Lesbók Morgunblaðsins - 22.09.2007, Síða 1

Laugardagur 22. 9. 2007
81. árg. lesbók
MEISTARATÖK EGGERTS
HEFUR SKAPAÐ SÉR ALGJÖRA SÉRSTÖÐU OG SKIPAÐ
SÉR Í HÓP MEÐ FREMSTU MÁLURUM SAMTÍMANS >> 8
Og fjandakornið, nú hlýtur Starbucks að fara að hringja » 7
Mér líkar ekkert sérlegavel við nútímann.Nema auðvitað Nú-tíma Chaplins! Mér
fellur ekki við arkitektúrinn, mér
líka ekki bílarnir … mér líkar ekki
vel við neitt í nútímanum, ekki fag-
urfræðilega. Og mér líkar frekar
illa við nútímann pólitískt eða á
nokkurn hátt. Allt var skárra og
hafði meiri stíl áður fyrr, en auðvit-
að voru þá líka slæmir hlutir …“
Aki Kaurismäki hefur líklega
fæðst á röngum tíma. Myndir hans
bera því vitni að hann hefur senni-
lega verið fimmtíu árum of seinn í
heiminn. Það er ekki í þeim allt
það drasl sem fylgir nútímanum. Á
þetta bendir Lárus Ýmir Ósk-
arsson í viðtali við Kaurismäki í
Lesbók í dag.
Viðtalið er tekið í tilefni þess að
Kaurismäki verður gestur Alþjóð-
legrar kvikmyndahátíðar í Reykja-
vík sem hefst á fimmtudaginn.
Kaurismäki er fimmtugur Finni.
Hann hóf leikstjórnarferilinn
snemma á níunda áratugnum en
vakti fyrst raunverulega athygli
fyrir vegamyndina Leningrad
Cowboys fara til Ameríku 1989.
Hana hefur Kaurismäki kallað
verstu kvikmynd allra tíma að frá-
töldum myndum með Sylvester
Stallone. Norrænir kvikmynda-
áhugamenn hafa allar götur síðan
fylgst með Kaurismäki en með
margverðlaunuðum Finnlandsþrí-
leik sínum, sem tók tíu ár í vinnslu,
hefur honum tekist að ná til mun
breiðari áhorfendahóps. » 3
Fæðst á
röngum
tíma?
Fortíð Í myndum Aki er ekki allt
það drasl sem fylgir nútímanum.
Aki Kaurismäki á Kvik-
myndahátíð í Reykjavík
© Stephane Reix/For Picture/Corbis
Eftir Þröst Helgason
vitinn.blog.is
Egill Helgason og Þorsteinn J eru augljóslegamikill fengur fyrir Ríkissjónvarpið. Báðir erumeðal bestu sjónvarpsmanna landsins og báð-ir eru afbragðsgóðir samtalsmenn en sá hæfi-
leiki er satt að segja vandfundinn í íslensku sjónvarpi nú
um stundir. Þættirnir þeirra, sem heita Kiljan og því þor-
steins-joðlega nafni 07/08 bíó leikhús, lofa enda góðu.
Sjálfsagt hafa margir bókmenntamenn beðið með önd-
ina í hálsinum eftir þætti Egils. Hérlendis er svo að segja
engin hefð fyrir umfjöllun um bókmenntir í sjónvarpi og
alls engin hefð fyrir hreinræktuðum bókmenntaþáttum
eins og Kiljunni. Það var því stór spurning hvernig Egill
myndi haga málum. Leiðin sem hann fer er skynsamleg.
Egill ætlar að gera það sem hann gerir best og tala við
fólk sem hefur eitthvað að segja um bókmenntir.
Það er svo annað mál hvort honum tekst að velja góða
viðmælendur. Það er til dæmis spurning hvort svokallaðir
álitsgjafar þáttarins, Kolbrún Bergþórsdóttir og Páll
Baldvin Baldvinsson, séu góðir viðmælendur. Að mínu
mati eru þau of lík, bæði blaðamenn og bæði poppúlískir
bókmenntagagnrýnendur. Í þeim tveimur þáttum Kilj-
unnar sem þegar hafa verið sýndir hafa þau lagt sig sér-
staklega fram um að vera ósammála en gengið fremur
illa. Sjónarhorn þeirra eru einfaldlega allt of lík. Betra
hefði verið að fá með Kolbrúnu einhvern úr allt annarri
átt, til dæmis fræðimann eða rithöfund.
07/08 bíó leikhús er öðruvísi þáttur enda býður umfjöll-
unarefnið upp á fjölbreyttari efnistök. Fyrsti þátturinn,
sem var sýndur á fimmtudaginn, var vel heppnaður. Það
var aldrei dauf stund og efnið rammað skemmtilega inn
með orðum Guðrúnar Helgadóttur.
Helsta hættan í báðum þessum þáttum er að umsjón-
armennirnir reyni að finna uppátektasamari og æ
skemmtilegri og fyndnari leiðir til þess að nálgast við-
fangsefnin. Slíkar æfingar geta verið á kostnað bók-
menntanna, kvikmyndanna og leikhússins sem fjallað er
um eins og dæmin sanna. Nægir að vísa í þáttinn Mósaík
sem var of unninn, of flottur, of miklar umbúðir til þess að
verða nokkru sinni áhugaverð menningarumfjöllun. Von-
andi halda Egill og Þorsteinn sig við efnið.
Of lík Páll Baldvin og Kolbrún eru of lík, bæði blaða-
menn og poppúlískir gagnrýnendur.
Að halda
sig við efnið
MENNINGARVITINN