hefur vefurinn rofnað og afleiðingar „kerfis-
ins“ blasa við:
Atvinnuleysið eykst með ógnvekjandi hraða. Af-
koma og eignir launafólks er í voða.
Hvert atvinnufyrirtækið á fætur öðru dregst sam-
an eða stöðvast. Bölsýnin grípur um sig meðal at-
vinnurekenda, sem talið var trú um að gengislækk-
unin væri hið sáluhjálparlega úrræði samkvæmt
amerikum kokkabókum. Járniðnaðarmeistarar reyna
að selja framleiðslutæki sín úr landi vegna verk-
efnaleysis. Útvegsmenn segja að gengislækkunin
nú, sem kvað vera gerð til að bjarga þeim, gerði
útgerð algerlega vonlausa.*) Bygging ibúðarhúsa
stórminnkar. Iðnaður fyrir innlendan markað dregst
saman vegna minkandi kaupgetu. Svo rammt kveð-
ur að að m.a.s. verðbólgubraskararnir, sem alltaf
hafa þó grætt á gengisfalli, eru ekki lengur vissir
um að græða á þvi af þvi að verð á fasteignum
falli vegna kaupgetuleysis, — m.ö. orðum VERÐ-
BÓLGAN sem rikisstjórnin skapar með gengis-
lækkuninni, og VERÐHRUNIÐ, sem rikisstjórnin
veldur með óstjórninni á efnahagslifinu, eru komin
i kapphlaup hvert á móti öðru!
Reiknimeistararnir og rikisstjórn þeirra eru að
reikna atvinnulifið i hel.
FARA BLINDIR AÐ SJÁ?
Hér hefur hvað eftir annað verið varað við þeirri
*) Útvegsbændafélag Vestmannaeyja samþykkti 30. des.
1968 eftirfarandi setningu í ályktun sinni um útvegs-
mál: „Fundur haldinn í Útvegsbændafélagi Vestmanna-
eyja 30. des. 1968, telur að með síðustu gengisfellingu
hafi útgerðarkostnaður hækkað það mikið að grund-
völlur fyrir útgerð báta, sem enginn var fyrir, sé eftir
samþykkt frumvarps um ráðstafanir í sjávarútvegi þ.
21. des. 1968, algjörlega vonlaus.“
191