Neisti - 08.03.1984, Síða 17

Miðstjórn Fylkingarinnar
Markvissara starf
AUKIN ÁHERSLA Á VERKA-
LÝÐSHREYFINGUNA
Innganga í Alþýðubandalagið
Eftir Árna Sverrisson.
Miðsljórn Fylkingarinnar kom
saman til fundar 21—22. janúar sl.
Á dagskrá fundarins voru tvö megin-
mál: Starfsáætlun fyrir vorið, og
undirbúningur næsta þings Fjórða
alþjóðasambandsins, sem haldið
verður fyrrihluta næsta vetur.
Helstu umræðuefnin á heimsþinginu
verða að vonum stéttabaráttan á al-
þjóðavettvangi og starf Fjórða alþjóða-
sambandsins frá síðasta heimsþingi, og
ber þar hæst byltinguna í Mið-Ameríkug
og þær ályktanir, sem þeir byltingarsinn-
ar um allan heim, sem skipa sér undir
merki Fjórða alþjóðasambandsins,
draga af atburðum i Mið-Ameríku. Þró-
un mála í Póllandi og arabalöndum verð-
ur einnig á dagskrá.
Þessi málefni hafa þegar gefið tilefni
til skiptra skoðana innan alþjóðasam-
bandsins, sem verða ræddar fram að
heimsþinginu, og leitað svara við grund-
vallarspurningum um stöðu hinnar bylt-
ingarsinnuðu marxísku hreyfingar í
heiminum í dag. Þá verður einnig rætt
um starf deildanna, venduna til iðnaðar-
ins og þá reynslu sem fengist hefur af
henni í hinum ýmsu löndum.
Meginhluti miðstjórnarfundarins
snerist þó um starf Fylkingarinnar fram
á vor. Fjórar aðalákvarðanir voru teknar
á fundinum:
• Að samtökin einbeittu sér meir en áð-
ur að starfi innan verkalýðshreyfingar-
innar.
• Að félagar Fylkingarinnar skyldu
starfa í Alþýðubandalaginu.
• Að draga úr daglegu starfi félaga í
Samtökum herstöðvaandstæðinga og
El-Salvador nefndinni.
• Að breyta málgagni samtakanna,
Neista.
Ákvarðanir síðasta þings
Á síðasta þingi Fylkingarinnar var
ákveðið, að gera starfið innan verkalýðs-
hreyfingarinnar að höfuðverkefni sam-
takanna. Þetta hefur að vísu verið mark-
mið samtakanna um áraraðir í orði
kveðnu, en ekki verið framfylgt, og kem-
ur þar tvennt til. í fyrsta lagi hafa félags-
menn Fylkingarinnar innan verkalýðs-
hreyfingarinnar verið fáir og dreifðir, og
jafnframt hafa þeir sem og aðrir félagar
varið miklum tíma og vinnu í störf á öðr-
um vettvangi, innan Rauðsokkuhreyf-
ingarinnar, meðan hún lifði, í náms-
mannasamtökum, Samtökum her-
stöðvaandstæðinga og andheimsvalda-
sinnuðum samtökum af ýmsum toga.
Enginn vafi leikur á því, að á þessum
sviðum lék Fylkingin og félagar hennar
mikið hlutverk. Er uppdráttarsýki tók að
gæta í þessum samtökum, sem gerðist
ekki allt í einu heldur smátt og sátt, var
Fylkingin knúin til að taka starf sitt um
15 ára skeið til endurmats, og það endur-
mat var framkvæmt á síðasta þingi sam-
takanna. Meginniðurstaðan var, að þau
félagsöfl, sem starf samtakanna hafði
byggt á fram að því, voru á undanhaldi.
Á sama tíma höfðu þjóðfélagsátökin
öðlast nýjan brennidepil. Einsýnt þótti
að bein átök auðstéttar og verkalýðs
væru í vændum og myndu ráða úrslitum
á næstu árum, gagnstætt því sem verið
hafði áratuginn á undan, er barátta stétt-
anna einkenndist af þrátefli, stéttasam-
vinnu-ríkisstjórnum og athafnaleysi
verkalýðssamtakanna.
Þingið áleit nauðsynlegt fyrir Fylking-
una að breyta áherslum og starfsháttum
til samræmis við þetta, og stefna að því
að byggja upp stöðu sína í brennidepli
komandi átaka, samtökum verkalýðsins.
Breyta þyrfti málgagni samtakanna í
samræmi við það, einhverjir félagar yrðu
að skipta um atvinnu til að geta tekið
þátt í starfi þeirra verkalýðsfélaga sem
mestu máli skipta, nefnilega Dagsbrúnar
og Framsóknar, og innan samtaka yrði að
laga starfið að þessari vendu með ýmsum
hætti.
Stór minnihluti var andvígur þessu á
þinginu. í stórum dráttum vildi þessi
minnihluti halda í fyrri starfshætti og
áherslur samtakanna, sem meirihlutinn
áleit vera eins og hverja aðra sýndar-
mennsku, og myndi leiða til þess að sam-
tökin héldu áfram að dragast upp og
hlytu loks hægt andlát, fjarri víglínu
stéttabaráttunnar. Þessi minnihluti var
áfram i samtökunum eftir þingið, og
lagðist þar gegn öllum hugmyndum um
að framkvæmastefnu þess, sem trufluðu
þá friðsælu pólitisku elli, sem lagst hafði
yfir samtökin.
Á miðstjórnarfundinum í janúar var
svo brotið blað í þessum efnum. Meiri-
hluti miðstjórnarinnar, sem fram að því
hafði tekið tillit til minnihlutans og frest-
að framkvæmd hinna mótuðu stefnu að
verulegu leyti, ákvað að við svo búið
mætti ekki lengur standa. Félagar yrðu
að gera upp hug sinn til þess, hvort þeir
hygðust taka beinan þátt í starfi verka-
lýðssamtakanna, eða vera aðstoðarmenn
17