Mynd - 28.09.1962, Síða 3

YAViViV,,iiV,V1V.V%VASV.V.V.V/.V.V.V.VAV.VA\^VV/AV.V.V.,.V.V.,.V.,.V.V.V«V.V.V.,.,.V.,.V.,«V.V.V.V.,.V.V.V.,.V.V.V
LENDIR I NÝJU ÆVÍNTÝRI
rann á mettíma ut til her-
búðanna, þar sem hús Ev-
tons var. Cam hemlaði utan við húsið —
ÁÐUSt KOIUIÐ
£?*☆☆☆☆☆*☆☆ awwat w? IWI ■ BU' &☆☆☆☆☆☆☆☆☆
■ÍX' ,
•{X Vimir/ Cams, majór Bol) Ewton, næstueðsti yfirmaður í
^ lioræfingastiið í Kast Lothian, cr grunaður um að vera
. ■ valiiyr að Jiví, að eitthvað hefur lekið út varðandi leyni-
1; vouíi, nýtt byssu-mið. Cam kemur því svo fyrir, eftir
lieiðni herstjórnarinnar, að liann rekst á Ewton vin sinn,
' . ai tiiviijnn**, og norskættaða konu hans Gertiu, á hunda-
£/ sýningu í Bunbar. — Ewton-tjónin bjóða honum til kvölil-
■V- verðar, og afturkalla kokteilboð með Vallon kafteini og
^ doktor Loth, sem er fornleifafricðingur. Cam sér Gérdu
ýt á eintali með doktor Lotli — og síðar, er luin ekur ein
^ lieim, vcrða þeir að bíða liennar lengi, Bob og Cam. —
Síminn hringir, og Ewton segist verða að niæta í herbiið-
unum. Cam snýr heim í hótel sitt, en stuttu síðar hringir
Ewton til hans, mjög æstur, og segir honum að eitthvað
"g hafi komið fyrir Oerdu.
-ft
-v!
-ít
-IX
ýx
-v£
-Ú‘
-S
-ix
-IX
-IX
-IX
•Ct
-IX
-IX
-IX
^^^^☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆•ii
Major Evton kom út úr
húsinu um leið og Cam sté
út úr bílnum, Hann var á-
hyggjufuilur á svip, náföl-
ur og kvíðinn.
„Hvað kom , fyrir, Bob?“
„Ég veit. .. veit það ekki,
Cam", sagði Böb Ewton.
„Þeir .. - þeir aðvöruðu
míg að vísu, en ég trúði
þeim ekki“.
„Við skulum ganga inn",
sagði Cam og leiddi vin sinn
méð sér inn í húslð.
Litla, snotra og þægilega
setustofan, sem hartn hafði
setið í tveim klukkustund-
um áður, leit. nú út sem víg-
vöilur.
Stólar lágu á hliðinni og
ýmsir skartgripir lágtt i
molum út tim alit, en blóð-
tlrefjaslóð sást eftir etuli-
liingu gólfteppinn.
Dalmatian-hundur Evvton
hjónanna hnipraði sig sam-
an úti i horni og ýlfraði ve-
sældarlega.
Fantabrögö
*; „Hefurðu hringt til lög-
í roglunnar?“ spurði Cam.
J ’ Ewton hristi' höfuöið. „Ég
£ jget ekki gert það. Ekki
C strax, Cam. Ég verð að
í taka tillit til Gerdu . .
■J Cam andvarpaði. „Við
skulum tala hreinskilnis-
.* lega. Hverjir eru — þeir
í Ma.jórinn beit á vörina.
I»að er níi meinið... Ég
J. veit það ekki?“
/ Cam horfðist í augu við
í liann. „Ég ætla að sýna þér
„■ fullt traust, Bob. Tek á mig
í áhættuna".
f „Eina ástæðan til þess að
■í ég var staddur á þessari
í hundasýningu í dag var sú
£ að ég þurfti að ná sambandi
*. við þig“, ságði hann.
