Mánudagsblaðið - 23.10.1967, Side 5

Mánudagur 23. október W67
Mánud agsbl aðl ð
5
Bátar til sölu
Fegurðarsamkeppnin
Hinn 12. okt. hittumst við und
irritaðir og rasddum, meðal ann-
ars, grein sem birtist í Mánu-
dagsblaðinu 9. okt. undir fyrir-
sögninni: „Helstefna í útvegs-
málum?“ Það er ekki beinlínis
í okkar verkahring að svara
blaðaskrifum sem þessum, en
þar sem grein þessi er óvenju-
lega illkvitnisleg og stórorð og
full af ósönnum getsökum og
ruglingi, getum við ekki orða
bundizt.
Eitthvað er greinarhö/undur
feiminn við þennan samsetning
sinn úr því hann setur ekki nafn
sitt undir, nema hann heiti
kannski J.J. — J.J. segir rétti-
lega að þrátt fyrir uppgripaafla
ár eftir ár virðist þessi atvinnu-
vegur berjast í bökkum jafnvel
safna skuldum stórlega, það er
líka rétt að ekki er hægt að gera
út fiskiskip á íslandi, um önnur
skip er okkur ekki kunnugt. Við
leyfum okkur að draga hér fram
nokkrar staðreyndir, sem ættu
að sanna að um ótímabæran bar
lóm er ekki að ræða. Togurum
landsmanna, sem gerðir eru út
hefur fækkað úr 48 niður í 16 á
valdatíma núverandi stjómar,
fiskibátum, sem byggðir eru til
bolfiskveiða hefur fækkað fast
að hundraði og síldarflotinn hef
nr einnig dregizt saman úr 250
skip niður í 160 í ár. Næst ræðir
J.J. um undantekningar, að til
séu fiskiskip á íslandi, sem standi
undir sér, þetta getur verið rétt,
Fyrir skömmu kom út seinna
bindið af íslenzkum samtíðar-
mönnum eftir þá Jón Guðnason
og Pétur Halldórsson, og nær frá
K—Ö. Bækur þessar, sem eins
og nafnið bendir til fjallar um
helztu æviatriði karla og kvenna,
inga, sem máli skipta og þekktir
eru, mjög á líka að stærð og
fyrra bindið, A—J, er 439 síður
en hið síðara 447 bls.
Það var árið 1962 að þeir Gunn
ar Einarsson, prentsmiðjustjóri
Leifturs og Oliver Steinn í Hafn
arfirði, ákváðu að gefa út rit,
sem fjallaði um æviágrip um
4000 íslendinga, karla og kvenna.
Var helzt ákveðið að í safni
þessu þessu skyldu vera nöfn og
helztu æviatriði karla og kevnna,
sem stæðu framarlega í þjóðfé-
laginu, gegndu trúnaðarstörfum
og opinberum störfum og ýmsum
umsvifum í þjóðfélaginu, rithöf-
undar og listamenn o. s. frv.
Upphaflega voru ritstjórar
enda þótt okkur sé ekki kunn-
ungt um slíkar undantekningar
og þær eru áreiðanlega ekki
margar, flestir reka með stórtapi.
Næsti kafli kallast „Umbætur
nauðsyn", og er nokkuð tormelt-
ur ef á að fá þar samhengi eða
heila hugsun, en eitt er víst að
ef til eru menn eða maður, sem
getur tekið að sér að breyta
rekstri útgerðarinnar þannig að
hún bæri sig, þá tækjum við á
móti slíku með gleði, en kom-
um að því síðar. „Öðrum kennt
um“ kemur næst, og saman stend
ur sá kafli af getsökum sem ekki
eru svara verðar nema ef vera
skyldi síðasta málsgreinin, okk-
ur er nefnilega ekki kunnugt um
að hægt sé að reka útgerð án
persónulegra ábyrgða, þó eru
kannski til pólitískir gæðingar,
sem komizt hafa í þá aðstöðu,
sem J.J. telur útgerðarmenn al-
mennt hafa. Upplýsingar um ó-
greiddar rikisábyrgðir í sam-
bandi við sjávarútveginn teljum
við líklegt að J-J- geti fengið hjá
fjármálaráðuneytinu. Það er því
alrangt að allri ábyrgð sé kastað
á herðar hins opinbera, eins og
J.J. kallar það og er rétt hjá
honum að hafa það í huga þegar
hann er tekinn við.
