Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1971, Blaðsíða 22

Skopteikning, sem felur þó í sér mikla
alvöru og aðvörun um aðgæzlu í tengsl-
um við rafmagn. — Erlendis hafa sal-
erni með rafmagnseyðingu á saurnum
nokkuð rutt sér braut.
Myndin sýnir að slík tæki eru ekki
alveg hættulaus og því betra að fá
uppáskrift Rafmagnseftirlits ríkisins,
ef tækin verða tekin í notkun hér á
landi.
*
„Það er engin furða, þó þú sért slík
rola“, sagði óartarstrákurinn. „Pabbi
þinn og raamma voru gefin saman af
friðdómara".
„Jæja“, sagði María litla alls ófeim-
in, „að dæma eftir hávaðanum, sem
heyrist frá ykkar heimili, hljóta pabbi
þinn og mamma að hafa verið gefin
saman af hershöfðingja".
Það var æfing hjá heimavarnaliðinu
og þeir æfðu byssustingjaárás á hey-
stakka, sem áttu að tákna óvinina.
Foringinn, sem stjórhaði árásinni
gnísti tönnum af bræði:
„Helvítis lyddurnar ykkar, hreyfið
ykkur! Hugsið ykkur að óvinurinn
hafi hertekið landið, rænt mat ykkar
og öllum drykkjarföngunum."
Einn nýliðinn æddi fram og tætti
einn heystakkinn í sundur með miklum
tilþrifum:
„Helvítin ykkar, þetta skuluð þið fá,
ef þið rænið brerinivíninu mínu!“
Gamli verkstæðiseigandinn lá mjög
þungt haldinn og talið var, að hann
mundi ekki eiga langt eftir. Fjölskyld-
an var saman komin við sóttarsængina.
— Er manna hérna? hvíslaði sá
gamli með veikri röddu
— Já, góði minn, ég er hérna.
— Og Bertel elsti sonur minn, er
hann líka hérna?
— Já, faðir minn, ég er hérna.
— Og hinn sonur minn?
— Já, ég er hérna.
— Eru allir hinir synir mínir hérna?
— Já, við erum allir hérna.
— Þá reisti öldungurinn sig upp í
rúminu og segir gremjulega:
— Ef þið ex-uð virkilega allir hér,
hver fjandinn lítur þá eftir vei’kstæð-
inu?
*
Hann hafði lengi verið í Ameríku.
Svo kom hann í heimsókn til smá-
bæjarins síns í heimalandi sínu, hall-
aði sér upp að húsvegg á brautar-
stöðinni, og andvarpaði klökkur:
— Æi, já. Hér hefir ekki mikið
breytzt þessi 35 ár, sem ég hefi verið
í burtu.
— Nei, reyndar ekki, svaraði gamli
stöðvarstjórinn. Og þó; veggurinn, sem
þú hallar þér upp að er nýmálaður!
*
Frú Golda Meir fi'á ísrael var fyi'ir
skömmu í Washington og vai' eitthvað
að kvabba á Nixon um herþotur o. fl.
Nixon: „Getið þér ekki lánað mér
eins og tvo hershöfðingjanna yðar til
Vietnam. Ég er viss um að þeir vimxa
sigur þar á sex dögum, eins og hérna
um árið.“
„0. K“, sagði frúin.
„Tvo af mínum gegn tveimur af
yðai'. Ég vil fá General Motors og Ge-
neral Eleetric. Hverja tvo viljið þér
fá?
*
Jón gamli í Hlíð stundaði heima-
brugg til búdi'ýginda, og það vissu
flestir í sveitinni, að hann framleiddi
hörkugóðan og ódýi'an landa.
Einn dag, eftir áramót kom til hans
maður úr sveitinni og bað hann um
flösku og tók fram að það yrði að
vera sterkt. „Eða hvað möi-g prósent
er landinn þinn “
„Ég á einhvern dreytil síðan fyrir
áramót", svai'aði Jón. En á síðasta
gamlárskveldi reiknast mér að meðal-
tali þrjú glóðaraugu og eitt brotið nef
á heilflösku, og ekki ætti styrkleikinn
að hafa minnkað".
*
Einu dagblaði varð það á, að til-
kynna andlát manns, sem var í fullu
fjöri og fékk blaðamaðurinn bágt
fyrir.
Daginn eftir bii'ti hann eftirfarandi
leiðréttingu: „Því miður verðum við
að tilkynna, að andlátsfréttin um hann
Jóakin fulltrúa, sem kom í blaðinu í
gær, var ekki á rökum reist.“
*
Vei-jandinn, við konu, sem var ákærð
fyx'ir moi'ð:
„Segið nú kviðdómendunum af
hverju þér skutuð eiginmann yðar með
ör og boga“.
„Ég vildi ekki vekja börnin“.
VÍKINGUR
---------------
^VAKTIN
22