Neisti - 28.04.1975, Blaðsíða 11
Einingarfylking verkalýðsins
Hvernig og hvers vegna ber a5 samfylkja ?
Þetta hefur alltaf verið mikilvæg spurning innan hinnar alþjóðlegu verka-
lýðshreyfingar. Flestir hafa viSurkennt, 1 orSi aS minnsta kosti, nauSsyn
þess, aS verkalýSurinn fylki sér saman til varnar brýnustu hagsmunum
síhum og sýni sameinaSan styrk sinn 1 baráttunni gegn auSvaldinu.
En eitt er aS viSurkenna nauSsyn
og annaS aS uppfylla hana. Þvf þegar
til kastanna kemur, hefur einangrunar-
stefnan átt sterk ítök meSal flokka
verkalýSsins. Hefur þaS gilt jafnt
um sósfaldemókrata sem samtök
lengst til vinstri. Auk þess hafa sós-
faldemókratar og hinir stalfnfsku
kommúnistaflokkar mun meiri áhuga
á samstarfi viS borgaraflokka (hina
svokölluSu frjálslyndu borgara),
heldur en samfylkingu allra verka-
lýðsflokka og samt'aka gegn borgara-
stéttinni í heild.
ByltingarsinnaSir marxistar hafa
ávallt barist fyrir sameiningu verka-
lýðsstéttarinnar f baráttunni gegn
auSvaldinu og skipulagningu hennar
óháS borgarastéttinni. Jafnframt
hafa þeir bent á, aS klofningur verka-
lýSsstéttarinnar f marga verkalýðs-
flokka væri í raun óhjákvæmilegur
vegna svika forystu umbotaflokkanna
viS málstaS verkalýSsins. ' Þeir
myndu þvf aldrei fórna pólitísku sjálf-
stæSi sfnu og möguleikum til að setja
fram stefnu sfna. Þvf þegar til lengd*-
ar léti, gæti raunveruleg sameining
verkalýðsstéttarinnar í raun ekki far-
iS fram nema á einum grundvelli, þe.
á grundvelli stefnuskrár hins bylting-
arsinnaSa marxisma, þeirrar einu
sem tjáir heildarhagsmuni verkalýSs-
stéttarinnar. Þetta tvennt sameinast
f baráttuaSferS einingarfylkingar
verkalýðsins.
NauSsynin á einingu íslensku verka-
lýðsstéttarinnar og pólitfskra sam-
taka hennar f baráttunni gegn tilraun-
um auSvaldsins til aS velta byrSum
eigin kreppu yfir á herSar verkalýðs-
ins með kjaraskerSingum og atvinnu-
leysi, ætti aS vera öllum ljós. Þvf
er mikilvægt, aS öll vinstri samtök
geri sér ljóst, hvaS átt er viS meS
einingarfylkingu ve'rkalýSsins, einu
aSferSinni sem gerir þetta mögulegt.
Grundvöllur einingarfylkingarinnar
Kenningin um einingarfylkingu
verkalýSsins var fyrst sett fram skipu-
lega af 3. AlþjóSasambandinu - Komin-
tern, áriS 1921, og var samþykkt sem
almenn stefna fyrir kommúnistaflokk-
ana á 4. þingi Komintern, 1922 -(þe.
áSur en Komintern verSur stalfnism-
anum aS bráð).
Þótt aS þetta væri f fyrsta skipti
sem einingarfylkingin var meShöndluS
á kerfisbundinn hátt, hafSi henni veriS
beitt meir eSa minna af marxistum,
sérstaklega f rússnesku byltingunni.
VandamáliS sem leysa átti meS bar-
áttuaSferS einingarfylkingarinnar var
þetta : HugmyndafræSileg og skipu-
lagsleg uppskipting verkalýSsstéttar-
innar var nauSsynleg vegna hentistefn-
unnar fyrir borgarastettinni. Þa var
spurningin, hvernig var hægt aS koma
f veg fyrir, að borgarastéttin gæti not-
aS sér þennan klofning f árásum sfn-
um á verkalýSinn, samtfmis og reynt
væri aS breyta styrkleikahlutföllunum
innan verkalýðs stéttarinnar, svo aS
þeir verkamenn, sem fylgdu sósfal-
demókrötum, snerust til fylgis viS
kommúnismann.
. ViS þessar aSstæSur (svik krat-
anna, ath. höf.) neyddist hinn bylting—
arsinnaSi armur, hvaS sem þaS kost-
aði, aS berjast fyrir áróSurs- og út-
breiSslufrelsi sér til handa, þe.
frelsi til aS útskýra fyrir hinum vinn-
andi fjölda dæmalaus, söguleg svik,
sem þeir flokkar, sem verkalýðurinn
hafSi sjálfur skapaS, frömdu og frem-
ja enn........
