Morgunblaðið - 09.03.2006, Síða 42

42 FIMMTUDAGUR 9. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
ÞEGAR rætt er um þætti er
varða umferðarmál gleymist oft að
það sem er grunnurinn að umferð-
aröryggi er umferðareftirlit.
Til að slíkt eftirlit sé virkt þarf
fjármagn sem lagt er til mála-
flokksins að skila sér til hins al-
menna vegaeftirlits lögreglunnar.
Það er stórundarlegt, svo ekki sé
nú meira sagt, að á sama tíma og
bifreiðaeign landsmanna tvöfald-
ast skuli lögreglan vera orðin nán-
ast ósýnileg. Lögbrot í umferð
höfuðborgarinnar eru svo algeng,
að mér finnst ég vera að fremja
lögbrot í hvert skipti sem ég nota
stefnuljós! Þau nota helst einstaka
atvinnubílstjórar, að leigubílum
undanskildum, sem virðast upp til
hópa ekki vera búnir þessum bún-
aði, eins virðist sem dýrari teg-
undir bifreiða séu undanþegnar
þessum ljósum.
Hvernig í ósköpunum ætlast
menn til þess, að fólk fari eftir
umferðarreglum, fólk sem ekki
einu sinni kann að nota þennan
einfalda búnað? Það er talað um
umferðarmenningu, umferð-
armenning er ekki til á Íslandi,
orðið felur nefnilega í sér, að sýna
samborgurum sínum í umferðinni
virðingu og tillitssemi! Þarna vil
ég meina að undirrót vandans
liggi. Það er ekki hægt að kenna
fólki að fylgja umferðarreglum,
þegar slíkt ófremdarástand ríkir í
löggæslumálum, að lögreglan horf-
ir aðgerðarlaus á þessi „smábrot“,
unglingarnir, nýkomnir með öku-
skírteinið, sjá okkur, fullorðna
fólkið, sleppa því að fara eftir
reglunum, hver eru skilaboðin?
Við skulum átta okkur á því, að
með slíkri hegðan erum við sam-
sek og berum ábyrgð á hörmuleg-
um slysum í umferðinni á Íslandi!
Það er EKKI einkamál hvers og
eins að nota t.d. ekki stefnuljós.
Sá sem fremur slíkt brot er að
stofna lífi og limum annarra í um-
ferðinni í hættu.
Í Þýskalandi kom upp fyrir
nokkrum árum vandamál varðandi
slys ungmenna í umferðinni. Þjóð-
verjar, sem hafa eina bestu um-
ferðarmenningu sem vitað er um,
tóku strax á málinu af festu og
komust fyrir vandann á skömmum
tíma.
Þeir settu upp stífara punkta-
kerfi, þannig t.d. að við það að
nota ekki stefnuljós eða virða ekki
stöðvunarskyldu þegar ungi öku-
maðurinn var á eins árs skírtein-
inu missti hann punkt.
Ef punktarnir kláruðust á árinu
þurftu þeir aftur í próf!
Og ekki bara próf, þeir þurftu
að byrja að læra upp á nýtt: „Þú
setur vinstri fótinn á kúpling-
una …“
Ökukennurum var fyrirlagt, að
kenna þessum nemendum sér-
staklega vel, einnig voru nemend-
urnir rukkaðir um fullt kennslu-
og prófgjald aftur! Árangurinn lét
ekki á sér standa og slysum snar-
fækkaði.
Þarna er komið að meginmálinu,
það verður að taka á „smábrot-
unum“ til að fólk virði allar þær
reglur sem settar eru, því umferð-
arlagabrot er svo misjafnt hugtak
í huga ökumanna.
Tökum á þessum brotum, hækk-
um sektir fyrir ítrekuð brot; ef þú
notar ekki stefnuljós missir þú
punkt.
Það þýðir ekkert að hafa um-
ferðarfræðslu og áróður ef enginn
fylgir því eftir, það hefur sömu
áhrif til langframa og sú uppeldis-
aðferð að segja nei við barn, en
gefa því svo sælgæti til að þagga
niður í því þegar barnið hlýðir
ekki og fer að orga!
Hættum að nota fé skattborg-
aranna í gæluverkefni innan lög-
gæslunnar.
við þurfum virka löggæslu en
hvorki leyniþjónustu né hryðju-
verkaher.
ÆVAR SIGDÓRSSON,
Tröllateigi 53, 270 Mosfellsbær.
