Morgunblaðið - 10.03.2007, Blaðsíða 7

ÍR-ingar söknuðu hans og á meðan
hann var í Danmörku urðu KR-ingar
meistarar fjögur ár í röð. Þegar Þor-
steinn byrjaði að leika af fullum
krafti á nýjan leik með ÍR 1968 hófst
annað gulltímabil ÍR-liðsins, sem
varð fimm sinnum Íslandsmeistari í
röð, 1969–1973.
Þá komu nýir ungir leikmenn úr
útungunarbúðum Einars, eins og
Kristinn Jörundsson og Jón Indr-
iðason og síðar Kolbeinn Kristinsson
og Jón Jörundsson, en fyrir voru
leikmenn eins og Þorsteinn, Agnar,
Hólmsteinn, Birgir og Sigurður
Gíslason.
Sterk vörn og leiftursóknir
Þegar Kristinn Jörundsson, sem
byrjaði ungur að leika lykilhlutverk
með ÍR-liðinu, var spurður út í
seinna gulltímabilið – sagði hann að
styrkur liðsins hefði verið sá sami og
á fyrra gulltímabilinu, 1960–1964.
Liðið var þekkt fyrir sterka vörn,
hraðaupphlaup og leiftursóknir, eins
og þeir Helgi og Einar þjálfuðu og
byggðu lið sín upp á.
„Við lékum mjög sterkan varnar-
leik, vorum með leikmenn með mik-
inn stökkkraft og náðum mikið af
fráköstum. Því fylgdi að við náðum
að koma knettinum fljótt í umferð og
bruna hratt fram völlinn. Við skor-
uðum mikið eftir hraðar sóknir. Þá
vorum við með afburða skyttur og
góða leikmenn undir körfu andstæð-
inganna. Geysileg barátta undir
stjórn Þorsteins og Agnars var að-
alsmerki ÍR.“
Kristinn var orðinn fyrirliði ÍR
1975 þegar ÍR-liðið varð aftur meist-
ari undir stjórn Einars og eins og
áður léku þeir Birgir og Agnar stórt
hlutverk í liðinu. Kristinn var valinn
maður Íslandsmótsins.
Lokaþátturinn
hjá gullaldarliðinu
Kristinn var einnig fyrirliði ÍR-
liðsins 1977 þegar ÍR varð síðast Ís-
landsmeistari. Agnar fagnaði þá sín-
um tíundu gullverðlaunum frá 1962
og með liðinu lék einnig Þorsteinn
Hallgrímsson, sem var þá orðinn
þjálfari. Aðrir lykilmenn í vaskri
sveit meistaraliðs ÍR þetta ár voru
Kolbeinn Kristinsson og Jón Jör-
undsson.
Kristinn, sem fagnaði sjö Íslands-
meistaratitlum á níu árum, sagði of
marga lykilmenn hafa hætt að leika
með liðinu á stuttum tíma – Birgir
fór til Patreksfjarðar sem læknir
1976, og síðan lögðu þeir Agnar,
Þorsteinn, Sigurður E. Gíslason og
Jón Jónasson skóna á hilluna. Kol-
beinn fór til liðs við ÍS og þjálfaði
síðan Fram. „Breytingarnar voru of
miklar á ÍR-liðinu á stuttum tíma,
þannig að liðið missti jafnvægið.
Margir sögðu að endurnýjunin á lið-
inu hafi ekki verið nægilega jöfn. Ég
er ekki sammála því. Það var hrein-
lega ekki hægt að setja bestu leik-
mennina út – aðeins til að yngja upp.
Það hljóta allir þjálfarar að tefla
fram sínum bestu leikmönnum
hverju sinni,“ sagði Kristinn Jör-
undsson.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 10. MARS 2007 7
Óskum ÍR til hamingju
með 100 ára afmælið!

ÍR-ingur varð fyrstur Íslendinga
til þess að setja heimsmet í ein-
staklingsíþróttagrein er Vilhjálm-
ur Einarsson stökk 1,75 metra í
hástökki án atrennu á innanfélags-
móti í ÍR-húsinu 1. nóvember 1961.
Bætti hann met Norðmanns um
einn sentimetra.

ÍR efndi á 55 ára afmælisári
sínu, 1962, til fyrsta frjálsíþrótta-
mótsins innanhúss hér á landi með
erlendri þátttöku. Það fór fram í
Hálogalandi og var húsfyllir báða
dagana. Norðmaðurinn Johan
Chr. Evandt háði harða keppni við
Vilhjálm Einarsson og Jón Þ.
Ólafsson og stóðust heimsmetin
ekki átökin. Setti Evandt heims-
met í langstökki án atrennu, 3,65
metra.