Næsti kafli fellur um sjálfan
sig, J. J. gengur út frá sínum
eigin fullyrðingum eins og þær
væru staðreyndir, en þó er það
rétt hjá honum að það er ekkert
leyndarmál að útgerðin aflar að
verksins Haraldur Pétursson,
safnvörður og sr. Jón Gunnars-
son, en Haraldur lét af störfum
ájið 1963 og tók þá við Pétur
sonur hans. Er nú verkinu lokið
og bæði bindin komin út.
fslenzkir samtíðarmenn er hið
þarfasta rit, gefur allglögga hug
mynd um ýmsa menn, störf
þeirra, nöfn eiginkvenna og aðr-
ar gagnlegar upplýsingar, sem
þægilegt og fljótlegt er að grípa
til ef með þarf, auk þess, sem
þama er um sjóð af upplýsing-
um og fróðleik að ræða. Það fer
ekki milli mála, að bók þessi er
þörf sérhverjum þeim, sem vill
glöggva sig á ævjatriðum framá-
manna þjóðfélagsins og hefur
lengi skort slíka bók hér. Útgáf-
una hefur Leiftur annast og eru
bæði bindin vel úr garði gerð,
ritstjórum og útgefendum til
verðugs hróss. Má telja líklegt
að margir vilji eignast bækurnar
og þær verði mikið keyptar á
komandi bókavertíð.
mestu þess gjaldeyris, sem þjóð-
in hefur til afnota, en að útgerð-
armenn hafi farið fram á að
verða settir ofar öðrum þjóðfé-
lagsþegnum í þjóðfélaginu er al-
rangt, en jafnrétti þurfum við
að hafa ef vel á að vera. Verzlun
arfrelsið er nefnilega ekki nema
á annan bóginn, það er frjáls inn
flutningur. Útflutningur er ekki
frjáls og allan gjaldeyri sem út-
gerðin aflar fá ríkisbankarnir til
ráðstöfunar og'kaupa hann á því
verði, sem ríkisvaldinu þykir
henta á hverjum tíma, burtséð
frá því hvað í raun og veru kost
ar að afla hans. Þetta fyrirkomu
lag hefur oft sagt til sín áður
með stórlegum kreppum og fjár-
hagsvandræðum hjá fiskiflotan-
um, þó aðrir þættir þjóðfélags-
ins hafi blómstrað á sama tíma,
svo er t.d. núna; verzlunarstéttin
hefur sennilega ekki lifað slíkt
blómaskeið síðan á dögum hör-
mangara. „Á hausinn“ er næsta
fyrirsögn, þar segir orðrétt: „Ef
núverandi meðlimir L.Í.Ú. eru
leiðir á því óþrifaverki að afla
gjaldeyris og telja sig tapa' á
slíku, má eflaust fá aðra í þeirra
stað, sem ekki gerðu verr og
myndu þakka.“ Við ætlum ekki
að svara fyrir alla meðlimi L.Í.Ú.
aðeins fyxir okkur. Við erum leið
ir á því óþrifaverki að afla gjald
eyris og tapa á því og munum
því með gleði og ánægju taka
þvi að J.J. eða einhver annar,
sem hann veit um, kemur til að
leysa okkur af hólmi. Við teljum
það mikið tjón fyrir útveginn og
þjóðfélagið í heild, að starfskraft
ar eins og J.J. eða aðrir, sem
hann þekkir til, skuli ekki rétti-
lega nýttir í þjóðfélagi, sem á
hérumbil allt undir sjávarútvegi.
Til staðfestu á framansögðu aug
lýsum við hér með eftirtalda
báta til sölu eða leigu alla í einu
lagi eða hvern fyrir sig og ber
að semja við undirritaða.
