Íslendingaþættir Tímans - 27.08.1977, Qupperneq 30

var hann máli farinn og rökfastur i
málflutningi.
Ungur aö árum tók hann þátt i starfi
ungmennafélagsins i Hnifsdal, verka-
lýðsfélagsins þar og stúkustarfi Góð-
tem pla r are gl un nar.
Er til Reykjavikur kom geröist hann
ötull félagi Góðtemplarareglunnar
hér og starfaði mikið innan hennar.
Guðjón var bersögull, kappsamur og
heiðarlegur málafylgjumaður. Hann
sagði skoðanir sinar á mönnum og
málefnum af hispursleysi og án allrar
hálfvelgju.
Óhreinlyndi, hræsni og yfirdrep-
skapur voru honum framandi.
I fari hans voru auðgreind þau sér-
einkenni sem þeir menn, er aðhyllast
hugsjónastefnur, eiga öðrum fremur.
Guðjón var félagshyggjumaður og
starfaöi mikið á sviði félagsmála. Þá
var hann og góðum iþróttum búinn
m.a. afburða sundmaður.
En þar sem aðrir mun u minnast
þessara þátta i lifi hans skal ekki fjöl-
yrt um þá hér.
Arið 1930 kvongaðist Guðjón Ingi-
björgu Eggertsdóttur Waage frá Litla-
Kroppi i Reykholtsdalshrepp i Borgar-
firði, listfengri konu, sem btíiö hefur
manni sinum vistlegt og notalegt
heimili.
Þau eignuöust einn son, Eggert
húsasmiðameistara, er nú starfar hjá
Rannsóknastofnun byggingariðnaðar-
ins aö Keldnaholti.
Kona Eggerts er Eygló Guömunds-
dóttir, og eiga þau tvo syni, Guðjón og
Magnús. Báðar fjölskyldurnar hafa
ávallt búiö undir sama þaki og aldrei
fallið skuggi á sambýlið.
Eindregni mikil hefur ávallt rikt
milli ibúanna af Efstasundi 30, og sár
mun söknuöur sveinanna ungu er nú
hafa séð á bak afa sinum.
Foreldrar Guðjóns eignuðust fjögur
börn, og var Guðjón elstur þeirra. Hin
eru Magnús starfsmaöur hjá Eimskip
h/f, Eli'n,Þóra og Ingibjörg. Milli syst-
kinanna allra riktiávalltsamheldni og
ástúð.
Við orðin vegaskil vil ég þakka Guð-
jóni Bj. Guölaugssyni ánægjulegar
stundir i leik og starfi á æskustöðvun-
um i Hnifsdal og vináttu gegnum árin
sem aldrei bar skugga á.
Með Guðjóni er genginn drengur
góður, trúr hverjum þeim málstað er
hann tók tryggð við.
Eftirlifandi konu hans, syni og
systkinum, tengdadóttur, sonarsonum
og öðrum ættingjum hans og vinum
flyt ég dýpstu samúðarkveðjur.
Helgi Hannesson
t
Georg Guð-
mundsson
Við eigum ákaflega erfitt með að
ákvarða aldur þeirra Afrikumanna,
sem við hittum hér i Eþiópiu. Mæli-
kvarðinn að heiman kemur aö litlu
gagni, fólk eldisthér með öðrum hætti.
Mörg konan sem við höldum vera á
erfi árum, reynist miðaldra, en marg-
ur karlinn er miklu eldri en við höld-
um. Reyndar vita fæstir raunveru-
legan aldur sinn. Þaö skiptir heldur
ekki megináli. Timinn er harla afstætt
hugtak, og það er nær að njóta sam-
vistanna við blessað fólkið en grufla út
i aldur þess. Menn segja llka hér i
álfu: Hugsunin ákvaröar r.aunveruleg-
an aldur einstaklingsins. Þessi sann-
leikur var þó okkur ekki nýr.
Kynnin af Georg Guðmundssyni
höfðu kennt okkur þessa lexiu fyrir
löngu. Við vissum auðvitað að hann
var aldraður maður, jafnvel oröinn
langafi en Georg var alltaf jafngamall
viömælanda sinum I hugsun.
En hann átti lika rikan sjóð af marg-
vislegri lifsreynslu sem hann miðlaði
viðmælendum sinum af ómótstæði-
legri glettni eöa djúpri samúö. Sjálfs-
vorkunnsemi heyröist aldrei af hans
munni, en þeim mun meiri geröi hann
góðlátlegt grin af sjálfum sér.
Við kynntumst Georg fyrst fyrir um
15 árum. Hann kom þá oft aö Holti i
önundarfiröi, sem var hans heima-
byggð, til Sigurveigar dóttur sinnar og
Ekki hafði ég starfað lengi hjá
Afaigisvarnarráði er áldraður maður,
lágur til hnésins en þéttur á velli, kom
á skrifstofuna til min, bauð mig vel-
kominn til starfa og kvaðst fús til lið-
veislu. Það var Guðjón Bj. Guðlaugs-
son sem til moldar er borinn í dag.
Við nánari kynni af Guðjóni varð
mér ljóst að hann var ekki einungis
þéttur á velli heldur einnig þéttur i
lund. Ungur hafði hann kynnzt Góö-
templarareglunni og verið um ára-
tugaskeið traustur liösmaður þar I
sveit. Hann ritaði margt um bindindis-
mál og flest prýöilega. Hálfvelgja var
eitur i beinum hans, hálfsannleikur
draupaldrei úr penna hans. Hann vildi
reiða öxina að rótum feyskinna trjáa
fremur en að daðra við þann vesaldóm
sem breytir grænum skógi i fúna
kalkvisti. Hann var einlægur bann-
maður.
Guðjón Bj. Guðlaugsson var ágæt-
lega hagorður. Mun mörg snjöll staka
hans lifa lengi. — Siðasta grein hans
birtist i Ti'manum að honum látnum:
Greinarleg og sterk hvatning lifs-
reynds m anns og varnarorð i tilefni litt
grundaðs tillöguflutnings á Alþingi um
áfengt öl.
Um leið og ég sendi fjölskyldunni,
sem jafnan studdi hann og styrkti I
mannbóta- og hugsjónabaráttu hans,
hugheilar samúðarkveöjur bið ég þess
aö islensk bindindishreyfing megi um
alla framtið eiga i röðum sinum hug-
djarfa menn á borð við Guðjón Bj.
Guölaugsson.
Ólafur Haukur Arnason
islendingaþættir