ÍR-ingurinn Hörður B. Finns-
son varð fyrstur íslenskra sund-
manna til að setja Norðurlanda-
met í sundi. Það gerði hann í 100
metra bringusundi í keppni við
norska, sænska og finnska sund-
menn á afmælismóti ÍR á 55. af-
mælisdegi félagsins, 11. mars
1962.

R-ingurinn Jón Þ. Ólafsson
setti Norðurlandamet í hástökki
innanhúss í árslok 1962, stökk 2,11
metra. Var það besti árangur í
Evrópu það ár og annar besti há-
stökksárangur innanhúss í heim-
inum. Jón setti og heimsmet ung-
linga í hástökki án atrennu í
ÍR-húsinu 1962, stökk 1,70 metra.
Þetta ár setti hann eða jafnaði 16
Íslandsmet innanhúss og utan.

ÍR er fyrsta íslenska liðið sem
tekur þátt í Evrópukeppni í körfu-
knattleik og jafnframt fyrsta liðið
sem kemst í aðra umferð í þeirri
keppni. Lögðu ÍR-ingar bresku
meistarana Collegians Basketball
Club frá Belfast heima og heiman
haustið 1964 en töpuðu báðum
leikjum í annarri umferð í janúar
1965 fyrir frönsku meisturunum,
ASVEL frá Lyon.

ÍR vann bikarkeppni Frjáls-
íþróttasambandsins árið 1972 og
síðan 16 ár í röð og 17 sinnum alls.

ÍR eignaðist Evrópumeistara
innanhúss er Vala Flosadóttir
sigraði í stangarstökki 1996. Hún
setti Norðurlandamet í leiðinni,
stökk 4,16 metra. Hún setti aftur
Norðurlandamet og heimsmet
unglinga með 4,17 metra stökki 28.
sept. í Bordeaux í Frakklandi.

ÍR-ingur vann fyrstu og einu
ólympíuverðlaun íslenskrar
íþróttakonu. Þar er að sjálfsögðu
átt við Völu Flosadóttur sem vann
bronsverðlaun í stangarstökki á
Ólympíuleikunum í Sydney árið
2000. Stökk hún 4,50 metra sem
var Norðurlandamet.