Eftir aS hafa tryggt sér skipulags-
legt frelsi til hugmyndalegra áhrifa,
hafa kommúnistaflokkarnir í öllum
löndum nú hafiS starf til aS ná, hve-
nær sem tækifæri gefst, eins breiðri
og fullkominni einingu f raunhæfum
aSgerðum meðal þessa fjölda og mögu-
legt er. "
En hvernig átti aS ná einingunni ?
Jú : „BaráttuaSferS einingarfylkingar-
innar felst í boSi kommúnista til allra
verkamanna, sem tilheyra öSrum
flokkum eSa hópum og allra óflokks-
bundinna verkamanna um sameigin-
lega baráttu til varnar brýnustu lffs-
hagsmunum verkalýSsstettarinnar
gegn borgarastéttinni. Sérhver bar-
átta fyrir minnstu dægurkröfum verS-
ur uppsprettulind fyrir byltingarsinn-
aSa fræSslu og skólun, þvf reynsla
baráttunnar mun sannfæra verkalýS-
inn um óhjákvæmileik byltingarinnar
og mikilvægi kommúnismans...........
ÞaS mikilvægasta f baráttuaSferS
einingarfylkingarinnar er og verSur
áróðursleg og skipulagsleg sambræð-
sla verkalýðsfjöldans. Raunveruleg-
ur drifkraftur baráttuaSferSar eininj;-
arfylkingarinnar kemur neðan frá, ur
djúpi verkalýðsfjöldans sjálfs. Þar
meS geta kommúnistarnir ekki skotiS
sér undan að ná samkomulagi viS for-
ystu verkalýSsflokka, sem jafnvel
berjast gegn þeim. Þó verður stöS-
ugt aS upplýsa fjöldann fullkomlega
um gang slfkra samninga. SjálfstæS-
an áróSur kommunistaflokkanna má
ekki heldur sker
stendur."
Lausnin var og er þvf aS berjast
fyrir samfylkingu um ákveSin mál,
sem hin ólíku samtök ákveSa aS berj-
ast fyrir sameiginlega, samtfmis
sem skoSanafrelsi rikti f samfylking-
unni.
Skilyr&i Komintern
En Komintern setti skilyrSi fyrir
þátttöku kommúnistaflokkanna f sam-
fylkingunni. „HöfuSskilyrSiS, sem
er bindandi fyrir kommúnistaflokka
allra landa, telur framkvæmdanefnd
AlþjóSasambands kommúnista vera al-
gjört sjálfstæBi og óhæSi sérhvers
kommúnistaflokks, sem nær einu eða
öðru samkomulagi viS flokka 2. Al-
þjóðasambandsins eSa 2 1/2 AlþjóSa-
sambandsins (Kautsky & co. , ath. höf.)
viS framsetningu eigin skoSana og til
aS gagnrýna féndur kommúnismans.
Þegar kommúnistar gangast undir
grundvöll aðgerSarinnar, skulu þeir
skilyrSislaust varSveita rétt sinn og
möguleika, ekki aðeins fyrir og eftir
aSgerðina, heldur þegar það er nauS-
synlegt meSan á henni stendur, til aS
setja fram skoðanir sfnar um pólitfk
allra samtaka verkalýðsins án undan-
tekninga. Samtfmis sem þeir stySja
kröfuna um sem mesta mögulega ein-
ingu allra samtaka verkalýSsins f öll-
um raunhæfum aðgerSum móti hinni
kapftalisku fylkingu, geta kommúnist-
ar á engan hátt látiS undir höfuS leggj*
ast aS setja fram skoSanir sfnar, þær
einu sem eru hluttæk tjáning á vörn
heildarhagsmuna verkalýðsins . "
Giidi einingarfylkingarinnar
BaráttuaSferS einingarfylkingarinn-
ar er ekki aSeins bundin viS þaS hlut-
tæka ástand, sem ríkti þegar hún var
sett fram á kerfisbundinn hátt af Kom-
intern 1921-22.
VerkalýSsstéttin er sundurleit og
stéttarvitund hennar ójafnt þróuS.
