Tíminn - 24.05.1969, Síða 9

JErlendu skuldirnar og
gjaldmiðillinn.
Ríkissibj. ætlaði sér alð diraiga úir
stouQidaisöfimuin Iþjó'ðarimnair, j>ví að
hún var aið dómi hiammair or'ðiin
iiæt'tiufega imiilkl, en útlkomain ihietf-
uir orðið sú, að slkulldirmar hiafa
miatngfiallldiaat oig fer seinin 5. tweir
kr. af gj'aMeyristekjuim þjóðar-
dinmar itiil gre'iiðsHú á lalfibonguimuim og
vöxtuim og ©r iþað beilmiiimgi imeima
<ein sónfnæfSimgar Samieimu'ðu þjóð-
ainma teijia, að mieigi vema hám'airlk
slíkna 'gneið'slima. Ríkiisstj. ætlaði
sér að tmyiggja stöðugt ge'ragi krón-
uinmar og aufea þammig álit þjóð-
arimmar út á við og sparnað imn
á við, ©n útkoman hefuir orðið sú,
að húin heif'Uir feitt gemgi krómunm-
ar fjó'nuim siinimuim, emda er ísi'einzika
krómain mú eiimn vaiðmiimmsti gjialid-
mniðilliinin i heiimiimmm og álitið á
fjármiáluim þjóðariinmar eftir því.
Lífskjörin og byggingamálin.
Ríkisstj. ætlaði sér að bæta lífis-
kjörin og fékk til þess eimstalkit
tækilflæni, þar seim þjóðin hefur tl
jafnaðair aldrei búið við meira
góðæri en á þessum árabuig, en
'Sami t sýmir óvéf'emgj'amileigur sam-
amburður á varðiiaigi og kaupgjaidi
að Hfsk'jörim eru wú Stórum l'ak-
ari ein fyrir 10 árrnm og eru ís-
iiendiragar eima þjóðin í Evrópu,
®em þanmig er ástatt um. Ríkis'Sitij.
ætlað'i sér að gera Stórt ábak í hús-
mæðismál'U'm þjóðarimimar, og átti
Rneiðholltið að vera sórsbakt miimm-
ismerki uim afrek hemnar í þeim
efmuim. En úfikoman hefuT orðið
sú, að ibúðabyggiimgar eru nú að
mikfliu ieyti stöðvaðar og Breið-
hplti er að verða víti til varmaðar
um það, bvermig ekki á að fara
áð í þyggiiinigairmáfllum.
Ríkisútgjöldin.
Ríkisstj. ætfliaiði sér að halida rík-
isútgjölduim í skefjum og Magnús
Jómsson héflit sig vera orðinm nýj-
an Jón Þoriáksson. Útkoman hef-
ur orðið sú, að rikisútgjöflidim hafa
margfalidazt hraðar en mökkuð amm
alð, Sbórfel'Idium nýjuim sflcöbbum
hefur verið bætt við árlegia og
sulkk og óreiða bfliómstrað betur
en miofldknu simmi fyinr, eimis og svo-
mefmt húsameiistaram/áll ar Mtið
dæmi uim, em þó sfliær Seðiahamk-
imn öflfl. met í þessum efmum, en
banin eimn heifúir mú orðið rnæstum
eims fj'öflmnamnt sitarMiið og stjórn-
arráðið aflflit og er það að verða
eflin rme/sta Páðglálfia alllira fiimia, hvað
öflll þeissi mammmlangð þar hafiur að
gara.
Stefna Gylfa.
Þlammilg miættii hafllda sfliilkri upp-
fiafliniingiu leirngi áfram. Stjórnlim Ihéf-
ur vtilijað vel, ©n hemirai héfur mfls-
Iheppmazít á fliestum sviðuim. Til
þess flliggja margar ástæður, en sú
þó veiigamiesft, að uindir forystu
Gyfllfla Þ. Gísflasomar og ráðumaulfia
hams hefur verið fylgt airaimgrl
'sbeifimu í 'efmalhiagsmálúmum, stefmu,
serní er ökki meiltt miöuð við íls-
flienzkar aðstæður, ihelidur er sófit
í eriemdar herarasflluibækiuir, sem
fjaflflla uim aiilit aðrar ástæður en
þær, sam eru liéir. Þessi ötefn'a
éinlkeiranist aramars vegar af laligeru
stjóirnflieysi í fjárfesbimgar- og gjaid
eyrismállum, em hims vegar of
Ströraguim lánsfjárlhöftum, sem þó
er beilfit stefnuiaust og bifinar þvi
eimma helzt á atvinimuveguimum.
Vegma þessarar óbeifllastiefmiu steinid
ur þjóðin að mörgu flleyti verr að
vígi í liök 7. áraftuigs all'darimimar
en hún gerði í upphafi hans, emda
þótft þessi áratugur hafi verið
roesti góðæristímimin í sögu þjóð-
aminimar.
Áttundi áratugurinn.
