Skinfaxi - 01.01.1918, Síða 4
4
SKINFAXI
Minnismerki Þorfinns karlsefnis.
Fyrir skömma er kona ein auðug ný-
látin í Fíladelfíu i Bandaríkjunum. í erfða-
skrá sinni kvað hún svo á að allmiklu fé
af eftirlátnum eigum sinum skyldi verja
til þess að reisa fyrir 19 standmyndir þar
í borginni. Borgar-
búar hafa kosið
nefnd, til þess að
sjáumframkvæmd-
ir ásamt eigin-
mannihinnarlátnu.
Fyrsti varðinn, sem
reistur verður er
minnismerki Þor-
finns karlsefnis.
Auk þess er fast-
ráðið að stallar
þeir, er stytturnar
hvíla á, verði allir
af sömu gerð.
Nú er nokkuð
um liðið síðan út
voru send boð
um fyrirmyndir að
minnismerki Þor-
finns og með því,
að hér var til nokkurs fjár og þó meiri
frægðar og framtíðargengis að vinna, þá
urðu keppendur nær hálfu öðru hundraði
bæði úr Vesturheimi, frá Bretlandi, Norð-
urlöndum og flestum öðrum menningar-
þjóðum. Fyrir þvi mega það teljast mikil
tíðindi og góð, að báðir málsaðilar urðu
mjög á einu máli um það, að velja úr
fyrirmynd Einars Jónssonar myndhöggvara
frá Galtafelli. Hvorki get ég né hirði um
að rekja ætt hans og æfiferil hér, en það
veit eg sannast um hann að hann er
frumlegur listamaður, þrautseigur og trúr
hugsjónum sínum.
Minnismerki það er hann hefir gert,
verður nú bráðlega reist i garði einum í
borginni og auk þess verður honum falið
að gera stalla undir allar myndirnar. Svo
er og líklegt, samkvæmt venjunni, að
hann muni geta selt allmargar smærri eftir-
myndir af minnis-
merkinu.
Sigur Einars er
merkilegur fyrir þá
sök, að nú er vak-
in von um að hag-
ur hans batni og
að gáfur hans fái
að njóta sín. Það
er skemtilegt að
Islendingi skuli
vera faið að gera
íslenskum land-
námsmanni minn-
ismerki. En mest
er {þó happ ís-
lensku þjóðarinn-
ar, þvi að með
sigri sínum varp-
ar sonur hennar á
hana frægðarljóma,
fyrir augliti alls heims, í fjarlægu landi,
þar sem hennar hefir hingað til verið að
litlu eða engu getið. Sá hróður fær og
meira gildi sökum þess, að örlagaþrungn-
ustu stundir hennar geta verið miklu nær
en margan grunar. Og þeir tímar geta
líka verið nær en margur heldur, að þjóð-
irnar verði ekki metnar eftir höfðatölu
einni saman, heldur eftir því hvern skerf
þær hafa lagt heimsbúinu af gæðum, sem
mölur og ryð fá eigi grandað.J
J. K.
Einar Jóusson, myndhöggvari.