Kemur hér til ólíkur uppruni verka-
manna, hve lengi þeir hafa veriS f
stéttinni, stór eða smár vinnustaSur
osfrv. . . Þessi félagslega uppskipting
verkalýSsstéttarinnar leiSir svo til
mismunandi pólitfskra strauma innan
sem stunda stéttasamvinnu við' borgar*-
astettina, til flokks byltingarsinnaSra
marxista, sem hafna allri stéttasam-
vinnu og leitast viS aS skipul-eggja
verkalýSinn óháð borgarastéttinni,
Kenningin um einingarfylkinj;una
hefur þvf almennt gildi, ekki siSur nú
en áður , þó svo aS beiting hennar sé
misjöfn eftir hinu hluttæka ást«.ndi
hverju sinni. Þetta skýrir hin mjög
svo misjöfnu form, sem einingarfylk-
ingin getur birst f, allt frfi einingu
um mótmælaaðgerS eSa kröfugöngu -
(l.maí) - eSa samfylkingu um afmark-
aS mál - (herstöSvamáliS, Vfetnam) -
tiþ verkalýðsráSa, æSsta forms ein-
ingarfylkingar verkalýSsins.
Lokaorft
Kenningin um einingarfylkin|una
heldur fullu gildi enn þann dag í dag.
Jafnframt er hún eina mögulega leiSin
til sameiningar verkalýSsins.
Hér á landi hefur hun hins vegar
mætt mikilli andspyrnu, og þaS frá
aSilum sem kalla sig byltingarsinna.
Hefur þetta glögglega birst f undirbún-
ingi fyrir 1. maí f ár, eins og kemur
fram f sfðasta Neista. Hefur hún td.
veriS kölluS auglýsingastarfsemi af
fulltrúum Verðandi f þeim umræSum.
EIK-ml var á móti henni, KSML einn-
ig, auk þess er grunnt á einangrunar-
stefnunni hjá þeim samtökum. Einu
samtökin, sem voru fylgjandi sam-
fylkingu á lágmarksgrundvelli og meS
skoSanafrelsi, voru Fylkingin og Rauð
ve rkalýS s eining.
Fylkingin eru þvf einu pólitfsku
samtökin á fslandi f dag, sem halda á
lofti kenningum Komintern um eining-
arfylkingu verkalýSsins og byggja
þannig á bestu hefðum og sögu hinnar
alþjóðlegu verkalýSshreyfingar, f
samfylkingarmálum verkalýðsins.
MG
Ath, : Allar tilvitnanir í þessari
grein eru teknar úr : Den Prol-
etáre Enhetsfronten, útg. Stokkhólmi
1973. Sú bók inniheldur helstu álykt-
anir Komintern um einingarfylkingu
verkalýðsins.
KLÁMHÖGG
Frh. af síðu 2
Lygar og falsanir
f grein KG f Stéttabaráttunni segir:
,,A félagsfundi VerSandi þann 16.
aprfl lagSi hún (Fylkingin) fram fals-
plagg, sem jaf f skyn aS Fylkingin
væri reiðubuin til aS bakka meS af-
stöSu sfna og falla frá kröfu sinni um
nafn göngunnar og skipulag, ásamt
trotskfskri afstöSu sinni. " Þetta eru
hreinar lygar. Fylkingin lagSi ekki
fram neitt plagg á þessum fundi.
Hins vegar var dreift plaggi, sem
innihelt kröfur, sem taliS var aS hægt
væri aS sameinast um, o| var þaS
unnið upp eftir viðræSur f undirbún-
ingsnefnd fyrir RVEI 1. maf. Hins
vegar er þaS rétt, aS Fylkingin var
tilbúin til aS samþykkja, aS aSgerSir
1. maf hétu eitthvaS annað en RauS
verkalýðseining, og einnig var hún til-
búin til að fella niSur kjörorSiS „Fyr-
ir sósfalísku Vfetnam" sem sérkröfu
sfna, ef þaS mætti verSa til þess að
eining næSist. Um skipulag og aSrar
kröfur hafSi skoSun Fylkingarinnar
hins vegar ekkert breyst og var engu
lýst yfir, sem hægt hefði veriS aS
skilja á þann veg.
Einn kaflinn f grein KG heitir:
„StarfsaSferSir Fylkingarinnar- lygar
og falsanir. " ViS viljum vfsa þessu
algjörlega til föðurhúsanna, og það
geta allir sannfærst um, ef þeir berja
augum forsfðu sfSasta Neista, en þar
á aS standa samkvæmt grein KG,
" aS SR, VerSandi, SÍNE, Stúdenta-
ráð, vélskólanemar og fleiri hafi
ákveSiS aS ganga meS Fylkingunni
1. maf. " Fylkingin heitir hverjum
þeim sem getur fundiS þetta á forsfSu
sfSasta Neista rfflegum fundarlaunum,