Skinfaxi - 01.11.1923, Blaðsíða 1

9. BLAÐ
REYKJAVÍK, XÓVEMBER 1923.
XIV. ÁR
Ungt félag.
F o r i n g i. Stefán L. Jónsson kenrv-
ari er lesenduin Skinfaxa kunnur að |>ví
að vera mjög áhugasamur um ung-
mennafélagsmál. Næst-liðinn veturgerð-
ist hann hvatamaður þess að stofnað var
ungmennafélag í Stykkishólmi. Félag
þetta er all l'jölment og margt bendir
til að það hafi ágæt skilyrði til þess, að
taka fljótum og góðum framförum.
pað sem mælir fyrst og fremst með
bjartri tramtíð og góðu gengi þessa fél-
ags er það að Stefán er hvorttveggja í
senn, brautryðjandi þcss og kennari
þorpsbúa. ]?etta tvent er svo náskylt,
að tæpast verða fundin líkari né eðli-
legri störf til þess að vera í eins manns
höndum. og það ]>vi fremur þegar um
þann mann er að ræð,a, sein hefir margt
til brunns að bera í þessum efnum fram
yfir aðra.
Stefán hefir ferðast víða meðal ung-
mennafélaga um Snæfellsnes og Dali og
flutt fyrirlestra fyrir þau. Hefir liann
þar fengið tækifæri til að kynnast stefnu
og starfsháttum þeirra íelaga, sem eru
í grend við hann. Auk þess hefir Stef-
án um langl skeið gert sér far um að
fræðast sem best um það sem gerst hef-
ir meðal ýmsra ungmennafélaga víða
um land. Nú í sumar dvaldi hann er-
lendis til þess að kynnast uppeldismál-
um nágrannaþjóðanna. pað sem hér
hefir verið sagt, nægir til þess að sýna
að Stefán hefir flesl það sem þarf til
þess að stjórna fyrirmyndarungmenna-
félagi.
K e n n a r i. Barnakennarar hljóta
öllum öðrum fremur að gæta nýgræð-
ingsins á andans akri þjóðarinnar.
]?eir þurfa að þekkja og styðja þann
efnivið, sem barnið hefir hlotið að
vöggugjöf og lilynna að því, af öllum
mætti, að honum verði ekki ljóssins
vant.
Auðsætt er að þolgæði og fórnfýsi
verða að vera liöfuðkostir hvers kenn-
ara, ef starfið er vel af hendi leyst.
það hefir verið sagt að ástin sé einsk-
isvirði ef ekkert er fyrm henni haft. All-
ir góðir kennarar munu játa, að setning
þessi hafi allmiliið sannleiksgildi. það
er einkum fyrirhafnarinnar vegna sent
flestir kennarar unna nemendum sínum,
og sú ást lifir oftast lengur en meðan
kensíustundin varir — stundum um
langa æfi. pað verður eðlileg, en ef til
vill óafvitandi þrá kennarans, að lif,a
og starfa sem mest með nemendum sín-
um. Hann vill sjá vonir þeirra rætast
og spor þeirra stefna í rétta átt. En til
þess verður varla betra ráð fundið en
að starl'a i ungmennafélagi með nem-
endum sínum og nágrönnum þeirra.
petta mun Stefán liafa fundið er hann
stofnaði ungmennafélagið i Stykkis-
hólmi.
Hér liefir verið hreyft við hlutverki