/ „Herstjðrnin sendi mig,
% Bob. Vegna þess að við vor-
;. um vinir, og þeir .hafa
í þungar áhyggjur af þvi, uð
í éinhver hernaðarleyndar-
/ má.l hafi lekið út, í sam-
í bandi við ákveðið le>aii-
5 vopn“. - ■■• ■■ ,
„Þú átt viö það, að þeir
gruni mig um græsku?"
f sagði hann. „Hvernig stend-
> ur á því?“
i* „Fyrst og fremst vegna
£ tvö þúsund sterlingspunda
i» í bankabðk þinni", sagði
Cam. „En sleppum því í
bili. Við skulum hugsa um
Gerdu“.
„Þettá byrjaði fyrir mán-
. uði síðan", sagði Ewton.
í „Þá hringdi einhver karl-
máður til mín, og' setti mér
, stefnumót".
jt „Hann sagði mér, að er-
f indi lians væri varöandi
J. Gertlti, og þess vegna fór
ég til irióts við hann. Sann-
;. ieiktirinn er sá, að Gertla
I" er ekki norskættuð. Hún
Ívar ein úr hópi flótta-
mannabarna, sem Norð-
£ menn tókn að sér í lok
;. stríðsins".
/ „Ætterni hennar er slíkt,
jl að þröngsýnar sálir mundu
“■ teija vaíasamt að ievfa her-
«; rnanni 'í öryggisþjónustunni
;. að gif.tas.t henni, allra sizt
háttsettum trúnaðarmanni".
5« „Og herstjórnin veit ekki
«; annað en hún sé norsk, eða
;. hvað?“
;« Ewton hristi höfuðið.
C „Þegar við giftum okkur,
;* var ég ekki i öryggisþjón-
.; ustunni og hún hafði norskt
V vegabréf. Mér fannst ekki
£ hera nauðsyn til að ég
í ræddi við þennan nafnlausa
V mann. En ég fór þó til fund-
?■ ar við hann í krá einni í
V Edinborg. Hann kom beint
í
Xwav.wavw.vav.v.v.-.
að efninu. Þeir vildu að ég
færi að smygla til þeirra
upplýsingum.
Þegar ég sagði honum
hvað mér fyndist um hann,
sagði hann að mér hefði
þegar verið greitt fyrir ó-
malcið — og spurði mig
jafnframt, hvort ég kærði
mig um, að herstjórnin
fengi vitneskju um uppruna
Gerdu. Hann sagði að tvö
þúsund sterlingspund hefðu
þegar verið greidd inn í
bankareikning minn.
Þeir höfðu gert það þenn-
an sama dag“.
Cam biístraði lágt. „Það
er ógaman að lenda í slikri
klípu“, sagði hann.
Fáránleg hugmynd
Hálfum mánuði eftir
stefnumótið í Edinborg,
hafði Ewton heyrt frá þeim
á ný. Hann reyndi að draga
á langinn, með þvi að iáta
sem hann myndi samþykkja
njósnirnar.
„Maðurinn, sem rætt
hafði við mig, var auðsjá-
anlega aðeins sendiboði. Ég
fékk þá fáránlegu hugmynd
að ef mér aðeins tækist að
grafa upp, hver hinn sterki
maður að baki hans væri,
og fengið öryggislögregl-
ttnni málið í liendur, þá
mundunt við Gerda geta
hreinsað okkur af allri tor-
tryggni", sagði majórinn
„Símahringingin í kvöi.l
var til að boða nýtt stcfnu-
mót. Sama röddin í síman-
nm, sagðist krefja mig upp-
lýsinga um Jeynivopnið. Að
öðrum kosti skyldi Gerda
fá að þjást“.
Cam kinkaði kolli, hugs-
andi. „Hvað um þær upp-
ræði ég' ekki um störf mín
heima. Hvað get ég gert,
Cam?“
„Fyrst og fremst hugsa“,
sagði Cam. „Ef þú hefðir
ekki hitt mig, hefðuð þið
hjónin eytt kvöldinu i Dun-
bar, ekki satt?
Þessir nýju vinir þínir
eru nógu slyngir til að hafa
fylgzt með því“, hélt Cam
áfram, eins og hann væri
að tala við sjálfan sig. „Þó
sagðir þú aðeins tveim
mönnum frá breyttri áætl-
un ykkar — Vallon kafteini
og þessum fornleifafræð-
ingi, doktor Loth“.