Umferðarfræðsla + umferðareftirlit
= umferðaröryggi
Frá Ævari Sigdórssyni:
Í MORGUNBLAÐINU 23. febrúar
sl. er smágrein um málefni Graf-
arholts eftir íbúa þar, sem sakar
Dag B. Eggertsson um ósannindi í
málefnum hverfisins, einkum er al-
menningssamgöngur varðar að mér
skilst. Íbúarnir sjá engan vagn seg-
ir þar. En hvernig er ferðum
strætó þar varið? Skoðum málið.
Síðastliðið sumar, þegar leiða-
kerfi strætó var breytt fór vagn nr.
25 að ganga á 20 mín. fresti virka
daga, en 30 mín. um helgar frá
Biskupsgötu, rétt við Reynisvatn
eftir endilöngu hverfinu, ekur síðan
um Krókháls, Stórhöfða og að bið-
skýli við Ártún undir Vesturlands-
vegi. Þaðan er hægt að ganga upp
nokkrar tröppur og taka vagna nr.
5, 6, 15, og 16, sem allir fara niður í
miðbæ, ýmist um Sæbraut eða
Miklubraut og ganga á 10 til 20
mín. fresti.
Vagn nr. 25 heldur svo áfram
upp í Árbæjarhverfi og hefur enda-
stöð við Elliðabraut skammt frá El-
liðavatni. Það er upplagt fyrir Graf-
arholtsbúa að taka hann til þess að
komast í Árbæjarlaugina, því hann
stoppar við Fylkisveginn.
Síðan gengur leið nr. 24 frá Ár-
túnum upp í Mjódd, í Smáralind og
suður í Garðabæ. Þá fer leið nr. 12
sem fer frá Ártúnum um efri
byggðir Breiðholts stóran hring og
síðan í Mjódd um Sæbraut niður á
Hlemm og um Lækjargötu og
reyndar alla leið í Skerjafjörð.
Því miður erum við höfuðborg-
arbúar ekki komnir lengra í þróun
almenningssamgangna en þetta,
svo það er ekki von að Grafar-
holtsbúar sjái sérmerktan strætó
beint oní bæ fyrir sig ennþá, en bið
eftir vagni í Ártúnum er afar lítil
eins og fram kemur í ofanrituðu.
Allir sem nýta sér almennings-
samgöngur verða að gera sér grein
fyrir því að vagnarnir ganga eftir
stofnbrautum til þess að geta hald-
ið áætlun og geta farþegar því
þurft að ganga smáspöl í biðskýlin.
Hins vegar ganga hverfavagnarnir
um íbúðagötur og verða því seinni í
förum, en þar er aftur á móti oftast
styttra í biðskýlin.
Óskandi væri að Grafarholtsbúar
og aðrir færu að nýta sér þá kosti
sem í boði eru, því þá fyrst verður
ástæða til að fjölga leiðum og auka
ferðatíðni.
Ps. Eftir að ég lauk við að setja
þessar hugleiðingar á blað bárust
mér upplýsingar um fyrirhugaðar
breytingar á leiðakerfi strætis-
vagnanna sem koma til fram-
kvæmda á næstu dögum. Þessar
breytingar fela m.a. í sér að ný leið
úr Grafarholti í miðbæ verður til
og mun það vera þetta sem Dagur
var að segja Grafarholtsbúum, svo
vonandi geta allir tekið gleði sína á
ný.
Með bestu óskum til allra vegfar-
enda.
SIGMAR HRÓBJARTSSON,
ellilífeyrisþegi í Reykjavík.
Leiðbeint í Strætó
Frá Sigmari Hróbjartssyni:
Morgunblaðið/Árni Torfason
Bréfritari telur ekki ástæðu til að fjölga strætisvagnaleiðum fyrr en borg-
arbúar eru búnir að tileinka sér ferðamátann og kynna sér almennilega
leiðakerfi Strætó.
EITTHVAÐ það eymdarlegasta
sem maður sér eru viðbrögð sögu-
kennara þegar þeir eru spurðir
hvers vegna sögukennsla í skólum
sé nauðsynleg. Þeim verður orð-
fall, og þeir kyngja, nefna síðan
„nátturulega menningararfurinn“
og stama síðan gáfulega nokkra
stund.
Saga er hluti af upppeldi þjóðar,
rétt eins og saga og skýringar eru
svo stór hluti í uppeldi barnanna
okkar. Sá sem ekki þekkir söguna
er dæmdur til að endurtaka hana,
svona rétt eins og þegar við segj-
um börnunum frá drengnum sem
hrópaði „úlfur úlfur“. Þá eru nem-
endum sýnd með dæmum öfug
áhrif verðlagsnefnda og verðstöðv-
ana á vöruverð á Íslandi í 1100 ár,
eða við ættum að gera það.
