Sjómannablaðið Víkingur - 01.08.1960, Blaðsíða 7

liodrum er heimahöfn tyrkneskra svampkafara. Bodrum stendur á rústum hinnar fornu Halicarnassus. Þar fœddist Herodot, faSir
sagnfrœðinnar. í borginni var milcilfengleg grafhvelfing úr marmara, eitt af hinum sjö undrum veraldar. Gröfin var handa Mausul
usi konungi, byggS af ekkju hans um 353 fyrir Krists fœSingu. Gröfin dregur nafn sitt af kónginum. Mörgum öldum seinna not-
uSu krossferSariddarar steina úr rústum grafarinnar til þess aS byggja úr St. Péturs kastalann viS höfnina.
með seglum, þeirrar tegundar,
sem upprunnin er við Eyjahaf.
Á gólfi lestarinnar var kjöl-
festan — sjóbarin möl að öðru
leiti fyllti gamalt þrýstiloftstæki
upp mes.t alit lestarrúmið. Elda-
vélin var gerð úr háfri olíutunnu.
Hún var bundin niður aftur á.
Hjálparvélin var einstrokka dies-
elvél, hún fór ekki í gang fyrr en
búið var að hita hana upp í lengri
tíma með blásturslampa. Vélin
gat knúið bátinn fjórar mílur í
mesta lagi. Þegar segl voru sett
til viðbótar, gat hraðinn komist
upp í 7 mílur.
Fornt leirílát notaS undir vatn.
Með ströngum aga héldu Ke-
mal skipstjóri og s.týrimaður
hans, Ciasim Arslan ,,frændi“,
hinu aldraða skipi tandurhreinu
og í góðu lagi. (1 Tyrklandi er
eldri maður oft kallaður frændi).
Aðrir kafarar á skipinu voru
ungur maður að nafni Zorlu og
>,Skolli frændi“, hann hét réttu
ftafni Ahmed, en fékk Skolla-
uafnið af því hve oft hann hafði
komizt í krappan dans en þó
haldið lífi.
Ahmed var draghaltur. Það
voru afleiðingar „kafaraveiki".
Honum féll vel að kafa að hann
sagði. Þegar niður í sjóinn kom
bar ekki á heltinni. Nokkrir
VÍKINGUR
drengir töldust auk þess til
áhafnarinnar.
Ég starði á leirker, sem bund-
ið var niður við siglutréð. Ég
var undrandi. Eyrun tvö, háls-
inn sem var mjór og gerð þess
öll skipaði því í flokk leirkera,
sem notuð voru á dögum Forn-
Grikkja og Rómverja undir olíu
og vín.
Líklega er það rómverkst,
hugsaði ég, sennilega frá því á
annari öld fyrir fæðingu Krists.
í því var nú geymdur vatnsforði
skipsins. Kemal skipstjóri glotti
að undrun minni.
„Gömlu kerin eru betur gerð
en hin nýju“, sagið hann, „en
auk þess ódýrari. Við getum
fengið eins mikið af þeim og við
viljum fyrir ekkert, bara að
sækja þau niður að botni“. Leið-
angur okkar byrjaði vel, hugs-
aði ég.
Þá um kvöldið var allur far-
angur og skipsnauðsynjar komið
um borð. I dögun næsta morgun
var siglt. Ég horfði á ströndina
fjarlægjast.
Bodrum er lítill hafnarbær á
jaðri lautar milli þúsund feta
hárra hæða. Þessi staður hefur
áður séð sinn fífil fegri. Bodrum
stendur þar sem áður stóð hin
forna Halicarnassus, þar fædd-
ist Herodot, faðir sagnfræðinn-
ar. Þar var hið fræga Mausoleum
sem byggt var til heiðurs Maus-
ulusi konungi í Caríu. Það var
eitt af „sjö undrum veraldar"
Alexander mikli lagði borgina í
rústir á sigurbraut sinni í Asíu.
Á skaga sem teygir sig þarna
út í flóann stendur kastali sem
krossferðariddarar létu reisa
fyrir 5 öldum. 1 veggjum hans
er tilhöggið grjót frá dögum
Rómverja, sumt er úr hinni eyði-
lögðu gröf Mausulusar konungs.
Kastalinn fékk nafn eftir sankti
Pétri og bærinn, sem reis á rúst-
um hinnar fornu Halicarnassus
var skírður Petroníum. Þetta
nafn brenglaðist smátt og smátt
svo að úr varð Bodrum.
Tveggja tíma ferð frá Bodrum
er Yassey (Yassi-island) í
Chukasundi. Þegar eftir voru um
hundrað metrar að eynni stöðv-
aði Kemal vélina. Ciasim klædd-
ist kafarabúningi og steig fyrir
borð. Eftir 10 mínútur gaf hann
merki um að hann hefði fundið
staðinn, sem skipstjórinn lofaði
að vísa mér á. Ég bjó mig út
til að kafa og steig niður í krist-
altæran sjóinn.
Á 25 feta dýpi var þarna
óhemju mikið af leirkerum (am-
phorae), brotnum og heilum. Cia-
sim stóð á hrúgunni.
183