Skinfaxi - 01.03.1919, Blaðsíða 4

20
SKINFAXI
þjóðin verður fús eða nauðug að taka
afstöðu til. pað verður æska íslands og
óbornar kynslóðir, sem verða að bera
afleiðingar gerða þeirra, er á þeim tíma
eru fulltíða. — pað er því áríðandi að
Ungmennafélagar kynni sér málið og
ræði það frá öllum hliðum. Málið er vel
fallið til að vera umræðuefni á fundum.
Margir segja að íslendingar hafi eðli-
legan rétt til Grænlands, þeir liafi fyrst-
ir fundið það og hygt, að bygðir þessar
standi nú tómar og séu eiginlegur arf_
ur íslendinga. Nú, þegar eðlilegur
réttur þjóðanna er gerður að mæli-
kvarða fyrir skifting' og takmörkum
ríkja, er þetta nokkurs virði. En veru-
legt gildi getur þetta að eins haft, ef
íslendingar láta sig Grænland nokkru
skifta og vilja ncma það aftur. Önnur
hlið er á málinu. Nú þegar ísland er orð-
ið fullvalda ríki verður danska ríkið
ekki að eins að halda sambandslögin við
oss, heldur einnig þjóðaréttinn, þ. e. þau
ákvæði, er gilda milli sjálfstæðra ríkja
innbyrðis. pað er kjarni þjóðaréttar-
ins, að ríkin skoði hvert annað sem
jafningja og láti lönd sín standa opin
fyrir atvinnu og borgurum hvers ann-
ars. Lokun Grænlands er i hæsta máta
andstæð þjóðaréttinum, en flest ríki, er
nokkur mök geta liaft við Grænland,
hafa leyft Dönum þessa lokun fyrir sitt
leyti fyrir æfalöngu síðan, er engan
grunaði livað Grænland hefir i skauti
sínu. En ísland hefir ekki gefið neitt
leyfi og getur livc nær sem er krafist
þess, að Grænland verði opnað fyrir ís-
lenskum horgurum. pegar nú Danir
hafa fengið rétt til að fiska í íslenskri
landhelgi, kaupa jarðir undan ísl. bænd-
um og flæma þá burtu o. s. frv., og rétt
til allrar atvinnu til jafns við innfædda
menn, er ótrúlegt, að Alþingi láti það
lengi við gangast, að Danir haldi Græn-
landi lokuðu fyrir íslendingum, einasta
hluta danska rilusins, er íslendinga
varðar nokkru að standi þeim opinn.
Grænland er ekki að eins meginhluti
danska ríkisins að stærð, en geymir
einnig meiri framtíðarmöguleika en
Danmörk og ísland til samans. Að fá
að nota Grænland og nema, eru mestu
hagsmunir er vér getum haft af sam-
bandinu við Dani. Getur íslenskur æsku-
lýður ekki sameinast i eindregnum og
einbeittum vilja til að græða gömul sár
og gera Grænland aftur íslenskt og til
að fá þjóðlega Vestur-íslendinga til að
flytja heim í dótturland okkar, sem að
fjárgróðamöguleikum og að náttúru-
fegurð stendur ekki Kanada að baki né
neinu öðru landi. Margir Vestur-íslend-
ingar þrá að komast burt úr Kanada,
Aðrir hera þungan kviða fyrir þjóðerni
sínu; f jöldi þeirra eru eignalausir verka-
menn er hafa frá engu að hverfa, en
allir eru þcir drengir góðir og líklegir
til að leggja hönd á gott verk.
Jón Dúason.
Ný skoðnn.
Ný skoðun hirtist í 7. tbl. Skinfaxa
siðastl. ár, og þó skyld því, sem Ung-
mennafélögin áður hafa stuðlað að. Og
þó eg á engan hátt vilji efa góðan til-
gang þeirra maiina, sem þá tillögu eða
uppástungu eiga, né gera lítið úr þeirra
tilætlun, verð jcg þó að segja frá minni
skoðun á þessu cfni, sem er nokkuð á
annan veg. pá eru og meiri líkur til að
fleiri íhugi þetta mál og láti sitt álit í
ljósi. Væri það og vel farið, því þessu
máli er þann veg háttað, að hvern Ung-
mennafélaga skiftir það nokkru, hvort
sú hugmynd nær fram að koina eða
hreytist í aðra átt
Atriðið, sem um er að ræða, er sú
„hugsjón“, eins og blaðið nefnir það, að
félag eitt hefir lagt til að Unginenna-
félagar safni og gangist fyrir fjársöfn-
un, á líkan liátt og til heimboðs Stefáns