Hann kom auga á eitt-
hvað rauðleitt á gólftepp-
inu, að hálfu hulið undir
stól, og beygði sig niður til
að skoða það nánar. Hann
tók rifna tusku, blóði
drifna, upp af gólfinu. Þetta
var gróft uliarefni, þungt í
sér.
„Vertu ekki of áhyggju-
fuílur Gerdu vegna, Bob.
Þetta blóð er úr einhverj-
um aðkomumanni, og staf-
ar af því, að hundurinn
þinn hefur hitið í handlegg
hans, og svo hefur hann
veriö sleginn i hausinn.
Þess vegria ýlfrar hann".
um allan viðkvæman upp-
gröft, þar sem eitthvað er
að finna“. Ewton þagnaði
snögglega. „Þarna kemur
doktor Loth sjálfur, út úr
tjaldi sínu“.
„Ef þú kynnir mig fyrir
honum, og segir að mér sé
forvitni á að sjá fornleifa-
uppgröft. Aðrar skýringar
gefur þú ekki“.
Þessi smávaxni, miðaldra
doktor beið þeirra við.
tjalddyr sínar.
„Majór Evvion! Ég átti
ckki von á að sjá yð.ur ltér
í kvöid. Hvernig líður konu
yðar ?“
Bob Ewton sagði að
Gerdu liði betur, en síðan
kynnti hann Cam.
Fornrnannahein
„Sjálfsagt", sagði doktor
Loth glaðlega. „Verið vel-
kominn, herra Gordon. Því
miður höfum við litlum
Arangri náð enn. Uppgröft-
ur er oft hreinasta happ-
drætti. Við eltumst við lík-
ur, án þess að vita hvort
við hittum á' eitthvað mark-
Skyndlheimsókn
„Korndu með mér“, sagði
Cam og gekk til dyranna.
„Það er ekki of framorðið
ennþá, til að j fara í fieim-
sókn, — við skulum sjá,
hver viðbrögð JLoths verða.
Þar á eftir, snúnum við
okkur að Vajlon kafteini".
Doktor Lotli luit'ði liuld-
ið sig á þessttin sióðum uni
ftriggja mánaða skeið, eft-
ir því sem Evvton sagói
Ciam á leiðínni í liilmirn út
að Iniðttm fornleifafræð-
ingsins,
Hann hafði fengið leyfi
landeiganda þarna að grafa
í óræktuðum hæðardrögum,
sem talið var að Piktar
hefðu haft búsetu í, fyrir
örófi alda.
Það var nokkuð Iiðið__á
ltvöld, þpgar Cam ók IMer-
eedes-bílnum sínurn eftir
Jeiðsögn Ewtons, út af
þjóðvegimtm og eftir óslétt-
tim vegspotta að tjaldbúð-
um fornleifafræðingsins.
„Hefurðu komið hér
fyrr?“ spurði Cam iágum
rómi.
„Einu sinni", viðurkenndi
Ewtón. „Hann leigir sex eða
átta verkamenn úr nágrenn-
vert eftir viku, mánuð eða
ár.
„Þér þekkið ef tii viil
ertiðleikana við ýmis raun-
sóknarstörf ?“
Spurningin var svo sem
nógu sakleysisleg, og þó -
Cam kaus að vera jafii
elskulegur.
„Hvað gerið þér yður von-
ir um að finna, doktor
Loth ?“
„Menjar þjóðflokks, sem
hér bjó, áður en Rómverj-
ar gerðu innrás i England",
svaraði íornleifafræðingur-
inn,
„Enn sem komið er, höf-
um við aðeins fundið gróf-
gerð leirker, mannabein og
annað slikt".
Þeir reikuðu á milii tjald-
anna. Cam gekk að einu og
lyfti tjaldskörinni til að
gægjast inn.
Það var fullt af verkfær-
um til uppgraftar.
„Hvað er í hinum tjöld-
iinum?“ spurði liaiui sak-
leysislega.
„Eitt er íbúðartjald mitt,
annað fyrir aðstoðarmgnn
mína og fjórða tjaldið nó.ta
ég sem skrifstofu".
„Leyfist mér að skoða?"
