Neisti - 25.03.1982, Blaðsíða 1

Neisti 2. tbl. 20. árg. Útgáfudagur 25. mars 1982.
Fylking byltingarsinnaðra kommúnista stuðningsdeild Fjórða Alþjóðasambandsins
Kröfugerð ASÍ.
Meðal efnis:
Fylkingin og
kvennafram-
boðið. bls. 2
Spánn, Nató
og Allaballar
Bls.2
Deila hjúkr-
unarfræðinga
bls. 3
Leiguhús-
næði borgar-
innar:Hefur
eitthvað
breyst? bls. 4
Vinnuvernd-
arkannanir:
Viðtal við
Grétar Þor-
steinsson.
bls.5
Friðarhreyf-
ingin, Helgu-
vikurmálið og
Natóseppar.
bls. 6-7
Áætlanir
Reagans.
bls. 10
Kvenna-
baráttan.
bls 11
E1 Salvador
og Island
bls. 12
Megindrættir.
Hér verða rifjaðir upp megin-
drættir kröfugerðar ASÍ frá í
haust, en hún er lögð til grund-
vallar samningaviðræðum sem
nú eru að hefjast.
1. Grunnkaup hækki um 13% .
2. Verðbætur greiðist ársfjórð-
ungslega og miðist við óskerta
framfærsluvisitölu. Á 6 mánaða
fresti verði ákveðnar launaupp-
bætur, sem miðist við, að á
næstu 6 mánuðum fáist bætur
sem vega upp verðbólgurýrnun
næstu 6 mánuði á undan.
3. Eftirvinna falli niður i áföng-
um á þremur árum ( næturvinna
taki þá beint við af dagvinnu).
4. Gildistimi samninga sé til 1.
nóv.,1983.
5. Beinir skattar verði lækkaðir
UNDANSLÁTTUR OG BRÁÐA-
BIRGÐASAMKOMULAG.
Með skyndiáhlaupi um miðjan
nóvember tókst toppforystu ASf í
samráði við ríkisstjómina að
knýja fram svik gagnvart þessari
kröfugerð gegnum samninga-
nefndina. Samið var til 15. mai
um 3.25% og skerðingarvísitölu,
svo og mjög takmarkaðar lág-
launabætur.
Menn innan samninganefndar-
innar, eins og Kolbeinn Frið-
bjartsson og Jón Kjartansson
lýstu því yfir, að þessi 3.25%
mundu nánast uppurin 15. maí
n.k. Þeir og fleiri innan sam-
ninganefndarinnar, sem
óánægðir voru greiddu þó ekki
atkvæði gegn samningaunum,
en sátu hjá. Útskýring þeirra á
því að hafa ekki greitt atkvæði á
móti, virðist vera sú að þá kynni
svo að fara að þeir einangruðust
með sín litlu félög og lentu í
slæmri stöðu.
Hafi þetta mat legið til grund-
vallar, reyndist það rangt. Ekki
færri en 30% greiddu að jafnaði
atkvæði gegn samningunum og í
mikilvægu félagi eins og Dags-
brún voru mótatkvæðin miklu
fleiri. Þessi álmenna andstaða
með uppfærslu skattþrepa,
hækkun persónuafsláttar og
barnabóta.
6. Heimildir verði takmarkað^r
til skyndiuppsagna vegna hrá-
efnisskorts o.fl.
Þetta voru kröfur Verkamanna-
sambandsþingsins lika, sam-
þykktar þar með naumum meiri-
hluta. Minnihlutinn vildi miklu
hærri kröfur.
Eins og lesendur Neista muna,
lagði Fylkingin áherslu á aðra
kauphækkunarkröfu s.l. haust,
sem sé á kröfu um lágmarkslaun,
stórhækkun lægstu launa, um
2000 kr. Fylkingin taldi kröfu-
gerð ASI þó framsækna, og eftir
áð hreyfingin hafði ákveðið hana,
lögðum við aðaláherslu á að
henni yrði fylgt eftir.
eftir samningsundirskrift var
nokkuð nýtt, og raunar var hún
geysimikil, sé tekið tillit til þess,
að enginn forystumaður i sam-
tökunum skar upp herör gegn
þeim.
