Tíminn - 24.05.1969, Qupperneq 4

Biílliálbs gagmirýnft stjórmarstiefmuina í
fþeissutm etfmium og varað váð aíleið-
imigium hiemmar. Vdð höfmm kmalfízt
befmiulbineytdmigiair. Vdð höfum biemt
, mýjar ledðör og mý úrræði. Ekk-
ert er því medira öfugmæli en það,
að teljia okkur samábyrga fyurir þvd
hveirmdig komdð eir — að setja ala
stijömnmáliaiffliokkama á sama bekk.
Við Plramsóknarmemm höfum ver-
ið í stjórmaramdstöðu s.l. tíu ár.
Vdlð edigum euigan httiut að þeirri
stefmiu, sem fyiigt helfur veiráð.
Stefna Framsóknarflokksins.
Stefma okkar í efmahags- og at-
vámmumálum heifiur ekki emm verið
meymd í framkvæmd. Oklkar úr-
ræði eru emm óreynd. Em stefmu
oklkar hötfum við mámar skýrt og
útfærtt með fluitmdmgi þdmigmála,
ekki síat á þessu þimigi.
Við höfum t.d. markað stefmu
okkar í atvimmuuppbyggimigu, fjiár-
feistimgairmáium og immffluitniimigs og
Igjaldieyirismállum í frumvarpi okk-
ar um aitvimmumáHastofmuin o.ffl.
Þair er lagt til, að atvimmumála-
sitofmium, sem slkipuð stoal fúllltrú-
um aitvimmullfsims, vterði faDfim beld
ainstjórin þessara höfuðþátta efma-
haigisflífsims. Húm á tfynst og fremst
að hafa forystu um effldmigu at-
vimmullíflsáms. Húm skal semja áætíl-
amir uim framtíðariþrióum atvimmu-
vegamma, marka stefmu i atvinmu-
miálum og halfa forgömigu um igerð
firamkvBemdiaáætJiama. Em húm á
ekki að lálta sitja váð áætlamdr.
Hemmi ber eámmfig að beita sér fyr-
ár aitvimmuörygigi í öflllum byggðar-
Illögum lamdsims. Áætllanir og fram-
Ikvæmdár eága þammig að haidast í
hiemdmr. Raumhæfair firiamkvæmdaá-
'ætflamdr varðla ektoi gerðar, mema
stjóirm sé jatfmifmamit höf® á fjárfest-
imgm. Fjáirráðim erm talkmörkuð.
Það er elkfkd hægt að gera afillt í
edinu. Það veirðúir að veáta þjóðhiags
iega mauðsynieiguin fnamfcvæmd
um fomgamg. Atvimmuuppbyggámg
og fjáinfteistimgarstjórm enu því sam
tvdmmaðan. Það en stiaðneynd, að
tfiramlkivæmdin haía ekki verið
mægilllega sflápuflaigðar á ýmisum
sviðúm á umidamförmum ánum. Þess
veigna hefun siitlthvað verið fnam-
Ikvsemt, sem a@ skaðfliausu hefði
mátt biða. Á himm bógáine hefun
slkort fjáirmaign og sbumidum eimm-
ig vimmuaffl tál fnamfcvæmda, sem
bnáðnauðsymflleigar voru tfýiíir þjóð-
airhieiflldáma. Hið algera stjórmllleysi
í f jártftesibimiganmállum befur leiltt til
vaxiamdi verðbólligu og vensnamdi
samfceppnisáðstööu úiJffluitíningsat
vitnmuvegamma. Þassu þanf að
bneyba. Það þanf að taka upp heáld-
arstjórm á fjárfestíimigu. Em sflik
stjónn á vilbaslkuftd aðeims a® má til
mieini hiáttan fnamlkvæmda, því að
í þessu efmi má elkki fáma út í
neimar ofstjónnaröfgar. Á þessum
sjónanmiðum en byggt í nefmdu
fmumvarpi.
S'amfcvæmit fnumvarpi ofckar er
atvimmumálaistoifm'umimmi eimmig fial-
im holdiamstjóm immiflútmimigs og
gjaldieyniismálla. Sú stjórm á fyrst
og firemst að vena fóflgim í setnimgu
afflmemmna ireiglma. Það en efcki ætl-
um olkkan, að tekið sé upp aflmemmt
Iteyfakenfi í þefiirmi mynd sem áðún
tíðkiaðist. Aflflt tal um höft í þessu
sambandi en því út í hött. Það en
aðeims lagt tfil, að höfð sé mauðsym-
teg stjónn á þessum mélum.
Rieymslla umdamifaramdi ána sýnin,
að við höfum ettdki ráð á afllgeru
hamdahófi í þeissum efnum. En éig
tnúi því, að hén sé ummt að fama
skynsamlegan málliMveg á miflli of-
stjórmar anmans vegar og allgers
sfldpulagsleysils hflns veigan. Við
Verðum að hatfa þá Stjórm á þess-
uim málllum, að við getum hagað
gjaldieyiriismotkuin og immiffluitmimigi í
samnæmi við gjaldeyrfisöflum og
þarf'in fnamffleiðsllummar og atvimmu-
ifsims.