Cam beið ekki svars, en
stikaði milli tjaldanna og
gægðist inn i þau, eins og
forvitinn strákur.
Esnn og yflrgefinn
„Það var mjög gaman að
sjá þetta", sagði hann, og
gaf Ewton mei'ki um að hér
væri ekkert að sjá.
„Majórinn var ekki viss
um, hvort þér munduð verá
hér i kvöld, doktor Loith.
Hann hélt að þér væruð ef
til vill inni í borginni.
Fornleifafræðingurinn
hnussaði gremjulega.
„Það var líka ætiunin,
herra Gordon. En þegar Val-
lon kafteinn var kallaður
óvænt til herbúðanna, stóð
ég uppi, einn og yfirgefinn.
Þcss vegna hypjaði ég
mig heim í tjald. Aðstoð-
armenn minir tveir eru
i’æntanlegir þá og þegar. Eg
var‘ að hugsa um að hafa
kvöldverðinn tilbúinn, þogar
þeir kæmu.“
sneri sér að vini sínum, sem
beindi allri athygli sinni að
veginum,
„Það virtist allt vera
þarna eins og maður gæti
ímyndað sér það.
Hann gæti verið að ljúga
— eða hví skyldi Vallon
kafteinn hafa verið kallað-
ur til herbúðanna í skyndi,
rétt eftir að þú sagðir hon-
um að þú færir beint
heim?“
„Hvaða starfi gegnir Val-
lon kafteinn i herbúðun-
um ?“
„Hann sér um uppsetn-
ingu og eftirlit á merkja-
kerfi,“ muldraði Evton.
„I-Iann var fluttur hingað,
austan af Malajaskaga fyr-
ir þrem mánuðum síðan, eft
ir því sem hann sagði mér
sjálfur.“
„Við skulum rannsaka,
hvort hann hélt raunveru-
lega til herbúðanua," sagði
■ Cam þungur á svip.
„Ef liann hefur ekki kom
ið þar í Uvöld, má vera að
við höfum uppgötvað leynd
armál.“ Hann jók hraðann.
í herbúðunum
Tiu mínútum síðar óku
þeir meðfram hárri varnar-
girðingu, sem umkringdi
tilraunasvæði hersins.
Cam stöðvaði bílinn við
aðalhliðið.
Vopnaði varðmaðurinn
lleilsaði að hermannasið, er
hann sá inajorinn í bílnum.
„Gott kvöld, major. Það
var heppilegt að þér kom-
uð. Aimar herforingi var að
koma, og spurði eftir yður.
liaiin er inni í varðturnin-
um að leita yðar.“
„Er það Vallon kaf-
teinn?" spurði Evton.
Varðmaðurinn hristi höf-
uðið'. „Nei, hann hefur ekki
.komið hingað í kvöld."
li’fii' .gengu inn um hliö-
ið ogMrm í varðturninn. Ein
kennisbúinn kafteinn var
að tala i síma, og sneri sér
að þeim, er þeir gengu inn.
Cam fann það á sér, að
eitthváð álvarlegt var á
seyði. — Þetta vár Hatson.
kafteinn úr öryggisdeildinni.
Sá, sem hafði falið honum
rannsókn þessa máls.
„Kafteinn Hatson —“
Hatson leit ekki við hon-
um.
„Major Evton, þér eruð
handtekinn," sagði hann
hryssingslega. „Eg geri ráð
fyrir, að ég þurfi ekki að
nefna, hver ákæran er.“

.
í
GULLHRINGUR
Á KARTÖFLU
Það skeður ekki á
hverjum degi, að menn
rekast á gullhringi í kart
öfium! Það kom þó fyrirk
Karl nokkurn Johanson,
skósmið í Vánersborg í
Svíþjóð. Þegar hann var
að taka upp úr garðin-
um sínum við sumarbú-
staðinn sinn fyrir utan
Ljungskile, fann hann
kartöfluna á myndinni,
sem hér birtist. Enginn
úr fjölskyldu Karls hef-
ur týnt hringnum, sem
áreiðanlega hefur legið
í jörðu í fjöldamörg ár,
þar til kartaflan setti
hann upp.
