Skinfaxi - 01.03.1922, Qupperneq 8

24
SKINFAXI
og býr sálir og líkami undir sameiginleg
átök. Söngur að fundarlokum er lianda-
band að lokinni glímu — hjónaband, sem
iieldur flokknum saman til næsta fundar.
Hér á landi eru lestrarfélög með bóka-
söfnum í flestum sveitum, þar sem eg
þekki til. þar höfum við þann rétta grund-
völl að byggja á. Ef við getum komið lestr-
arfélögunum til að halda fundi við og við,
til að ræða um efni bókanna, þá erum
við strax búnir að fá námsílokka svipaða
því, sem þeir eru sumstaðar í Svíþjóð. Eg
veit dæmi til, að þetta hefir verið reynt
liér á landi, og gefist vel. Einn fundur á
mánuði, eða sex á vetri, gæti gert mikið
gagn. Á þessum fundum yrði líklega mest
rætt um skáldrit. Hefðu þá hinir mentaðri
menn og gáfaðri i félögunum gott tæki-
færi til að leiðbeina þeim um val góðra
bóka, sem skemmra eru á veg komnir.
þess er hin mesta þörf. Er grátlegt til
þess að vita, að þjóðin skuli eyða fé í úr-
þvættis bækui' á þessum tímum. Mætti þá
lielzt skoða félagið sem skáldmentanáms-
flokk. þó er líklegt, að fleira bæri á góma
á fundum þessum, heldur en skáldskapur,
t. d. saga Islands. Innan lestrarfélagsins
vil eg svo að myndist smærri flokkar, hver
um sitt séi’staka viðfangsefni. Bókasafn
ungmennafélagsins — lesti’arfélagsins —
sveitarinnar verður miðstöð þessara náms-
flokka, og bækur vei'ða valdar til þess að
nokkru leyti, með tilliti til þeirra. Saman
í flokk veljast þeir, sem hafa sameiginleg
áhugamál og hægast eiga með að ná sam-
an. Tala flokksmanna er auðvitað óákveð-
in. í Svíþjóð er hún oftast milli 7 og 20.
10—12 er mjög algengt. 5 virðist vera lág-
markstalan hjá Svíum, en geta ekki líka
vei’ið 4 í flokki, og jafnvel 3? Á stöku stað
verða flokksmenn allir á sama bæ. það
er þægilegast, þar sem hægt er. Fundir
vei’ða venjulega haldnir á kvöldin, þvi að
flokksmemx hafa daglegum störfum að
gegna, og helzt ekki sjaldnar en eitt kvöld
í viku. Frh.
Molar.
Kvæðið „ísland“, sem birt er hér
í blaðinu, gaf hr. Hannes S. Blöndal
Ungmennaíelögum Islands. Hr. pórar-
inn Guðmundsson hefir samið lag við
kvæðið, og verður það gefið út bráð-
lega. Báðum þessum mönnum þakka
eg innilega fyrir vináttu þá, er þeir
sýna félagsskapnum með þessu. Vona
eg, að félögin sýni þakklæti sitt með
því, að þau þoki sér saman og vinni
af enn meiri áhuga að ungmennafélags-
málunum.
Skjaldarglíma „Ármanns“. 1. febr.
s. 1. var háð kappglíma, um „Ármanns-
skjöldinn“. 10 Ármenningar tóku þátt
í glímunni, en hlutskarpastur varð
Friðbjörn Vigfússon, frá Gullberastöð-
um í Borgarfjarðarsýslu; lagði hann
alla keppinauta sína, og hlaut því
skjöldinn. Glíman fór ágætlega fram.
Eg hefi heyrt öllum koma saman um
það, að brögðin hans Björns séu karl-
mannleg og hrein. — Hermann glímdi
ekki Skjaldarglímuna að þessu sinni.
Eggert Kristjánsson hlaut verðlaun
fyrir fegurðarglímu.
Sundbók í. S. í. Skinfaxa hefir bor-
ist II. hefti af Sundbók í. S. í. Eftir
að hafa lesið bókina yfir í flýti, einu
sinni, get eg aðeins sagt það, að trú
mín er sú, að bókin verði þessari íþrótt
til mikillar eflingar. Vil eg mæla með
því, að sem flestir kaupi hana og 1 e s i
v e 1.
Leiðrétting. I metaskránni, sem birt-
ist í síðasta blaði, var ein tala ekki
rétt. 200 metra hlaup í Danmörku.
Tíminn á að vera 22,7 sek. M. S.
Rit um fiskaklak fæst hjá Guðmundi
Davíðssyni á Frakkastíg 12, Reykjavík. —
jxeir sem óska eftir ritinu, mega horga það
með 1 kr. í peningum og 35 aui’. i fri-
merkjum.
Prentsmiðjan Acta.