Gunnar Þórarinsson
mb. Þórarinn Ólafsson RE 99
Guðni Sigurðsson
mb. Dreki RE 134
Halldór Bjarnason
mb. Jón Bjamason RE 213
Ingólfur Kristjánsson
mb. Valur RE 7
Jóhannes Guðjónsson
mb. íslendingur II. RE336
Kristján Gunnarsson
mb. Þórir RE 251
Magnús Gíslason
mb. Lundey RE
Pétur Stefánsson
mb. Jökull RE 352 •
Sigurgeir Sigdórsson
mb. Sædís RE 63
Simon Guðjónsson
mb. Ásbjörn RE 55
Tómás Sæmundsson
mb. Hafnarberg RE 404
Valdimar Einarsson
mb. Blakkur RE 335
Hjálmar Elíesarson
mb. Breiðfirðingur RE 262.
□
Það er dálítið skrítið, að
þessir bátar skyldu ekki allir
vera auglýstír á imdanförnum
uppgripaárum a.m.k. ekki
með sama áhuga og nú — þeg
ar ekki er um eins mikla afla
von að ræða. En máske verð-
ur þetta rætt betur síðar.
Eramhald af 1. síðu.
þetta sagt til lasts þessum stúlk-
um, löstur þessi varðar alþjóð
undantekningarlítið, þótt nokkuð
hafi þó breytzt til batnaðar síð-
ari árin.
Hnignun
Það er á allra vitorði, að síð-
an Einar Jónsson Iét af störfum,
sem forstöðumaður fegurðarsam-
keppninnar,. hefur henni hrakað
smánarlega og í þau skipti, sem
hún fór fram undir nýrri stjóm
var hún hreinlcga tH skammar.
Komið hefur í ljós, að eiiginn
árangur sambærilegur við á tím-
um Einars hefur náðst. Þá er
allur virðuleiki og horfinn, öll
sú finessc, sem Einairi tókst með
elju og vandvirkni að koma á í
fegurðarkeppnum.
Óæskileg mistöku
Ekki skal um rætt hvort Ein-
ar hafi selt eða Iáti'ð á annan
hátt af hendi réttindi sín til
keppna þessara, en þó víst, að
nokkur vandi er á, og þjóðinni
sannarlega viðkomandi fyrst
þessar stúlkur keppa fyrir hönd
Islands. Þjóðin kærir sig ekki
um, að íslenzka kvenþjó'ðin sé
í hættu að vera kynnt á óæski-
Icgan hátt né að þar verði ó-
heppileg mistök henni til van-
sæmdar. Ekki er þetta meint til
þeirra stúlkna sem nú „keppa“
hcldur virðist þessi möguleiki
vera fyrir hendi meðan undir-
búningur allur er í molum eins
og Tíminn segir í viðtali
við framkvæmdastjóra þessarar
„keppni‘‘.
Umsjón ytra
Það er alveg útilokað að ein-
hver tízkuskóli eða annað álíka
fyrirtæki taki sér fyrir hendur
að senda stúlkur í keppni eins
og þessa án nokkurs undirbún-
ings eða alþjóðar viðurkenning-
ar, eins Dg Einar hafði. Hafði
hann a.m.k. ábyrga menn og kon-
ur í dómsæti — burtséð frá vali
þeirra — og var sjálfur vakinn
og sofinn yfir starfinu, hiaut
viðurkenningu í Beirut, Long
Beach og á öðrum stöðum m.a-
Florida, sem þessar keppnir fóru
fram á, og hafði jafnan heið-
urskonur búsettar ytra sem
höfðu einskonar umsjón með
stúlkunum, auk þess, sem fjrrir-
stjóm keppninnar hafi allsherj-
ar eftirlit með hegðan, fram-
komu og öðru.
Fyrir hönd þjóSarinnar
Það gera sér fáir Ijóst hve góð
Iandkynning svona keppni er sc
hún samvizkulega rekin og prúð-
mannleg f öllu. Né heldur dylst
það nokkrum hve varasamt er
fyrir álit okkar ef til vdst fólk
sem ekki tekst að hahla verð-
ugri virðingu og siðsemi í keppn-
inni. Eflaust or þctta gróðasjón-
armið og er ekki við því að
segja, en almenningur mun held-
ur hlynntur því, að hér verði
meiri undirbúningur, meira eft-
irlit en nú virðist vcra þegar
þessar stúlkur eru sendar á al-
þjóðavettvang til fcgurðarkeppni.