Ég veit ekki hvort árin eru 101,
eða 95, sem opinberir starfsmenn
hafa sett saman hina opinberu
sögu þessa lands. Þeir nefnast
sagnfræðingar, og þeir verja
þessa opinberu sögu með kjafti og
klóm, enginn má segja hana nema
þeir. Enginn má túlka hana nema
þeir, og enginn veit neitt um hana
nema þeir.
Forseti Íslands sýndi þá dirfð,
að varpa fram söguskýringu, og
ósóminn er kórónaður með því „að
hafa vakið nokkrar umræður“.
Sigrún Pálsdóttir sagnfræðingur
birtir heilsíðugrein í Lesbók
Morgunblaðsins 4. mars um „101
árs gamalt íslenskt mont“.
Hún segir, að þegar við reynum
að styrkja ímynd okkar og sjálfs-
álit, þá sé það mont. Þegar við tín-
um það til sem okkur finnst gott í
fari forfeðra okkar, þá sé það
grobb. Þegar við lítum til þess
sem erlendir samtímamenn sögðu
um forfeður okkar, þá skal allt
það sem uppörvandi var og hvetj-
andi vera lygi.
Hún nefnir sumarið 1810, sem
upphaf þessara lygisagna. Árið
1810 var að ljúka stórátaki hér á
landi. 30 árum áður var almenn-
ingur að mestu ólæs og óskrifandi.
Það þurfti miklu til að kosta, að
efla mannsandann og sjálfsálitið,
því án þess verður ekkert til. Það
var því lán þessarar þjóðar að þá
voru ekki til sagnfræðingar til að
vera þáttur í þeirri vakningu
Það ber að þakka Ólafi Ragnari
Grímssyni fyrir að vekja umræðu
um söguskýringar.
KRISTJÁN HALL,
fésýslumaður með áhuga
á sögu og mannrækt,
Langholtsvegi 160,
104 Reykjavík.
Bréf til Morgunblaðsins
um 101 árs gamalt mont
Frá Kristjáni Hall:
SASS hélt aðalfund á Kirkjubæj-
arklaustri dagana 25. og 26. nóv-
ember sl. Voru samgöngumál m.a.
á dagskrá. SASS eru sunnlensku
sveitarfélögin, Vestmannaeyjar
meðtaldar. Þessi sveitarfélög hafa
miklar áhyggjur af því hversu lítið
vegafé (samgöngufé) hefur komið í
hlut Sunnlendinga. Þau hafa fengið
miklu minna af kökunni en aðrir
landshlutar, þrátt fyrir að bílaum-
ferð hafi aukist mest í þessum
landshluta. Fólkið í þessum sveit-
arfélögum, og þar að auki allmargir
Austfirðingar, keyrir reyndar líka
Suðurlandsveg, Hellisheiði eða
Þrengsli austur á bóginn, eins og
mikill hluti fólks af höfuðborg-
arsvæðinu. Þar að auki fara all-
flestir túristar að Gullfossi, Geysi
og til Vestmannaeyja svo eitthvað
sé nefnt og víða um sunnlenska
vegi.
Eins og alþjóð veit hefur upp-
bygging á Suðurlandi verið gífurleg
eins og á höfuðborgarsvæðinu og
austur á fjörðum. Sumarbústaða-
byggð Reykvíkinga er að mestu
leyti í sveitunum á Suðurlandi og
bílaumferðin hefur vaxið á hverju
ári svo um munar.
Margir Sunnlendingar leggja
áherslu á uppbyggingu á veginum
frá Reykjavík að Selfossi og eru
talsmenn sem kalla sig Hellisheið-
arvini sem tala hæst og er það gott
mál. Það er æskilegt að hafa
tveggja akreina leið til beggja átta
þessa leið, en aukningin er líka um
Þrengslaveg. Þó svo að vegurinn
um Hellisheiði verði lagður svona
verður engin breyting í veðráttu á
veturna. Óveðrið og ófærðin verða
alltaf til staðar, veturnir eru mjög
mismunandi harðir, stundum þarf
að loka Hellisheiðinni og þá þarf að
fara aðrar leiðir, hverjar eru þær?
Þá þarf að fara Þrengslaveg.
