Alþýðublaðið - 20.11.1922, Síða 1
Alþýðublaðið
Gefld ét al Álþýflaflokknom
1922
Mtnudagino 20. növember
268. töíublað
Óstjórn
Islsnd er kostaland.
Veðráttufar er raiít. Jarðvegurian
er fullar af gsózka upp eftir öllum
íjöllum. Bygðiruar standa i dölutn
Og uadir fjatiahiíðsim og ajóta
skjóls af fjöliunum eða við Vlkur
og fjörðu, fulla af fiski, Og um>
bverfii landið iykur hafið beztu
fiskimiðum heimsids. Víðs vegar
nm landið eru og auðug fiskivötn,
og upp f árnar, sem falia á alla
á alla vegu tii sjlwar er tnikii
fisksgengd. í ánum eru Og fosstr,
nægiiega aflmiklir tll þess að iýsa
og hita upp öli býbýli landsbúa
og vinna fyrir þá erfiðustu verkin.
Srona er landið.
Samt er i landinu margt fólk,
sem vantar .daglegt brauð", föt
og húsnæði og auk þess fiest öll
þægindi og er þar á ofan — at
vinnulanst, og það tekur út yfir
allin þjófablák.
Hvernig stendur á því?
Það getur ekki staðið öðru vísi
& þvf en svo, áð þsssn landi sé
afskaplega illa stjómað, — að hér
á landi rfki fuiikomin óstjórn.
Hverkig stendur á þvf?
Ekki getur það verið af þvf,
að erfiðara sé að ntjórna þessu
landi en öðrum. Ekki er mann
íjöldinn svo mikiil Ekki er heldur
fólkið svo ósiýrilátt, að engu tauti
verði við það komið. Ekki eru
heldur of fáir þeir menn, sem
landisu eiga að stjórna. í Rúss-
landi stjórna átján ráðkerr&r
hundrað miljónum. Hér stjórna
þsír ráðherrar hundrað þúsundum,
Ekki er það heldur sf þvf, að
hér aéa yfirkitt heímsksri mcnn
við stjóra cn annarsataðar, ssé
heldur, að fólkið aé ver gefið. Og
ekki er landinu um að kenna.
Það er að sumu Ieyti. betra ca
önnsr iöad og &ð öðrá leyfci í
esgu verra.
Mönnum æiti þvf að gcta liðið
eins vcl eða betur í þessa landi
cn nokkru öðru, eí vel væri stjóraað.
En hvers vegna er þá Iila
stjórnsð?
Vegna þess, að fyrir fisstum
þeim mönnum, sem hér á lassdi
er fengin stjórn < hendur, vakir
engia hugtjón í neinum efnum,
hvort sem þeir eru f hé-aðastjórn
um eða fandsstjóra'. Fyrlr þeim
vakir ekkert annað en að fá aem
meiit laun fyrir sem rninsta vinnu,
geta setið sem lengst að krásinni
og stuagið sem mestu að kunn-
ingjum sfftum og venzlareönnum
og gættu hagsmuaa þeirra sem
bezt f viðskiftum við aðra menn
< þjóðfélsgiau Þess vegna eru öli
áhugamál manna flekt og vafin,
reynt að þóknast öllum, sem eitt-
hvað eiga undir sér, reynt" að
hiifa öllum énytjungum i opinber-
um sföð,um tii þaas að gera þá
að fylgifiskum stjórnanna og nm
fiara alt reyst að villa fóiki sýn
og hræða það, ef einhvers staðar
bólar á einhverri umbóta hugsjón.
Exkert er fengist um, þótt afkomu
almennings hraki dag frá degi,
hdlbrigðisástand vetsai, mentun
arástandi hnigni, ef að eins er unt
að sitja og — fieyta.
Ea úr þessu þarf að bæta, og
úr, þestu er hægt að bæta, ef
menn vllja.
Rsðið til þess er, að allir þeir
menn, sem óáuægðir ern með
ástandið, allir þdr, sém vilja bæta
úr óstjórninni, sliir, sem vllja, að
fóikinu Kði vel, andlega og likanÉ
lega, allir, sem eitthvað meira
vakir fyrir en að geta krsfsað til
sfn peraónulega sem mest frá öðr-
um án ttilits til þes*, hversu fyrir
hinum fer, ailir, sem eitthvað
æðra vilja en * eingöngu eigin-
hagsmuni sfna, taki hösdum sam-
an óg gangi i iið með þeim
fiokki, sem berst fyrir göfugustu
stjórnmáiahugsjóninni, sem upp
hefir kornið f heiminum, og styðji
hann alt af og æfinlega til þess
að aá takmarki sinu, útrýming
fátæktar og böis, sem af hsnni
lsiðir, og veliiðan alira andiega og
ifkámiega.
Þegar því er aáð, er allri óstjórn
"útrýmt. Þá verður enginn hungrað
ur, enginn kiæðlaus og enginn
mentunarlaus.
Þetta er hugsjónin, og hún
verður að veruleika, þsgar menn
vilja
Undir viljanum sr alt komið,
ef takmarkið er Ijóit fyrir mönn-
um og þeir kunna að fylgja réttu
máli.
Jafnaðarmenn hafa þegar marg>
sýnt óhrekjsniega, hvernlg tak-
marki stefnu þsina, sém hér hefir
verið bent á, verði náð, og nú er
að eins z'ð vilja það.
.Nú hönd þfna, bróSirl þvf
heitnssagan öll
skai héðan af byrja sem ný."
fri tajarsijírnarjusði
16. nóv.
----- (Frh)
Formaður (Jón Öfeigston) hafði
skýrt frá þvf, að hann hefði sam
kvæmt samþykt nefndarinnar beiðat
úrskurðar yfirstjómar fræðslumáí.
anna um beimild skóianefndar-
innar til að ákveða vérkaskifting
mllli skólastjóra og nfmsstjóra og
setja námsstjóra erindisbréf, og
íengið vifi þelrfi beiðni frá dóms-
og kirkjumáiaráðuneytina svo
hljóðandi svar:
„í bréfi, dags. 9 þ. m, hafið
þér, herra skóianefndarformaður,
skýrt frá þvf, að skóianefndin hafi
25. sept. sfðast liðinn ákveðið
verkaskifting milli skólastjóra
barnaskólans í Reykjavik og svo
nefndt námsstjóra, er nefndin hefir
viljað setja við skóisna, og siðar
gcfið námsstjóranum erindisbréf,
og enn fremur hafið þér spuust
fyrir um það, hvort skólaneíndin
hafi ekki samkvæmt þvf, er segir
< bréfi fræðslumáiasijórans ig.sept,,
þar s:m hann skýrir frá undir-
tektum ráðuneytisins nndir þetta
námsstjóramái, haft fulla hcimiid
tll að gcra hina umræddu verka-