Sö/umiðstöðin
Framhald af 1. síðu.
Uppgrip, sem þó átti að sjást við
minnstu athugun að væru með
öllu útilokuð.
Kassagerð Reykjavíkur, eftir
því sem hermt hefur verið í blöð
um( er ekki aðeins fær um alla
íslenzka þörf, heldur mun hún
framleiða eitthvað fjrrir erlend-
an markað, og það er útilokað
að vélar þær skuli standa aðgerð
arlausar meðan styrkþegafyrir-
tæki hlejrpir í þessa eindæma ó-
færu og fyrirfram sýnilegt tap.
N
SðLURÖRN
Mánudagsblaðið vantar söhaböm, sem búa
í úthveríunum.
Blaðið verður sent til beirra sem óska.
MANUDAGSBLAÐIÐ
— Sími 13975 - 13/JLS.
ALLTAF FJÖLGAR

VOLKSWAGEN
Árgerð 1968
Nýr Volkswagen sendibíll
Nýi V.W. sendibillinn er ekki aðeins þægilegur í umfer<5rheldur
@ henfugf afvinnutæki, nýfizkulegur og skemmtilegt farartæki
Nýtt útlit — Stærri gluggar — Meira útsýni — Meira rými
Nýr bilstjóraklcfi: Mjög rúmgóður.
Aukið rými miHi framrúðu og bíl-
stjóra. Björt og skcmmtileg klæðn-
ing. Þægilcgur aðgangur. Dyrnar ná
niður að gólfi, stuðaracndi útbúinn
seni uppstig. Allur búnaður er cins
og I fólksbíl.
Nýir og betri akstnrs-eiginleikar.
Sporvídd afturáss aukin. Endur-
bætt fjöðrun. Stöðugri í hröðum
akstri. Halli aftuilijóla og millibil
breytast mjög lítið við hlcðslu.
Sporvidd að framan hcfur verið
aukin til samræmis við afturás.
Ný vcl 1.6 lítra, 57 hestöfl, búin Öil-
um aðalkóstum V.W. véla:
A.uðvcld gangsctning,
Kraftmikil,
Sterkbyggð,
Ódýr í rckstri,
óháð kulda og hita.
Nýtt og aukið notagildi. .177 rúm-
feta farangursrýmr. Kcnnihurð á
hlið/hliðum, sem auðveldar hlcðslu
og aíhlcðslu í ]>rcngslum, útilokað
að hurð fjúki upp í roki, hezt opin
þó bíllinn standi í halla — opnan-
lcg innan frá. Bcinn aðgangur úr
bílstjóraklefa í hlcðslurými.
Þægindi: Mælaborðíð er algjörlcga
nýtt og miðað við fyllstu nútíma
kröfur. Allir stjórn-rofar cru auð-
veldir í notkun og grcínilcga merkt-
ir. Hallandi stýrisás. StiIIanlcgt öku-
mannssæti. Öryggislæsingar á hök-
um framsæta. Kraftmikið loftræsti-
kerfi. Hitablástur á framrúður
Hitalokur í fótrými bílstjóraklcfa.
Stór * íbogin framrúða. Stórar,
tvcggja hraða rúðuþurrkur. Loft-
kmiin rúðusprauta. Efri brún mæla-
borðs fóðruð. Stór útispegill. Fcst-
ingar fyrir öryggisbelti.
Við gætum haldið áfram að telja upp hinar f jölmörgu cndurbætur á V. W. sendibíln-
yfo 111», en í þess stað bjóðum víð ýður að koma í söludcild okkar, Laugavegi 170—172
og kynnast kostum hans af eigin raun.
Verð frá kr. 176.700.00. Ver<$ til afvinnubílstjóra frá kr. 128.000.00
Viðgerða og varahlutaþjónusta
HEIlDVmiUHIH
HEKLA hf
Laugavegi
/70-/72
Þörf bék komin út
Islenzkir samtíðarmenn, síðara bindi