Og mú bflasir 8. áratugur all'dar-
iimnar framumdain. Mér seigir svo
bugur um, að hanm varði eimm erf-
iðaisifii og örlagaríkasti áratugur-
inm í sögu þjóðaniraraar. Við ÍSltend-
imigar höfum ómeibanliaga verið að
dragast aftur úr öðruim þjóðum
á áraftugnum, sem er að fljúka, og
vifina Mf'sbjörin hér og amnars stað
ar bezt um það. AMlt bemdir til, að
8. áratugurinm miuni eimlkemmast
af sfiórfefllM'usfcu framifarasókn í
Ixeimiimum, eir byggist á sívaxaindli
þefldkimgu og fiæflcmi. Það verður ís-
iemzbu þjóðimni gífmrleg þolraun
að fyfllgjast með í þessari sóton, þar
sem hún þarf jafnframt að vimina
það upp, sem htefur miisftekizrt á 7
árafiuguum. Takist okkur þetba
eflcki, bíða okkar láfcari lífislkjör og
hrun jhiims efmaflega sjálfstæðis.
Þarf ekki nýja forustumenn?
Þjóðin miá hér ekki láita bflietókj-
ast aif meinmii barnáiegri bjiartsýnli,
eins og þeinri, sam kom fram í
ræðu Eyjótfs Komráðs í fynra-
kvöflld, en hún má helidur efldki
'fyflfliast svambsýni og missa flrjark-
imn, eins og þeiir, sem nú eru að
flýja lliamdið. Húm verðmr að hortf-
ast í aiugu við rauniveruflieibamm og
gianiga tö vferdds einlbedlfit ( þaim
áSetmiinigli' iað slgra erfiðflledlkama og
hiaflldia istöðu simlni í samlféfliági þjóð-
ammla. Em ittítl þess að svo gelti orð-
ið, þamf mýijia forysfiu, mýja Stefinu
og mý vflimmutorögð. Eða tirúir mokik-
ur þvi í állvö,nu, að foiySfia þelirra
Bjiarma Bemediktssomar og Gylfia
Þ. Glsfliasoniar, seim efldd hletfur
reynzt toelfiur á 7. ánabugmuim en
raum toar vftfind uim, imu'nd henlfia vilð
laiusn þeirra sfióru verkefimla, seam
toíða otokar á 8. áralbugumum? Trúir
imofldkur því, að þössiir forystu-
rniieran rnuni reymasft betuir, þegiar
þeir eru oiðmir sfiaðmaðir og þreyfit
ir? Trúir moklkur þVi, að við get-
um flieyist með sómia vandamál 8.
ánatugsins, ef vdið sýraum efldd í
verfld imeilni ráðdieiid og sftjórn-
serni í fjárfiesfiinigar- og gjalid'eyiris-
iraáflium og fjárstijóirraarmáflium rík-
isiras ein igenlt hefur verið á þessum
áratug? Trúir nokkur því, a@ Við
flleysum varadamál 8. árafiugsins
með mýjum og mýjum genigilsfeM-
inigum? Trúa mienm því, að Við
þurfluim efldki nýja forysfcu og ný.
virarautorögð tifl að fleysa hin stóru
viðfaragsefnd, sem Okkar toíða á 8.
áráfiugraum?
Framsóknarflokkurinn og framtíðin
Aimdstæðinigarmir hafa varpað
ýmisum hnúbum að okkur fram-
sótomarmömmum í þessum umr.
Það hafa þó surrair þeiinra jáfiað,'
að Erams.tfl. báfi á þessu þiimgi
marlkað sér slkýrani sfiefmu í ýmis-
um máflium em áður. Þá sanmigirmi,
seim felst í þessari viðurkenmiimgu,
ber að þákka. Undiir forystu hins
nýja formamins ofldkar, Ölafs Jó-
haramessomar, böf'unn við reymit í
þimgfllofldkmium og ýmsum mefnid-
um flliokksiims að horfa fram á ledð
og leitast við að marka otokur
steflmi, eir sé 'mdðuð við þau verk-
efirni, er bíða ókkar á 8. áraftug áldir'a
immar. f fillögmni okkar lieggjium við
mieginálherZl'U á ráðde'M og sitjórn
sami. Þeltta er umdirsbaða þess, að
þjóð rnieð líbl efimi flái vaMið verlk-
efWi símu. Þefita eru himar sígldu
dygigðir, sem aldrei meiga gleym-,
aSt, en hafa gleymzft ofldkur alfllt of
oft í igóðæri 7. árafiugsins. Em þær.,
igagma okkur samit elktoi tl fufllls
mema við l'ærum befiur að sameiina
krafltama vi® hiin ýmsu verlkefmi, —
að aradi samivimmu og samlhyagju
varði ríkari fhjá þjóðimni. Sumidiruð
og margklofin smálþjóð gefiur
allldirei miátlt isím milklls. Þesis vegma
Vönuim vlið Eramisóknarmemm við
9