ÍR er fyrsta og eina íþrótta-
félagið í landinu sem eignast hefur
heimsmeistara í dansi. Urðu Kar-
en Björk Björgvinsdóttir og
Adam Reeve heimsmeistarar í 10
dönsum árið 2003.
„DODDI er tvímælalaust besti og fjölhæfasti
körfuknattleiksmaður sem Íslands hefur átt.
Það eru ekki nema afburðaleikmenn sem hafa
leikið allar stöður á vellinum með landsliðinu,
eins og Þorsteinn gerði,“ sagði Kristinn Jör-
undsson, þegar hann var beðinn að lýsa hæfi-
leikum Þorsteins Hallgrímssonar, Dodda, í
stuttu máli.
„Doddi hafði yfir að ráða geysilegum stökk-
krafti – var útsjónarsamur leikstjórnandi,
sem las leikinn vel og var skytta góð. Þá var
hann mikill baráttumaður og gríðarlega
sterkur í vörn. Já, Doddi var leiðtogi jafnt
innan sem utan vallar – var sannkölluð fyr-
irmynd. Þó svo að hann væri skytta góð naut
hann þess mest að virkja meðspilara sína með
frábærum sendingum – sendingar hans voru
margar hverjar ótrúlegar. Það var eins og
hann væri með augu í hnakkanum. Það er
ekki hægt að hugsa sér betri samherja á
velli,“ sagði Kristinn, sem sagðist hafa lært
geysilega mikið á því að æfa og leika með
Þorsteini. „Fyrst var hann átrúnaðargoð –
síðan frábær samherji og þjálfari.“
Þorsteinn sá besti og fjölhæfasti
„AGNAR var frábær leikmaður –
mikill baráttumaður, sem var ekki
þekktur fyrir að gefast upp. Hann
var skytta góð og frábær varnarmað-
ur, sem hafði yfir að ráða geysilegum
stökkkrafti – hirti mikið af fráköst-
um, sem varð til þess að ÍR-ingar
voru geysilega sterkir í hraðaupp-
hlaupum,“ sagði Kristinn Jörunds-
son er hann lýsti hæfileikum Agnars
Friðrikssonar, sem var þekktur fyrir
að skora mikið með glæsilegum
stökkskotum utan af hægri kantin-
um. „Það stóðu fáir honum snúning-
inn þegar hann náði sér á strik og
það má segja að Agnar hafi farið erf-
iðu leiðina er hann skaut að körfunni.
Hann kastaði knettinum ekki upp og
að körfunni, heldur þvert að henni –
þannig að það mátti engu muna. Þeg-
ar Agnar fann fjölina sína var stór-
kostlegt að sjá hann raða skotunum
ofan í. Þá var ekki byrjað að skrá
þriggja stiga körfur. Ef það hefði
verið gert í þá daga – hafa fleiri stig-
in verið skráð á Agnar í þeim leikjum
sem hann skoraði á milli þrjátíu til
fjörutíu stig,“ sagði Kristinn.
„Agnar með geysi-
legan stökkkraft“
Eftir Ívar Benediktsson
iben@mbl.is
„Í raun og veru áttaði ég mig ekki
alveg á því hvað mér hafði tekist
fyrr en ég stóð á verðlaunapall-
inum,“ sagði Vala í samtali við
Morgunblaðið að verðlaunaafhend-
ingu lokinni.
„Þegar keppninni lauk og ég var
stödd úti á vellinum gerði ég mér
ekki alveg grein fyrir því hvað
hafði gerst. Ég þurfti að líta hvað
eftir annað á töfluna með úrslit-
unum til þess að trúa því sem hafði
gerst. Einnig spurði ég Danann,
Marie Bagger Ramsussen, hvort
það væri rétt eða hvort ég væri að
sjá ofsjónir. Þetta var hreinlega
yndislegt og kvöldið í heild var
stórkostlegt. Ég naut þess svo
innilega að vera úti á vellinum, inn-
an um þennan gríðarlega fjölda
áhorfenda, sjá ólympíueldinn loga
fyrir ofan okkur, og vera í þeim til-
gangi að keppa og skemmta mér
um leið. Ég á aldrei eftir að
gleyma þessari stund á vellinum,
þetta er það stórkostlegasta sem
ég hef upplifað til þessa á ævinni,“
sagði Vala ennfremur, en hún var
kjörin íþróttamaður ársins 2000 af
Samtökum íþróttafréttamanna.
Eftir að hafa orðið fyrsti Evr-
ópumeistari sögunnar í stangar-
stökki kvenna á EM innanhúss í
Stokkhólmi 1996 hélt Vala sínu
striki þótt ekki hafi lífið alltaf verið
dans á rósum frekar en hjá öðrum
afburða íþróttamönnum. En með
elju, þolinmæði og einstöku keppn-
isskapi sýndi Vala að hún var best
þegar mest á reyndi. Brons á EM
innanhúss 1998 og tvö heimsmet á
sama ári, silfur á HM innanhúss í
Japan 1999, gull á EM unglinga
sama ár og silfur tveimur árum áð-
ur svo fátt eitt sé upptalið af afrek-
um þessarar einstöku íþróttakonu
og persónu sem ákvað að hætta
keppni vorið 2005.
Vala Flosadóttir og
bronsið í Sydney
MÁNUDAGURINN 25. september
árið 2000 líður íslenskum áhuga-
mönnum um íþróttir örugglega
seint úr minni, allra síst þeim fáu
Íslendingum sem voru á meðal
rúmlega 112.000 áhorfenda á Ól-
ympíuleikvanginum í Sydney í
Ástralíu þegar ÍR-ingurinn Vala
Flosadóttir vann önnur verðlaun ís-
lensks frjálsíþróttamanns á Ólymp-
íuleikum. Örugg og yfirveguð í fasi
náði hún sínum besta árangri þegar
mest á reyndi, stökk 4,50 metra og
bætti eigið Íslands- og Norð-
urlandamet. Um tíma hafði Vala
forystu í keppninni en varð að gefa
eftir á endaspretti strangrar og
langrar keppni, þeirrar fyrstu sem
fram fór í stangarstökki kvenna á
Ólympíuleikum.
Morgunblaðið/Sverrir
Brons Vala Flosadóttir eftir að hafa unnið bronsverðlaun á ÓL í Sydney.
Morgunblaðið/Sverrir
Birgir Jakobsson