Kirkjugarðarnir
fullir eftir 5 ár
i
I
i
8
Reykiavík, 27, sept. |Þar sem liægt verður að hafa ,
Eftir fimm ár verða en á undfin'
kirkjugarðarnir í Reykja-
vík, Fossvogskirkjugarður
og kirkjugarðuriim við
Suðurgötu, fullgrafnir og
ekki rúm fyrir fleiri. Þetta
er miðað við sama clánar-
hlutfall og verið hefur á
undanförmim árum.
förnum árum hefur oft verið
erfiðleikum bundið að fá lik-
kistur með skömmum fyrir-
vara. Líkkistur kosta nú kr.
2250,00. Og loks verður i hús-
inu sérstakt herbergi fyrir lög-
regluna, ef hún þarf að rann-
saka eitthvað sérstakt- í sam-
bandi við dauðsföll.
Stjórn kirkjugarðanna hefur
sótt um 60 hektara land und-
ir nýjan kirkjugarð, og mun
verða tekin ákvörðun um þenn-
an nýja garð i sambandi við
skipulag Stór-Reykjavíkur —
þegar það kemur.
8223 jarðaðir
á 30 árum.
Alls hafa 8223 verið jarðaðir
í þessum tveimur kirkjugörð-
um á 30 árum, frá 1. sept.
1932 til 2. sept. 1962. Frá því
að bálfarir hófust árið 1948,
hafa 650 lík verið brennd.
Við Fossvogskapellu er nú
verið að ljúka við stórt hús,
þar sem öll starfsemi stjórnar
kirkjugarðanna verður til húsa.
Þar að auki verða i húsinu
likkistusmiðja, sem nú þegar
er tekin til starfa, timbur-
geymsla og líkkistugeymsla,
★★★★★**
Fimm njósnarar
handteknir segja
Kúbumenn
Havana, 28. sept.
Dagblöð á Kúbu skýra frá
því i dag, að fimm njösriár-
ar hafi verið handteknir þar
nýlega. Var það öryggislög-
reglan, sem hafði hendur í hári
njósnaranna, að sögn blað-
anna, og höfðu njósnararnir
bein sambönd við bandarísku
leyniþjónustuna. Meðal hinna
handteknu er Jorge Luis Cerco •
y Calvo, yfirmaður Frímúrara-
reglunnar á Kúbu. Hinir .fjórir
eru einnig í reglunni.
I
I
I
í
í
IBESlll

Bíli
URSLITALEIKIR
í I.
Orðvana
Tveir leikir í I. deild fara
fram um hel?>ina. Á laug-
ardag leika KR og ÍA, en
á sunnudag Fram og Val-
ur. Báðir leikir eru á-
kveðnir á Langardalsvelli,
en geri rigningu fyrir leik-
ina, verða þeir látnir fara
fram á Melavelli.
un, en Fram—Valur kl. 4 á
sunnudag. Fái KR annað eða
bæði stigin gegn lA, verður
hi-einn úrslitaleikur milli Fram
og Vals. Framlengt verður um
2x15 mínútur, ef með þarf, og
nýi, íslandsbikarinn verður af-
hentur í fyrsta sinn strax að
leik loknum, ef úrslit fást.
IMYND spáir: ÍA vinnur ekki
KR og Valur verður Islands-
meistari 1962.
| Bandarískt I
S beitiskip I
S kemur til I
I Keflavíkur I
Bob Evton starði á hann,
opnrim munni, orðvana af
, undrun.
„Kafteinn! Eg held að
hér sé um misskilning að
ræða," sagði Cam. „Við
komum hingað i leit að Val-
lon kafteini. Það má vera,
að hann þyrfti að yfir-
heyra."
Hátson hristi höfuðið. —
„Nei, Gordon. — Vallon er
einn af trúnaðarmönnum
rnínum."
„Hann hefur verið stað-
settiir hér sem fulltrúi ör-
yggiseftirlitsins siðan byr.j
að var á tilraununum með
leyniVopnið."
Hann sneri sér að Evton.
„Major, neitið þér að hafa
póstlagt bréf fyrr í kvöld?“
„Því neita ég ekki,“ svar
aði Bob Evton undrandi.