Vafalitið er, að samningamir
hefðu verið felldir i mikilvægum
félögum, hefðu hinir óánægðu í
samninganefndinni tekið af
skarið með þvi að greiða atkvæði
gegn þeim.
RÁÐIST AFTAN AÐ BÖNUS-
FÖLKiNU.
Það sem réð úrslitum um and-
stöðu margra við samningana
var að bónusfólkið skyldi ekki fá
láglaunauppbótina, þótt taxta-
kaup þess væri neðan við mörkin
sem sett voru fyrir henni.
Það litur svo á, og það með
réttu, að bónusinn sé ekki annað
en lítil uppbót fyrir stóraukið
erfiði.
Þetta minnir á hve bónuskerfið
er hættulegt. Flestir sem em í
bónus telja hann þó illa nauðsyn
til að komast af. Rétta aðferðin
til að beijast gegn bónusnum og
hættum hans er að krefjast
hærra taxtakaups og um leið
lækkunar bónusþaksins.
T
Kröfugerðin
núna.
Kauphækkunin 3.25% hefur verið tekin aftur. Það tókst
af því að vísitölukröfunni var ekki fyljjt eftir til sigurs.
Miðað við ástand hreyfingarinnar verður fyrirliggjandi
kröfugerð að teljast góð. Spurningin er, hvort tekst að
fylgja henni eftir í sinni ítrustu mynd.
Við þurfum að leggja áherslu á eftirtaldar meginkröfur:
13% kauphækkun strax
Það er ekki sjálfgefið, að 13% hækkun í áföngum þýði að
jafnmikið komi f hverjum áfanga. Yfirleitt þegar þannig
hefur verið samið hefur megnið komið strax, en minni hátt-
ar viðbætur síðar. Margir sem samþykktu kröfugerðina á
Verkamannasambandsþinginu munu líka hafa skilið þetta
þannig.
Núna 15. maí er hins vegar einn áfangi þegar liðinn og
verkafólk stendur í sömu sporum og fyrir samningana í
haust.
Líka má minna á, að 3.25% bráðabirgða samkomulag aftur
núna 15. maí, sem sumir telja líklegt er jafnvel und^nslátt-
ur frá undanslættinum í haust. Framlenging samningsins
í haust um hálft ár þýðir t.d. um 6Vi% núna 15. maí vegna
þess að kjörin eru í sama farinu og þá.
Samningstímabilið frá 15. maí
er IV2 ár.
Vísitölukröfunni verði
skilyrðislaust fylgt eftir.
Annars verður allt tekið aftur og meira en það á þessu 1 Vi
ári.
Afturvirkni frá 15. maí.
Þetta á að setja strax fram sem skilyrðislausa kröfu til að
hamla gegn því, að samningarnir verði dregnir á langinn.
Eftirvinna
verði felld niður í áföngum.
Bónusvinnan fylgi taxtakaupi
Engar skyndiuppsagnir
«vegna hráefnaskorts».
Virkjum hreyfinguna.
Þótt ASI forystan sé dálítið smeykvegna mótbyrsins eftir
samningana í haust skulum við ekki gera ráð fyrir, að hún
verði neitt skeleggari af sjálfu sér. Hins vegar leiðir þetta
til þess, að auðveldara ættj að vera að halda henni við efnið
ef vel er að staðið.
Það er ljóst, að fyrirstaða atvinnurekenda og rfkisvalds
verður hörð, og eigi að komast eitthvað áleiðis verður að
virkja hreyfinguna til baráttu á allan mögulegan hátt.
Kröfur um baráttu.
í stað undansláttar og samráiðsstefnu, frá vinnustöðun,
félagsfundum og ráðstefnum eru gífurlega mikils virði til að
sameina stéttina og brýna hana til átaka.
Opnar samningaviðræður.
Til að verkafólk geti fylgst með því, sem umboðsmenn þess
eru að gera, og til að virkja það með þegar á fyrsta stigi
samningaviðr æðna.
R.St.