Efling iðnaðar.
Af öðrurni tfiHögium otokan á Al-
þimgi vffl ég nefna þessan: Að til-
telknum fynintækjum sé veittur
gneiðsluflrestur. Að lauisasfloulldum
atvimmuveganina sé breytt í föst lám
og sflouffldiaskffl framflovæmd í viss-
um tfilvffloum. Að tottlar af fnam-
leájðsttutækjum, ihnáetfmum og retostn-
anvönum séu lækkaðir eða feidin
náðún. Að vextir af stofmfé og
netostirairfllámuiin oitvimmuvegamma
séu lækkaðir. Að sölusfloattuir á ifs
mauðsynjum venði l'æfekaðúr.
Þá höfúm við og ffliutt sérstak-
ar tfflllöguir um effliuigu iðniaðarims.
(’Þan en m.a. fflagt tffl: Að mörtouð
sé hiedfldarstefma í málefmum iðmað
anims. Að sénstök lámialfýningrleiðsfla
sé veitt þeárn iðnfynirtætojum, sem
keppa vilð eoffleaid fynintæki, sem
bjóða igreiðsflúfnesbi, og komið á
fót sérstöku úffflútmiinigslámakenfi.
Að nefcstnanflláin till iðniaðan venði
vedttft mieð hfliðstæðuim hiættd og tffl
ammaima atvimmuigneima. Að feffldur
verði miðuy inmifíutmámgun i'ðnaðan
á þefiim svfðúm, þan sem vönun tfill
sömm motOouman eru framfleid'dan
hér á flandd með • atviminu-
lega hagflovæmium ánamgiri, og ís-
lemzk fyniirtækfi fllátim fnamkvœma
þau veók, sem þau enu fæn um
að anmaSt þammig, að taizt geiti
þjóðhiagsleiga hagkvæmt. Að tryggt
sé, að srníði fiskiskipa og flutmimiga
skipa verði hafldið áfnam og auk-
im í fllamd'imu, og jafmframt verði
hafim smíði ffiskiskipa á vegum rik
isimis mieð það fyrir auigum að
emdúrmýjia og effla þanm fiskiiskipa-
stól, sem einkum afllair hnáefmis
fynin hnaðfnystihúisám). Fleiiri mál
mœtti mefma, en túmimm leylffin þaö
dkOol
Markaðsmálin.
Alan þessan tilögun hiafa það
manlkmið að bæta stöðu atvimmu-
vegamma og stuðla að aitvimmuör-
yggi. Em það er edmmiibt miegámimm-
tak Sbefmu okkan, að íslemzkum at-
vimmúveigum veirðd tmyggöur rekstn
aingnumdivöfflun með gerbreýttri
Sbefmu á sviði fjánméla. J'atfmfnamt
þanf að vinma miarkváisst að því að
gena framfleiðslluvönuirman fjöl-
bneyttaird og vedðmætani með ful-
viinmislllu þeinra og aukimmi
vöruvöndun. Emmifreanun þarf
að fleggja autona áherzlu á mank-
aðsöfflium og sölumiemmislku. Ég held,
að það séu eim þýðimiganmesitu venk
etfmdm í náimmi fnamitíð, og reymdar
málklu milkáflvægari em siumt af því
sem hæinra ben í stjómmállauimræð
uim. Ég held, að það sé onðið fíma-
bænt að taka alt sölufyniirlkomu-
®aig úitffluitnimgsfnamfleiðsluminair til
nækleigrian emdunskoiðúnan.
(Af öðruim þedim aðgenðum í fjár
miáflum, sem við telljum miauðsym-
llegar og leiggjum áherzflu á, Vifl ég
aðeámis mefna þeissan: Að tekjuöfl-
um rfkásáuis sé emduinskoðuð í því
skymd, að hún komi miðúr á rétt-
Iiá'tarfi háitt oig a® óbeimir skatfar
leiggist meira á óþanfa eyðslu en
mú á sér stað. Að eirfllemdan lámtök-
ur taflomiairfloist við anðvæmfle'gar
framtovæmdir í þeiím skillmimigi, að
þæn sltanidi umdáir sér gjafldeynis-
lega séð, aninað hvort mieð gjafld-
eynisöfflum eða tfflsyaramdi spanm-
aði í áminlfflutmtagi. Að áherzla sié
fllögð á spaiimað, ekki aðeims hjá
ník'iinu og opimbenum stofmumum,
hielldúir eimmág hjá eiinstaiWlimigum
og fyniiritælknúttm).
Samstarf í stað sundrungar.
Fnamtovœmd þefiinrar stetfmiu,
sem mú hefun litíilllliega veiráð lýsifc,
muimdi bæta stöðu atvimimuveganma,
4