„Eg fór með það fyrir konu
mína — hví spyrjið þér?“
„Bréfið var vélritað,"
svaraði Hatson hörkulega.
„Og í því var smásjárfilma
með. lýsirigu á nýja byssu-
miðinu. Hvar cr eiginkona
yðar?“
KR—lA leika kl. 4 á morg-
IV\VW*V\VV\V\V\V\VV\V\WW\VWV»,V\VWVVW\\VV\WV\V»\VVV
Prentsmiöjan EGDA vann Steindórsprent
Reykjavík, 28. sept. —
Einn helzti knattspyrnuvið-
burður ársins átti sér stað á
Framvellinum 1 gærkvöldi.
Steindórsprent og Prentsmiðj-
an Edda léku og sigruðu þeir
síðatnefndu með 2:1.
Þeir í Steindórsprenti tjáðu
MYND, að Eddu-menn hefðu
leikið með úrvalsliði úr tveim-
ui prentsmiðjum (Tímaprentar
ar líka) og beitt ýmsum brögð-
um til að vinna leikinn. Hall-
dór Halldórsson (fyrrv. lands-
liðsmaður úr Val) skoraði
fyrst (úr rangstöðu) fyrir
Eddu og bætti öðru marki við
fyrir hálfleik, Síðari hálfleik
át.tu Steindórsprentarar alveg.
Lögöust hinir þá í vörn og
spörkuðu útaf, ef færi gafst.
Mun knötturinn hafa nálgazt
turn Sjómannaskólans einu
sinni, þegar Eddumenn vörðust
hvað knálegast. Enda tókst
Steindórsprenturum aðeins að
skora eitt mark í hálfleiknum,
er Sveinn Helgason (fyrrver-
andi landsliðsmaður úr Val)
skoraði „eitt af sínum gamal-
kunnu mörkum“, eins og heim-
ildarmaður okkar komst að
orði. Sveinn meiddist og- varð
að yfirgefa leikvanginn, þann-
ig að allt varð liði hans að ó-
láni. Hreiðar Ársælsson, KR-
ingur með marga landsleiki að
baki, var meðal leikmanna
Steindórsprents, en ekki nægði
það til sigurs, sem féll andstæð
ingunum í skaut.
MYND vottar prenturUnum,
sem töpuðu, dýpstu samúð
sína (þeir eru raunar MYND-
AR-menn) og vonar að betur
gangi næst.
Reykjavík, 28. sept. —
Bandaríska beitiskipið l
Newport News er vænt- J
anlegt til Keflavíkur í
dag. Hefur skipið þar !
stutta viðdvöl, þar sem
tilgangurinn er aðeins að
sækja póst til skipshafn-
arinnar.
1 tilkynningu Upplýs-
ingaþjónustu Bandaríkj-
anna frá í gær segir, að
skipið sé 17.000 tonn og
218 metra langt. Er það
nýjasta beitiskip banda-
ríska flotans, sem geng-
ur fyrir venjulegu elds-
neyti.
Beitiskipið kemur hing
að frá Osló, en þar var
það í fimm daga opin-
berri heimsókn um miðj
an mánuðinn. Newport
News er flaggskip John
McNair Taylors aðml-
ráls, sjá mynd, en skip-
herra er Richard Bow-
ers. Ahöfn er 1500 menn.
Taylor aðmíráll er yfir-
maður 2. flotans banda-
ríska og einnig yfirmað-
ur Striking Fleet Atlan-
tic, sem er Atlantshafs-
floti NATO.

I sjúkrahúsi
Cam lii'.ygði sig niður og iók upp lilóði drii'na di'iislu.
Merkjakerfið
iýsingar, sem þeir hafa
þegar fengið, F.ob ? Hvað-
an eru þær koninar?" Ew-
ton roðnaði. „Þær eru ekki
frá mér. Og Gerda myndi
aldrei gera slíkt. Reyndar
veit hún minna en ekki
ncitt um leynivopnið, enda
inu vikulega, til að .annast
allan erfiðari uppgröft".
lippgraftarsvæöiö
„Hann annast sjálfur, á-
samt tveim aðstoðannönn-
Þeim var ekki boðið inn,
svo að þeir kvöddu doktor-
inn og gengu að bílnum.
Cam ók hægt eftir moldar-
veginum frá tjaldbúðunum.
„Hvað segirðu um forn-
leifarannsóknirnar ?“ spurði
Evton rneð eftirvæntingu og
„Það má vera, að Vallon
geti upplýst það,“ svaraði
Cam, „Þess vegna leitum
við hans.“
Hatson kafteinn hristi
höfuðið. „Það er vonlaust,
Gordon. — Vallon er í
sjúkrahúsi, höfuðkúbubrot-
inn og meðvitundarlaus. —-
Honum er ekki hugað líf.“
A MOItÚUN:
h>__
í
1
j stjörnuspáJ
*************************************************** ******************
FYRIR 28. SEPT.
VATNSBKKAMKUKIB (II. jan.
—1». fi-lir.): Þú inunt fyrirverða
l'ÍK fyrir að hnfu lútic skapið
Mappa með þig i Bönur. Ætl.ir að
l'i'iðasl afpökunar táfarlaust.
KISKAiVlliKKIB (20. fohr,—2«.
»t>)! Hanröu fengið snjalla hug-
myjnl, skaítu koma henni á fram-
f;eri, áður en einhver. annar „stel-
ur“ henni f’rá jiér.
HKÚTSMKltKIÖ CU. marr—10.
apr.); Kntla |nHt sú, sein f.isiiluf
w uinlir krabhamerkinu, uppfylli
ekki allar óskir þínar, ætti ykkur
samt að semjást vel.
&☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆?
í -Ú
ö- MYND ósitar afmælis- ^
ít börnum dagsius til ham- -Ú
ingju, gæfu og gengis ú
ókomnum ártim.
NAITTSMKHKI» (20. apr.—20.
muí): K>oHtaðu ckki of miklu í lúx-
us, seni þolír ekki tíða nólkun.
W.V.V.V.V.V-VW.VAV
TVÍBURAM I'iHKIf) (21. inaí—21.
júní): Þyggðu heimboð um lielg-
ina. og liafðu ekki ahyggjur af
því, þótt það raski daglegri yenju.
KUARHAMURKIi) (22. júní—21.
júlí): IJað kann að reynaat erfitt
að sanrræma tómstundariðju ■ og
starf þitt eins og sakir standa.
Leggðu slíka viðlejtni á hilluna,
þar til rýmkást um frístundir.
IyyJÓNSM KUKIí) (22. júlí—21.
ág.): Enda þótt þú treystir dónr-
greind þinni, skaltu hlusta á
gagnrýni annarra.
BIKYJARMKRKTÐ (22. ág.—22.
sept.): Það er tiLgangslítið að
spara á takmörkuðu sviði án þ< H ,
að liafa kannað úrræði þín tif
h'lýtár. - r * ' VV-«*%*VVV
UW.
v.v.v.v.v.v.v.v.
v.v
YO(iARMERKI» (23. sept.—22.
okt.): Láttu ekki lævíst skjall
i-ugla dómgreind þína.
DllEKAM KltKIÐ (23. okt.—21.
nóv.): Frestaðu ekki leiðinlegu
verkefni, ljúktu því fyrir helgina.
BOG M ANN SM KRKIÐ (22. nóv.
—21. des.): Reyildu að laga þig
að núverandi kringumstæöum, áð-
ur en þú franrkvæmir óriftanlegar
breytingar.
(i KITARM KRKID (22. des.—20.
jan.): Gerðu sjálfum þéf ljost,
hvort óbeit þín á vinnufélaga þív
um stafi ekki af öfund sakir meiri
hæfni hans.-
AFM/K^I I»ITT:s<EÍgi^ðq
í dag, .prunu aqlíiaai ^kjqVj/q na^t.a
ári aíifta ‘miTgilléiká þiíiá aö ‘sinqa
hugðarefnum.
Flóttamaöur
austur fyrir
Berlin, 28. sept.
.Austur þýzka fréttastofan
ADN, skýrði frá því i morgun,
að brezkur hermaður, Ronald
Stanley, sem gegnt hefur her-
þjónustli'l Vestur-Berlín, hafi
btðið um hæli sem pólitískur
Uóttamaðui' i AustúT-Beriin.