Það vita allir sem keyra
Þrengslaveg að hann er ekki gerð-
ur fyrir eins mikla umferð og fer
um hann á degi hverjum. Þeir sem
fara Þrengslaveginn eru m.a. fólk
(ferðamenn) sem fer í Selvoginn,
Þorlákshöfn, Vestmannaeyjar, Eyr-
arbakka, Stokkseyri og sveitirnar
þar í kring. Sumir sem eru á aust-
urleið og á Selfoss fara frekar yfir
Óseyrarbrúna, því þeir vilja losna
við umferðarhnútinn sem myndast
oft við Ölfusárbrú við hringtorgið á
Selfossi þegar mesta umferðin er
þar. Þá hafa vöruflutningabílstjórar
sagt mér að þeir myndu gjarnan
fara Þrengslaveg ef hann væri
breiðari (greiðfærari) en hann er í
dag. Þá myndu þeir losna við þá
miklu umferð sem er um Hellis-
heiði, sérstaklega yfir sumartím-
ann.
Auðvitað myndi það létta á um-
ferð um Hellisheiði ef Þrengslaveg-
ur yrði lagaður og það myndi Suð-
urstrandarvegur væntanlega líka
gera.
Lagning Suðurstrandarvegar
hefur verið á áætlun um nokkurt
skeið, en vegurinn er ein mikilvæg-
asta samgöngubótin fyrir sveit-
arfélögin á Suðurlandi og Suð-
urnesjum. Suðurstrandarvegurinn
mun skapa sveitarfélögunum betri
sóknarfæri í uppbyggingu atvinnu-
og ferðamála. Ég tala nú ekki um
hversu mikilvægur hann verður ör-
yggisins vegna.
Mikilvægt er að framkvæmdir
við Suðurstrandarveg hefjist sem
fyrst og þeim verði lokið í einum
áfanga áður en farið er í miklar
vegaframkvæmdir annars staðar.
Það er krafa okkar.
Að lokum. Nafnbreyting á
Þrengslavegi (Þrengslum); Ölf-
usvegur eða Ölfusbraut hefur verið
nefnt, það er miklu fallegra nafn.
Hvað finnst ykkur?
ÞÓRHILDUR ÓLAFSDÓTTIR,
Hrauni, Ölfusi.
Samgöngumál á Suðurlandi
Frá Þórhildi Ólafsdóttur:
NÚ UM stundir er farið mikinn í
umfjöllun fjölmiðla um ágæti ákveð-
inna stjórnmálamanna. Fram-
kvæmdagleði þeirra og framtaks-
semi. Kópavogsbúar fara ekki
varhluta fréttaflutnings af sínum
frábæru stjórnendum, ekki síst hin-
um mikilhæfa bæjarstjóra Gunnari
Birgissyni. Varla er opnað svo blað
eða sjónvarp, að ekki sé verið að
sýna myndir af skóflustungum,
borðaklippingum og hverskonar
byrjunarafrekum af þessu eða hinu
tagi.
Það væri fróðlegt að sjá bæjar-
stjórann sýna sig, þó ekki væri
nema að taka skóflustungu að þjón-
ustuhúsnæði fyrir öryrkja, hvað þá
ef hann gæti bent á fullbúið hús og
klippt þar á borða.
Ég hef búið í Kópavogi í fimmtíu
og fjögur ár, er ein af frumbyggjum
staðarins. Ég er aðstandandi ör-
yrkja, sem er í brýnni þörf fyrir
þjónustuhúsnæði.
Árið 2001 voru gefin vilyrði hjá
Félagsmálastofnun Kópavogs um
að bætt yrði úr þeirri brýnu þörf,
sem myndi taka um tvö ár að leysa.
Síðan þá eru liðin nær sex ár og er
minn aðstandandandi bundinn
sjúkrastofnun vegna skorts á við-
eigandi heimilisaðstöðu. Það er
undrunarefni að ráðamenn sveitar-
félaga skuli komast upp með það
árum saman, að líta fram hjá þeirri
lögboðnu skyldu sinni að sinna
frumþörfum þeirra, sem vegna
sjúkleika standa höllum fæti í lífinu,
það er að segja að skapa þeim
heimilisaðstöðu. Vonandi líta þeir
ekki á það fólk, sem þarf á þeirri
aðstoð að halda, sem óhreinu börnin
hennar Evu.
GUÐLAUG J.A.
EINARSDÓTTIR,
Kópavogi 2.
Skortur á
þjónustu-
húsnæði í
Kópavogi
Frá Guðlaugu J.A. Einarsdóttur: