Skinfaxi - 01.01.1911, Blaðsíða 7

SKINFAXI
7
heimildir til þess, en það er alstaðar á
voru landi, getur löggjafarvald vort, með
krafti og vissri von uin árangur gert gang-
skör að því að löghelga hinn íslenska fána.
Staðarfáni — fáni með takmörkuðum
rétti — er ekki vor þrá, heldur hinn sanni
frelsisfáni — alsherjarfáninn.
Því eru litlar líkur til þess, að þjóð vor
biðji um staðarfána. Það gæti skaðað en
ekki gagnað að lögleiða hann og með því
óbeinlínis viðurkenna, að við hefðum ekki
rétt til neins frekar.
Vér stæðum heldur ekki mikið betur að
vígi með notkuu fánans, þó lögleiddur væri
staðarfáni; heimild til að nota fána okkar
á landi höfum við ótvírætt þegar. En þessi
atriði málsins ætla eg eigi að fara lengra
út í, heldur koma að því, sem ungmenna-
félögunum sérstaklega ber að gjöra, eins og
sakir standa.
Eg gat þess áðan, að þjóðin þyrfti að
sýna einhuga vilja sinn í fánamálinu með
því að veifa fánanum.
Hér er verksvið fyrir ungmennafélögin að
vinna á. Hér geta þau gengið á undæi —
og munu ganga á undan — þess er eg
fullviss.
Heitum því hver öðrum og þjóð vorri
því, að á hátíðar og minningardeginum 17.
júní 1911 megi sjá árangurinn af starfsemi
vorri í þessu máli.
Reykjavík 28/12 1910
'Jdoihcíí. '|o. Síe-meitt*.
Frá ritstjóra.
Breyting' sú hefir orðið á útkomu
»Skinfaxa«, að nú eru árgangaskifti flutt til
úramáta í stað þess, að þau voru áður
bundin við 1. október. Stafar það
•af drætti þeim, er varð á útkomu 12.
tbl. eins og skýrt hefir verið frá, — og svo
af tangri bið eftir því að sjá, hverja aðstoð
blaðið ætti vísa í kaupendum sínum, áður
en það legði út á djúpið í annað sinn. —
Sú bið hefir orðið alt of löng. Og alls
eigi skemtileg.
Fáir eru nú þeir kaupendur »Skiufaxa,
sem eigi liafa greitt blaðgjöld sín fyrir I.
árg. Og er það gleðilegt mjög. Er því
engin ástæða til að efast um skilvísi þeirra
næsta ár. En þó eru það allmörg ungm,-
félög og fjöldi einstakra kaupenda, sem
hvorki hafa greitt neitt af blaðgjöldum sín-
um fyrir II. árg. né látið til sín heyra, og
var það þó hægur vandi hverjum kaupanda,
og enda lofað að taka það fullgilt — til
þess að létta undir með þeim, er eigi hefðu
peninga með höndum í gjalddaga. Betur
var alls eigi hœgt að bjóða, úr því umfyrir-
/ramborgun var að ræða! Afleiðingin
verður því sú — þó ill sé, — að allmargir
kaupendur fá nú eigi blaðið, fyr en þeir
íáta til sín heyra á einhvern hátt. Eru
þó efalaust margir góðir ungm.félagar í
flokki þessum. En samkvæmt ítrekuðum
yfirlýsingum í »Skinfaxa« verður að halda
þessu fram, hvort sem leitt þykir eða ljúft!
Er það nú von mín, að »vinir og vanda-
menn« »Skinfaxa« bregði nú skjótt við og
drengilega og bæti' svo úr skák, að blað
ung/nennafélaga íslands geti horft björtum
augum fram á ógengnar æfibrautir! — —
Með næsta tbl. verður titilblað og efnis-
yfirlit 1. árg. sent öllum kaupendum.
Góðs og gieðilegs nýárs
óskar ^Skinfaxi« öllum lesenduin sínum,
ungum og gömlum uni alt land!
Fyrsti tugur nýrrar aldar er nú liðinn.'
Nýr hefur göngu sína, árið 1911.
Það er sjsá margra og hjartfólgin ósk og
von fjöldamargra, að ár þetta verði merkisár
í sögu íslands. Færi því heill og hamingju,
heiður og sóma.
Þá er 100 ára afmæli Jóns Sigurðssonar,
fyrsta íslensk iðnsýning og þriðja sa/n-
bandsþing ungm./élaga fs/ands,. —
Hvert þessara atriða ætti að verða merk-
ur viðburður og minnisstæður. Og afleiðing-
arnar miklar og víðtækar!
Ungir Islendingar, ungmennafélagar og
aðrir! Hitnar yður eigi um hjartaræturnar
við sóma þann og heiður, er yður veitist
með því að fá að vera með! Fá hér tæki-
færi til að leggja fram áhuga yðar og krafta
og vinna að heill og heiðri lands og þjóðar!
Látum oss taka höndum sanian núna við
áramótin, heita hver öðrum því og leggja
við drengskap vorn að vinna samhuga og
sanataka á þessu nýa ári. Á þann hatt ein-
an verður 1911 merkisár í sögu vorri!
H. V